എത്ര സന്പാദിച്ചാലും മതിയാകില്ല, രോഗം തന്നെ
പ​ഞ്ച​ത​ന്ത്ര ക​ഥ​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ ആ​ദ്യം സം​സ്കൃ​ത​ഭാ​ഷ​യി​ൽ എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് ഹി​തോ​പ​ദേ​ശ ക​ഥ​ക​ൾ. നാ​ലു ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന ഈ ​ക​ഥ​ക​ളി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​രെ​പ്പോ​ലെ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നൊ​രു പ്ര​ത്യേ​ക​ത​യു​ണ്ട്. അ​പ്ര​കാ​ര​മു​ള്ള ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ണ് ഒ​രു ക​ടു​വ​യെ​യും ഒ​രു യാ​ത്ര​ക്കാ​ര​നെ​യും കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ത്.

ഇ​ര​ക​ളെ വേ​ട്ട​യാ​ടു​ന്ന​തി​ൽ വി​രു​ത​നാ​യ ക​ടു​വ​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. എ​ന്നാ​ൽ പ്രാ​യം വ​ർ​ധി​ച്ച​പ്പോ​ൾ മു​ൻ​പ് എ​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഇ​ര​ക​ളു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ ഓ​ടാ​ൻ ആ ​ക​ടു​വ​യ്ക്ക് സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ത​ന്മൂ​ലം, ക​ടു​വ​യ്ക്ക് ഇ​ര​ക​ളെ പി​ടി​ക്കു​ന്ന​ത് വ​ലി​യ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ക​ടു​വയ്ക്ക് ഒ​രു സ്വ​ർ​ണ​വ​ള ഒ​രു ത​ടാ​ക​തീ​ര​ത്തു​നി​ന്ന് കി​ട്ടി​യ​ത്. ആ​രു​ടെ​യോ കൈ​യി​ൽ​നി​ന്നു ന​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ട്ട വ​ള​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്.

മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ധ​ന​മോ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ന​ല്ല അ​റി​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ക​ടു​വ ത​ന്‍റെ കൈ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന വ​ള​കൊ​ണ്ട് ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും വീ​ഴി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നു മ​ന​സി​ൽ ക​രു​തി. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ത​ടാ​ക​ത്തി​ന്‍റെ മ​റു​തീ​ര​ത്തു​കൂ​ടി ഒ​രു യാ​ത്ര​ക്കാ​ര​ൻ ന​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​ത് ക​ടു​വ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത്.
അ​പ്പോ​ൾ ത​ന്‍റെ കൈ​യി​ലി​രു​ന്ന വ​ള കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് വ​ലി​യ സ്വ​ര​ത്തി​ൽ വി​ളി​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു, ""ഹേ, ​യാ​ത്ര​ക്കാ​രാ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് സ്വ​ർ​ണ​വ​ള വേ​ണോ എ​നി​ക്കി​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു പ്ര​യോ​ജ​ന​വു​മി​ല്ല. സ്വ​ർ​ണ​വ​ള ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ യാ​ത്ര​ക്കാ​ര​ന് അ​തു കി​ട്ടി​യാ​ൽ​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി. എ​ങ്കി​ലും ക​ടു​വയു​ടെ അ​രി​കി​ലേ​ക്ക് പോ​കാ​ൻ അ​യാ​ൾ ഭ​യ​പ്പെ​ട്ടു. ത​ന്മൂ​ലം അ​ൽ​പ​സ​മ​യം മ​ടി​ച്ചു​നി​ന്ന ശേ​ഷം അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""നി​ങ്ങ​ൾ ഒ​രു വ​ന്യ​മൃ​ഗ​മ​ല്ലേ? അ​പ്പോ​ൾ നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നെ ക​ടി​ച്ചു​കീ​റു​ക​യി​ല്ലെ​ന്ന് എ​ന്താ ഉ​റ​പ്പ്?''ഉ​ട​നെ ബു​ദ്ധി​ശാ​ലി​യാ​യ ക​ടു​വ പ​റ​ഞ്ഞു, ""ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​ത് കേ​ൾ​ക്കൂ. എ​ന്‍റെ ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ൽ ഞാ​ൻ മ​നു​ഷ്യ​രെ​യും മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യും കൊ​ന്നു​തി​ന്നി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ ഇ​പ്പോ​ൾ അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ല. ഒ​രു സ​ന്യാ​സി​യു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തോ​ടെ ഞാ​ൻ മാ​ന​സാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ട്ടു. അ​തു മാ​ത്ര​മ​ല്ല എ​നി​ക്ക് പ്രാ​യ​വും ഏ​റെ​യാ​യി. എ​നി​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ഇ​പ്പോ​ൾ പ​ല്ലു​ക​ളും ന​ഖ​ങ്ങ​ളു​മി​ല്ല. ത​ന്മൂ​ലം, നി​ങ്ങ​ൾ ഭ​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ട് ഒ​രു കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ല.”

ക​ടു​വ​യു​ടെ വാ​ക്കു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ അ​തു ശ​രി​യാ​ണെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്കു തോ​ന്നി. ത​ന്മൂ​ലം അ​യാ​ൾ സാ​വ​ധാ​നം ത​ടാ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ത​ടാ​കം നി​റ​യെ ചെ​ളി​യാ​ണെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ ക​ണ്ട​ത്. അ​യാ​ൾ ചെ​ളി​യി​ലേ​ക്കു താ​ഴാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ ക​ടു​വ പ​റ​ഞ്ഞു, “നി​ങ്ങ​ൾ ഭ​യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട. ഞാ​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി​വ​ന്ന് നി​ങ്ങ​ളെ സ​ഹാ​യി​ക്കാം.”

എ​ന്തു​ചെ​യ്യ​ണം എ​ന്ന​റി​യാ​തെ അ​യാ​ൾ ചെ​ളി​യി​ൽ പ​ക​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ക​ടു​വ സാ​വ​ധാ​നം ചെ​ളി​യി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി അ​യാ​ളെ ക​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ക​ര​യി​ലേ​ക്ക് കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു. അ​തോ​ടെ അ​യാ​ളു​ടെ അ​ന്ത്യ​വും ക​ഴി​ഞ്ഞു.

മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ ധ​ന​മോ​ഹ​വും അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹ​വും അ​വ​രെ എ​ങ്ങ​നെ നാ​ശ​ത്തി​ലേ​ക്കു ന​യി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്ന് അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ണി​ത്. ക​ടു​വ മ​നു​ഷ്യ​നെ പി​ടി​ച്ചു തി​ന്നു​ന്ന മൃ​ഗ​മാ​ണ് എ​ന്നു യാ​ത്ര​ക്കാ​ര​ന് അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും വെ​റു​തെ സ്വ​ർ​ണം കി​ട്ടു​മെ​ന്നു ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ളു​ടെ ബു​ദ്ധി മ​ന്ദീ​ഭ​വി​ച്ചു​പോ​യി. ശ​രി​യാ​യ രീ​തി​യി​ൽ ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ അ​യാ​ൾ​ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല അ​യാ​ൾ അ​പ​ക​ടം സ്വ​യം വ​രു​ത്തി​വ​യ്ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹ​ത്തോ​ടെ ധ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പി​ന്നാ​ലെ പോ​കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കു നാ​ശ​മേ സം​ഭ​വി​ക്കൂ എ​ന്നു ന​മു​ക്ക് അ​റി​യാം. എ​ന്നി​രു​ന്നാ​ലും ധ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പി​ന്നാ​ലെ പാ​യു​ന്ന​തി​നു ന​മ്മി​ൽ പ​ല​ർ​ക്കും ഒ​രു മ​ടി​യു​മി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ന​മ്മി​ൽ ചി​ല​രെ​യെ​ങ്കി​ലും സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ധ​ന​സ​ന്പാ​ദ​ന​മാ​ണ് ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന ല​ക്ഷ്യം.

എ​ന്നാ​ൽ നാം ​എ​ന്തു​മാ​ത്രം ധ​നം സ​ന്പാ​ദി​ച്ചാ​ലും ന​മു​ക്ക് തൃ​പ്തി​യാ​കു​മോ? നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​തു നേ​ടാ​നാ​യാ​ൽ​പി​ന്നെ വീ​ണ്ടും സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ മോ​ഹം? ത​ന്മൂ​ല​മാ​യി​രി​ക്കു​മ​ല്ലോ അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹം എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തു നി​ല​യി​ല്ലാ​ത്ത ഗ​ർ​ത്ത​മാ​ണെ​ന്നു മ​നഃ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​നാ​യ എ​റി​ക് ഫ്രോം ​എ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. നാം ​എ​ത്ര​മാ​ത്രം സ​ന്പാ​ദി​ച്ചാ​ലും ന​മു​ക്ക് മ​തി​യാ​കി​ല്ല എ​ന്ന​ല്ലേ അ​ദ്ദേ​ഹം സ​മ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ത​നി​ക്കു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടാ​ത്ത ഒ​രാ​ൾ താ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​കൊ​ണ്ടും തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടു​ക​യി​ല്ല എ​ന്നു ഗ്രീ​ക്ക് ചി​ന്ത​ക​നാ​യ സോ​ക്ര​ട്ടീ​സ് പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ത്ര​യോ ശ​രി! കാ​ര​ണം ഒ​രാ​ൾ​ക്ക് താ​ൻ അ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ ല​ഭി​ച്ചു​ക​ഴി​യു​ന്പോ​ൾ പി​ന്നെ അ​ടു​ത്ത ആ​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും അ​തി​മോ​ഹ​ങ്ങ​ളും​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ളു​ടെ മ​ന​സ് നി​റ​യു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മ​ല്ലോ അ​തി​മോ​ഹം എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​ത് ഒ​രു സാ​ന്പ​ത്തി​ക കാ​ര്യം എ​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ളേ​റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്‍റെ രോ​ഗ​മാ​യി മാ​റു​ന്ന​ത്.

വാ​സ്ത​വ​ത്തി​ൽ ധ​ന​സ​ന്പാ​ദ​ന​ത്തി​നു​ള്ള അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹം ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​ന്‍റെ രോ​ഗം ത​ന്നെ​യാ​ണ്. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് മാ​ര​ക​പാ​പ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നാ​യി അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹം ക​ണ​ക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്. ഈ ​പാ​പ​ത്തി​ന് അ​ടി​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​ർ മ​റ്റു ഗൗ​ര​വ​മാ​യ തെ​റ്റു​ക​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലും മ​ടി​ക്കി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണ് യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം. ധ​ന​സ​ന്പാ​ദ​ന​ത്തി​നു​ള്ള അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹം​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ ആ​ളു​ക​ൾ പ​ല​പ്പോ​ഴും കൊ​ള്ള​യും കൊ​ല​പാ​ത​ക​വും ന​ട​ത്തു​ന്ന​ത്. ആ​ളു​ക​ൾ പ​ല​പ്പോ​ഴും ച​തി​യും വ​ഞ്ച​ന​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​തും ധ​ന​സ​മാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​നു​ള്ള അ​തി​മോ​ഹം​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ? മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ വ​ഞ്ചി​ച്ച് പ​ണം സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കോ​ർ​പ​റേ​റ്റ് എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വി​ന്‍റെ ക​ഥ പ​റ​യു​ന്ന ഹോ​ളി​വു​ഡ് സി​നി​മ​യാ​ണ് ‘വാ​ൾ സ്ട്രീ​റ്റ്.’ ഈ ​സി​നി​മ​യി​ൽ പ്ര​ധാ​ന​വേ​ഷ​മി​ടു​ന്ന മൈ​ക്കി​ൾ ഡ​ഗ്ല​സ് ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഈ ​സി​നി​മ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ഇ​പ്ര​കാ​ര​മാ​ണ്, “ഇ​തൊ​രു ക​ഥ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഇ​തി​ൽ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത് യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.’’

മൈ​ക്കി​ൾ ഡ​ഗ്ല​സ് പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ, അ​നു​ദി​ന ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​കാ​ണു​ന്ന യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​മാ​ണ് ച​തി​യും വ​ഞ്ച​ന​യും ക​രി​ഞ്ച​ന്ത​യും പൂ​ഴ്ത്തി​വ​യ്പു​മൊ​ക്കെ. അ​വ​യു​ടെ മൂ​ല​കാ​ര​ണ​മോ? അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹം എ​ന്ന ഹൃ​ദ​യ​രോ​ഗ​വും. ഈ ​രോ​ഗം ഒ​രി​ക്ക​ലും ന​മ്മെ ഗ്ര​സി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്ക് അ​തീ​വ ശ്ര​ദ്ധ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാം.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.