നാം ന​ല്ല​വ​രാ​കാ​ൻ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ മോ​ശ​ക്കാ​രാ​ക്ക​ണോ?
ഭാ​ര​ത​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക ന​ഭോ​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ൽ വെ​ട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങി​യ ഒ​രു അ​ത്യ​സാ​ധാ​ര​ണ പ്ര​കാ​ശ ഗോ​ള​മാ​യി​രു​ന്നു സ്വാ​മി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ. (1863-1902). ഭാ​ര​ത​ത്തി​ന്‍റെ വേ​ദാ​ന്ത ഫി​ലോ​സ​ഫി​യും യോ​ഗ​യു​മൊ​ക്കെ പാ​ശ്ചാ​ത്യ നാ​ടു​ക​ളി​ൽ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം അ​തു​ല്യ​മാ​യ വി​ജ​യം കൈ​വ​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

ഹി​ന്ദു​മ​ത​ത്തെ പു​ന​രു​ദ്ധ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ വ​ലി​യ പ​ങ്കു​വ​ഹി​ച്ച അ​ദ്ദേ​ഹ​മാ​ണ​ല്ലോ രാ​മ​കൃ​ഷ്ണ മി​ഷ​ൻ സ്ഥാ​പി​ച്ച​ത്. മു​പ്പ​ത്തി​യൊ​ന്പ​തു വ​ർ​ഷ​മേ അ​ദ്ദേ​ഹം ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്നു​ള്ളു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​ചു​രു​ങ്ങി​യ കാ​ല​യ​ള​വി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം വ​ലി​യ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ട​മ​യാ​യി. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധാ​രാ​ളം ക​ഥ​ക​ളു​ണ്ട്.

സ്വാ​മി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ട ക​ഥ​ക​ളെ​ല്ലാം മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു പ്ര​ചോ​ദ​നം ന​ൽ​കു​വാ​ൻ എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​ലൊ​രെ​ണ്ണം വാ​യി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​തു വാ​സ്ത​വ​മാ​ണോ എ​ന്നു സം​ശ​യം തോ​ന്നി. അ​തി​ന്‍റെ കാ​ര​ണ​മാ​ക​ട്ടെ ആ ​ക​ഥ​യു​ടെ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​മാ​ണ്.

ക​ഥ​യി​താ​ണ്. സ്വാ​മി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ ല​ണ്ട​നി​ലെ യൂ​ണി​വേ​ഴ്സി​റ്റി കോ​ള​ജി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന കാ​ലം. ഒ​രു ദി​വ​സം യൂ​ണി​വേ​ഴ്സി​റ്റി​യി​ലെ ഭ​ക്ഷ​ണ​ശാ​ല​യി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കു​വാ​ൻ പോ​യി. അ​പ്പോ​ൾ ത​ന്‍റെ പ്ര​ഫ​സ​ർ​മാ​രി​ലൊ​രാ​ൾ അ​വി​ടെ​യി​രു​ന്നു ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​തു ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നാ​യ അ​ദ്ദേ​ഹം ഭ​ക്ഷ​ണം എ​ടു​ത്തു സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​വം പ്ര​ഫ​സ​റു​ടെ ഭ​ക്ഷ​ണ​മേ​ശ​യു​ടെ അ​രി​കി​ലെ​ത്തി അ​ടു​ത്തു​ക​ണ്ട ഒ​രു ക​സേ​ര​യി​ലി​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ പ്ര​ഫ​സ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു: ""മി​സ്റ്റ​ർ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ, ഒ​രു പ​ന്നി​യും ഒ​രു പ​ക്ഷി​യും ഒ​ന്നി​ച്ച് ഇ​രി​ക്കാ​റി​ല്ല.’’

അ​പ്പോ​ൾ ശാ​ന്ത​നാ​യി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ ഇ​പ്ര​കാ​രം പ​റ​ഞ്ഞ​ത്രെ: ""അ​ങ്ങു വി​ഷ​മി​ക്കേ​ണ്ട. ഞാ​ൻ അ​ക​ലേ​ക്കു പ​റ​ന്നു പൊ​യ്ക്കൊ​ള്ളാം.​'' അ​തെ​ത്തു​ട​ർ​ന്നു വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ മ​റ്റൊ​രു മേ​ശ​യി​ലേ​ക്കു പോ​യി അ​വി​ടെ ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ച്ചു. ഈ ​സം​സാ​ര​വും ന​ട​പ​ടി​യും പ്ര​ഫ​സ​റെ കോ​പാ​കു​ല​നാ​ക്കി.

അ​ടു​ത്ത ദി​വ​സം ക്ലാ​സ് ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ പ്ര​ഫ​സ​ർ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ""നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​ൻ​പി​ൽ ഒ​രാ​ൾ ര​ണ്ടു പൊ​തി​ക്കെ​ട്ടു​ക​ൾ വ​യ്ക്കു​ന്നു. അ​തി​ലൊ​ന്നി​ൽ പ​ണ​വും മ​റ്റൊ​ന്നി​ൽ വി​ജ്ഞാ​ന​വു​മാ​ണ്. അ​വ​യി​ലൊ​ന്നു മാ​ത്രം എ​ടുക്കാ​നേ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മു​ള്ളു. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ ഏ​തു പൊ​തി​ക്കെ​ട്ട് എ​ടു​ക്കും?​'' ഉ​ട​നെ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ""പ​ണ​മു​ള്ള പൊ​തി​ക്കെ​ട്ട്.''

അ​പ്പോ​ൾ പ്ര​ഫ​സ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു: ""നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥാ​ന​ത്തു ഞാ​നാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ഞാ​ൻ വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പൊ​തി​ക്കെ​ട്ടേ എ​ടു​ക്കൂ.​'' ഉ​ട​നെ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും അ​വ​ർ​ക്കി​ല്ലാ​ത്ത​താ​ണ​ല്ലോ എ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്!​'' ഇ​തെ​ത്തു​ട​ർ​ന്നു പ്ര​ഫ​സ​റി​നു വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​നോ​ടു കൂ​ടു​ത​ൽ ക​ലി​യാ​യി. പി​ന്നീ​ടു പ​രീ​ക്ഷ ന​ട​ന്ന​പ്പോ​ൾ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ന്‍റെ ഉ​ത്ത​ര​ക്ക​ട​ലാ​സി​ൽ പ്ര​ഫ​സ​ർ മാ​ർ​ക്കി​ട്ടി​ല്ല. അ​തി​നു പ​ക​രം "വി​ഢ്ഡി​' എ​ന്നു മാ​ത്രം ഉ​ത്ത​ര​ക്ക​ട​ലാ​സി​ലെ​ഴു​തി. ഉ​ത്ത​ര​ക്ക​ട​ലാ​സ് മ​ട​ക്കി​ക്കി​ട്ടി അ​ല്പ​സ​മ​യം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ പ്ര​ഫ​സ​റെ സ​മീ​പി​ച്ചു വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ""​പ്ര​ഫ​സ​ർ, അ​ങ്ങ് എ​ന്‍റെ പേ​പ്പ​റി​ൽ ഒ​പ്പി​ട്ട​തു മാ​ത്ര​മെ​യു​ള്ളു; മാ​ർ​ക്കി​ട്ടി​ല്ല.​''

സ്വാ​മി വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ന്‍റെ ബു​ദ്ധിസാ​മ​ർ​ഥ്യ​വും മി​ടു​ക്കു​മൊ​ക്കെ ഉ​യ​ർ​ത്തി​ക്കാ​ട്ടു​വാ​ൻ ആ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ഭാ​വ​ന കെ​ട്ടി​ച്ച​മ​ച്ച ക​ഥ​യാ​യി​രി​ക്കും ഇ​ത്. കാ​ര​ണം, സ്വാ​മി​ജി മൂ​ന്നു ത​വ​ണ ഇം​ഗ്ല​ണ്ട് സ​ന്ദ​ർ​ശി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അ​വി​ടെ നി​യ​മം പ​ഠി​ച്ച​താ​യി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ജീ​വ​ച​രി​ത്ര​ത്തി​ലി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, സ്വാ​മി​ജി​യെ​പ്പോ​ലെ മാ​ന്യ​നും ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക വീ​ക്ഷ​ണ​വു​മു​ള്ള ഒ​രാ​ൾ, ആ​ര് എ​ത്ര അ​പ​മ​ര്യാ​ദ​യാ​യി പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചാ​ലും അ​തു​പോ​ലെ പ്ര​തി​ക​രി​ക്കാ​നു​മി​ട​യി​ല്ല.

സ്വാ​മി​ജി​യു​ടെ പേ​രി​ൽ ഈ ​ക​ഥ ച​മ​ച്ച​യാ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ പു​ക​ഴ്ത്തു​വാ​ൻ​വേ​ണ്ടി എ​ഴു​തി​യ ക​ഥ​യാ​യി​രി​ക്കു​മി​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ഒ​രാ​ൾ മെ​ച്ച​മാ​ണെ​ന്നു സ്ഥാ​പി​ക്കു​വാ​ൻ മ​റ്റൊ​രാ​ളെ മോ​ശ​ക്കാ​ര​നാ​യി ചി​ത്രീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ? ഈ ​ക​ഥ​യി​ൽ അ​താ​ണു സം​ഭ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. സ്വാ​മി​ജി മി​ടു​ക്ക​നാ​ണെ​ന്നു സ​മ​ർ​ഥി​ക്കു​വാ​ൻ​വേ​ണ്ടി പ്ര​ഫ​സ​റെ മോ​ശ​ക്കാ​ര​നാ​ക്കി ചി​ത്രീ​ക​രി​ച്ചു. പ​ക്ഷേ, അ​തു​മൂ​ലം സ്വാ​മി​ജി​യു​ടെ പ്ര​തി​ച്ഛാ​യ​യ്ക്ക് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും വ​ർ​ധ​ന​യു​ണ്ടാ​യോ? ഇല്ലെന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, നേ​രെ മ​റി​ച്ച​ല്ലേ സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്?

ഈ ​ക​ഥ ഇ​വി​ടെ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​തു സ്വാ​മി​ജി​യു​ടെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പോ​രാ​യ്മ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ട്ടു​വാ​ന​ല്ല. പ്ര​ത്യു​ത, ന​മ്മി​ൽ​ത്ത​ന്നെ പ​ല​പ്പോ​ഴും പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്ന ഒ​രു ദു​സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​ലേ​ക്കു വി​ര​ൽ ചൂ​ണ്ടു​വാ​നാ​ണ്. ആ ​ദു​ഃസ്വ​ഭാ​വ​മാ​ക​ട്ടെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ താ​ഴ്ത്തി​ക്കെ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ട് നാം ​മെ​ച്ച​മാ​ണെ​ന്നു സ്ഥാ​പി​ക്ക​ലാ​ണ്. ന്യാ​യ​മാ​യ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ വി​മ​ർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ ആ​രും തെ​റ്റു​പ​റ​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ വി​മ​ർ​ശ​ന​ങ്ങ​ളും കു​റ്റം പ​റ​ച്ചി​ലു​ക​ളും നാം ​അ​വ​രെ​ക്കാ​ൾ കേ​മന്മാ​രാ​ണെ​ന്നു സ്ഥാ​പി​ക്കു​വാ​ൻ​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള ത​ന്ത്ര​ങ്ങ​ള​ല്ലേ പ​ല​പ്പോ​ഴും?

എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മ​ൾ ന​ല്ല​വ​രാ​ണെ​ന്നു വ​രു​ത്തി​ത്തീ​ർ​ക്കാ​ൻ എ​ന്തി​നു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ മോ​ശ​ക്കാ​രാ​ക്ക​ണം? മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ ന​മ്മോ​ട് അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്താ​ൽ നാം ​അ​തു പൊ​റു​ക്കു​മോ? നാം ​ന​ല്ല​വ​രാ​ണെ​ന്നു സ്ഥാ​പി​ക്കു​വാ​ൻ നാം ​അ​ങ്ങ​നെ​ത​ന്നെ ആ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു വേ​ണ്ട​ത്. അ​തി​നു പ​ക​രം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ചെ​റു​താ​ക്കി ചി​ത്രീ​ക​രി​ച്ചു നാം ​വ​ലി​യ​വ​രാ​കേ​ണ്ട. അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്താ​ൽ അ​തു ന​മ്മു​ടെ മ​ഹ​ത്വം കെ​ടു​ത്തു​ക​യേ​യു​ള്ളു. അ​തി​നു നാം ​തു​നി​യേ​ണ്ട.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ