ഇത് കംപ്യൂട്ടര് ടെക്നോളജിയില് അധിഷ്ഠിതമായ ഇന്റര്നെറ്റിന്റെയും സാറ്റലൈറ്റ് ടെലിവിഷന്റെയും മൊബൈല്ഫോണിന്റെയുമൊക്കെ യുഗം. സമ്പന്നമായ പാശ്ചാത്യലോകത്തു മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യയിലും ലോകംമുഴുവനിലും കംപ്യൂട്ടറിന്റെ ഉപയോഗം സര്വസാധാരണമായിരിക്കുന്നു. കംപ്യൂട്ടര് ടെക്നോളജിയുടെ സഹായമില്ലാത്ത ആധുനികലോകത്തെക്കുറിച്ചു നമുക്കു വിഭാവനംചെയ്യാന്പോലും വയ്യെന്നായിരിക്കുന്നു.
എന്നാല്, അമ്പതുവര്ഷം മുന്പുള്ള കഥ കേള്ക്കൂ: ഐ.ബി.എം. എന്ന അമേരിക്കന് കമ്പനിയുടെ ചെയര്മാനായിരുന്ന തോമസ് വാട്ട്സണ് കംപ്യൂട്ടറുകളുടെ മാര്ക്കറ്റ് സാധ്യത വിലയിരുത്തിക്കൊണ്ട് 1943ല് പറഞ്ഞു: ''ഇപ്പോള് ലോകമാര്ക്കറ്റില് അഞ്ചു കംപ്യൂട്ടറുകള് വില്ക്കാനുള്ള സാധ്യത കാണും. അത്രമാത്രം.''
അക്കാലത്ത് ഐ.ബി.എം. രൂപകല്പന ചെയ്തിരുന്ന കംപ്യൂട്ടറുകള് വലുപ്പമേറിയ യന്ത്രങ്ങളായിരുന്നു. അതുപോലെ, അവയുടെ വിലയാകട്ടെ പണക്കാര്ക്കുപോലും താങ്ങാവുന്നതിലേറെയും. അന്നത്തെക്കാലത്ത് ഐ.ബി.എമ്മിന്റെ ചെയര്മാനുപോലും കംപ്യൂട്ടറിന്റെ അതിവേഗത്തിലുള്ള വളര്ച്ചയും അതിന്റെ സാര്വത്രിക ഉപയോഗവും ഭാവനയില്പ്പോലും കാണാന് സാധിച്ചില്ല.
1949ല് ''പോപ്പുലര് മെക്കാനിക്സ്'' എന്ന അമേരിക്കന് മാസിക കംപ്യൂട്ടറുകളെക്കുറിച്ച് ഇപ്രകാരം എഴുതി: ''ഭാവിയിലുള്ള കംപ്യൂട്ടറുകള്ക്ക് ഒന്നര ടണ്ണില് കൂടുതല് ഭാരംവരുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.'' ഇപ്പോള് കൈവെള്ളയില്വച്ച് ഉപയോഗിക്കാന് സാധിക്കുന്ന പാംടോപ് കംപ്യൂട്ടറിന്റെ കാലമാണ്. കംപ്യൂട്ടറിന്റെ അതിവേഗത്തിലുള്ള രൂപ പരിണാമം ആ ശാസ്ത്രമാസികയ്ക്കുപോലും ഭാവനചെയ്യാന് സാധിച്ചില്ല.
ഇന്നു കംപ്യൂട്ടറുകളുടെ അദ്ഭുതം സാധ്യമാക്കുന്ന മൈക്രോചിപ് 1968 ല് ആദ്യമായി രൂപപ്പെടുത്തിയപ്പോള് ഐ.ബി.എമ്മിലെ ഒരു സീനിയര് ഓഫീസര് ചോദിച്ചു: ''മൈക്രോചിപ് എന്ന സാധനം എന്തിനുകൊള്ളും?''
പിന്നീടു കംപ്യൂട്ടര് സാങ്കേതികവിദ്യ അദ്ഭുതകരമായി വളര്ന്നപ്പോള് പലരും ഹോം കംപ്യൂട്ടറുകളെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാന്തുടങ്ങി. ഈ പശ്ചാത്തലത്തില് അമേരിക്കയിലെ ഡിജിറ്റല് എക്വിപ്മെന്റ് കോര്പറേഷന്റെ പ്രസിഡന്റായിരുന്ന കെന് ഓള്സണ് 1977ല് പറഞ്ഞു: ''നമ്മുടെ ഭവനങ്ങളില് കംപ്യൂട്ടര് ഉപയോഗിക്കുന്നതിനു ഞാനൊരു സാധ്യതയും കാണുന്നില്ല.''
കംപ്യൂട്ടര് രംഗവുമായി അടുത്തുബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നവരാണു തോമസ് വാട്ട്സണും കെന് ഓള്സണുമൊക്കെ. പക്ഷേ, അവര്ക്കൊന്നും കംപ്യൂട്ടറിന്റെ അനന്തസാധ്യതകള് മുന്കൂട്ടി കാണാന് സാധിച്ചില്ല. അവരുടെ ഭാവന പരിമിതികളുള്ളതായിരുന്നുവെന്നു ചുരുക്കം. അവര്ക്കാര്ക്കും മാനസികതുറവിയോടെ പുതിയ സാധ്യതകളെ ഭാവനയില്പ്പോലും ദര്ശിക്കാന് സാധിച്ചില്ല.
കംപ്യൂട്ടറിന്റെ ലോകത്തുനിന്നു നമുക്കു ടെലിഫോണിന്റെ ലോകത്തേക്കു വരാം. ടെലിഗ്രാഫ് വഴിയുള്ള വാര്ത്താവിനിമയം പോപ്പുലറാക്കിയ അമേരിക്കന് കമ്പനിയാണ് വെസ്റ്റേണ് യൂണിയന്. എന്നാല്, ടെലിഫോണ് കണ്ടുപിടിക്കപ്പെട്ടപ്പോള് ആ സംവിധാനത്തെക്കുറിച്ചു വെസ്റ്റേണ് യൂണിയന്റെ ഭാരവാഹികള് 1876ല് പറഞ്ഞത് ഇപ്രകാരമായിരുന്നു: ''വാര്ത്താവിനിമയത്തിന് ഉപയോഗിക്കാന് പറ്റിയ സംവിധാനമല്ല ടെലിഫോണ്. ടെലിഫോണിനു പല പോരായ്മകളുണ്ട്. ഞങ്ങളുടെ ബിസിനസിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ടെലിഫോണിനു യാതൊരു മൂല്യവുമില്ല.''
ടെലിഫോണ് സംബന്ധിച്ച് വെസ്റ്റേണ് യൂണിയനു തെറ്റുപറ്റിയെന്ന് ആ കമ്പനിയുടെ ഭാരവാഹികള് അധികം താമസിയാതെ സമ്മതിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും മറ്റു കമ്പനികള് ടെലിഫോണ് സംവിധാനം തങ്ങളുടെ കുത്തകയാക്കി മാറ്റിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
കംപ്യൂട്ടറിന്റെയും ടെലിഫോണിന്റെയും ലോകത്തുനിന്ന് നമുക്കു വിമാനങ്ങളുടെ വിഹായസിലേക്കു പറന്നുയരാം. ഇംഗ്ലണ്ടിലെ റോയല് സൊസൈറ്റിയുടെ പ്രസിഡന്റായിരുന്ന ലോര്ഡ് കെല്വിന് പറക്കുന്ന വാഹനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ചര്ച്ചയില് പങ്കെടുത്തുകൊണ്ട് 1895ല് പറഞ്ഞു: ''ആകാശത്തിലൂടെ പറക്കുന്ന വാഹനങ്ങള് അസാധ്യമാണ്.''
കെല്വിന്റെ ആ പ്രസ്താവന കഴിഞ്ഞ് എട്ടുവര്ഷങ്ങള്ക്കുശേഷം സകലരെയും അദ്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അമേരിക്കന് സഹോദരന്മാരായ ഓര്വില് റൈറ്റും വില്ബര് റൈറ്റും വിമാനം പറപ്പിച്ച് ചരിത്രം സൃഷ്ടിച്ചു. ഈ സംഭവത്തിനുശേഷം അധികം താമസിയാതെ വിമാനത്തിന്റെ യുദ്ധോപയോഗ സാധ്യതകളെക്കുറിച്ച് ഫ്രാന്സിലെ ഒരു മിലിട്ടറി അക്കാദമിയില് ചര്ച്ചനടന്നു. അപ്പോള് സ്ട്രാറ്റജി വിഭാഗത്തിന്റെ പ്രഫസറായിരുന്ന മരേഷാല് ഫെര്ഡിനാന്ഡ് ഫോക് പറഞ്ഞു:
''വിമാനങ്ങള് നല്ല കളിപ്പാട്ടങ്ങള്തന്നെ. എന്നാല്, യുദ്ധത്തിന് അവ ഉപകരിക്കില്ല.''
വിമാനങ്ങളുടെ ലോകത്തുനിന്ന് കംപ്യൂട്ടറുകളുടെ മാസ്മരിക ലോകത്തേക്കു നമുക്കു മടങ്ങിവരാം. കംപ്യൂട്ടര് രംഗത്തെ മുടിചൂടാമന്നനാണല്ലോ അമേരിക്കന് കോടീശ്വരനായ ബില് ഗേറ്റ്സ്. മൈക്രോസോഫ്റ്റ് എന്ന കംപ്യൂട്ടര് കമ്പനിയിലൂടെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സമ്പന്നനായി മാറിയ ഗേറ്റ്സ് മാനസിക തുറവിയോടെ ഭാവിയെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന ഒരാളാണ്. എന്നാല്, സാമാന്യം നല്ല സ്പീഡുള്ള 640 കെ എന്ന കംപ്യൂട്ടര് 1981ല് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തപ്പോള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാവനപോലും പരിമിതപ്പെട്ടതാണെന്ന് ചിലര്ക്കെങ്കിലും തോന്നി. കാരണം, അന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ''ഇത്രയും സ്പീഡുള്ള കംപ്യൂട്ടര് എല്ലാവരുടെയും ഉപയോഗത്തിനു ധാരാളം മതിയാകും.''
ഗേറ്റ്സ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അദ്ദേഹം കംപ്യൂട്ടറിന്റെ അനന്തമായ സാധ്യതകള് കാണാന് തയാറായി. തന്മൂലം കംപ്യൂട്ടര് രംഗത്ത് ഓരോ ദിവസവും അദ്ദേഹം അദ്ഭുതം രചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
ഗേറ്റ്സിനെപ്പോലെ ഭാവനാവിലാസത്തോടും മാനസികതുറവിയോടുംകൂടി എല്ലാവര്ക്കും പ്രവര്ത്തിക്കാന് സാധിച്ചില്ലെന്നുവരും. എന്നിരുന്നാലും പുതിയ കാര്യങ്ങള് വിഭാവനം ചെയ്യാനും അവ ഉള്ക്കൊള്ളാനുമുള്ള മാനസികതുറവി നമുക്ക് ആയിക്കൂടേ? അതുപോലെ, ഇനിയുമെത്ര കാര്യങ്ങള് സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്നു എന്ന വിശ്വാസത്തോടെ പ്രവര്ത്തിച്ചുകൂടേ?
നമ്മുടെ ആയുസില് നാം ചെയ്തവയ്ക്കും കണ്ടവയ്ക്കും കേട്ടവയ്ക്കുമൊക്കെയേ പ്രസക്തിയുള്ളു എന്ന ചിന്തയാണോ നമ്മുടേത്? എങ്കില് മാനസികതുറവിയുടെ കാര്യത്തില് നമുക്കു ബഹുദൂരം പോകാനുണ്ട്.