ച​ങ്ങ​നാ​ശേ​രി: ‘ഈ ​ക​ണ്ണു നി​റ​ഞ്ഞാ​ല്‍ പി​താ​വ് അ​റി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. കൂ​ടെ നി​ന്ന 12 വ​ര്‍ഷം എ​ന്‍റെ ക​ണ്ണു നി​റ​യാ​ന്‍ പി​താ​വ് സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല’- കാ​ലം ചെ​യ്ത മാ​ര്‍ ജോ​സ​ഫ് പ​വ്വ​ത്തി​ലി​ന്‍റെ സ​ഹാ​യി നി​തി​ന്‍ ഫ്രാ​ന്‍സി​സ് എ​ന്ന അ​പ്പു നെ​ഞ്ചു​നീ​റി പ​റ​യു​ന്നു. നി​ഴ​ലാ​യി കൂ​ടെ നി​ന്നു. ഇ​നി വെ​ളി​ച്ചം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ ഒ​രു തോ​ന്ന​ല്‍. ഒ​രു ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട​ല്‍ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു.

ന​മു​ക്കൊ​രു നീ​റു​ന്ന പ്ര​ശ്‌​ന​മു​ണ്ടാ​യാ​ലും പി​താ​വ് കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​നി ആ​രു​മി​ല്ല. വാ​ക്കു​ക​ള്‍ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു അ​പ്പു വി​ങ്ങു​ന്നു. എ​ല്ലാ​യ്‌​പ്പോ​ഴും അ​പ്പു (പി​താ​വ് അ​പ്പു​വെ​ന്നു​മാ​ത്ര​മേ വി​ളി​ക്കൂ) കൂ​ടെ വേ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ​ശു​പ​ത്രി വാ​സം മാ​ത്ര​മേ പി​താ​വി​ന് ഇ​ഷ്ട​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​ള്ളൂ. ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ ഐ​സി​യു​വി​ലും കി​ട​ക്കാം, പ​ക്ഷേ, ഞാ​ന്‍ കൂ​ടെ വേ​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു .

അ​ല്ലെ​ങ്കി​ല്‍ ഒ​റ്റ​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന തോ​ന്ന​ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​നി​ക്ക് ധാ​രാ​ളം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ള്‍ ഇ​നി​യും ചെ​യ്യാ​നു​ണ്ടെ​ന്നു പ​ല​പ്പോ​ഴും പി​താ​വ് പ​റ​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​സാ​ന നാ​ളു​ക​ളി​ല്‍ എ​പ്പോ​ഴും അ​മ്മേ എ​ന്‍റെ ആ​ശ്ര​യ​മേ എ​ന്ന പ്രാ​ര്‍ഥ​ന ഉ​രു​വി​ട്ടു കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. 55 ദി​വ​സ​ങ്ങ​ള്‍ ചെ​ത്തി​പ്പു​ഴ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ല്‍ ചി​കി​ത്സ​യി​ല്‍ ക​ഴി​ഞ്ഞു തി​രി​ച്ചു ബി​ഷ​പ് ഹൗ​സി​ലേ​ക്ക് പോ​യ​താ​യി​രു​ന്നു. വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച ഭ​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ള്‍ പി​താ​വി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു നി​റ​ഞ്ഞു. അ​സ്വ​സ്ഥ​ത​യു​ള്ള​താ​യി കൈ​കാ​ണി​ച്ചു. ചു​മ​യും ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ല്‍ പോ​കാ​മെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു. പോ​കേ​ണ്ടെ​ന്നും കു​ഴ​പ്പ​മി​ല്ലെ​ന്നും കാ​ണി​ച്ചു. എ​ങ്കി​ലും ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു വ​രി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ആ​ദ്യ​മൊ​ന്നും പ്ര​ശ്‌​ന​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. വ​ര്‍ത്ത​മാ​നം പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നീ​ടാ​ണ് സ്ഥി​തി വ​ഷ​ളാ​യ​ത്. എ​ല്ലാം അ​വ​സാ​നി​ച്ചു. ഇ​തു പ​റ​യു​മ്പോ​ള്‍ അ​പ്പു​വി​ന്‍റെ ക​ണ്ഠ​മി​ട​റി.


പി​താ​വ് ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ ചോ​ദി​ക്കും. അ​പ്പു ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ച്ചോ?. നി​ങ്ങ​ള്‍ ന​ന്നാ​യി ക​ഴി​ക്ക​ണം. ശ​രീ​രം ശ്ര​ദ്ധി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നെ​ല്ലാം പ​റ​യും. കൂ​ടെ​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ ഓ​രോ ചെ​റി​യ പ്ര​ശ്‌​ന​ത്തി​ലും പി​താ​വ് ഇ​ട​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. ദി​വ​സ​വും പ​ത്ത് പ​ത്രം വാ​യി​ക്കു​ന്ന പി​താ​വി​നെ​യാ​ണ് ഞാ​ന്‍ ക​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഏ​തു വി​ഷ​യ​ത്തി​ലും പി​താ​വി​ന് അ​റി​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ​ല​പ്പോ​ഴും പി​താ​വി​ന്‍റെ വാ​ക്കു​ക​ള്‍ കേ​ട്ടു അ​ഭ്ഭു​ത​ത്തോ​ടെ നി​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്. രാ​ത്രി​യി​ല്‍ 9.15ന് ​പി​താ​വ് ഉ​റ​ങ്ങും. രാ​ത്രി യാ​ത്ര​ക​ളും പ​രി​പാ​ടി​ക​ളും അ​തു കൊ​ണ്ട് ത​ന്നെ സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​റി​ല്ല. 2019വ​രെ വെ​ളു​പ്പി​നെ 2.40ന് ​എ​ഴു​ന്നേ​ല്‍ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു വ​ര്‍ഷ​മാ​യി വെ​ളു​പ്പി​നെ അ​ഞ്ചി​നാ​ണ് എ​ഴു​ന്നേ​ല്‍ക്കു​ന്ന​ത്. വെ​ളു​പ്പി​നെ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു പ്രാ​ര്‍ഥ​ന​യി​ല്‍ ല​യി​ക്കും. ഞാ​ന്‍ സ്വ​ര്‍ഗ​ത്തി​ല്‍ പോ​കാ​ന്‍ ഒ​രു​ങ്ങു​ക​യാ​ണെ​ന്നു പ​റ​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

പി​താ​വി​ന്‍റെ ഓ​രോ വാ​ക്കും പ്ര​വൃ​ത്തി​യും പ്രാ​ര്‍ഥ​ന​യും സ​ഭ​യ്ക്കും വി​ശ്വാ​സി​ക​ള്‍ക്കു വേ​ണ്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണ് എ​ന്‍റെ അ​നു​ഭ​വം. അ​സു​ഖ​ബാ​ധി​ത​നാ​കു​ന്ന​തു​വ​രെ കൂ​ടു​ത​ലും സ​ഭ​യെ കു​റി​ച്ചും വി​ശ്വാ​സ​ത്തെ കു​റി​ച്ചു​മാ​യി​രു​ന്നു സം​സാ​രം.