ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ക​ലം
ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ പ​ര​സ്പ​രം അ​ക​ലു​ന്പോ​ഴ​ല്ലേ നാം ​അ​ന്യോ​ന്യം കോ​പി​ക്കു​ക? ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നാ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ നാം ​കോ​പി​ക്കു​മോ ശ​ണ്ഠ​കൂ​ടു​മോ? സാ​ധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യി​ൽ അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ കോ​പി​ക്കു​വാ​ൻ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​യാ​ൽ​പ്പോ​ലും നാം ​അ​തി​നു മു​തി​രി​ല്ല എ​ന്ന​ത​ല്ലേ വാ​സ്ത​വം?

ഒ​രു ഗു​രു​വും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ കു​റെ ശി​ഷ്യ​രും പെ​രു​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്നു​പോ​വു​ക​യാ​ണ്. അ​പ്പോ​ൾ ര​ണ്ട് അ​യ​ൽ​ക്കാ​ർ ത​മ്മി​ൽ ശ​ണ്ഠ​കൂ​ടു​ന്ന ബ​ഹ​ളം. അ​വ​ർ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് ഒ​രു മ​തി​ലി​ന് ഇ​രു​വ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലു​മാ​യി​ട്ടാ​ണ്. കൈ ​നീ​ട്ടി​യാ​ൽ പ​ര​സ്പ​രം സ്പ​ർ​ശി​ക്കാ​വു​ന്ന ദൂ​രം. പ​ക്ഷേ, അ​വ​ർ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു സ്വ​രം താ​ഴ്ത്തി​യ​ല്ല. വ​ലി​യ സ്വ​ര​ത്തി​ലാ​ണ്. നാ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്കു മു​ഴു​വ​നും കേ​ൾ​ക്കു​വാ​ൻ പ​റ്റി​യ സ്വ​ര​ത്തി​ൽ. അ​യ​ൽ​ക്കാ​ർ ശ​ണ്ഠ​കൂ​ടു​ന്ന​തു കേ​ട്ടു​നി​ൽ​ക്കാ​തെ ഗു​രു​വും ശി​ഷ്യ​നും അ​വി​ടെ​നി​ന്നു ന​ട​ന്ന​ക​ന്നു.

അ​പ്പോ​ൾ ശി​ഷ്യ​രു​ടെ​നേ​രേ തി​രി​ഞ്ഞു ഗു​രു ചോ​ദി​ച്ചു: ""കോ​പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ആ​ളു​ക​ൾ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു പ​ര​സ്പ​രം ഉ​ച്ച​സ്വ​ര​ത്തി​ൽ അ​ല​റു​ന്ന​ത്?'' ആ​രും പെ​ട്ടെ​ന്ന് ഉ​ത്ത​രം പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​ല്പ​സ​മ​യം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ശി​ഷ്യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ""കോ​പം വ​രു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മ​സം​യ​മ​നം ന​മു​ക്കു ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ആ​ളു​ക​ൾ പ​ര​സ്പ​രം അ​ല​റു​ന്ന​ത്''.

""ആ​ത്മ​സം​യ​മ​നം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് അ​ല​റ​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടോ? ആ​ളു​ക​ൾ പ​ര​സ്പ​രം അ​ടു​ത്താ​ണു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ൽ താ​ഴ്ന്ന സ്വ​ര​ത്തി​ൽ സം​സാ​രി​ച്ചാ​ൽ പോ​രെ?'' ഗു​രു ചോ​ദി​ച്ചു. ""അ​തു ശ​രി​യാ​ണ്, '' മ​റ്റൊ​രു ശി​ഷ്യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു. ""എ​ന്നാ​ൽ കോ​പം വ​ന്നാ​ൽ ആ​രും അ​ല​റി​പ്പോ​കും''.

""കോ​പി​ക്കു​വാ​ൻ ഒ​രു കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​യി എ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു കോ​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടോ?'' ഗു​രു വീ​ണ്ടും ചോ​ദി​ച്ചു. ""കോ​പി​ക്കു​വാ​ൻ കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​യാ​ലും കോ​പം​കൂ​ടാ​തെ സം​സാ​രി​ക്കാ​നാ​വും. എ​ത്ര​യോ ആ​ളു​ക​ൾ പ​ര​സ്പ​രം കോ​പി​ക്കാ​തെ അ​വ​രു​ടെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ സ​മാ​ധാ​ന​പ​ര​മാ​യി പ​റ​ഞ്ഞു​തീ​ർ​ക്കു​ന്നു''. ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞ​തു ശ​രി​യാ​ണെ​ന്നു ശി​ഷ്യ​ർ​ക്കു തോ​ന്നി.

ഗു​രു തു​ട​ർ​ന്നു: ""ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഇ​ട​യ്ക്കി​ട​യ്ക്കു പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കും. ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​വ​യു​ടെ കാ​ര​ണ​ക്കാ​ർ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രാ​കാം. അ​ങ്ങ​നെ വ​രു​ന്പോ​ൾ ചി​ല​ർ​ക്ക​തു സ​മാ​ധാ​ന​പ​ര​മാ​യി കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് അ​തി​നു ക​ഴി​യാ​തെ വ​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​വ​ർ കോ​പി​ക്കു​ക​യും ശ​ണ്ഠ​കൂ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്''.

ഉ​ട​നെ ഒ​രു ശി​ഷ്യ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു: ""എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​ർ​ക്ക് അ​തി​നു ക​ഴി​യാ​തെ​വ​രു​ന്ന​ത്''? ""അ​തി​നു കാ​ര​ണം അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ക​ലം​ത​ന്നെ''! ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു. ""ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ൽ അ​ടു​പ്പ​മു​ള്ള​വ​ർ അ​വ​രു​ടെ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ ഇ​രു​വ​ർ​ക്കും തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യ രീ​തി​യി​ൽ പ​രി​ഹ​രി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​ക​ല​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ർ ഒ​രി​ക്ക​ലും അ​തി​നു മു​തി​രി​ല്ല. വാ​ശി​യും വൈ​രാ​ഗ്യ​വു​മാ​യി അ​വ​ർ മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കും''.

ഗു​രു പ​റ​യു​ന്ന​തു ശി​ഷ്യ​ർ സ​ശ്ര​ദ്ധം കേ​ട്ടു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം തു​ട​ർ​ന്നു: ""ഇ​നി എ​ന്‍റെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​ര​ട്ടെ. ആ​ളു​ക​ൾ കോ​പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​ർ പ​ര​സ്പ​രം അ​ല​റു​ന്ന​ത്? ര​ണ്ട് ആ​ളു​ക​ൾ ത​മ്മി​ൽ പ​ര​സ്പ​രം കോ​പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ൽ വ​ള​രെ അ​ക​ല​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും. അ​ങ്ങ​നെ അ​വ​ർ പ​ര​സ്പ​രം വ​ള​രെ അ​ക​ല​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​ർ​ക്ക് അ​ല​റേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​ത്. സ്വ​രം​താ​ഴ്ത്തി സം​സാ​രി​ച്ചാ​ൽ പ​ര​സ്പ​രം കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കി​ല്ല എ​ന്നാ​ണ് അ​വ​രു​ടെ അ​ബോ​ധ​മ​ന​സ് പ​റ​യു​ക. ത·ൂ​ലം, അ​വ​ർ അ​ല​റി സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു''!

ഈ ​ക​ഥ ഇ​വി​ടെ നി​ൽ​ക്ക​ട്ടെ. ഗു​രു പ​റ​യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​ല്പ​നി​മി​ഷം ന​മു​ക്കു ചി​ന്തി​ക്കാം. ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ പ​ര​സ്പ​രം അ​ക​ലു​ന്പോ​ഴ​ല്ലേ നാം ​അ​ന്യോ​ന്യം കോ​പി​ക്കു​ക? ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നാ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ നാം ​കോ​പി​ക്കു​മോ ശ​ണ്ഠ​കൂ​ടു​മോ? സാ​ധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യി​ൽ അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ കോ​പി​ക്കു​വാ​ൻ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര​ണ​മു​ണ്ടാ​യാ​ൽ​പ്പോ​ലും നാം ​അ​തി​നു മു​തി​രി​ല്ല എ​ന്ന​ത​ല്ലേ വാ​സ്ത​വം? ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ചേ​ർ​ച്ച​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഏ​തു പ്ര​ശ്ന​വും നാം ​പ​ര​സ്പ​രം പ​റ​ഞ്ഞു​തീ​ർ​ക്കും. അ​തി​നു വേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന വി​ട്ടു​വീ​ഴ്ച​ക​ൾ ചെ​യ്യാ​നും നാം ​ത​യാ​റാ​കും.

എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​ക​ല​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലോ? അ​പ്പോ​ൾ നാം ​ഒ​രു വി​ട്ടു​വീ​ഴ്ച​യ്ക്കും ത​യാ​റാ​വി​ല്ല; നാം ​പ​ര​സ്പ​രം കോ​പി​ച്ച​ല​റി​വി​ളി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്യും.

ഇ​നി മു​ക​ളി​ല​ത്തെ ക​ഥ​യി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​ര​ട്ടെ. ""ഒ​രു യു​വാ​വും യു​വ​തി​യും പ​ര​സ്പ​രം പ്രേ​മ​ബ​ദ്ധ​രാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക'', ഗു​രു തു​ട​ർ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു. ""അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ വ​ള​രെ ഉ​റ​ക്കെ സം​സാ​രി​ക്കു​മോ? ഇ​ല്ലേ​യി​ല്ല. അ​വ​ർ വ​ള​രെ താ​ഴ്ന്ന സ്വ​ര​ത്തി​ലേ സം​സാ​രി​ക്കൂ. എ​ന്താ​ണ് അ​തി​നു കാ​ര​ണം? അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​തു​ത​ന്നെ. അ​വ​രു​ടെ പ​ര​സ്പ​ര​സ്നേ​ഹം കൂ​ടും​തോ​റും അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ക​ലം ഇ​ല്ലാ​താ​കും. അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ മ​ന്ത്രി​ക്കു​ക മാ​ത്ര​മേ ചെ​യ്യൂ. പി​ന്നീ​ട​വ​ർ​ക്കു സം​സാ​രി​ക്കേ​ണ്ടി​പോ​ലും വ​രി​ല്ല. പ​ര​സ്പ​ര​മു​ള്ള നോ​ട്ടം മാ​ത്രം മ​തി​യാ​കും. അ​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്നു എ​ന്നാ​ണ്''.

ഇ​ത്ര​യും പ​റ​ഞ്ഞ​തി​നു ശേ​ഷം ഗു​രു ശി​ഷ്യ​രെ ഇ​ങ്ങ​നെ ഉ​പ​ദേ​ശി​ച്ചു: ""നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​യി​ട​യി​ൽ എ​ന്ത് അ​ഭി​പ്രാ​യ വ്യ​ത്യാ​സ​മു​ണ്ടാ​യാ​ലും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​ക​ലാ​ൻ ഇ​ട​വ​ര​രു​ത്. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​ക​ലാ​ൻ ഇ​ട​വ​ന്നാ​ൽ ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​വ പ​ര​സ്പ​രം അ​ക​ന്നു​പോ​കും. അ​പ്പോ​ൾ​പ്പി​ന്നെ, അ​വ​യെ അ​ടു​പ്പി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​തെ വ​രും. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​ക​ലാ​തെ നി​ല​നി​ൽ​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ നി​ങ്ങ​ളി​ൽ സ്നേ​ഹ​മു​ണ്ടാ​ക​ണം. നി​ങ്ങ​ളി​ൽ യ​ഥാ​ർ​ഥ സ്നേ​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ആ​രെ​യും മു​റി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന വാ​ക്കും പ്ര​വൃ​ത്തി​യും നി​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഉ​ണ്ടാ​കി​ല്ല. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വാ​ക്കും പ്ര​വൃ​ത്തി​യും എ​പ്പോ​ഴും പ​ര​സ്പ​രം ഒ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും ശ​ക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു​മാ​യി​രി​ക്കും''.

മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ഥ​യി​ൽ ഗു​രു സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ച്, ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ക​ല​മി​ല്ലാ​യ്മ വ​ള​രെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു കാ​ര്യ​മാ​ണ്. ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ക​ലം വ​ർ​ധി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണു പൊ​തു​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലും വി​വി​ധ സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലു​മൊ​ക്കെ ക​ലാ​പ​ക്കൊ​ടി ഉ​യ​രു​ന്ന​ത്.

എ​ന്നാ​ൽ, ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ക​ലം കു​റ​യും​തോ​റും ആ​രും ക​ലാ​പ​ത്തി​നു മു​തി​രി​ല്ല. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, എ​ത്ര ഗൗ​ര​വ​മാ​യ പ്ര​ശ്ന​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഏ​വ​ർ​ക്കും തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യ രീ​തി​യി​ൽ അ​തി​നു പ​രി​ഹാ​രം കാ​ണു​വാ​ൻ പ​രി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും.

അ​പ്പോ​ൾ, ന​മ്മു​ടെ അ​നു​ദി​ന ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​ഉൗ​ന്ന​ൽ കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന കാ​ര്യം ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ലു​ള്ള ഐ​ക്യ​മാ​ണ്. ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ൽ പ​ര​സ്പ​രം അ​ക​ലു​വാ​ൻ ഒ​രു കാ​ര​ണ​ത്തി​നും നാം ​ഇ​ടം​കൊ​ടു​ക്ക​രു​ത്. ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ൾ ത​മ്മി​ൽ അ​ക​ലു​വാ​ൻ ഒ​രു കാ​ര​ണ​വും മ​തി​യാ​കി​ല്ല എ​ന്ന​താ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ ന​മ്മു​ടെ നി​ല​പാ​ട്.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ