പു​​​​​തി​​​​​യ ജീ​​​​​വി​​​​​ത​​​​​ക്ര​​​​​മം
പു​​​​​തി​​​​​യ ജീ​​​​​വി​​​​​ത​​​​​ക്ര​​​​​മം ഫാ. മൈക്കിൾ കാരിമറ്റം
“ദു​​​​​ഷ്ട​​​​​ത​​​​​യു​​​​​ടെ കെ​​​​​ട്ടു​​​​​ക​​​​​ൾ പൊ​​​​​ട്ടി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും നു​​​​​ക​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ ക​​​​​യ​​​​​റു​​​​​ക​​​​​ൾ അ​​​​​ഴി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും മ​​​​​ർ​​​​​ദി​​​​​ത​​​​​രെ സ്വ​​​​​ത​​​​​ന്ത്ര​​​​​രാ​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും എ​​​​​ല്ലാ നു​​​​​ക​​​​​ങ്ങ​​​​​ളും ഒ​​​​​ടി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും ചെ​​​​​യ്യു​​​​​ന്ന​​​​​ത​​​​​ല്ലേ ഞാ​​​​​ൻ ആ​​​​​ഗ്ര​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന ഉ​​​​​പ​​​​​വാ​​​​​സം? വി​​​​​ശ​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​വ​​​​​നു​​​​​മാ​​​​​യി ആ​​​​​ഹാ​​​​​രം പ​​​​​ങ്കു​​​​​വ​​​​​യ്ക്കു​​​​​ക​​​​​യും ഭ​​​​​വ​​​​​ന​​​​ര​​​​​ഹി​​​​​ത​​​​​നെ വീ​​​​​ട്ടി​​​​​ൽ സ്വീ​​​​​ക​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും ന​​​​​ഗ്ന​​​​​നെ ഉ​​​​​ടു​​​​​പ്പി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും സ്വ​​​​​ന്ത​​​​​ക്കാ​​​​​രി​​​​​ൽ​​​​നി​​​​​ന്ന് ഒ​​​​​ഴി​​​​​ഞ്ഞു​​​​​മാ​​​​​റാ​​​​​തി​​​​​രി​​​​​ക്കു​​​​​ക​​​​​യും ചെ​​​​​യ്യു​​​​​ന്ന​​​​​ത​​​​​ല്ലേ അ​​​​​ത്?’’(​​ഏ​​​​​ശ​​​​​യ്യ 58:6-7).

വ​​​​​ലി​​​​​യ പ്ര​​​​​തീ​​​​​ക്ഷ​​​​​ക​​​​​ളോ​​​​​ടെ ബാ​​​​​ബി​​​​​ലോ​​​​​ണ്‍ പ്ര​​​​​വാ​​​​​സ​​​​​ത്തി​​​​​ൽ​​നി​​​​​ന്നു മ​​​​​ട​​​​​ങ്ങി​​​​​വ​​​​​ന്ന ജ​​​​​ന​​​​​ത്തി​​​​​ന് പ്ര​​​​​വാ​​​​​ച​​​​​ക​​​​​ന്മാ​​​​​ർ വാ​​​​​ഗ്ദാ​​​​​നം ചെ​​​​​യ്ത സ​​​​​ന്പ​​​​​ത്തും സ​​​​​മൃ​​​​​ദ്ധി​​​​​യും സ​​​​​ന്തോ​​​​​ഷ​​​​​വും ഒ​​​​​ന്നും ല​​​​​ഭി​​​​​ച്ചി​​​​​ല്ല. മ​​​​​റി​​​​​ച്ച്, ദാ​​​​​രി​​​​ദ്ര്യ​​​​​വും പ​​​​​ട്ടി​​​​​ണി​​​​​യും അ​​​​​വ​​​​​രെ ഞെ​​​​​രു​​​​​ക്കി (നെ​​​​​ഹെ 5:1-5). സ്വ​​​​​ന്തം നാ​​​​​ട്ടി​​​​​ൽ​​​ത്ത​​​​​ന്നെ അ​​​​​നേ​​​​​ക​​​​​ർ ആ​​​​​ഹാ​​​​​ര​​​​​ത്തി​​​​​നു​​​​​വേ​​​​​ണ്ടി അ​​​​​ടി​​​​​മ​​​​​ക​​​​​ളാ​​​​​യി സ്വ​​​​​യം വി​​​​​ല്ക്കാ​​​​​ൻ നി​​​​​ർ​​​​​ബ​​​​​ന്ധി​​​​​ത​​​​​രാ​​​​​യി.

അ​​​​​വ​​​​​രു​​​​​ടെ പ്രാ​​​​​ർ​​​​​ഥ​​ന​​​​​ക​​​​​ളും ഉ​​​​​പ​​​​​വാ​​​​​സ​​​​​വും ഒ​​​​​ന്നും ഉ​​​​​ദ്ദേ​​​​​ശി​​​​​ച്ച ഫ​​​​​ലം ക​​​​​ണ്ടി​​​​​ല്ല. അ​​​​​വ​​​​​രു​​​​​ടെ ചോ​​​​​ദ്യ​​​​​ങ്ങ​​​​​ൾ പ്ര​​​​​വാ​​​​​ച​​​​​ക​​​​​ൻ എ​​​​​ടു​​​​​ത്തു​​​​​പ​​​​​റ​​​​​യു​​​​​ന്നു. “ഞ​​​​​ങ്ങ​​​​​ൾ എ​​​​​ന്തി​​​​​ന് ഉ​​​​​പ​​​​​വ​​​​​സി​​​​​ച്ചു? അ​​​​​ങ്ങ് അ​​​​​തു കാ​​​​​ണു​​​​​ന്നി​​​​​ല്ല​​​​​ല്ലോ! ഞ​​​​​ങ്ങ​​​​​ൾ എ​​​​​ന്തി​​​​​ന് ഞ​​​​​ങ്ങ​​​​​ളെ​​​​​ത്ത​​​​​ന്നെ എ​​​​​ളി​​​​​മ​​​​​പ്പെ​​​​​ടു​​​​​ത്തി? അ​​​​​ങ്ങ് അ​​​​​ത് ശ്ര​​​​​ദ്ധി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നി​​​​​ല്ല​​​​​ല്ലോ’’ (​​​​ഏ​​​​​ശ​​​​​യ്യ 8:3).

ഈ ​​​​​ചോ​​​​​ദ്യ​​​​​ത്തി​​​​​നു​​​​​ള്ള ഉ​​​​​ത്ത​​​​​ര​​​​​മാ​​​​​ണ് പ്ര​​​​​വാ​​​​​ച​​​​​ക​​​​​ൻ ന​​​​​ല്കു​​​​​ന്ന​​​​​ത്. ഏ​​​​​താ​​​​​നും അ​​​​​നു​​​​​ഷ്ഠാ​​​​​ന​​​​​ങ്ങ​​​​​ളി​​​​​ൽ ഒ​​​​​തു​​​​​ങ്ങി​​​​നി​​​​​ൽ​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​ത​​​​​ല്ല ദൈ​​​​​വം ആ​​​​​ഗ്ര​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന അ​​​​​നു​​​​​താ​​​​​പ​​​​​വും മാ​​​​​ന​​​​​സാ​​​​​ന്ത​​​​​ര​​​​​വും. ഒ​​​​​രു ദി​​​​​വ​​​​​സ​​​​​ത്തേ​​​​​ക്ക് ആ​​​​​ഹാ​​​​​രം ഉ​​​​​പേ​​​​​ക്ഷി​​​​​ച്ച്, മു​​​​​ഖം വാ​​​​​ടി, ത​​​​​ല​​​​​കു​​​​​നി​​​​​ച്ചു ന​​​​​ട​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​ത​​​​​ല്ല, ചാ​​​​​ക്കു​​​​​ടു​​​​​ത്ത് ചാ​​​​​ര​​​​​ത്തി​​​​​ൽ കി​​​​​ട​​​​​ന്ന് വി​​​​​ല​​​​​പി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​തു​​​​​മ​​​​​ല്ല ഉ​​​​​പ​​​​​വാ​​​സം.

ജീ​​​​​വി​​​​​ത​​​​വീ​​​​​ക്ഷ​​​​​ണ​​​​​ത്തി​​​​​ലും ജീ​​​​​വി​​​​​ത​​​​​ക്ര​​​​​മ​​​​​ത്തി​​​​​ലും പ​​​​​ര​​​​​സ്പ​​​​​ര​​​​ബ​​​​​ന്ധ​​​​​ങ്ങ​​​​​ളി​​​​​ലും എ​​​​​ല്ലാം സ​​​​​മ​​​​​ഗ്ര​​​​​മാ​​​​​യൊ​​​​​രു ന​​​​​വീ​​​​​ക​​​​​ര​​​​​ണം ഉ​​​​​ണ്ടാ​​​​​ക​​​​​ണം. പ​​​​​ര​​​​​സ്പ​​​​​രം കു​​​​​റ്റം പ​​​​​റ​​​​​യു​​​​​ന്ന ദു​​​​​ർ​​​​​ഭാ​​​​​ഷ​​​​​ണം ഒ​​​​​ഴി​​​​​വാ​​​​​ക്ക​​​​​ണം. വി​​​​​ശ​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​വ​​​​​നു​​​​​മാ​​​​​യി ആ​​​​​ഹാ​​​​​രം പ​​​​​ങ്കു​​​​​വ​​​​​യ്ക്ക​​​​​ണം. എ​​​​​ല്ലാ​​​​​വ​​​​​ർ​​​​​ക്കും നീ​​​​​തി ല​​​​​ഭ്യ​​​​​മാ​​​​​കു​​​​​ന്ന​​​​​തി​​​​​നു​​​​​വേ​​​​​ണ്ട ക്രി​​​​​യാ​​​​​ത്മ​​​​​ക പ്ര​​​​​വ​​​​​ർ​​​​​ത്ത​​​​​ന​​​​​ങ്ങ​​​​​ളി​​​​​ൽ ഏ​​​​​ർ​​​​​പ്പെ​​​​​ട​​​​​ണം.


ക​​​​​ർ​​​​​ത്താ​​​​​വി​​​​​ന് പ്രീ​​​​​തി​​​​​ക​​​​​ര​​​​​മാ​​​​​യ ജീ​​​​​വി​​​​​ത​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​ട​​​​​യാ​​​​​ള​​​​​മാ​​​​​ണ് ക്രി​​​​​യാ​​​​​ത്മ​​​​​ക​​​​​മാ​​​​​യ സ​​​​​ഹോ​​​​​ദ​​​​​ര​​​​​സ്നേ​​​​​ഹം. അ​​​​​ന്തി​​​​​മ​​​​വി​​​​​ധി​​​​​യു​​​​​ടെ മാ​​​​​ന​​​​​ദ​​​​​ണ്ഡ​​​​​മാ​​​​​യി യേ​​​​​ശു എ​​​​​ടു​​​​​ത്തു​​​​​കാ​​​​​ട്ടി​​​​​യ ആ​​​​​റു​ കാ​​​​​ര്യ​​​​​ങ്ങ​​​​​ൾ (മ​​​​​ത്താ​​​​​യി 25:31-46) ഇ​​​​​പ്ര​​​​​കാ​​​​​രം ഒ​​​​​രു ന​​​​​വീ​​​​​ക​​​​​ര​​​​​ണ​​​​​ത്തി​​​​​ന്‍റെ സ്വ​​​​​ഭാ​​​​​വ​​​​​ത്തി​​​​​ലേ​​​​​ക്ക് ശ്ര​​​​​ദ്ധ ക്ഷ​​​​​ണി​​​​​ക്കു​​​​​ന്നു.

സ്നേ​​​​​ഹ​​​​​മാ​​​​​ണ് ഏ​​​​​റ്റ​​​​​വും വ​​​​​ലി​​​​​യ പ്ര​​​​​മാ​​​​​ണം. ദൈ​​​​​വ​​​​​സ്നേ​​​​​ഹ​​​​​വും പ​​​​​ര​​​​​സ്നേ​​​​​ഹ​​​​​വും എ​​​​​ല്ലാ​​​​​റ്റി​​​​​ലും ഉ​​​​​പ​​​​​രി​​​​​യാ​​​​​യി ദൈ​​​​​വ​​​​​ത്തെ സ്നേ​​​​​ഹി​​​​​ക്ക​​​​​ണം. അ​​​​​തി​​​​​ന്‍റെ ദൃ​​​​​ശ്യ​​​​​മാ​​​​​യ അ​​​​​ട​​​​​യാ​​​​​ള​​​​​വും പ്ര​​​​​ക​​​​​ട​​​​​ന​​​​​വു​​​​​മാ​​​​​യി​​​​​രി​​​​​ക്ക​​​​​ണം സ​​​​​ഹോ​​​​​ദ​​​​​രസ്നേ​​​​​ഹം. യേ​​​​​ശു ന​​​​​ൽ​​​​​കി​​​​​യ പു​​​​​തി​​​​​യ പ്ര​​​​​മാ​​​​​ണ​​​​​മാ​​​​​ണി​​​​​ത് (യോ​​​​​ഹ13:34).

ഇ​​​​​പ്ര​​​​​കാ​​​​​ര​​​​​മു​​​​​ള്ള, പ്ര​​​​​വൃ​​​​​ത്തി​​​​​യി​​​​​ല്ലാ​​​​​ത്ത വി​​​​​ശ്വാ​​​​​സ​​​​ജീ​​​​​വി​​​​​തം അ​​​​​ർ​​​​​ഥ​​​​ശൂ​​​​​ന്യ​​​​​മാ​​​​​ണ്. ആ​​​​​ചാ​​​​​രാ​​​​​നു​​​​​ഷ്ഠാ​​​​​ന​​​​​ങ്ങ​​​​​ൾ വ്യ​​​​​ക്ത​​​​​മാ​​​​​യ സു​​​​​ര​​​​​ക്ഷി​​​​​ത​​​​​ത്വ​​​​​ബോ​​​​​ധം ന​​​​​ൽ​​​​​കും എ​​​​​ന്ന​​​​​തി​​​​​നാ​​​​​ൽ അ​​​​​പ​​​​​ക​​​​​ട​​​​​ക​​​​​ര​​​​​വും. “ലൗ​​​​​കി​​​​​ക​​​​​സ​​​​​ന്പ​​​​​ത്ത് ഉ​​​​​ണ്ടാ​​​​​യി​​​​​രി​​​​​ക്കെ, ഒ​​​​​രു​​​​​വ​​​​​ൻ ത​​​​​ന്‍റെ സ​​​​​ഹോ​​​​​ദ​​​​​ര​​​​​നെ സ​​​​​ഹാ​​​​​യം അ​​​​​ർ​​​​​ഹി​​​​​ക്കു​​​​​ന്ന​​​​​വ​​​​​നാ​​​​​യി ക​​​​​ണ്ടി​​​​​ട്ടും അ​​​​​വ​​​​​നെ​​​​​തി​​​​​രേ ഹൃ​​​​​ദ​​​​​യം അ​​​​​ട​​​​​യ്ക്കു​​​​​ന്നെ​​​​​ങ്കി​​​​​ൽ അ​​​​​വ​​​​​നി​​​​​ൽ ദൈ​​​​​വ​​​​​സ്നേ​​​​​ഹം എ​​​​​ങ്ങ​​​​​നെ കു​​​​​ടി​​​​​കൊ​​​​​ള്ളും?

കു​​​​​ഞ്ഞു​​​​​മ​​​​​ക്ക​​​​​ളെ വാ​​​​​ക്കി​​​​​ലും സം​​​​​സാ​​​​​ര​​​​​ത്തി​​​​​ലു​​​​​മ​​​​​ല്ല നാം ​​​​​സ്നേ​​​​​ഹി​​​​​ക്കേ​​​​​ണ്ട​​​​​ത്, പ്ര​​​​​വൃ​​​​​ത്തി​​​​​യി​​​​​ലും സ​​​​​ത്യ​​​​​ത്തി​​​​​ലു​​​​​മാ​​​​​ണ്’’(1 യോ​​​​​ഹ 3:17-18). ഈ ​​​​​ഉ​​​​​പ​​​​​ദേ​​​​​ശം നോ​​​​​ന്പു​​​​​കാ​​​​​ല​​​​​ത്ത് മാ​​​​​ത്ര​​​​​മ​​​​​ല്ല, ജീ​​​​​വി​​​​​ത​​​​​ത്തി​​​​​ന് മു​​​​​ഴു​​​​​വ​​​​​ൻ മാ​​​​​ർ​​​​​ഗ​​​​​ദ​​​​​ർ​​​​​ശം ​ന​​​​​ൽ​​​​​ക​​​​​ണം.

Deepika.com shall remain free of responsibility for what is commented below. However, we kindly request you to avoid defaming words against any religion, institutions or persons in any manner.