ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ സാ​രാം​ശം
രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​ണ് ജ​ന​ക മ​ഹാ​രാ​ജാ​വ്. വി​ദേ​ശ​രാ​ജ്യ​ത്തെ രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹ​മാ​ണ് ഉ​ഴ​വു​ചാ​ലി​ൽ ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ സീ​ത​യെ സ്വ​ന്തം പു​ത്രി​യാ​യി വ​ള​ർ​ത്തി​യ​ത്. യാ​ജ്ഞ​വ​ൽ​ക്യ എ​ന്ന ഗു​രു​വി​ന്‍റെ പ്രി​യ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹം ഋ​ഷി​മാ​രു​ടെ നി​ല​യി​ലേ​ക്കു​യ​ർ​ന്ന രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന​ത്രെ. സ​ന്പ​ത്തും പ്ര​താ​പ​വും ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​വ​യോ​ടൊ​ന്നും ഒ​ട്ടി​ച്ചേ​രാ​തെ ഋ​ഷി​തു​ല്യ​മാ​യ ജീ​വി​തം ന​യി​ച്ച അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​രു ക​ഥ​യു​ണ്ട്.

വ്യാ​സ മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ പു​ത്ര​നാ​യി​രു​ന്ന സു​ഖ​ദേ​വ് ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഏ​റെ താ​ത്പ​ര്യ​മു​ള്ള യു​വാ​വാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രു ദി​വ​സം വ്യാ​സ മ​ഹ​ർ​ഷി സു​ഖ​ദേ​വി​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ‘മ​ക​നേ, നീ ​പോ​യി ജ​ന​ക​മ​ഹാ​രാ​ജാ​വി​നു ശി​ഷ്യ​പ്പെ​ട​ണം. അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രു വി​ജ്ഞാ​ന​സാ​ഗ​ര​മാ​ണ്. നി​ന​ക്കു ധാ​രാ​ളം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ​ഠി​ക്കാ​നാ​വും.’ എ​ന്നാ​ൽ, കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ൽ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന രാ​ജാ​വി​ന് ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ എ​ന്നു സു​ഖ​ദേ​വി​നു സം​ശ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു.

എ​ങ്കി​ലും പി​താ​വി​ന്‍റെ ആ​ഗ്ര​ഹ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു സു​ഖ​ദേ​വ് ജ​ന​ക രാ​ജാ​വി​നെ കാ​ണാ​ൻ​പോ​യി. സു​ഖ​ദേ​വി​നെ ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് ചോ​ദി​ച്ചു: മ​ക​നെ, നി​ന്നെ ക​ണ്ട​തി​ൽ ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷ​മു​ണ്ട്. എ​ന്താ​ണു നി​ന​ക്കു ഞാ​ൻ ചെ​യ്തു ത​രേ​ണ്ട​ത്? ഉ​ട​നെ സു​ഖ​ദേ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: അ​ങ്ങ​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഉ​ന്ന​ത​മാ​യ ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക​ജ്ഞാ​നം സ​ന്പാ​ദി​ക്കാ​ൻ എ​ന്‍റെ പി​താ​വ് എ​ന്നെ പ​റ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. അ​തു​കൊ​ണ്ട്, അ​ങ്ങ് എ​ന്നെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി സ്വീ​ക​രി​ക്ക​ണം.

നി​ന്നെ ശി​ഷ്യ​നാ​ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്കു സ​ന്തോ​ഷ​മേ​യു​ള്ളു.- രാ​ജാ​വ് മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു. അ​പ്പോ​ൾ സു​ഖ​ദേ​വ് ചോ​ദി​ച്ചു. എ​നി​ക്കൊ​രു സം​ശ​യം ചോ​ദി​ക്കാ​നു​ണ്ട്. സ​ന്പ​ത്തി​ന്‍റെ​യും പ്ര​താ​പ​ത്തി​ന്‍റെ​യും ന​ടു​വി​ൽ രാ​ജ്ഞി​യു​ടെ​യും മ​ക്ക​ളു​ടെ​യും​കൂ​ടെ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന അ​ങ്ങേ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു യോ​ഗീ​വ​ര്യ​നാ​കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും?

ഉ​ട​നെ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: അ​തെ​ക്കു​റി​ച്ച് പി​ന്നീ​ടു ന​മു​ക്കു സം​സാ​രി​ക്കാം. എ​ന്‍റെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഒ​രു പ​രീ​ക്ഷ പാ​സാ​കാ​നു​ണ്ട്. സ​മ്മ​ത​മാ​ണോ? സു​ഖ​ദേ​വ് സ​മ്മ​തം അ​റി​യി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ക​പ്പ് നി​റ​യെ എ​ണ്ണ സു​ഖ​ദേ​വി​നു കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: എ​ണ്ണ നി​റ​ച്ച ഈ ​ക​പ്പ് നി​ന്‍റെ ത​ല​യി​ൽ​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ഈ ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ എ​ല്ലാ മു​റി​ക​ളി​ലും പോ​യി അ​വി​ടെ കാ​ണു​ന്ന​തൊ​ക്കെ മ​ട​ങ്ങി​വ​ന്ന് എ​ന്നോ​ടു പ​റ​യു​ക. എ​ന്നാ​ൽ, ക​പ്പി​ൽ​നി​ന്ന് എ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും എ​ണ്ണ തു​ളു​ന്പി​പ്പോ​യാ​ൽ നി​ന​ക്ക് എ​ന്‍റെ ശി​ഷ്യ​നാ​യി​രി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കി​ല്ല.

രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ സു​ഖ​ദേ​വ് എ​ണ്ണ നി​റ​ച്ച ക​പ്പ് ത​ല​യി​ൽ​വ​ച്ച് എ​ല്ലാ മു​റി​ക​ളി​ലും പോ​യി കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സി​ലാ​ക്കി രാ​ജ​സ​ന്നി​ധി​യി​ൽ മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി രാ​ജാ​വി​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: അ​ങ്ങു നി​ർ​ദേ​ശി​ച്ച​തു​പോ​ലെ ഞാ​ൻ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ എ​ല്ലാ മു​റി​ക​ളി​ലും പോ​യി കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടു മ​ന​സി​ലാ​ക്കി. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നി​ട​യി​ൽ എ​ണ്ണ തു​ളു​ന്പി​പ്പോ​കാ​ൻ ഇ​ട​വ​രു​ത്തി​യി​ല്ല.

രാ​ജ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ വി​വി​ധ മു​റി​ക​ളി​ൽ ക​ണ്ട കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് രാ​ജാ​വ് സു​ഖ​ദേ​വി​നോ​ടു വി​ശ​ദ​മാ​യി ചോ​ദി​ച്ചു. ഉ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ൾ മു​ഴു​വ​ൻ രാ​ജാ​വി​നു തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് ചോ​ദി​ച്ചു: ഒ​രു ക​പ്പ് നി​റ​യെ എ​ണ്ണ​യും ത​ല​യി​ൽ​വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​തു തു​ളു​ന്പി​പ്പോ​കാ​തെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ എ​ല്ലാ മു​റി​ക​ളും പ​രി​ശോ​ധി​ക്കാ​ൻ എ​ങ്ങ​നെ സാ​ധി​ച്ചു?

ഉ​ട​നെ സു​ഖ​ദേ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ഞാ​ൻ എ​ല്ലാ മു​റി​ക​ളി​ലും​പോ​യി കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടു മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോ​ഴും എ​ന്‍റെ ശ്ര​ദ്ധ മു​ഴു​വ​നും എ​ണ്ണ തു​ളു​ന്പി​പ്പോ​കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​തു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ഇ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ഞാ​നും ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. രാ​ജാ​വാ​യും പി​താ​വാ​യും ഭ​ർ​ത്താ​വാ​യു​മൊ​ക്കെ​യു​ള്ള എ​ന്‍റെ ക​ട​മ​ക​ൾ ഞാ​ൻ നി​റ​വേ​റ്റു​ന്പോ​ഴും ഞാ​ൻ ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ക്കാ​റി​ല്ല. അ​വി​ടു​ന്നി​ലാ​ണ് എ​ന്‍റെ ശ്ര​ദ്ധ എ​പ്പോ​ഴും.

രാ​ജ​കീ​യ​പ്രൗ​ഢി​യി​ൽ ജീ​വി​ക്കു​ന്പോ​ഴും ജ​ന​ക മ​ഹാ​രാ​ജാ​വ് ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഏ​തെ​ല്ലാം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം ഏ​ർ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വോ അ​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സാ​ധി​ച്ചു. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് രാ​ജ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലും ഋ​ഷി​തു​ല്യ​മാ​യ ജീ​വി​തം ന​യി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സാ​ധി​ച്ച​ത്.

ലോ​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ നാം ​വ്യാ​പൃ​ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​തു സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, ലോ​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ നാം ​ഏ​ർ​പ്പെ​ടു​ന്പോ​ഴും ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ അ​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന നേ​ട്ടം ഏ​റെ വ​ലു​താ​യി​രി​ക്കും. കാ​ര​ണം, ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ക്കാ​തെ ജീ​വി​ച്ചാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ വ​ഴി​ക​ളി​ൽ ന​മു​ക്കു പാ​ളി​ച്ച​ക​ൾ സം​ഭ​വി​ക്കി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​പ്പോ​ൾ നാം ​ന​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ന​ട​ക്കാ​ൻ അ​നു​ഗ്ര​ഹം ല​ഭി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഏ​തു പ്ര​തി​സ​ന്ധി നേ​രി​ട്ടാ​ലും നാം ​ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മ​ളൊ​രി​ക്ക​ലും പ​ത​റി​പ്പോ​കി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​പ്പോ​ൾ നാം ​പാ​റ​പോ​ലെ ഉ​റ​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും. കാ​ര​ണം അ​പ്പോ​ൾ ദൈ​വം ന​മ്മു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. ത​ൻ​മൂ​ല​മാ​ണ്, പ​തി​ന​ഞ്ചാം നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന ക​വി​യും മി​സ്റ്റി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്ന ക​ബീ​ർ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ സാ​രാം​ശം എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തു ദൈ​വ​ത്തെ അ​നു​സ്മ​രി​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​ണ് എ​ന്ന്.

എ​ന്നാ​ൽ, ദൈ​വ​ത്തെ അ​നു​സ്മ​രി​ക്കാ​ൻ ഏ​റെ​പ്പേ​ർ​ക്കും സ​മ​യ​മി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. ലോ​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ല്പ​സ​മ​യം​പോ​ലും മാ​റി​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ത്ത​വി​ധം നാം ​ലോ​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു.

അ​തു​കൊ​ണ്ട് സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന​താ​ണെ​ന്നോ? ന​മ്മെ എ​പ്പോ​ഴും സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ സ​ന്ന​ദ്ധ​നാ​യി നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ​ഹാ​യം ന​മു​ക്കു സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​തെ പോ​കു​ന്നു.

രാ​ജ്യ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ വ്യ​ഗ്ര​ത​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലും ജ​ന​ക​രാ​ജാ​വ് ദൈ​വ​ത്തെ മ​റ​ന്നി​ല്ല. ത​ൻ​മൂ​ലം, ന​ൻ​മ​യു​ടെ വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സാ​ധി​ച്ചു. ന​ൻ​മ​യു​ടെ വ​ഴി​യെ പോ​കാ​ൻ നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ നാം ​ദൈ​വ​ത്തെ ഓ​ർ​മി​ച്ചേ മ​തി​യാ​കൂ. അ​തു വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്ക​രു​ത്. അ​ത് എ​പ്പോ​ഴും വേ​ണം​താ​നും

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.