കുറ്റങ്ങൾ ഏറ്റുപറയാം, തണുപ്പിക്കാം മനസിനെ
ചെ​റു​ക​ഥാ​കൃ​ത്ത് എ​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ ഏ​റെ പ്ര​സി​ദ്ധ​നാ​യ അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നും വി​മ​ർ​ശ​ക​നു​മാ​ണ് എ​ഡ്ഗാ​ർ അ​ല​ൻ പോ(1809-49). 1843-​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച ഒ​രു ചെ​റു​ക​ഥ​യാ​ണ് ‘ദി ​ടെ​ൽ - ടെ​യ്ൽ ഹാ​ർ​ട്ട്’. എ​ല്ലാം വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ഹൃ​ദ​യം എ​ന്ന അ​ർ​ഥം വ​രു​ന്ന ഈ ​ചെ​റു​ക​ഥ ഒ​രു ഹൊ​റ​ർ സ്റ്റോ​റി - ബീ​ഭ​ത്സ​ക​ഥ-​യാ​ണ്.

കൊ​ല​പാ​ത​ക​ത്തി​ൽ കു​റ്റ​ക്കാ​ര​നാ​യ പ്ര​തി ആ​രോ​ടോ ചെ​യ്യു​ന്ന കു​റ്റ​സ​മ്മ​തം പോ​ലെ​യാ​ണു അ​ല​ൻ​പോ ക​ഥ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. കു​റ്റ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ പേ​രോ അ​യാ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​മോ ഒ​ന്നും ക​ഥാ​കൃ​ത്ത് ക​ഥ​യി​ൽ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ പ്ര​തി ചെ​യ്യു​ന്ന കു​റ്റ​സ​മ്മ​ത​ത്തി​ലൂ​ടെ അ​യാ​ളു​ടെ മാ​ന​സി​കാ​വ​സ്ഥ ഒ​രു പ​രി​ധി​വ​രെ ക​ഥാ​കൃ​ത്ത് ന​മു​ക്കു വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കി​ത്ത​രു​ന്നു​ണ്ട്.

പ്ര​തി​യു​ടെ വി​വ​ര​മ​നു​സ​രി​ച്ച് കൊ​ല​പാ​ത​ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ചി​ന്ത എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് അ​യാ​ളു​ടെ ത​ല​യി​ൽ ക​ട​ന്നു​കൂ​ടി​യ​തെ​ന്ന​റി​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​ചി​ന്ത ഉ​ണ്ടാ​യ നാ​ൾ മു​ത​ൽ അ​തു ന​ട​പ്പാ​ക്കാ​നാ​യു​ള്ള വ്യ​ഗ്ര​ത​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ൾ.

ത​ന്‍റെ കൂ​ടെ അ​ടു​ത്ത മു​റി​യി​ൽ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന വൃ​ദ്ധ​നാ​യ ആ ​മ​നു​ഷ്യ​നെ പ്ര​തി സ്നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. വൃ​ദ്ധ​നാ​ക​ട്ടെ പ്ര​തി​യെ മു​റി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ ഒ​രി​ക്ക​ലും പെ​രു​മാ​റി​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും വൃ​ദ്ധ​നെ കൊ​ല്ല​ണ​മെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. അ​തി​നു​ള്ള പ്ര​ധാ​ന കാ​ര​ണ​മാ​യി അ​യാ​ൾ ത​ന്‍റെ കു​റ്റ​സ​മ്മ​ത​ത്തി​ൽ പ​റ​യു​ന്ന​ത് വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ക​ഴു​ക​ക്ക​ണ്ണു​ക​ൾ ആ​യി​രു​ന്നു.
വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ക​ഴു​ക​ക്ക​ണ്ണു​ക​ൾ പ്ര​തി​യു​ടെ​മേ​ൽ നി​പ​തി​ച്ച​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അ​യാ​ളു​ടെ ര​ക്തം മ​ര​വി​ച്ചു​പോ​യ അ​നു​ഭ​വ​മാ​ണ് ഉ​ണ്ടാ​യ​ത​ത്രെ! അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ത്രേ അ​യാ​ൾ വൃ​ദ്ധ​നെ കൊ​ല്ലു​വാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​ത്.

തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി ഏ​ഴു ദി​വ​സം അ​ർ​ധ​രാ​ത്രി​യി​ൽ അ​യാ​ൾ വൃ​ദ്ധ​നെ വ​ധി​ക്കു​വാ​നാ​യി വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മു​റി​യി​ലെ​ത്തി​യ​താ​ണ്. അ​പ്പോ​ഴൊ​ന്നും വൃ​ദ്ധ​ൻ അ​തൊ​ന്നും അ​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ട്ടാം ദി​വ​സം പ്ര​തി മു​റി​യി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ വൃ​ദ്ധ​ന്‍ സ്വ​രം കേ​ട്ടു ക​ണ്ണു ത​റ​ന്നു. ത​ന്‍റെ കൈ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന റാ​ന്ത​ൽ വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ പ്ര​തി അ​പ്പോ​ൾ വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ക​ഴു​ക​ക്ക​ണ്ണു​ക​ൾ ക​ണ്ടു. ഉ​ട​നെ ആ ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ ന​ശി​പ്പി​ക്കാ​ൻ വേ​ണ്ടി എ​ന്ന​പോ​ലെ അ​യാ​ൾ വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മേ​ൽ ചാ​ടി​വീ​ണു വൃ​ദ്ധ​നെ ശ്വാ​സം മു​ട്ടി​ച്ചു​കൊ​ന്നു. അ​തി​നു മു​ൻ​പ് വൃ​ദ്ധ​ൻ അ​ല​റി​വി​ള​ച്ച​ത് അ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ ഏ​റെ മു​ഴ​ങ്ങി​നി​ന്നി​രു​ന്നു.

വൃ​ദ്ധ​നെ വ​ധി​ച്ച അ​യാ​ൾ തെ​ളി​വ് ന​ശി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ വേ​ണ്ടി വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ശ​രീ​രം കു​ളി​മു​റി​യി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി വെ​ട്ടി​നു​റു​ക്കി. അ​തി​നു​ശേ​ഷം വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മു​റി​യി​ലെ ത​റ​യി​ൽ വി​രി​ച്ചി​രു​ന്ന പ​ല​ക​ക​ൾ ഇ​ള​ക്കി അ​വ​യു​ടെ അ​ടി​യി​ലാ​യി മൃ​ത​ശ​രീ​രം മ​റ​വു​ചെ​യ്തു. ഒ​രു ര​ക്ത​ത്തു​ള്ളി പോ​ലും ഒ​രി​ട​ത്തും അ​വ​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കാ​തെ എ​ല്ലാം തു​ട​ച്ചു വൃ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​തി​രാ​വി​ലെ നാ​ലു​മ​ണി നേ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​പ്പോ​ഴാ​ണു ര​ണ്ടു പോ​ലീ​സു​കാ​ർ വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടി​യ​ത്. രാ​ത്രി​യി​ൽ ആ​രോ അ​ല​റു​ന്ന​തു​കേ​ട്ട് അ​യ​ൽ​ക്കാ​ർ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് അ​വ​ർ അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​വാ​ൻ വ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​രെ സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​രു​ത്തി​യ പ്ര​തി താ​ൻ ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​ൽ സ്വ​പ്നം ക​ണ്ട് അ​ല​റി​യ​താ​ണെ​ന്ന് അ​വ​രെ ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. വൃ​ദ്ധ​ൻ അ​ക​ലെ ഒ​രി​ട​ത്തേ​ക്കു യാ​ത്ര പോ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു.

പ​ക്ഷേ, അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും താ​ൻ മ​റ​വു​ചെ​യ്ത വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മൃ​ത​ശ​രീ​ര​ത്തി​ലെ ഹൃ​ദ​യം വ​ലി​യ സ്വ​ര​ത്തി​ൽ സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അ​യാ​ൾ കേ​ട്ടു. ഓ​രോ നി​മി​ഷം ക​ഴി​യു​ന്തോ​റും ആ ​സ്പ​ന്ദ​ന​ത്തി​ന്‍റെ സ്വ​രം വ​ർ​ധി​ച്ചു​വ​ന്നു. ആ ​സ്വ​രം അ​യാ​ളു​ടെ ചെ​വി ത​ക​ർ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​ട്ടാ​ണ് അ​യാ​ൾ​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​ത്. തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും പോ​ലീ​സു​കാ​രും അ​തു കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വ​ണം - അ​യാ​ൾ മ​ന​സി​ൽ ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു.

അ​യാ​ൾ കേ​ട്ട സ്വ​ര​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ക്തി സ​ഹി​ക്കാ​ൻ വ​യ്യാ​ത്ത നി​ല​യി​ലാ​യ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ പോ​ലീ​സു​കാ​രെ അ​ദ്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ഞാ​ൻ കു​റ്റം സ​മ്മ​തി​ക്കു​ന്നു. ഈ ​പ​ല​ക​ക​ൾ നി​ങ്ങ​ൾ ഇ​ള​ക്കി മാ​റ്റൂ, നി​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന ഭ​യാ​ന​ക​മാ​യ സ്വ​രം അ​യാ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ നി​ന്നാ​ണെ​ന്നു നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​കും’.

അ​യാ​ൾ കേ​ട്ട ഭ​യാ​ന​ക​മാ​യ സ്വ​രം മ​രി​ച്ചു​പോ​യ വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. പ്ര​ത്യു​ത, അ​ത് അ​യാ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ നി​ന്നു​ള്ള സ്വ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു; അ​ത് അ​യാ​ളു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ കു​റ്റ​സ​മ്മ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു.

വാ​യ​ന​ക്കാ​ർ​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​വാ​ൻ ഏ​റെ വി​ഷ​മ​മു​ള്ള ഒ​രു കൊ​ല​പാ​ത​ക​മാ​ണു പ്ര​തി ചെ​യ്ത​ത്. ഇ​മ്മാ​തി​രി​യു​ള്ള ഒ​രു ക​ഥ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ അ​ല​ൻ പോ ​ശ്ര​മി​ച്ച​തി​ന്‍റെ കാ​ര​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വി​മ​ർ​ശ​ക​രു​ടെ ഇ​ട​യി​ൽ ഭി​ന്നാ​ഭി​പ്രാ​യ​മു​ണ്ട്. എ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും മ​നു​ഷ്യ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ മ​ഹ​ത്വം വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ ഈ ​ക​ഥ ഏ​റെ വി​ജ​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നു നാം ​സ​മ്മ​തി​ക്ക​ണം.
നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന കു​റ്റ​ങ്ങ​ൾ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രി​ൽ​നി​ന്നു ത​ന്ത്ര​പൂ​ർ​വം മ​റ​വു​ചെ​യ്യു​ന്ന​നി​ൽ നാം ​വി​ജ​യി​ച്ചേ​ക്കാം. എ​ന്നാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യി​ൽ അ​തു മ​റ​ച്ചു​വ​ച്ച് ഏ​റെ​നാ​ൾ ന​മു​ക്കു ജീ​വി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, നാം ​ചെ​യ്ത കു​റ്റം ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​തി​നു​വേ​ണ്ട രീ​തി​യി​ൽ പ​രി​ഹാ​രം ചെ​യ്താ​ൽ മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ ശാ​ന്തി​യു​ണ്ടാ​കൂ. അ​ല്ലാ​ത്ത​പ​ക്ഷം ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​വും മ​ന​സും എ​പ്പോ​ഴും നീ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും.

നാ​മാ​രും ക​ഠി​ന​മാ​യ കു​റ്റ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കി​ല്ല. എ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും പ​ല​പ്പോ​ഴും വീ​ഴ്ച​ക​ൾ സം​ഭ​വി​ച്ചേ​ക്കാം. അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​വാ​നി​ട​യാ​യാ​ൽ അ​വ ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​യ്ക്കു പ​രി​ഹാ​രം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ൽ നാം ​താ​മ​സം വ​രു​ത്ത​രു​ത്. അ​ങ്ങ​നെ ന​മു​ക്കു ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മെ കു​റ്റം വി​ധി​ക്കു​ന്ന ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ സ്വ​ര​വും വ​ർ​ധി​ക്കു​ക ത​ന്നെ ചെ​യ്യും. അ​പ്പോ​ൾ അ​തു​വ​ഴി ന​മു​ക്കു ന​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത് ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ​യും പ​ര​ലോ​ക​ത്തി​ലെ​യും ശാ​ന്തി​യാ​ണ് എ​ന്ന​തു നാം ​മ​റ​ന്നു​പോ​ക​രു​ത്.