ലണ്ടനിലെ ഒരു ബാര് ഹോട്ടലാണു രംഗം. പുലര്ച്ചെ രണ്ടുമണി. രണ്ടു മുക്കുടിയന്മാരും ബാറിലെ രണ്ടു ജീവനക്കാരുമൊഴികെ മറ്റെല്ലാവരും സ്ഥലംവിട്ടിരുന്നു.
കുടിയന്മാരിലൊരാള് മറ്റെയാളെ ഏറെനേരം സൂക്ഷിച്ചുനോക്കിയിട്ടു കുഴഞ്ഞ നാവോടെ ചോദിച്ചു: 'നിങ്ങള് ഏതു നാട്ടുകാരനാണ്?''
ചോദ്യം അത്ര രസിച്ചില്ലെങ്കിലും അയാള് കഷ്ടിച്ചു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു: ''ഞാന് അമേരിക്കക്കാരന്.
അതു കേട്ടപ്പോള് ആദ്യത്തെ കുടിയന് ആഹ്ലാദം. അയാള് പറഞ്ഞു: അമേരിക്കക്കാരനോ? ഞാനും അമേരിക്കക്കാരനാണല്ലോ.''
ഉടനേ രണ്ടാമത്തെ കുടിയന് ഏറെ കൗതുകം. അയാള് ചോദിച്ചു: ''ഏതു പട്ടണത്തിലാണു നിങ്ങളുടെ താമസം?''
ചോദ്യം കേള്ക്കേണ്ട താമസം, ആദ്യത്തെ കുടിയന് പറഞ്ഞു:
''ലോസ് ആഞ്ചലസ്.''
''ലോസ് ആഞ്ചലസോ?'' രണ്ടാമത്തെ കുടിയന് അദ്ഭുതംകൂറി. ''ഞാനും വരുന്നത് അവിടെനിന്നാണല്ലോ.''
അപ്പോള് ആദ്യത്തെ കുടിയന് ചോദിച്ചു: ''അവിടെ അഡ്രസ് എന്താണ്?''
കുടിച്ചു ലക്കില്ലാതിരുന്നെങ്കിലും രണ്ടാമത്തെ കുടിയന് അഡ്രസ് കൃത്യമായി പറഞ്ഞു: ''2332 ഓക്ക്വുഡ് സ്ട്രീറ്റ്.''
ഈ മറുപടി കേട്ടപ്പോള് പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ ആദ്യത്തെ കുടിയന് പറഞ്ഞു: ''ഇതു നല്ല തമാശ. എന്റെ അഡ്രസും അതുതന്നെയാണല്ലോ.
ബാര് ജീവനക്കാര് രണ്ടുപേരും ഈ മുക്കുടിയന്മാരുടെ സംഭാഷണം കേള്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരിലൊരാള് ആശ്ചര്യം അടക്കാനാവാതെ പറഞ്ഞു: ഇത് അദ്ഭുതകരംതന്നെ. ഇങ്ങനെയൊരു കഥ ഞാന് ആദ്യം കേള്ക്കുകയാണ്.''
എന്നാല് മറ്റേയാള് പറഞ്ഞു: ''ഇതില് ആശ്ചര്യപ്പെടാനൊന്നുമില്ല. രാവിലെ ഇവരിവിടെ കുടിക്കാനെത്തിയപ്പോള് ജ്യേഷ്ഠനും അനുജനുമാണെന്നാണ് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തിയത്.''
ഇക്കഥ വിശ്വസിക്കാന് വിഷമം തോന്നും, അല്ലേ? കുടിച്ചുകുടിച്ചു ബോധം മറഞ്ഞപ്പോള് തങ്ങള് ജ്യേഷ്ഠനും അനുജനുമാണെന്നകാര്യം ഇവര് മറന്നുപോയി എന്നുപറഞ്ഞാല് ആരും വിശ്വസിക്കാനിടയില്ല.
എന്നാല്, സംശയിക്കേണ്ട, മദ്യലഹരിയില് മുങ്ങിയാല് ഇതും ഇതിലപ്പുറവും സംഭവിക്കും. മദ്യപ്പിശാചിന്റെ പിടിയില്പ്പെട്ടാല് എന്തു സംഭവിക്കുമെന്ന് ആരും നമ്മെ പറഞ്ഞറിയിക്കേണ്ടതില്ല. മദ്യത്തിനു ജീവിതം അടിയറവച്ചവരുടെ ദാരുണകഥകള് എത്രയോ നാം കേട്ടിരിക്കുന്നു. മദ്യത്തില്മുങ്ങി മറ്റുള്ളവരുടെയും തങ്ങളുടെതന്നെയും ജീവിതം താറുമാറാക്കിയ എത്രയോ പേരെ നാം കണ്ടിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ, എന്നിട്ടുമെന്തേ ഓരോ തലമുറയിലും ഒട്ടേറെപ്പേര് മദ്യത്തിനടിമകളായി മാറുന്നു?
ലഹരിവസ്തുക്കളുടെ പുറകേ പോകുന്നവര് അതിനു വിശദീകരണം നല്കാന് ഒട്ടും പിന്നോക്കമല്ല. അവര് നല്കുന്ന മുടന്തന് ന്യായങ്ങളിലൊന്ന് കൂടുതല് കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാന് ലഹരി തങ്ങളെ ശക്തരാക്കും എന്നതാണ്.
പ്രശസ്ത കനേഡിയന് ഭിഷഗ്വരനായിരുന്ന വില്യം ഓസ്ലര് (18491919) ലഹരി പദാര്ഥങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഒരിക്കല് മെഡിക്കല് വിദ്യാര്ഥികള്ക്കു ക്ലാസെടുക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോള് ഒരു വിദ്യാര്ഥി ചോദിച്ചു: ''സര്, മദ്യം മനുഷ്യരെ ഉന്മത്തരാക്കുന്നതോടൊപ്പം കാര്യങ്ങള് മെച്ചമായി ചെയ്യാന് സഹായിക്കുമെന്നു പറയുന്നതു ശരിയാണോ?''
ഓസ്ലര് പറഞ്ഞു: ''ഒരിക്കലുമല്ല. കാര്യങ്ങള് മോശമായി ചെയ്യുന്നതില് ഒരിക്കലും ലജ്ജതോന്നുകയില്ല എന്നതാണു മദ്യം കഴിച്ചാലുണ്ടാകുന്ന ഫലം.''
ഓസ്ലര് പറഞ്ഞതു സത്യമാണെന്നു സമ്മതിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല. ഭര്ത്താവ് ഭാര്യയെ തല്ലുന്നത് അതിഹീനവും നിന്ദ്യവുമാണെന്നു സുബോധമുള്ള ആരും സമ്മതിക്കും. എന്നാല്, മദ്യലഹരിക്കടിപ്പെട്ടു ഭാര്യമാരെ തല്ലുന്ന ഭര്ത്താക്കന്മാരുടെ കാര്യം എടുക്കുക. അവര് ചെയ്യുന്ന കാര്യം നീചമാണെന്ന് അപ്പോള് അവരെക്കൊണ്ടു സമ്മതിപ്പിക്കാനാവുമോ? ഒരിക്കലുമില്ല.
മദ്യം കഴിക്കുന്നവരെല്ലാം കാര്യങ്ങള് മോശമായി ചെയ്യുന്നവരാണ് എന്നിവിടെ വിവക്ഷയില്ല. പക്ഷേ, മദ്യം എന്ന ബലഹീനതയ്ക്കടിപ്പെട്ടാല് നമ്മുടെ ജീവിതം ആകെ അലങ്കോലമാകും എന്നതില് സംശയംവേണ്ട. മദ്യത്തിനടിപ്പെടുകവഴി തങ്ങളുടെ ജീവിതം മാത്രമല്ലല്ലോ മദ്യപന്മാര് താറുമാറാക്കുന്നത്. തങ്ങളോടു ബന്ധപ്പെട്ട എത്രയോ പേരെയാണ് അവര് തങ്ങളോടൊപ്പം ദുരിതത്തിലേക്കു വലിച്ചിഴയ്ക്കുന്നത്.
ലഹരിപാനീയങ്ങള്കൊണ്ടു വയറുനിറയ്ക്കുന്നവര് എടുത്തുപറയാറുള്ള മറ്റൊരു മുടന്തന് ന്യായമുണ്ട്. തങ്ങളില് ഉറഞ്ഞുകിടക്കുന്ന കലാവാസനകളുടെ വളര്ച്ചയ്ക്കു ലഹരിയുടെ ചൂട് കൂടിയേ തീരൂ എന്നതാണത്. എത്രയോ കലാകാരന്മാരും സാഹിത്യകാരന്മാരുമൊക്കെ ഈ ന്യായം പറഞ്ഞു ലഹരിയില് മുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എന്നാല്, സത്യമെന്താണ്? മദ്യത്തില് മുങ്ങിയാല് കലാവൈഭവം വര്ധിക്കുമോ? സാഹിത്യത്തിന്റെ മേന്മ കൂടുമോ?
ആംഗലേയ ചിത്രകാരനും കവിയുമായിരുന്നു ഗബ്രിയേല് റൊസേറ്റി (18281882). ഒരിക്കല് ഒരു ചിത്രകാരന് കുറേ ചിത്രങ്ങളുമായി അദ്ദേഹത്തെ കാണാന് ചെന്നു. മദ്യത്തില് മുങ്ങി ആടിയാടിയാണ് അയാള് റൊസേറ്റിയെ സമീപിച്ചത്. തന്റെ ചിത്രങ്ങള് കാണിച്ചു റൊസേറ്റിയോട് അയാള് അഭിപ്രായം ചോദിച്ചു. ആ ചിത്രങ്ങളെല്ലാം ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവയായിരുന്നു. റൊസേറ്റി അക്കാര്യം തുറന്നുപറയുകയുംചെയ്തു. ഉടനേ വേറൊരു സെറ്റ് ചിത്രങ്ങള് കാണിച്ചുകൊണ്ട് ആ ചിത്രകാരന് റൊസേറ്റിയോടു പറഞ്ഞു: ഈ ചിത്രങ്ങള് യുവാവായ ഒരു ചിത്രകാരന്റേതാണ്. ഇവ എങ്ങനെയുണ്ട്?''
റോസേറ്റി ആശ്ചര്യപൂര്വം പറഞ്ഞു: ''എത്രയോ മേന്മയുള്ള ചിത്രങ്ങള്! ഇവ വരച്ച ചെറുപ്പക്കാരനെ എന്റെ പക്കലേക്കു പറഞ്ഞുവിടൂ.''
അപ്പോള് ആ ചിത്രകാരന് താഴ്ന്ന സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു: ഞാനാണ് ആ ചെറുപ്പക്കാരന്. അങ്ങയുടെ അഭിപ്രായം എന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ ബോധ്യത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു. എന്റെ മെച്ചപ്പെട്ട കഴിവ് കുടിച്ചുകുടിച്ചു ഞാന് നശിപ്പിച്ചു.
കുടിച്ചു കുടിച്ചു തന്റെ കഴിവുകള് താന് നശിപ്പിച്ചു എന്ന ബോധ്യം റൊസേറ്റിയെ കാണാന്ചെന്ന ചിത്രകാരനു വൈകിയാണെങ്കിലും ഉണ്ടായി. എന്നാല്, ഇങ്ങനെയുള്ള സംഭവങ്ങള് അപൂര്വമാണെന്നു പറയണം. കലയും സാഹിത്യവുമൊക്കെ വളര്ത്താനെന്നപേരില് മദ്യത്തില് മുങ്ങുന്നവരാരുംതന്നെ അവയെ വളര്ത്തി നാം കണ്ടിട്ടില്ല.
മദ്യം വിഷമാണ് എന്നു മദ്യപിക്കുന്നവരും പറയും. എന്നാല്, മദ്യം ഉപേക്ഷിക്കുന്നകാര്യം വരുമ്പോള് അവരുടെ ആത്മധൈര്യമൊക്കെ ചോര്ന്നുപോകും. പിന്നെ, കൂടുതല് ആത്മധൈര്യം ലഭിക്കുവാന് വേണ്ടിയാവും അവര് കുടിക്കുക!
കുടിച്ചു കൂത്താടി തകര്ക്കേണ്ടതല്ല നമ്മുടെ ജീവിതം. ജീവിതത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്തുവാനല്ലാതെ തളര്ത്താന് നമുക്കവകാശമില്ല. അതുപോലെ, മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിന് അവരെ സഹായിക്കാനല്ലാതെ അവ തകര്ക്കാന് നമുക്ക് അധികാരമില്ല. മദ്യം നമ്മെ മാടിവിളിക്കുമ്പോള് ഈ വസ്തുതകളെല്ലാം നമ്മുടെ ഓര്മയില് സജീവമായി നില്ക്കട്ടെ. ഹ