ഇതാ മനുഷ്യൻ, ഇതാ ദൈവം
Thursday, April 9, 2020 10:07 PM IST
ക്രൈ​​​​​​സ്ത​​​​​​വ​​​​​​രു​​​​​​ടെ ജീ​​​​​​വി​​​​​​തം കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്കു​​​​​​ള്ള യാ​​​​​​ത്ര​​​​​​യാ​​​​​​ണെ​​​​​​ന്ന് ഒ​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​ൽ​​​​​​ക്കൂ​​​​​​ടി നാം ​​​​​​തി​​​​​​രി​​​​​​ച്ച​​​​​​റി​​​​​​യു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സ​​​​​​ഹ​​​​​​ന - മ​​​​​​ര​​​​​​ണോ​​​​​​ഥാന​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളു​​​​​​ടെ ചി​​​​​​ന്ത​​​​​​യാ​​​​​​ൽ സ​​​​​​ന്പ​​​​​​ന്ന​​​​​​മാ​​​​​​ണു പീ​​​​​​ഡാ​​​​​​നു​​​​​​ഭ​​​​​​വ​​​​​​വാ​​​​​​രം. ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ത​​​​​​നോ​​​​​​ടൊ​​​​​​പ്പ​​​​​​മു​​​​​​ള്ള വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സി​​​​​​ക​​​​​​ളു​​​​​​ടെ കൂ​​​​​​ട്ടി​​​​​​രി​​​​​​പ്പാ​​​​​​ണി​​​​​​ത്. ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ഗ​​​​​​ത്സ​​​​​​മേ​​​​​​നി​​​​​​യി​​​​​​ലെ പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥ​​​​​​ന​​​​​​യും ഉ​​​​​​ത്ത​​​​​​ര​​​​​​വാ​​​​​​ദി​​​​​​ത്വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്ന് കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കി മ​​​​​​റ​​​​​​യു​​​​​​ന്ന ​​അ​​​​​​ധി​​​​​​കാ​​​​​​രി​​​​​​ക​​​​​​ളും ഓ​​​​​​ടി അ​​​​​​ക​​​​​​ലു​​​​​​ന്ന ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​ന്മാ​​​​​​രും അ​​​​​​ല്പം മാ​​​​​​റി​​​​നി​​​​​​ന്ന് ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ക്ക​​​​​​ൽ കാ​​​​​​ണു​​​​​​ന്ന സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ലൂ​​​​​​ടെ കാ​​​​​​ത്തു​​​​​​സൂ​​​​​​ക്ഷി​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന ഒ​​​​​​രു ദൈ​​​​​​വി​​​​​​ക സം​​​​​​സ്കാ​​​​​​ര​​​​​​വും ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സം​​​​​​സ്കാ​​​​​​ര ശു​​​​​​ശ്രൂ​​​​​​ഷ​​​​​​ക​​​​​​ൾ ന​​​​​​ട​​​​​​ത്തി​​​​​​യ ര​​​​​​ണ്ട് അ​​​​ല്മാ​​​​​​യ സ​​​​​​ഹോ​​​​​​ദ​​​​​​ര​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളും ന​​​​​​മ്മെ വി​​​​​​സ്മ​​​​​​യ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു​​​​​​ന്ന കാ​​​​​​ര്യ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ള​​​​​​ത്രേ.

I ക​​​​​​മി​​​​​​ഴ്ന്നു​​​​വീ​​​​​​ണു പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഈ​​​​​​ശോ

ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ഗ​​​​​​ത്സ​​​​​​മേ​​​​​​നി​​​​​​യി​​​​​​ലെ പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥ​​​​നാ​​​​ശൈ​​​​​​ലി​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ സു​​​​​​വി​​​​​​ശേ​​​​​​ഷ​​​​​​ക​​​​ന്മാ​​​​​​ർ ന​​​​​​ൽ​​​​​​കു​​​​​​ന്ന ഉൗ​​​​​​ന്ന​​​​​​ലു​​​​​​ക​​​​​​ൾ ത​​​​​​നി​​​​​​മ നി​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​താ​​​​​​ണ്. “അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ അ​​​​​​ല്പ​​​​​​ദൂ​​​​​​രം മു​​​​​​ന്നോ​​​​​​ട്ട് ചെ​​​​​​ന്ന് നി​​​​​​ല​​​​​​ത്തു​​​​​​വീ​​​​​​ണ് (ekthamleisthai), സാ​​​​​​ധ്യ​​​​​​മെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ൽ ആ ​​​​​​മ​​​​​​ണി​​​​​​ക്കൂ​​​​​​ർ ത​​​​​​ന്നെ ക​​​​​​ട​​​​​​ന്നു​​​​​​പോ​​​​​​ക​​​​​​ട്ടെ എ​​​​​​ന്ന് പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ച്ചു” (മ​​​​​​ർ​​​​​​ക്കോ​​​​​​സ് 14:35). “അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ അ​​​​​​വ​​​​​​രി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് ഒ​​​​​​രു ക​​​​​​ല്ലേ​​​​​​റു​​​​​​ദൂ​​​​​​രം മാ​​​​​​റി മു​​​​​​ട്ടി​​​​​​ൻ​​​​​​മേ​​​​​​ൽ വീ​​​​​​ണു പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ച്ചു” (ലൂ​​​​​​ക്കാ 22:41). “അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ അ​​​​​​ല്പ​​​​​​ദൂ​​​​​​രം മു​​​​​​ന്നോ​​​​​​ട്ടു​​​​ചെ​​​​​​ന്ന് ക​​​​​​മി​​​​​​ഴ്ന്നു​​​​വീ​​​​​​ണു പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ച്ചു” (മ​​​​​​ത്താ​​​​​​യി 26:39). യൂ​​​​​​ദാ​​​​​​സ് ഒ​​​​​​റ്റി​​​​​​ക്കൊ​​​​​​ടു​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്നു പി​​​​​​ൻ​​​​​​മാ​​​​​​റു​​​​​​ന്നി​​​​​​ല്ല, ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​ന്മാ​​​​​​ർ ഉ​​​​​​റ​​​​​​ക്ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്നു മാ​​​​​​റു​​​​​​ന്നി​​​​​​ല്ല. ര​​​​​​ക്തം വി​​​​​​യ​​​​​​ർ​​​​​​ത്ത് ഈ​​​​​​ശോ പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ൾ മു​​​​​​റി​​​​​​വു​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ മു​​​​​​ള​​​​​​ക് പു​​​​​​ര​​​​​​ട്ടു​​​​​​ന്ന​​​​​​തു​​​​​​പോ​​​​​​ലെ അ​​​​​​നു​​​​​​ഭ​​​​​​വ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​തു​​​​​​കൊ​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​ണ്, നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ ഇ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ഴും ഉ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങി വി​​​​​​ശ്ര​​​​​​മി​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണോ എ​​​​​​ന്ന് ഈ​​​​​​ശോ ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​​​രോ​​​​​​ട് ചോ​​​​​​ദി​​​​​​ച്ച​​​​​​ത്.

“അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ പു​​​​​​റ​​​​​​ത്തു പോ​​​​​​യി​​​​​​ക്ക​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ ഈ​​​​​​ശോ പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞു: ഇ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​പു​​​​​​ത്ര​​​​​​ൻ മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വ​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ടി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. അ​​​​​​വ​​​​​​നി​​​​​​ൽ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​വും മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ടി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. ദൈ​​​​​​വം അ​​​​​​വ​​​​​​നി​​​​​​ൽ മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ടു എ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ൽ ദൈ​​​​​​വം അ​​​​​​വ​​​​​​നെ ത​​​​​​ന്നി​​​​​​ൽ മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തും. ഉ​​​​​​ട​​​​​​ൻ​​​​​​ത​​​​​​ന്നെ മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വ​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തും” (യോ​​​​​​ഹ. 13:31,32). ഇ​​​​​​വി​​​​​​ടെ​​​​​​യാ​​​​​​ണ് ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ എ​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം എ​​​​​​ന്നു നാം ​​​​​​മ​​​​​​ന​​​​​​സി​​​​​​ലാ​​​​​​ക്കേ​​​​​​ണ്ട​​​​​​ത്. "ഞാ​​​​​​ൻ ആ​​​​​​കു​​​​​​ന്നു നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ അ​​​​​​ന്വ​​​​​​ഷി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ' എ​​​​​​ന്ന് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ പ​​​​​​ട​​​​​​യാ​​​​​​ളി​​​​​​ക​​​​​​ൾ നി​​​​​​ലം​​​​​​പ​​​​​​റ്റെ താ​​​​​​ണു​​​​​​വീ​​​​​​ണു. അ​​​​​​വ​​​​​​രും ക​​​​​​ണ്ട​​​​​​ത് "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം' ആ​​​​​​ണ്.

ഒ​​​​​​രു ക​​​​​​ല്ലേ​​​​​​റു​​​​​​ദൂ​​​​​​രം എ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​റ്റി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്നും മാ​​​​​​റി​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ക​​​​​​ർ​​​​​​ത്താ​​​​​​വ് ന​​​​​​മ്മോ​​​​​​ടു ശ​​​​​​ക്ത​​​​​​മാ​​​​​​യി സം​​​​​​സാ​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു​​​​​​ണ്ട്. ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്നും ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​​​രി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്നും അ​​​​​​ക​​​​​​ലം പാ​​​​​​ലി​​​​​​ച്ച് ഈ​​​​​​ശോ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​പി​​​​​​താ​​​​​​വി​​​​​​നോ​​​​​​ടു പ്രാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു, സം​​​​​​ഭാ​​​​​​ഷ​​​​​​ണ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലാ​​​​​​യി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. ഗ​​​​​​ത്സ​​​​​​മേ​​​​​​നി​​​​​​ൽ ത​​​​​​ന്‍റെ മാ​​​​​​നു​​​​​​ഷി​​​​​​ക മ​​​​​​ന​​​​​​സ് ദൈ​​​​​​വി​​​​​​ക മ​​​​​​ന​​​​സു​​​​​​മാ​​​​​​യി കൂ​​​​​​ട്ടി​​​​​​മു​​​​​​ട്ടി​​​​​​ക്കാ​​​​​​നു​​​​​​ള്ള വ്യ​​​​​​ഗ്ര​​​​​​ത​​​​​​യി​​​​​​ൽ ഈ​​​​​​ശോ ര​​​​​​ക്തം വി​​​​​​യ​​​​​​ർ​​​​​​ത്തു. ഈ​​​​​​ശോ ഗ​​​​​​ത്സ​​​​​​മേ​​​​​​നി​​​​​​ൽ പ്രാ​​​​​​ർ​​​​ഥി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ൾ ഉ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങി​​​​​​പ്പോ​​​​​​കു​​​​​​ന്ന ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​ന്മാ​​​​രും മ​​​​​​ന:​​​​പൂ​​​​​​ർ​​​​വ​​​​മ​​​​​​ല്ലെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ലും കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്.

വേ​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​ത്ത സ​​​​​​മ​​​​​​യ​​​​​​ത്തു​​​​​​ള്ള ഉ​​​​​​റ​​​​​​ക്കം സ​​​​​​ഭ​​​​​​യെ വ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​തെ ഇ​​​​​​ള​​​​​​ക്കി മ​​​​​​റി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു​​​​​​ണ്ട്. ശു​​​​​​ശ്രൂ​​​​​​ഷ​​​​​​ക​​​​​​രും വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സി​​​​​​ക​​​​​​ളും അ​​​​​​സ​​​​​​മ​​​​​​യ​​​​​​ത്ത് ഉ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​രു​​​​​​ത്. ക​​​​​​ർ​​​​​​ത്താ​​​​​​വ് ന​​​​​​മ്മി​​​​​​ൽ ഉ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങി​​​​​​പ്പോ​​​​​​കാ​​​​​​ൻ നാം ​​​​​​അ​​​​​​നു​​​​​​വ​​​​​​ദി​​​​​​ക്ക​​​​​​രു​​​​​​ത്. ഗു​​​​​​രു, ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ഇ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​ത്ത​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ ഉ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങും. അ​​​​​​വ​​​​​​ർ​​​​​​ക്കു വ​​​​​​ലി​​​​​​യ ന​​​​​​ഷ്ടം സം​​​​​​ഭ​​​​​​വി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. ഉ​​​​​​ണ​​​​​​ർ​​​​​​ന്നി​​​​​​രി​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ ക​​​​​​ഴി​​​​​​യാ​​​​​​തെ അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ബ​​​​​​ല​​​​​​ഹീ​​​​​​ന​​​​​​രാ​​​​​​യി. ഉ​​​​​​ണ​​​​​​ർ​​​​​​ന്നി​​​​​​രു​​​​​​ന്നാ​​​​​​ലും അ​​​​​​പ​​​​​​ക​​​​​​ട​​​​​​മു​​​​​​ണ്ട്. ഗ​​​​​​ത്സ​​​​​​മേ​​​​​​നി​​​​​​ൽ പ്രാ​​​​​​ർ​​​​ഥി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യോ​​​​​​ടു ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്നു​​​​നി​​​​​​ൽ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ ക​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞാ​​​​​​ൽ ന​​​​​​മ്മി​​​​​​ലു​​​​​​ള്ള ഭൗ​​​​​​തി​​​​​​ക​​​​​​ത​​​​​​യെ നാം ​​ ​​​​വ​​​​​​ലി​​​​​​ച്ചെ​​​​​​റി​​​​​​യു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. എ​​​​​​ല്ലാം ഉ​​​​​​ച്ചി​​​​​​ഷ്ട​​​​​​മാ​​​​​​യി ക​​​​​​രു​​​​​​തേ​​​​​​ണ്ടി​​​​​​വ​​​​​​രും. ഈ​​​​​​ശോ മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മേ കൂ​​​​​​ട്ടി​​​​​​നു​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​വു​​​​​​ക​​​​​​യു​​​​​​ള്ളൂ.

പ​​​​​​റു​​​​​​ദീ​​​​​​സാ​​​​​​യി​​​​​​ൽ ആ​​​​​​ദി​​​​​​മാ​​​​​​താ​​​​​​പി​​​​​​താ​​​​​​ക്ക​​​​​​ൾ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ കൈ​​​​​​പി​​​​​​ടി​​​​​​ച്ചു ന​​​​​​ട​​​​​​ന്നു. ഏ​​​​​​റെ​​​​നാ​​​​​​ൾ സാ​​​​​​ധി​​​​​​ച്ചി​​​​​​ല്ല. കാ​​​​​​ള​​​​​​ക്കു​​​​​​ട്ടി​​​​​​യെ​​​​​​യും ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ക​​​​​​ല്പ​​​​​​ന​​​​​​ക​​​​​​ളെ​​​​​​യും ഒ​​​​​​രു​​​​​​പോ​​​​​​ലെ ആ​​​​​​രാ​​​​​​ധി​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ ആ​​​​​​വി​​​​​​ല്ല. സ​​​​​​ഹ​​​​​​യാ​​​​​​ത്രി​​​​​​ക​​​​​​ർ​​​​​​ക്ക് ഒ​​​​​​രു​​​​​​വ​​​​​​നെ പി​​​​​​ൻ​​​​​​തു​​​​​​ട​​​​​​രാ​​​​​​ൻ പ​​​​​​രി​​​​​​ധി​​​​​​ക​​​​​​ളു​​​​​​ണ്ട്. കു​​​​​​ഴി​​​​​​മാ​​​​​​ടം വ​​​​​​രെ ചി​​​​​​ല​​​​​​രൊ​​​​​​ക്കെ വ​​​​​​ന്നേ​​​​​​ക്കാം. പി​​​​​​ന്നീ​​​​​​ട് ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ മാ​​​​​​ലാ​​​​​​ഖ​​​​​​മാ​​​​​​ർ മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മേ കാ​​​​​​ണൂ. സ​​​​​​ഹ​​​​​​ന​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​പാ​​​​​​ര​​​​​​ത​​​​​​യി​​​​​​ൽ ഒ​​​​​​രു​​​​​​വ​​​​​​ൻ ത​​​​​​നി​​​​​​ച്ചാ​​​​​​ണ്. മ​​​​​​റ്റു​​​​​​ള്ള​​​​​​വ​​​​​​ർ ഉ​​​​​​പേ​​​​​​ക്ഷി​​​​​​ക്കും, അ​​​​​​ല്ലെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ൽ ഉ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങും. അ​​​​​​വ​​​​​​ശേ​​​​​​ഷി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് ഒ​​​​​​രു കു​​​​​​രി​​​​​​ശു​​ മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. മ​​​​​​ര​​​​​​ണം​​​​​​വ​​​​​​ഴി ഈ ​​​​​​ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തോ​​​​​​ട് യാ​​​​​​ത്ര പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ് ന​​​​​​മ്മെ ദേവാ​​​​​​ല​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​പോ​​​​​​കു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ഴു​​​​​​ള്ള ആ ​​​​​​മ​​​​​​ര​​​​​​ക്കു​​​​​​രി​​​​​​ശാ​​​​​​ണ​​​​​​ത്.

വാ​​​​​​സ്ത​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ഈ ​​​​​​മ​​​​​​ര​​​​​​ക്കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ എ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​മു​​​​​​ണ്ട്. ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തെ ന​​​​​​മ്മ​​​​​​ൾ ത്യ​​​​​​ജി​​​​​​ച്ചു ക​​​​​​ഴി​​​​​​യു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ൾ നി​​​​​​ല​​​​​​നി​​​​​​ൽ​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​താ​​​​​​യി അ​​​​​​വ​​​​​​ശേ​​​​​​ഷി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഏ​​​​​​ക കാ​​​​​​ര്യ​​​​​​മി​​​​​​താ​​​​​​ണ്. എ​​​​​​ല്ലാ തി​​​​ന്മ​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്നും ഓ​​​​​​ടി​​​​​​യ​​​​​​ക​​​​​​ലു​​​​​​ക എ​​​​​​ന്ന​​​​​​താ​​​​​​ണ് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ സ്വ​​​​​​ന്ത​​​​​​മാ​​​​​​ക്കു​​​​​​ക എ​​​​​​ന്നു പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞാ​​​​​​ൽ. “ക്രി​​​​​​സ്തു​​​​​​വി​​​​​​ന്‍റെ സ്നേ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് ആ​​​​​​ര് ന​​​​​​മ്മെ വേ​​​​​​ർ​​​​​​പെടു​​​​​​ത്തും? ക്ലേ​​​​​​ശ​​​​​​മോ ദു​​​​​​രി​​​​​​ത​​​​​​മോ പീ​​​​​​ഡ​​​​​​ന​​​​​​മോ പ​​​​​​ട്ടി​​​​​​ണി​​​​​​യോ ന​​​​​​ഗ്ന​​​​​​ത​​​​​​യോ ആ​​​​​​പ​​​​​​ത്തോ വാ​​​​​​ളോ?” (റോ​​​​​​മാ 8:35).

II എ​​​​​​ച്ചേ ഹോ​​​​​​മോ - ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ

"ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ' (Ecce Homo) എ​​​​​​ന്ന പ്ര​​​​​​യോ​​​​​​ഗ​​​​​​ശൈ​​​​​​ലി വാ​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​ൾ​​​​​​കൊ​​​​​​ണ്ടു പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​തീ​​​​​​ർ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ പ​​​​​​റ്റാ​​​​​​ത്ത വി​​​​​​ധ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലു​​​​​​ള്ള ചി​​​​​​ന്ത​​​​​​ക​​​​​​ളാ​​​​​​ൽ വ​​​​​​ല​​​​​​യം ചെ​​​​​​യ്യ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ടി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഏ​​​​​​റ്റം ചെ​​​​​​റി​​​​​​യ ഒ​​​​​​രു വാ​​​​​​ക്യ​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. മു​​​​​​ൾ​​​​​​ക്കി​​​​​​രീ​​​​​​ട​​​​​​വും ചു​​​​​​മ​​​​​​ന്ന മേ​​​​​​ല​​​​​​ങ്കി​​​​​​യും ധ​​​​​​രി​​​​​​ച്ച് ഈ​​​​​​ശോ പു​​​​​​റ​​​​​​ത്തേ​​​​​​ക്കു വ​​​​​​ന്നു; അ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് അ​​​​​​വ​​​​​​രോ​​​​​​ട് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞു: “ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ”. പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ലോ​​​​​​ക​​​​​​മാ​​​​​​കു​​​​​​ന്ന സ്റ്റേ​​​​​​ജി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​വ​​​​​​രു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. വാ​​​​​​സ്ത​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ന്‍റെ പാ​​​​​​പ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ഗൗ​​​​​​ര​​​​​​വം എ​​​​​​ല്ലാ അ​​​​​​ർ​​ഥ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലും എ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു​​​​​​കാ​​​​​​ണി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന പ്ര​​​​​​യോ​​​​​​ഗ​​​​​​ശൈ​​​​​​ലി​​​​​​യാ​​​​​​ണി​​​​​​ത്. ഒ​​​​​​രു​​പ​​​​​​ക്ഷേ ഇ​​​​​​ത്ര സ്വ​​​​​​ത്വ ഭ​​​​​​ദ്ര​​​​​​ത​​​​​​യി​​​​​​ൽ മ​​​​​​റ്റൊ​​​​​​രു പ്ര​​​​​​യോ​​​​​​ഗ​​​​​​ശൈ​​​​​​ലി​​​​​​യും സാ​​​​​​ധ്യ​​​​​​മ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നി​​​​​​രി​​​​​​ക്കാം.

തി​​​​​​ങ്ങി​​​​​​ക്കൂ​​ടി​​​​​​യ ഒ​​​​​​രു പ​​​​​​റ്റം ജ​​​​​​ന​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളോ​​​​​​ടാ​​​​​​ണ് പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് ഇ​​​​​​ത് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​ത്. ഈ ​​​​​​മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നെ ക​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​ൽ ജ​​​​​​ന​​​​​​ത്തി​​​​​​ന് അ​​​​​​ലി​​​​​​വു​​​​​​തോ​​​​​​ന്നു​​​​​​ക​​​​​​യും ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ മ​​​​​​ന​​​​​​​​​​സി​​​​​​ലാ​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യും ചെ​​​​​​യ്തേ​​​​​​ക്കാം എ​​​​​​ന്നു പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് വി​​​​​​ചാ​​​​​​രി​​​​​​ച്ചി​​​​​​രു​​​​​​ന്നി​​​​​​രി​​​​​​ക്കാം. ഈ ​​​​​​മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നെ കാ​​​​​​ണി​​​​​​ച്ച് ജ​​​​​​ന​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളു​​​​​​ടെ സ​​​​​​ഹ​​​​​​താ​​​​​​പം പി​​​​​​ടി​​​​​​ച്ചു​​​​​​പ​​​​​​റ്റാം എ​​​​​​ന്നു ക​​​​​​രു​​​​​​തി​​​​​​ക്കാ​​​​​​ണും. ശ​​​​​​ത്രു​​​​​​ക്ക​​​​​​ളു​​​​​​ടെ ഒ​​​​​​രു വ​​​​​​ലി​​​​​​യ ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ണ് പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് അ​​​​​​വ​​​​​​നെ കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​വ​​​​​​ന്ന​​​​​​ത്. അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ നി​​​​​​ഷ്ക​​​​​​ള​​​​​​ങ്ക​​​​​​ൻ എ​​​​​​ന്നു ജ​​​​​​നം വി​​​​​​ശ്വ​​​​​​സി​​​​​​ച്ചേ​​​​​​ക്കും. ഈ​​​​​​ശോ വി​​​​​​നീ​​​​​​ത​​​​​​നും നി​​​​​​ഷ്ക​​​​​​ള​​​​​​ങ്ക​​​​​​നും ക്ഷ​​​​​​മാ​​​​​​ശീ​​​​​​ല​​​​​​നു​​​​​​മാ​​​​​​യി നി​​​​​​ൽ​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. ഇ​​​​​​താ അ​​​​​​ടി​​​​​​യേ​​​​​​റ്റ വെ​​​​​​റും പ​​​​​​ച്ച​​​​​​യാ​​​​​​യ ഒ​​​​​​രു മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ.

പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞു - നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ ഇ​​​​​​തു കാ​​​​​​ണു​​​​​​ക. ഇ​​​​​​ത്ര​​​​​​ത്തോ​​​​​​ളം അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ സ​​​​​​ഹി​​​​​​ച്ചു, ഇ​​​​​​തു പോ​​​​​​രേ? അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ കു​​​​​​റ്റ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ര​​​​​​ന​​​​​​ല്ലെ​​​​​​ന്നു നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ​​​​​​ക്ക് ബോ​​​​​​ധ്യ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്നു​​​​​​ണ്ട​​​​​​ല്ലേ? നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളെ ചൊ​​​​​​ടി​​​​​​പ്പി​​​​​​ച്ച രാ​​​​​​ജാ​​​​​​വി​​​​​​നെ​​​​​​യ​​​​​​ല്ല, ഈ ​​​​​​മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നെ കാ​​​​​​ണു​​​​​​ക. ഇ​​​​​​വ​​​​​​ൻ അ​​​​​​പ​​​​​​ക​​​​​​ട​​​​​​കാ​​​​​​രി​​​​​​യ​​​​​​ല്ല. പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ധ​​​​​​ര​​​​​​ത്തി​​​​​​ലൂ​​​​​​ടെ വ​​​​​​ന്ന "എ​​​​​​ച്ചേ ഹോ​​​​​​മോ' ന​​​​​​ല്ല കാ​​​​​​ര്യ​​​​​​മാ​​​​​​യി വ്യാ​​​​​​ഖ്യാ​​​​​​നി​​​​​​ക്കാം. ഇ​​​​​​പ്ര​​​​​​കാ​​​​​​ര​​​​​​മു​​​​​​ള്ള ചി​​​​​​ന്ത​​​​​​ക​​​​​​ളെ​​​​​​ല്ലാം അ​​​​​​ദ്ദേ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലൂ​​​​​​ടെ ക​​​​​​ട​​​​​​ന്നു പോ​​​​​​യി​​​​​​രി​​​​​​ക്കാം. ഒ​​​​​​പ്പം "​​​​ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ' എ​​​​​​ന്ന പ്ര​​​​​​യോ​​​​​​ഗ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ പു​​​​​​ച്ഛ​​​​​​ഭാ​​​​​​വ​​​​​​വും ക​​​​​​ല​​​​​​ർ​​​​​​ന്നി​​​​​​ട്ടു​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​വും.

ത​​​​​​ന്‍റെ ത​​​​​​ന്ത്ര​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ ഫ​​​​​​ലി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നി​​​​​​ല്ലെ​​​​​​ന്നു ക​​​​​​ണ്ട​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് സ്വ​​​​​​രം മാ​​​​​​റ്റി സം​​​​​​സാ​​​​​​രി​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ തു​​​​​​ട​​​​​​ങ്ങി, കാ​​​​​​ര​​​​​​ണം ജ​​​​​​ന​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ വ​​​​​​ഴ​​​​​​ങ്ങാ​​​​​​താ​​​​​​യി. "ഇ​​​​​​വ​​​​​​നെ മോ​​​​​​ചി​​​​​​പ്പി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​പ​​​​​​ക്ഷം നീ ​​​​​​സീ​​​​​​​​​​സ​​​​​​റി​​​​​​ന്‍റെ സ്നേ​​​​​​ഹി​​​​​​ത​​​​​​ന​​​​​​ല്ല, ത​​​​​​ന്നെ​​​​​​ത്ത​​​​​​ന്നെ രാ​​​​​​ജാ​​​​​​വാ​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഏ​​​​​​വ​​​​​​നും സീ​​​​​​സ​​​​​​റി​​​​​​ന്‍റെ വി​​​​​​രോ​​​​​​ധി​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. --അ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ യ​​​​​​ഹൂ​​​​​​ദ​​​​​​രോ​​​​​​ട് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞു: ഇ​​​​​​താ നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളു​​​​​​ടെ രാ​​​​​​ജാ​​​​​​വ്. --നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളു​​​​​​ടെ രാ​​​​​​ജാ​​​​​​വി​​​​​​നെ ഞാ​​​​​​ൻ ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ക്ക​​​​​​ണ​​​​​​മെ​​​​​​ന്നോ?’ (യോ​​​​​​ഹ. 19: 15,16).

ച​​​​​​മ്മ​​​​​​ട്ടി അ​​​​​​ടി​​​​​​യേ​​​​​​റ്റ്, ത​​​​​​ക​​​​​​ർ​​​​​​ന്ന്, ചോ​​​​​​ര​​​​​​വാ​​​​​​ർ​​​​​​ന്ന ശ​​​​​​രീ​​​​​​ര​​​​​​വു​​​​​​മാ​​​​​​യി മു​​​​​​ൾ​​​​​​മു​​​​​​ടി ധ​​​​​​രി​​​​​​ച്ചു നി​​​​​​ൽ​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ചൂ​​​​​​ണ്ടി ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ എ​​​​​​ന്നു പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ പാ​​​​​​പ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്നും മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​കു​​​​​​ല​​​​​​ത്തെ ര​​​​​​ക്ഷി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന യ​​​​​​ഥാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ത്വം ധ​​​​​​രി​​​​​​ച്ച​​​​​​വ​​​​​​ൻ എ​​​​​​ന്ന നി​​​​​​ല​​​​​​യി​​​​​​ൽ ന​​​​​​മു​​​​​​ക്ക് ഇ​​​​​​തി​​​​​​നെ കാ​​​​​​ണാം. യ​​​​​​ഥാ​​​​​​ർ​​ഥ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ മ​​​​​​ക​​​​​​നാ​​​​​​ണ്. വേ​​​​​​ദ​​​​​​നി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഓ​​​​​​രോ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നി​​​​​​ലും സ​​​​​​ഹി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യു​​​​​​ടെ മു​​​​​​ഖ​​​​​​മു​​​​​​ണ്ട്. ഇ​​​​​​ന്നു ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ലെ എ​​​​​​ല്ലാ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​രും കൊ​​​​​​റോ​​​​​​ണ ഭീ​​​​​​തി​​​​​​മൂ​​​​​​ലം സ​​​​​​ഹി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ൾ ഈ ​​​​​​മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ മു​​​​​​ഖ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന് ഏ​​​​​​റെ പ്ര​​​​​​സ​​​​​​ക്തി​​​​​​യു​​​​​​ണ്ട്. പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സി​​​​​​ലൂ​​​​​​ടെ ദൈ​​​​​​വം അ​​​​​​റി​​​​​​യി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് ദൈ​​​​​​വം ആ​​​​​​ഗ്ര​​​​​​ഹി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ത്വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ രൂ​​​​​​പ​​​​​​ത്തെ​​​​​​ക്കു​​​​​​റി​​​​​​ച്ചാ​​​​​​ണ്.

III. എ​​​​​​ച്ചേ ദേ​​​​​​ഉൗ​​​​​​സ് - ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം

"ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ' (Ecce Deus ) എ​​​​​​ന്ന പ്ര​​​​​​യോ​​​​​​ഗ​​​​​​ശൈ​​​​​​ലി​​​​​​യി​​​​​​ലൂ​​​​​​ടെ വാ​​​​​​സ്ത​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ വെ​​​​​​ളി​​​​​​വാ​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് "​​​​ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം' എ​​​​​​ന്ന വ​​​​​​ലി​​​​​​യ യാ​​​​​​ഥാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥ്യ​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് ഈ ​​​​​​മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നി​​​​​​ൽ വെ​​​​​​ളി​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്ത​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​ത്. ഈ ​​​​എ​​​​​​ച്ചേ ദേ​​​​​​ഉൗ​​​​​​സ് ആ​​​​​​ണ് അ​​​​​​വ​​​​​​സാ​​​​​​ന​​​​​​ത്തെ വെ​​​​​​ളി​​​​​​പാ​​​​​​ട്. “പി​​​​​​താ​​​​​​വി​​​​​​നെ ആ​​​​​​രും ഒ​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​ലും ക​​​​​​ണ്ടി​​​​​​ട്ടി​​​​​​ല്ല. പി​​​​​​താ​​​​​​വു​​​​​​മാ​​​​​​യി ഗാ​​​​​​ഢ​​​​​​ബ​​​​​​ന്ധം പു​​​​​​ല​​​​​​ർ​​​​​​ത്തു​​​​​​ന്ന ദൈ​​​​​​വം ത​​​​​​ന്നെ​​​​​​യാ​​​​​​യ ഏ​​​​​​ക​​​​​​ജാ​​​​​​ത​​​​​​നാ​​​​​​ണ് അ​​​​​​വി​​​​​​ടു​​​​​​ത്തെ വെ​​​​​​ളി​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തി​​​​​​യ​​​​​​ത്” (യോ​​​​​​ഹ. 1:18). പാ​​​​​​പ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ഭീ​​​​​​ക​​​​​​ര​​​​​​ത​​​​​​യും ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​വും ഒ​​​​​​ന്നി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​താ​​​​​​ണ് ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ, ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം. പൂ​​​​​​ർ​​ണ​​മാ​​​​​​യ ശൂ​​​​​​ന്യ​​​​​​വ​​​​​​ത്ക​​​​​​ര​​​​​​ണം പൂ​​​​​​ർ​​ണ​​മാ​​​​​​യ മ​​​​​​ഹ​​ത്വീ​​​​​​ക​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​മാ​​​​​​ണ്.

കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ ഉ​​​​​​യ​​​​​​ർ​​​​​​ത്ത​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​വ​​​​​​ൻ "ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ' എ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​നേ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൾ "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം' എ​​​​​​ന്നാ​​​​​​ണ് ന​​​​​​മ്മോ​​​​​​ട് പ​​​​​​റ​​​​​​യു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത്. ആ​​​​​​ത്യ​​​​​​ന്തി​​​​​​ക​​​​​​മാ​​​​​​യി​​​​​​ വെ​​​​​​ളി​​​​​​പാ​​​​​​ട് പൂ​​​​​​ർ​​​​​​ത്തീ​​​​​​ക​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലാ​​​​​​ണ്'. കൊ​​​​​​ല്ല​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​വ​​​​​​നെ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ലെ കാ​​​​​​ണ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്നു​​​​​​വെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ലും നി​​​​​​ല്ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​വ​​​​​​നാ​​​​​​ണ് (വെ​​​​​​ളി. 5: 6). ത​​​​​​ക​​​​​​ർ​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട ആ ​​​​​​ശ​​​​​​രീ​​​​​​ര​​​​​​മാ​​​​​​ണ് മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വീ​​​​​​ക​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​ത്. മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യു​​​​​​ടെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശു​​​​​​മ​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് പി​​​​​​താ​​​​​​വി​​​​​​ന്‍റെ സ്നേ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ പൂ​​​​​​ർ​​ണ​​​​​​മാ​​​​​​യ വെ​​​​​​ളി​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്ത​​​​​​ൽ. കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ കി​​​​​​ട​​​​​​ന്ന് ഈ​​​​​​ശോ സ്വ​​​​​​ർ​​ഗം തു​​​​​​റ​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. പി​​​​​​താ​​​​​​വി​​​​​​ന്‍റെ ഭ​​​​​​വ​​​​​​നം കാ​​​​​​ണി​​​​​​ച്ചു​​​​​​കൊ​​​​​​ടു​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു.

സെ​​ന്‍റ് ബ​​ർ​​ണാ​​ഡി​​ന്‍റെ Homo purus pro Deo vero എ​​​​​​ന്ന ചി​​​​​​ന്ത അ​​​​​​ന​​​​​​ശ്വ​​​​​​ര​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. “അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ആ​​​​​​രോ​​​​​​ഹ​​​​​​ണം ചെ​​​​​​യ്തു​​​​​​വെ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ർ​​​​​​ഥം എ​​​​​​ന്താ​​​​​​ണ്? അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ഭൂ​​​​​​മി​​​​​​യു​​​​​​ടെ അ​​​​​​ധോ​​​​​​ഭാ​​​​​​ഗ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് ഇ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങി എ​​​​​​ന്നു​​​​​​കൂ​​​​​​ടി​​​​​​യ​​​​​​ല്ലേ? ഇ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങി​​​​​​യ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ത​​​​​​ന്നെ​​​​​​യാ​​​​​​ണ്, എ​​​​​​ല്ലാ വ​​​​​​സ്തു​​​​​​ക്ക​​​​​​ളെ​​​​​​യും പൂ​​​​​​രി​​​​​​ത​​​​​​മാ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ വേ​​​​​​ണ്ടി എ​​​​​​ല്ലാ സ്വ​​​​​​ർ​​​​​​ഗ​​ങ്ങ​​​​​​ൾ​​​​​​ക്കും ഉ​​​​​​പ​​​​​​രി ആ​​​​​​രോ​​​​​​ഹ​​​​​​ണം ചെ​​​​​​യ്ത​​​​​​വ​​​​​​നും” (എ​​​​​​ഫേ. 4:9,10). "പൂ​​​​​​ർ​​​​​​വ​​​​​​കാ​​​​​​ല​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളി​​​​​​ൽ പ്ര​​​​​​വാ​​​​​​ച​​​​​​ക​​ന്മാ​​​​​​ർ വ​​​​​​ഴി വി​​​​​​വി​​​​​​ധ ഘ​​​​​​ട്ട​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളി​​​​​​ലും വി​​​​​​വി​​​​​​ധ രീ​​​​​​തി​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ലും (Polumeros kai Polutropos) ദൈ​​​​​​വം ന​​​​​​മ്മു​​​​​​ടെ പി​​​​​​താ​​​​​​ക്ക​​ന്മാ​​​​​​രോ​​​​​​ട് സം​​​​​​സാ​​​​​​രി​​​​​​ച്ചി​​​​​​ട്ടു​​​​​​ണ്ട്. എ​​​​​​ന്നാ​​​​​​ൽ ഈ ​​​​​​അ​​​​​​വ​​​​​​സാ​​​​​​ന നാ​​​​​​ളു​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ ത​​​​​​ന്‍റെ പു​​​​​​ത്ര​​​​​​ൻ വ​​​​​​ഴി (Ephapax) അ​​​​​​വി​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന് ന​​​​​​മ്മോ​​​​​​ട് സം​​​​​​സാ​​​​​​രി​​​​​​ച്ചി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു' (ഹെ​​​​​​ബ്രാ. 1:1). പു​​​​​​ത്ര​​​​​​നി​​​​​​ൽ എ​​​​​​ല്ലാം പൂ​​​​​​ർ​​​​​​ത്തീ​​​​​​ക​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ടി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു.

IV. ഉ​​​​​​ത്ത​​​​​​ര​​​​​​വാ​​​​​​ദി​​​​​​ത്വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ നി​​​​​​ന്ന് ഒ​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​മാ​​​​​​റു​​​​​​ന്ന അ​​​​​​ധി​​​​​​കാ​​​​​​രി​​​​​​ക​​​​​​ൾ

നാ​​​​​​ലു വ​​​​​​ലി​​​​​​യ കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​ക​​​​​​ലു​​​​​​ക​​​​​​ളാ​​​​​​ണ്, അ​​​​​​ല്ലെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ൽ ഒ​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​മാ​​​​​​റ്റ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളാ​​​​​​ണ് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ എ​​​​​​ത്തി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത്. ഈ ​​​​​​ഒ​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​മാ​​​​​​റ്റ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളി​​​​​​ലൂ​​​​​​ടെ അ​​​​​​വ​​​​​​ർ സ്വ​​​​​​യം വി​​​​​​ഡ്ഢി​​​​​​ക​​​​​​ളാ​​​​​​വു​​​​​​ക​​​​​​യും അ​​​​​​വ​​​​​​ർ അ​​​​​​റി​​​​​​യാ​​​​​​തെ "ഈ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ' സാ​​​​​​ക്ഷാ​​​​​​ൽ "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വ'മെ​​​​​​ന്ന് സ്ഥാ​​​​​​പി​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യു​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. ഈ​​​​​​ശോ ഹേ​​​​​​റോ​​​​​​ദേ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ധി​​​​​​കാ​​​​​​ര സീ​​​​​​മ​​​​​​യി​​​​​​ൽ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​വ​​​​​​നാ​​​​​​ണെ​​​​​​ന്ന് ക​​​​​​ണ്ട​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ഹേ​​​​​​റോ​​​​​​ദേ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ പ​​​​​​ക്ക​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​വ​​​​​​രു​​​​​​ന്നു: “ഹേ​​​​​​റോ​​​​​​ദേ​​​​​​സ് പ​​​​​​ട​​​​​​യാ​​​​​​ളി​​​​​​ക​​​​​​ളോ​​​​​​ടു​​​​​​ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്ന് അ​​​​​​വ​​​​​​നോ​​​​​​ടു നി​​​​​​ന്ദ്യ​​​​​​മാ​​​​​​യി പെ​​​​​​രു​​​​​​മാ​​​​​​റു​​​​​​ക​​​​​​യും അ​​​​​​വ​​​​​​നെ അ​​​​​​ധി​​​​​​ക്ഷേ​​​​​​പി​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യും ചെ​​​​​​യ്തു. അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ പ​​​​​​കി​​​​​​ട്ടേ​​​​​​റി​​​​​​യ വ​​​​​​സ്ത്രം ധ​​​​​​രി​​​​​​പ്പി​​​​​​ച്ച് പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ പ​​​​​​ക്ക​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് തി​​​​​​രി​​​​​​ച്ച​​​​​​യ​​​​​​ച്ചു” (ലൂ​​​​​​ക്കാ. 23:11). ഹേ​​​​​​റോ​​​​​​ദേ​​​​​​സും പ്ര​​​​​​ത്യ​​​​​​ക്ഷ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യി​​​​​​ൽ കു​​​​​​റ്റ​​​​​​മൊ​​​​​​ന്നും ക​​​​​​ണ്ടി​​​​​​ല്ല. പ​​​​​​ക്ഷേ ത​​​​​​ന്ത്ര​​​​​​പൂ​​​​​​ർ​​വം ഒ​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​മാ​​​​​​റി.


പ്ര​​​​​​ധാ​​​​​​ന പു​​​​​​രോ​​​​​​ഹി​​​​​​ത​​​​​​ൻ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ചോ​​​​​​ദ്യം ചെ​​​​​​യ്യു​​​​​​ന്നു: “അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ആ​​​​​​ദ്യം അ​​​​​​വ​​​​​​നെ അ​​​​​​ന്നാ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ടു​​​​​​ക്ക​​​​​​ലേ​​​​​​ക്കു കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​പോ​​​​​​യി. കാ​​​​​​ര​​​​​​ണം അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ആ ​​​​​​വ​​​​​​ർ​​​​​​ഷ​​​​​​ത്തെ പ്ര​​​​​​ധാ​​​​​​ന പു​​​​​​രോ​​​​​​ഹി​​​​​​ത​​​​​​നാ​​​​​​യ ക​​​​​​യ്യാ​​​​​​ഫാ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​മ്മാ​​​​​​യി​​​​​​യ​​​​​​പ്പ​​​​​​നാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു” (യോ​​​​​​ഹ. 18:13). “പ്ര​​​​​​ധാ​​​​​​ന പു​​​​​​രോ​​​​​​ഹി​​​​​​ത​​​​​​ൻ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ അ​​​​​​വ​​​​​​ന്‍റെ ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​​​രെ​​​​​​യും പ്ര​​​​​​ബോ​​​​​​ധ​​​​​​ന​​​​​​ത്തെ​​​​​​യും കു​​​​​​റി​​​​​​ച്ചു ചോ​​​​​​ദ്യം ചെ​​​​​​യ്തു” (യോ​​​​​​ഹ. 18:19). ചോ​​​​​​ദ്യോ​​​​​​ത്ത​​​​​​ര​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ തൃ​​​​​​പ്തി ല​​​​​​ഭി​​​​​​ക്കാ​​​​​​യ്ക​​​​​​യാ​​​​​​ൽ അ​​​​​​ന്നാ​​​​​​സ് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ബ​​​​​​ന്ധി​​​​​​ച്ച് ക​​​​​​യ്യാ​​​​​​ഫാ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ടു​​​​​​ക്ക​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​പോ​​​​​​യി (യോ​​​​​​ഹ. 18:24). ക​​​​​​യ്യാ​​​​​​ഫാ​​​​​​സ് താ​​​​​​ൻ​​​​​​ത​​​​​​ന്നെ പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ കാ​​​​​​ര്യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ർ​​ഥ​​​​​​വ്യാ​​​​​​പ്തി മ​​​​​​ന​​​​​​​​​​സി​​​​​​ലാ​​​​​​ക്കി​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നി​​​​​​ല്ല. “ജ​​​​​​നം മു​​​​​​ഴു​​​​​​വ​​​​​​ൻ ന​​​​​​ശി​​​​​​ക്കാ​​​​​​തി​​​​​​രി​​​​​​ക്കാ​​​​​​നാ​​​​​​യി അ​​​​​​വ​​​​​​ർ​​​​​​ക്കു​​​​​​വേ​​​​​​ണ്ടി ഒ​​​​​​രു​​​​​​വ​​​​​​ൻ മ​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് യു​​​​​​ക്ത​​​​​​മാ​​​​​​ണെ​​​​​​ന്ന് നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ മ​​​​​​ന​​​​​​സി​​​​​​ലാ​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു​​​​​​മി​​​​​​ല്ല” (യോ​​​​​​ഹ. 11:50).

ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ക​​​​​​യ്യാ​​​​​​ഫാ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് പ്ര​​​​​​ത്തോ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്കു കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​പോ​​​​​​യി. പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് പ്ര​​​​​​ത്തോ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ പ്ര​​​​​​വേ​​​​​​ശി​​​​​​ച്ച് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ വി​​​​​​ചാ​​​​​​ര​​​​​​ണ ചെ​​​​​​യ്യു​​​​​​ന്നു. റോ​​​​​​മ​​​​​​ൻ ഗ​​​​​​വ​​​​​​ർ​​ണ​​​​​​റു​​ടെ കൊ​​​​​​ട്ടാ​​​​​​ര​​​​​​മാ​​​​​​ണ് പ്ര​​​​​​ത്തോ​​​​​​റി​​​​​​യം. ഈ​​​​​​ശോ പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സി​​​​​​നോ​​​​​​ട് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞു: “എ​​​​​​ന്‍റെ രാ​​​​​​ജ്യം ഐ​​​​​​ഹി​​​​​​ക​​​​​​മ​​​​​​ല്ല”. പീ​​​​​​ഡാ​​​​​​നു​​​​​​ഭ​​​​​​വ വി​​​​​​വ​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലെ ത​​​​​​ന്ത്ര​​​​​​ശാ​​​​​​ലി പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സാ​​​​​​ണ്. ന​​​​​​ല്ല അ​​​​​​ഭി​​​​​​ന​​​​​​യ​​​​​​വും ചി​​​​​​ല​​​​​​പ്പോ​​​​​​ഴൊ​​​​​​ക്കെ ആ​​​​​​ത്മാ​​​​​​ർ​​ഥ​​​​​​മാ​​​​​​യ സ​​​​​​മീ​​​​​​പ​​​​​​ന​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളും കാ​​​​​​ണാം. ഏ​​​​​​താ​​​​​​യാ​​​​​​ലും “ദൈ​​​​​​വ​​​​​​മ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​തെ ഞ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ​​​​​​ക്ക് മ​​​​​​റ്റൊ​​​​​​രു രാ​​​​​​ജാ​​​​​​വി​​​​​​ല്ല” എ​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് മാ​​​​​​റ്റി “സീ​​​​​​സ​​​​​​റ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​തെ ഞ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ​​​​​​ക്കു മ​​​​​​റ്റൊ​​​​​​രു രാ​​​​​​ജാ​​​​​​വി​​​​​​ല്ല” എ​​​​​​ന്ന് യ​​​​​​ഹൂ​​​​​​ദ​​​​​​ജ​​​​​​ന​​​​​​ത​​​​​​യെ​​​​​​ക്കൊ​​​​​​ണ്ടു പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് പ​​​​​​റ​​​​​​യി​​​​​​പ്പി​​​​​​ച്ചു.

അ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​നെ അ​​​​​​ധി​​​​​​കാ​​​​​​രി​​​​​​ക​​​​​​ളെ​​​​​​ല്ലാം, ഹേ​​​​​​റോ​​​​​​ദേ​​​​​​സും അ​​​​​​ന്നാ​​​​​​സും ക​​​​​​യ്യാ​​​​​​ഫാ​​​​​​സും പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സും, കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കി. കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കി അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തെ സ്വ​​​​​​ന്തം ജീ​​​​​​വി​​​​​​ത​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് പു​​​​​​റ​​​​​​ത്താ​​​​​​ക്കി. ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ കൂ​​​​​​ട്ടു​​​​​​പി​​​​​​ടി​​​​​​ച്ചാ​​​​​​ൽ അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ തി​​ന്മ​​ക​​​​​​ളെ ത​​​​​​ക​​​​​​ർ​​​​​​ക്കും. ബ​​​​​​റാ​​​​​​ബാ​​​​​​സ് വ​​​​​​ന്നാ​​​​​​ൽ ഇ​​​​​​ഷ്ടം​​​​​​പോ​​​​​​ലെ ജീ​​​​​​വി​​​​​​ക്കാം. ബ​​​​​​റാ​​​​​​ബാ​​​​​​സു​​​​​​മാ​​​​​​ർ എ​​​​​​ല്ലാം ത​​​​​​ക​​​​​​ർ​​​​​​ക്കും. ബ​​​​​​റാ​​​​​​ബാ​​​​​​സു​​​​​​മാ​​​​​​രു​​​​​​ടെ എ​​​​​​ണ്ണം വ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​തെ കൂ​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന ഒ​​​​​​രു ക​​​​​​ല​​​​​​മാ​​​​​​ണി​​​​​​ത്.

V. ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു

ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റ മ​​​​​​ന​​​​​​​​​​സി​​​​​​ൽ പ​​​​​​തി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​കി​​​​​​ട​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ദൈ​​​​​​വ​​​​​​രൂ​​​​​​പ​​​​​​മാ​​​​​​ണു കാ​​​​​​ൽ​​​​​​വ​​​​​​രി​​​​​​യി​​​​​​ലെ മ​​​​​​ര​​​​​​ക്കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ നാം ​​​​​​കാ​​​​​​ണു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത്. Fulget crucis mysterium - the flaiming mystery of the Cross. സ്ലീ​​​​​​വാ​​​​​​യി​​​​​​ൽ ജ്വ​​​​​​ലി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ഒ​​​​​​രു ദൈ​​​​​​വി​​​​​​ക ര​​​​​​ഹ​​​​​​സ്യ​​​​​​മു​​​​​​ണ്ട്. "ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ' എ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​ൽ "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം' എ​​​​​​ന്നു ന​​​​​​മ്മ​​​​​​ൾ തി​​​​​​രി​​​​​​ച്ച​​​​​​റി​​​​​​യു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. Finis origins pendet - the end hangs on the beginning. മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നി​​​​​​ൽ മ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞി​​​​​​രു​​​​​​ന്ന ദൈ​​​​​​വം. ഈ ​​​​​​ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തോ​​​​​​ടു​​​​​​കൂ​​​​​​ടി നാം ​​​​​​ന​​​​​​ശി​​​​​​ക്കാ​​​​​​തി​​​​​​രി​​​​​​ക്കാ​​​​​​ൻ, ഈ ​​​​​​ലോ​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് നാം ക​​​​​​ട​​​​​​ന്നു​​​​​​പോ​​​​​​കേ​​​​​​ണ്ടി​​​​​​യി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. “ഈ ​​​​​​ലോ​​​​​​കം​​​​​​വി​​​​​​ട്ട് പി​​​​​​താ​​​​​​വി​​​​​​ന്‍റെ സ​​​​​​ന്നി​​​​​​ധി​​​​​​യി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് പോ​​​​​​കാ​​​​​​നു​​​​​​ള്ള സ​​​​​​മ​​​​​​യ​​​​​​മാ​​​​​​യി എ​​​​​​ന്ന്” ഈ​​​​​​ശോ അ​​​​​​റി​​​​​​ഞ്ഞി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു (യോ​​​​​​ഹ. 13: 1).

ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ച്ച​​​​​​തു ഗാ​​​​​​ഗു​​​​​​ൽ​​​​​​ത്താ​​​​​​യി​​​​​​ലാ​​​​​​ണ്. "ഗൊ​​​​​​ൽ​​​​​​ഗോ​​​​​​ഥ' എ​​​​​​ന്ന അ​​​​​​റ​​​​​​മാ​​​​​​യ പ​​​​​​ദ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ഗ്രീ​​​​​​ക്ക് പ​​​​​​ദ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് കാ​​​​​​ൽ​​​​​​വ​​​​​​രി​​​​​​യ, ത​​​​​​ല​​​​​​യോ​​​​​​ട് എ​​​​​​ന്ന​​​​​​ർ​​​​​​ഥം. ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ ത​​​​​​റ​​​​​​ച്ച​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ മു​​​​​​ത​​​​​​ൽ സം​​​​​​ഭ​​​​​​വി​​​​​​ച്ച കാ​​​​​​ര്യ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളെ​​​​​​ല്ലാം "​​​​ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം' എ​​​​​​ന്ന യാ​​​​​​ഥാ​​​​​​ർ​​ഥ്യ​​ത്തി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്ക് ഏ​​​​​​വ​​​​​​രെ​​​​​​യും എ​​​​​​ത്തി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. പ്ര​​​​​​പ​​​​​​ഞ്ച​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ​​​​​​പോ​​​​​​ലും പ്ര​​​​​​തി​​​​​​ക​​​​​​ര​​​​​​ണം ഭ​​​​​​യാ​​​​​​ന​​​​​​ക​​​​​​മാ​​​​​​കു​​​​​​ന്നു. കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ കി​​​​​​ട​​​​​​ന്നു​​​​​​കൊ​​​​​​ണ്ട് അ​​​​​​വി​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന് ഉ​​​​​​രു​​​​​​വി​​​​​​ട്ട വ​​​​​​ച​​​​​​ന​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ വേ​​​​​​ദ​​​​​​പു​​​​​​സ്ത​​​​​​ക​​​​​​ത്തി​​​​​​ലെ അ​​​​​​ന​​​​​​ശ്വ​​​​​​ര മു​​​​​​ത്തു​​​​​​ക​​​​​​ളാ​​​​​​യി ശോ​​​​​​ഭി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. സ​​​​​​ഭ​​​​​​യും കൂ​​​​​​ദാ​​​​​​ശ​​​​​​ക​​​​​​ളും കൂ​​​​​​ദാ​​​​​​ശാ​​​​​​നു​​​​​​ക​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളു​​​​​​മെ​​​​​​ല്ലാം ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ത​​​​​​നി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് പു​​​​​​റ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്നു. അ​​​​​​വി​​​​​​ടെ​​​​​​യാ​​​​​​ണ് "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം' സ​​​​​​ത്യ​​​​​​മാ​​​​​​യും ഇ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​പു​​​​​​ത്ര​​​​​​നാ​​​​​​ണെ​​​​​​ന്ന തി​​​​​​രി​​​​​​ച്ച​​​​​​റി​​​​​​വ് ല​​​​​​ഭി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​തും.
“പ​​​​​​ട​​​​​​യാ​​​​​​ളി​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ ഒ​​​​​​രു​​​​​​വ​​​​​​ൻ വ​​​​​​ന്ന് അ​​​​​​വ​​​​​​ന്‍റെ പാ​​​​​​ർ​​​​​​ശ്വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ കു​​​​​​ന്തം കൊ​​​​​​ണ്ടു കു​​​​​​ത്തി. ഉ​​​​​​ട​​​​​​ൻ അ​​​​​​തി​​​​​​ൽ​​നി​​​​​​ന്ന് ര​​​​​​ക്ത​​​​​​വും വെ​​​​​​ള്ള​​​​​​വും പു​​​​​​റ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ടു. അ​​​​​​തു​​​​​​ക​​​​​​ണ്ട ആ​​​​​​ൾ ത​​​​​​ന്നെ സാ​​​​​​ക്ഷ്യ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തി​​​​​​യി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. അ​​​​​​വ​​​​​​ന്‍റെ സാ​​​​​​ക്ഷ്യം സ​​​​​​ത്യ​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളും വി​​​​​​ശ്വ​​​​​​സി​​​​​​ക്കേ​​​​​​ണ്ട​​​​​​തി​​​​​​നു താ​​​​​​ൻ സ​​​​​​ത്യ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് പ​​​​​​റ​​​​​​യു​​​​​​ന്ന​​​​​​തെ​​​​​​ന്ന് അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ അ​​​​​​റി​​​​​​യു​​​​​​ക​​​​​​യും ചെ​​​​​​യ്യു​​​​​​ന്നു” (യോ​​​​​​ഹ. 19:34,35). ഈ ​​​​​​ഒ​​​​​​ഴു​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട ര​​​​​​ക്ത​​​​​​ത്തി​​​​​​ലും വെ​​​​​​ള്ള​​​​​​ത്തി​​​​​​ലും സ​​​​​​ഭ എ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ല​​​​​​വും വി​​ശു​​ദ്ധ ​​​​കു​​​​​​ർ​​​​​​ബാ​​​​​​ന​​​​​​യും മാ​​​​​​മ്മോ​​​​​​ദീ​​​​​​സാ​​​​​​യും ക​​​​​​ണ്ടി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ ത​​​​​​ല​​​​​​ചാ​​​​​​യ്ച്ച് ആ​​​​​​ത്മാ​​​​​​വി​​​​​​നെ ന​​​​​​ൽ​​​​​​കി​​​​​​യ​​​​​​തി​​​​​​ൽ സ്ഥൈ​​​​​​ര്യ​​​​​​ലേ​​​​​​പ​​​​​​നം കാ​​​​​​ണാ​​​​​​ൻ സാ​​​​​​ധി​​​​​​ക്കും. ഇ​​​​​​വ​​​​​​ർ ചെ​​​​​​യ്യു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് എ​​​​​​ന്തെ​​​​​​ന്ന് ഇ​​​​​​വ​​​​​​ർ അ​​​​​​റി​​​​​​യാ​​​​​​യ്ക​​​​​​യാ​​​​​​ൽ ഇ​​​​​​വ​​​​​​രോ​​​​​​ട് ക്ഷ​​​​​​മി​​​​​​ക്ക​​​​​​ണ​​​​​​മേ എ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​ൽ അ​​​​​​നു​​​​​​ര​​​​​​ഞ്ജ​​​​​​ന​​​​​​കൂ​​​​​​ദാ​​​​​​ശ​​​​​​യും, ന​​​​​​ല്ല ക​​​​​​ള്ള​​​​​​നോ​​​​​​ട് പ​​​​​​റു​​​​​​ദീ​​​​​​സാ വാ​​​​​​ഗ്ദാ​​​​​​നം ചെ​​​​​​യ്ത​​​​​​തി​​​​​​ൽ രോ​​​​​​ഗീ​​​​​​ലേ​​​​​​പ​​​​​​ന​​​​​​വും, ഇ​​​​​​താ നി​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​മ്മ, ഇ​​​​​​താ നി​​​​​​ന്‍റെ മ​​​​​​ക​​​​​​ൻ എ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​ൽ ന​​​​​​ല്ല വീ​​​​​​ടി​​​​​​ന്‍റെ​​​​​​യും വി​​​​​​വാ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ​​​​​​യും സൂ​​​​​​ച​​​​​​ന​​​​​​ക​​​​​​ളും, എ​​​​​​ല്ലാം പൂ​​​​​​ർ​​​​​​ത്തി​​​​​​യാ​​​​​​യി എ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​ൽ ഒ​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​ൽ​​​​​​ക്കൂ​​​​​​ടി വി​​ശു​​ദ്ധ ​​​​കു​​​​​​ർ​​​​​​ബാ​​​​​​ന​​​​​​യു​​​​​​ടെ മു​​​​​​ൻ​​​​​​കു​​​​​​റി​​​​​​യും ന​​​​​​മു​​​​​​ക്ക് കാ​​​​​​ണാ​​​​​​ൻ ക​​​​​​ഴി​​​​​​യും.

അ​​​​​​ധി​​​​​​കാ​​​​​​രി​​​​​​ക​​​​​​ൾ കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കി ഒ​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​മാ​​​​​​റി ഒ​​​​​​രേ​​സ​​​​​​മ​​​​​​യം മി​​​​​​ടു​​​​​​ക്ക​​ന്മാ​​​​​​രും മ​​​​​​ണ്ട​​ന്മാ​​​​​​രും ആ​​​​​​യ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ൾ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ കാ​​​​​​ലു​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കി​​​​​​യ സ്ത്രീ​​​​​​യും (മേ​​​​​​ൽ​​​​​​ത്ത​​​​​​രം നാ​​​​​​ർ​​ദി​​​​​​ൻ തൈ​​​​​​ലം കൊ​​​​​​ണ്ട്), കാ​​​​​​ലി​​​​​​ൽ കെ​​​​​​ട്ടി​​​​​​പ്പി​​​​​​ടി​​​​​​ച്ച പ​​​​​​ത്രോ​​​​​​സും കാ​​​​​​ലി​​​​​​ന​​​​​​രു​​​​​​കി​​​​​​ൽ ഇ​​​​​​രു​​​​​​ന്ന ബേ​​​​​​ഥ​​​​​​നി​​​​​​യാ​​​​​​യി​​​​​​ലെ മ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​വും "ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നി​​​​​​ലു​​​​​​ള്ള' "​​​​ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തെ' തി​​​​​​രി​​​​​​ച്ച​​​​​​റി​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​വ​​​​​​രാ​​​​​​ണ് എ​​​​​​ന്ന് നാം ​​​​​​മ​​​​​​ന​​​​​​​​​​സി​​​​​​ലാ​​​​​​ക്ക​​​​​​ണം.

VI. കൈ​​​​​​ക​​​​​​ഴു​​​​​​കി ഒ​​​​​​ഴി​​​​​​ഞ്ഞു​​​​​​മാ​​​​​​റാ​​​​​​ത്ത സാ​​​​​​ധാ​​​​​​ര​​​​​​ണ അ​​​​​​ല്മാ​​​​​​യ​​​​​​രും സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ളും

കാ​​​​​​ൽ​​​​​​വ​​​​​​രി​​​​​​യി​​​​​​ൽ വി​​​​​​ശു​​​​​​ദ്ധ​​​​​​രാ​​​​​​യ ര​​​​​​ണ്ടു അ​​​​​​ല്മാ​​​​​​യ​​​​​​ർ പ്ര​​​​​​ത്യ​​​​​​ക്ഷ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്നു​​​​​​ണ്ട്. അ​​​​​​രി​​​​​​മ​​​​​​ത്തി​​​​​​യാ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ര​​​​​​ൻ ജോ​​​​​​സ​​​​​​ഫും അ​​​​​​യാ​​​​​​ളെ സ​​​​​​ഹാ​​​​​​യി​​​​​​ച്ച നി​​​​​​ക്ക​​​​​​ദേ​​​​​​മോ​​​​​​സും. ഇ​​​​​​വ​​​​​​രും Ecce Deus സ​​​​​​ന്ദേ​​​​​​ശം ന​​​​​​ൽ​​​​​​കു​​​​​​ന്ന​​​​​​വ​​​​​​രാ​​​​​​ണ്. മോ​​​​​​ശ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സം​​​​​​സ്കാ​​​​​​ര​​​​​​ക​​​​​​ർ​​മം ദൈ​​​​​​വ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് ന​​​​​​ട​​​​​​ത്തി​​​​​​യ​​​​​​തെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ൽ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സം​​​​​​സ്കാ​​​​​​ര​​​​​​ക​​​​​​ർ​​​​​​മം ന​​​​​​ട​​​​​​ത്തി​​​​​​യ​​​​​​ത് ര​​​​​​ണ്ടു അ​​​​​​ല്മാ​​​​​​യ​​​​​​രാ​​​​​​ണ്. “അ​​​​​​രി​​​​​​മ​​​​​​ത്തി​​​​​​യാ​​​​​​ക്കാ​​​​​​ര​​​​​​ൻ ജോ​​​​​​സ​​​​​​ഫ് ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ശ​​​​​​രീ​​​​​​രം എ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു​​​​​​മാ​​​​​​റ്റാ​​​​​​ൻ പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സി​​​​​​നോ​​​​​​ട് അ​​​​​​നു​​​​​​വാ​​​​​​ദം ചോ​​​​​​ദി​​​​​​ച്ചു. പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് അ​​​​​​നു​​​​​​വാ​​​​​​ദം ന​​​​​​ൽ​​​​​​കി. --നി​​​​​​ക്ക​​​​​​ദേ​​​​​​മോ​​​​​​സും അ​​​​​​വി​​​​​​ടെ എ​​​​​​ത്തി. --അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ശ​​​​​​രീ​​​​​​രം എ​​​​​​ടു​​​​​​ത്ത് സു​​​​​​ഗ​​​​​​ന്ധ​​​​​​ദ്ര​​​​​​വ്യ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളോ​​​​​​ടെ ക​​​​​​ച്ച​​​​​​യി​​​​​​ൽ പൊ​​​​​​തി​​​​​​ഞ്ഞു. ആ ​​​​​​തോ​​​​​​ട്ട​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ആ​​​​​​രെ​​​​​​യും അ​​​​​​ട​​​​​​ക്കി​​​​​​യി​​​​​​ട്ടി​​​​​​ല്ലാ​​​​​​ത്ത ഒ​​​​​​രു പു​​​​​​തി​​​​​​യ ക​​​​​​ല്ല​​​​​​റ ഉ​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. അ​​​​​​വ​​​​​​ർ ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യെ അ​​​​​​വി​​​​​​ടെ സം​​​​​​സ്ക​​​​​​രി​​​​​​ച്ചു” (യോ​​​​​​ഹ. 19:38-42).
ര​​​​​​ക്ഷാ​​​​​​ക​​​​​​ര പ​​​​​​ദ്ധ​​​​​​തി​​​​​​യി​​​​​​ൽ ര​​​​​​ണ്ടു പു​​​​​​തി​​​​​​യ ശു​​​​​​ശ്രൂ​​​​​​ഷ​​​​​​ക​​​​​​രെ നാം ​​​​​​ഇ​​​​​​വി​​​​​​ടെ കാ​​​​​​ണു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. ദൈ​​​​​​വം സം​​​​​​സ്ക​​​​​​രി​​​​​​ച്ച മോ​​​​​​ശ​​​​​​യെ പി​​​​​​ന്നെ ന​​​​​​മ്മ​​​​​​ൾ ക​​​​​​ണ്ടു​​​​​​മു​​​​​​ട്ടു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത് രൂ​​​​​​പാ​​​​​​ന്ത​​​​​​രീ​​​​​​ക​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ മ​​​​​​ല​​​​​​യി​​​​​​ൽ ക​​​​​​ർ​​​​​​ത്താ​​​​​​വി​​​​​​നോ​​​​​​ടു​​​​​​കൂ​​​​​​ടെ തേ​​​​​​ജ​​​​​​​​​​സി​​​​​​ൽ പ്ര​​​​​​ത്യ​​​​​​ക്ഷ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്ന​​​​​​താ​​​​​​യി​​​​​​ട്ടാ​​​​​​ണ്. ഈ ​​​​​​ര​​​​​​ണ്ട് അ​​​​​​ല്മാ​​​​​​യ വി​​​​​​ശു​​​​​​ദ്ധ​​​​​​രും ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സം​​​​​​സ്കാ​​​​​​ര​​​​​​ശു​​​​​​ശ്രൂ​​​​​​ഷ​​​​​​യെ​​​​​​ക്കു​​​​​​റി​​​​​​ച്ച് ഓ​​​​​​ർ​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ഴെ​​​​​​ല്ലാം ന​​​​​​മ്മു​​​​​​ടെ ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലു​​​​​​ള്ള വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ മ​​​​​​ല​​​​​​യി​​​​​​ൽ പ്ര​​​​​​ത്യ​​​​​​ക്ഷ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ന്നു. എ​​​​​​വി​​​​​​ടെ​​​​​​യെ​​​​​​ല്ലാം ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ത​​​​​​നെ ഓ​​​​​​ർ​​​​​​മി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു​​​​​​വോ അ​​​​​​വി​​​​​​ടെ​​​​​​യെ​​​​​​ല്ലാം ഈ ​​​​​​അ​​​​​​ല്മാ​​​​​​യ​​​​​​രേ​​​​​​യും ഓ​​​​​​ർ​​​​​​മി​​​​​​ക്കും. ഇ​​​​​​താ മ​​​​​​നു​​​​​​ഷ്യ​​​​​​ൻ എ​​​​​​ന്നാ​​​​​​ണ് പീ​​​​​​ലാ​​​​​​ത്തോ​​​​​​സ് പ​​​​​​റ​​​​​​ഞ്ഞ​​​​​​തെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ൽ ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം എ​​​​​​ന്ന് ഈ ​​​​​​അ​​​​​​ല്മാ​​​​​​യ സ​​​​​​ഹോ​​​​​​ദ​​​​​​ര​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ ഏ​​​​​​റ്റു​​​​​​പ​​​​​​റ​​​​​​യു​​​​​​ക​​​​​​യാ​​​​​​ണ്.


VII. ശി​​​​​​ഷ്യ​​ന്മാ​​​​​​ർ ഭ​​​​​​യ​​​​​​ന്ന് ഓ​​​​​​ടി​​​​​​പ്പോ​​​​​​യ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ഴും ഓ​​​​​​ടി​​​​​​പ്പോ​​​​​​കാ​​​​​​തെ നി​​​​​​ന്ന സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ൾ

ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ന​​​​​​രി​​​​​​കെ അ​​​​​​വ​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​മ്മ​​​​​​യും, അ​​​​​​മ്മ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സ​​​​​​ഹോ​​​​​​ദ​​​​​​രി​​​​​​യും ക്ലോ​​​​​​പ്പാ​​​​​​സി​​​​​​ന്‍റെ ഭാ​​​​​​ര്യ മ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​വും മ​​​​​​ഗ്ദ​​​​​​ല​​​​​​ന​​​​​​മ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​വും നി​​​​​​ല്ക്കു​​​​​​ന്നു​​​​​​ണ്ടാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു (യോ​​​​​​ഹ.19:25). ഇ​​​​​​തൊ​​​​​​രു വെ​​​​​​റും നി​​​​​​ല്പ​​ല്ല, ഒ​​​​​​രു പെ​​​​​​രു​​​​​​നി​​​​​​ല​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​നോ​​​​​​ട് ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്ന്, ഓ​​​​​​ടി​​​​​​പ്പോ​​​​​​കാ​​​​​​തെ. വാ​​​​​​സ്ത​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ഇ​​​​​​വ​​​​​​രി​​​​​​ലാ​​​​​​ണ് "ഇ​​​​​​താ ദൈ​​​​​​വം’ എ​​​​​​ന്ന യാ​​​​​​ഥാ​​​​​​ർ​​ഥ്യ​​വും സ​​​​​​ഭ എ​​​​​​ന്ന യാ​​​​​​ഥാ​​​​​​ർ​​​​​​ഥ്യ​​വും നി​​​​​​ല​​​​​​നി​​​​​​ല്ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത്. ചി​​​​​​ത​​​​​​റി​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടാ​​​​​​ത്ത ഒ​​​​​​രു പ​​​​​​രി​​​​​​ശു​​​​​​ദ്ധ സ​​​​​​ഭ, the Church of the Female സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ളു​​​​​​ടെ സ​​​​​​ഭ എ​​​​​​ന്ന അ​​​​​​തി​​​​​​സ​​​​​​ന്പ​​​​​​ന്ന​​​​​​മാ​​​​​​യ വെ​​​​​​ളി​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്ത​​​​​​ൽ നാം ​​​​​​ഇ​​​​​​വി​​​​​​ടെ കാ​​​​​​ണു​​​​​​ന്നു. ഇ​​​​​​ന്നും സ​​​​​​ഭ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ആ​​​​​​ത്മീ​​​​​​യ​​​​​​സ​​​​​​ത്ത​​​​​​യും ശ​​​​​​ക്തി​​​​​​യും സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ ശ​​​​​​ക്ത​​​​​​മാ​​​​​​ണ്. ഓ​​​​​​ടി​​​​​​പ്പോ​​​​​​യ ശി​​​​​​ഷ്യ​​ന്മാ​​രി​​​​​​ൽ ചി​​​​​​ത​​​​​​റി​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട ഒ​​​​​​രു സ​​​​​​ഭ​​​​​​യെ നാം കാ​​​​​​ണു​​​​​​ന്പോ​​​​​​ൾ, ഈ ​​​​​​നാ​​​​​​ലു സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ, സ്ലീ​​​​​​വാ​​​​​​യു​​​​​​ടെ സ്ത്രീ​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ, ഒ​​​​​​ന്നി​​​​​​ച്ചു​​​​​​ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട സ​​​​​​ഭ​​​​​​യെ കാ​​​​​​ണാ​​​​​​ൻ ക​​​​​​ഴി​​​​​​യും. യോ​​​​​​ഹ​​​​​​ന്നാ​​​​​​ൻ ചെ​​​​​​യ്ത​​​​​​തു​​​​​​പോ​​​​​​ലെ മ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​ത്തെ ന​​​​​​മു​​​​​​ക്ക് ന​​​​​​മ്മു​​​​​​ടെ വീ​​​​​​ട്ടി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്കു കൊ​​​​​​ണ്ടു​​​​​​പോ​​​​​​കാം.

പ​​​​​​രി​​ശു​​ദ്ധ മ​​​​​​റി​​​​​​യം വാ​​​​​​വി​​​​​​ട്ടു നി​​​​​​ല​​​​​​വി​​​​​​ളി​​​​​​ക്കു​​​​​​ക​​​​​​യോ, കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് ഇ​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങി​​​​​​വ​​​​​​രു​​​​​​ക എ​​​​​​ന്നു തു​​​​​​ട​​​​​​ങ്ങി​​​​​​യ ആ​​​​​​ക്ഷേ​​​​​​പ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ പ​​​​​​റ​​​​​​യു​​​​​​ക​​​​​​യോ ചെ​​​​​​യ്തി​​​​​​ല്ല. മ​​​​​​റി​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​നു പ​​​​​​റ​​​​​​യാ​​​​​​മാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു: ക​​​​​​ർ​​​​​​ത്താ​​​​​​വ് എ​​​​​​ന്നെ വ​​​​​​ഞ്ചി​​​​​​ച്ചി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു, ഞാ​​​​​​ൻ വ​​​​​​ഞ്ചി​​​​​​ത​​​​​​യാ(​​​​​​നാ)​​​​​​യി. എ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​വ​​​​​​രും എ​​​​​​ന്നെ പ​​​​​​രി​​​​​​ഹ​​​​​​സി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു (ജ​​​​​​റ​​​​​​മി. 20:7). കാ​​​​​​ൽ​​​​​​വ​​​​​​രി​​​​​​യി​​​​​​ൽ​​​​​​നി​​​​​​ന്ന് ഓ​​​​​​ടി​​​​​​ര​​​​​​ക്ഷ​​​​​​പ്പെ​​​​​​ടാ​​​​​​മാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. പ​​​​​​ക്ഷേ അ​​​​​​വ​​​​​​ൾ ഓ​​​​​​ടി​​​​​​യി​​​​​​ല്ല. അ​​​​​​ത്ഭു​​​​​​ത​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ൾ ന​​​​​​ട​​​​​​ന്ന സ്ഥ​​​​​​ല​​​​​​ത്തു​​​​​​നി​​​​​​ന്നും കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​നോ​​​​​​ടു ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്നു​​നി​​​​​​ന്നു. നി​​​​​​ശ​​​​​​ബ്ദ​​​​​​ത​​​​​​യി​​​​​​ൽ എ​​​​​​ല്ലാം ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ എ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു. ആ​​​​​​ത്മീ​​​​​​യ​​​​​​വും വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സ​​​​​​പ​​​​​​ര​​​​​​വു​​​​​​മാ​​​​​​യ അ​​​​​​ർ​​​​​​ഥ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ര​​​​​​ക്ത​​​​​​സാ​​​​​​ക്ഷി​​​​​​യാ​​​​​​യി. ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ലു​​​​​​ള്ള വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ശ്രേ​​​​​​ഷ്ഠ​​​​​​മാ​​​​​​യ സാ​​​​​​ക്ഷി​​​​​​യും കൂ​​​​​​ടി​​​​​​യാ​​​​​​യി.

ഭൂ​​​​​​മി​​​​​​ശാ​​​​​​സ്ത്ര​​​​​​പ​​​​​​ര​​​​​​മോ ശാ​​​​​​രീ​​​​​​രി​​​​​​ക​​​​​​മോ ആ​​​​​​യ സാ​​​​​​ന്നി​​ധ്യം മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു അ​​​​​​ത്. ആ​​​​​​ത്മീ​​​​​​യ സാ​​​​​​ന്നി​​​​​​ധ്യം കൂ​​​​​​ടി​​​​​​യാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ൽ ത​​​​​​റ​​​​​​യ്ക്ക​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യോ​​​​​​ടു​​​​​​ള്ള ഐ​​​​​​ക്യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ വ​​​​​​സി​​​​​​ച്ചു. ആ ​​​​​​സ​​​​​​ഹ​​​​​​ന​​​​​​ത്തെ ഉ​​​​​​ള്ളി​​​​​​ലെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു, മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മ​​​​​​ല്ല ആ ​​​​​​സ​​​​​​ഹ​​​​​​ന​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ഉ​​​​​​ള്ളി​​​​​​ലു​​​​​​മാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. ഈ​​​​​​ശോ ശ​​​​​​രീ​​​​​​ര​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ സ​​​​​​ഹി​​​​​​ച്ച​​​​​​തെ​​​​​​ല്ലാം മ​​​​​​റി​​​​​​യം ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ സ​​​​​​ഹി​​​​​​ച്ചു. കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​നോ​​​​​​ട് ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്ന് അ​​​​​​വ​​​​​​ന്‍റെ അ​​​​​​മ്മ​​​​​​യും അ​​​​​​വ​​​​​​ൻ സ്നേ​​​​​​ഹി​​​​​​ച്ച ശി​​​​​​ഷ്യ​​​​​​നും നി​​​​​​ന്നു. ആ ​​​​​​ദി​​​​​​വ​​​​​​സം സം​​​​​​ഭ​​​​​​വി​​​​​​ച്ച​​​​​​ത് ഇ​​​​​​നി ഓ​​​​​​രോ ദി​​​​​​വ​​​​​​സ​​​​​​വും എ​​​​​​ന്ത് സം​​​​​​ഭ​​​​​​വി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു എ​​​​​​ന്ന​​​​​​തി​​​​​​നെ ഓ​​​​​​ർ​​​​​​മ​​പ്പെ​​​​​​ടു​​​​​​ത്തു​​​​​​ന്നു.


VIII. സ​​​​​​മാ​​​​​​പ​​​​​​നം

ന​​​​​​മു​​​​​​ക്കു കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​നോ​​​​​​ടു ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്നു​​നി​​​​​​ല്ക്കാം. ശാ​​​​​​രീ​​​​​​രി​​​​​​ക​​​​​​മാ​​​​​​യി​​​​​​ട്ടു മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മ​​​​​​ല്ല. എ​​​​​​നി​​​​​​ക്ക് എ​​​​​​ന്‍റെ പ്ര​​​​​​യാ​​​​​​സ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളും കു​​​​​​രി​​​​​​ശു​​​​​​ക​​​​​​ളും അ​​​​​​ല്ല പ്ര​​​​​​ധാ​​​​​​ന​​​​​​പ്പെ​​​​​​ട്ട​​​​​​ത്, ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശാ​​​​​​ണ്. അ​​​​​​തി​​​​​​നാ​​​​​​ൽ വേ​​​​​​ദ​​​​​​ന​​​​​​യ​​​​​​ല്ല, വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സ​​​​​​മാ​​​​​​ണ്, ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ലു​​​​​​ള്ള വി​​​​​​ശ്വാ​​​​​​സ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് പ​​​​​​ര​​​​​​മ​​​​​​പ്ര​​​​​​ധാ​​​​​​നം. ര​​​​​​ക്ഷ​​​​​​യി​​​​​​ലേ​​​​​​ക്കു ച​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന ന​​​​​​മു​​​​​​ക്ക് കു​​​​​​രി​​​​​​ശ് ദൈ​​​​​​വ​​​​​​ത്തി​​​​​​ന്‍റെ ശ​​​​​​ക്തി​​​​​​യാ​​​​​​ണ് (1 കോ​​​​​​റി. 1:18). സ​​​​​​ഭ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ശ​​​​​​ക്തി​​​​​​യും വ​​​​​​ള​​​​​​ക്കൂറു​​​​​​ള്ള മ​​​​​​ണ്ണും ഇ​​​​​​താ​​​​​​ണ്. മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യു​​​​​​ടെ കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​നെ​​​​​​ക്കു​​​​​​റി​​​​​​ച്ചു​​​​​​ള്ള പ്ര​​​​​​സം​​​​​​ഗ​​​​​​മാ​​​​​​ണ് സ​​​​​​ഭ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ശ​​​​​​ക്തി. കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​ന്‍റെ ദൈ​​​​​​വി​​​​​​ക ശ​​​​​​ക്തി എ​​​​​​ല്ലാ​​​​​​വ​​​​​​രും അ​​​​​​നു​​​​​​ഭ​​​​​​വി​​​​​​ക്ക​​​​​​ണം. “ഞാ​​​​​​ൻ മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യോ​​​​​​ടു​​​​​​കൂ​​​​​​ടി ക്രൂ​​​​​​ശി​​​​​​ത​​​​​​നാ​​​​​​യി​​​​​​രി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു; ഇ​​​​​​നി​​​​​​മേ​​​​​​ൽ ഞാ​​​​​​ന​​​​​​ല്ല ജീ​​​​​​വി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്ന​​​​​​ത്, മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യാ​​​​​​ണ്” (ഗ​​​​​​ലാ.2:20). “നി​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളെ പ്ര​​​​​​തി​​​​​​യു​​​​​​ള്ള പീ​​​​​​ഡ​​​​​​ക​​​​​​ളി​​​​​​ൽ ഞാ​​​​​​ൻ സ​​​​​​ന്തോ​​​​​​ഷി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു. സ​​​​​​ഭ​​​​​​യാ​​​​​​കു​​​​​​ന്ന ത​​​​​​ന്‍റെ ശ​​​​​​രീ​​​​​​ര​​​​​​ത്തെ​​​​​​പ്ര​​​​​​തി മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യ്ക്കു​​വേ​​​​​​ണ്ടി സ​​​​​​ഹി​​​​​​ക്കേ​​​​​​ണ്ടി​​​​​​വ​​​​​​ന്ന പീ​​​​​​ഡ​​​​​​ക​​​​​​ളു​​​​​​ടെ കു​​​​​​റ​​​​​​വ് എ​​​​​​ന്‍റെ ശ​​​​​​രീ​​​​​​ര​​​​​​ത്തി​​​​​​ൽ ഞാ​​​​​​ൻ നി​​​​​​ക​​​​​​ത്തു​​​​​​ന്നു” (കൊ​​​​​​ളോ. 1:24). “എ​​​​​​ന്‍റെ ശ​​​​​​രീ​​​​​​ര​​​​​​ത്തെ ഞാ​​​​​​ൻ ക​​​​​​ർ​​​​​​ശ​​​​​​ന​​​​​​മാ​​​​​​യി നി​​​​​​യ​​​​​​ന്ത്രി​​​​​​ച്ച് കീ​​​​​​ഴ​​​​​​ട​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു” (1 കോ​​​​​​റി. 9:27).

"മി​​​​​​ശി​​​​​​ഹാ​​​​​​യു​​​​​​ടെ ജീ​​​​​​വി​​​​​​തം മു​​​​​​ഴു​​​​​​വ​​​​​​നും കു​​​​​​രി​​​​​​ശും ര​​​​​​ക്ത​​​​​​സാ​​​​​​ക്ഷി​​​​​​ത്വ​​​​​​വു​​​​​​മാ​​​​​​യി​​​​​​രു​​​​​​ന്നു. അ​​​​​​വി​​​​​​ടെ നീ ​​​​​​വി​​​​​​ശ്ര​​​​​​മ​​​​​​വും സ​​​​​​ന്തോ​​​​​​ഷ​​​​​​വും അ​​​​​​ന്വേ​​​​​​ഷി​​​​​​ക്കു​​​​​​ന്നു​​​​​​വോ' (Thomas à Kempis, The Imitation of Christ ) എ​​​​​​ന്ന ചോ​​​​​​ദ്യം നി​​​​​​ര​​​​​​ന്ത​​​​​​ര​​​​​​മാ​​​​​​യ ഒ​​​​​​രു ഉ​​​​​​ണ​​​​​​ർ​​​​​​ത്തു​​പാ​​​​​​ട്ടാ​​​​​​ക​​​​​​ണം. കു​​​​​​രി​​​​​​ശ് ഒ​​​​​​രേ​​​​​​സ​​​​​​മ​​​​​​യം ഈ​​​​​​ശോ​​​​​​യു​​​​​​ടെ മ​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​വും മ​​​​​​ഹ​​​​​​ത്വീ​​​​​​ക​​​​​​ര​​​​​​ണ​​​​​​വു​​​​​​മാ​​​​​​ണ് (Gospel of John). കു​​​​​​രി​​​​​​ശി​​​​​​നോ​​​​​​ട് ചേ​​​​​​ർ​​​​​​ന്ന് നി​​​​​​ന്ന അ​​​​​​മ്മ - സ​​​​​​ങ്ക​​​​​​ട​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളു​​​​​​ടെ അ​​​​​​മ്മ - മാ​​​​​​ത്ര​​​​​​മ​​​​​​ല്ല, പ്ര​​​​​​ത്യു​​​​​​ത പ്ര​​​​​​ത്യാ​​​​​​ശ​​​​​​യു​​​​​​ടെ അ​​​​​​മ്മ​​​​​​യും കൂ​​​​​​ടി​​​​​​യ​​​​​​ത്രേ (Mater Spei).
ഈ ​​​​​​പ്ര​​​​​​ത്യാ​​​​​​ശ വ​​​​​​ലി​​​​​​യൊ​​​​​​രു അ​​​​​​ഗ്നി​​​​​​യാ​​​​​​ണ്. ന​​​​​​മു​​​​​​ക്ക് ഇ​​​​​​പ്പോ​​​​​​ഴും എ​​​​​​ന്തെ​​​​​​ങ്കി​​​​​​ലും ചെ​​​​​​യ്യാ​​​​​​നു​​​​​​ണ്ട് എ​​​​​​ന്ന ഉ​​​​​​ത്ത​​​​​​ര​​​​​​വാ​​​​​​ദി​​​​​​ത്വ​​​​​​ബോ​​​​​​ധ​​​​​​മാ​​​​​​ണ​​​​​​ത്. ഈ ​​​​​​പ്ര​​​​​​ത്യാ​​​​​​ശ​​​​​​യാ​​​​​​ണ് ന​​​​​​മു​​​​​​ക്ക് ഇ​​​​​​ന്നു​​​​​​വേ​​​​​​ണ്ട​​​​​​ത്. Ecce Deus ന​​​​​​മ്മു​​​​​​ടെ ഹൃ​​​​​​ദ​​​​​​യ​​​​​​ങ്ങ​​​​​​ളെ ഭ​​​​​​രി​​​​​​ക്ക​​​​​​ട്ടെ.

ബി​​​​​​ഷ​​​​​​പ് ജോ​​​​​​സ​​​​​​ഫ് ക​​​​​​ല്ല​​​​​​റ​​​​​​ങ്ങാ​​​​​​ട്ട്

Deepika.com shall remain free of responsibility for what is commented below. However, we kindly request you to avoid defaming words against any religion, institutions or persons in any manner.