ദൈവത്തിന്‍റെ കുടക്കീഴിൽ
ഒ​രു തൊ​ഴി​ലാ​ളി​കു​ടും​ബ​ത്തി​ൽ ജ​നി​ച്ച ഡേ​വി​ഡ് ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ (1813-1873) പ​ത്താം വ​യ​സി​ൽ ഒ​രു കോ​ട്ട​ണ്‍ മി​ല്ലി​ൽ ജോ​ലി​ചെ​യ്യാ​ൻ ആ​രം​ഭി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നി​ടയി​ൽ വി​ല്ലേ​ജ് സ്കൂ​ളി​ൽ പ​ഠി​ക്കാ​നും പോ​യി. പ​ഠ​ന​ത്തി​ൽ മി​ടു​ക്ക​നാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു ജോ​ലി​ക്കി​ട​യി​ലും പ​ഠ​നം ന​ന്നാ​യി മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യി. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു യൂ​ണി​വേ​ഴ്സി​റ്റി ഓ​ഫ് ഗ്ലാ​സ്ഗോ​യി​ൽ ചേ​ർ​ന്നു മെ​ഡി​ക്ക​ൽ ഡോ​ക്ട​റാ​യ​ത്.

ഇ​തി​നി​ടെ തി​യോ​ള​ജി പ​ഠി​ക്കാ​നും ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ സ​മ​യം ക​ണ്ടെ​ത്തി. ചൈ​ന​യി​ൽ പോ​യി മി​ഷ​ൻ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​നം ന​ട​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം. എ​ന്നാ​ൽ, ചൈ​ന​യി​ൽ പോ​കാ​ൻ അ​നു​കൂ​ല​സാ​ഹ​ച​ര്യ​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു അ​പ്പോ​ൾ. തന്മൂ​ലം, ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ൽ മി​ഷ​ൻ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന് അ​വ​സ​രം ല​ഭി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം അ​വി​ടേ​ക്കു പോ​യി.

ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ൽ ചെ​ന്നു​പെ​ട്ട​തു ബോ​ട്ട്സ്വാ​ന​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​വി​ടെ ഒ​രു ഗ്രാ​മ​ത്തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ സിം​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​ക്ര​മ​ണം മൂ​ലം വ​ല​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​വി​ടത്തെ ഗ്രാ​മ​വാ​സി​ക​ൾ. അ​വ​രെ സിം​ഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ​വേ​ണ്ടി ഗ്രാ​മീ​ണ​രോ​ടൊ​പ്പം അ​ദ്ദേ​ഹം സിം​ഹ​വേ​ട്ട​യ്ക്കു പോ​യി.

അ​പ്പോ​ൾ ആ​ദ്യം ക​ണ്ട കൂ​റ്റ​ൻ സിം​ഹ​ത്തി​നു​നേ​രേ അ​ദ്ദേ​ഹം വെ​ടി​വ​ച്ചു. സിം​ഹ​ത്തി​നു വെ​ടി​യേ​റ്റെ​ങ്കി​ലും അ​തു പാ​ഞ്ഞെ​ത്തി ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​നെ ആ​ക്ര​മി​ച്ചു സാ​ര​മാ​യി പ​രി​ക്കേ​ൽ​പ്പി​ച്ചു. കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഗ്രാ​മീ​ണ​രു​ടെ സ​ഹാ​യം​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്ര​മാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​ത്. ചി​കി​ത്സ​യ്ക്കാ​യി ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ സ്കോ​ട്ട്‌ലൻ​ഡി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​യി. അ​വി​ടെ ചി​കി​ത്സ​യി​ൽ സ​ഹാ​യി​ച്ച മേ​രി എ​ന്ന വ​നി​ത​യെ ത​ന്‍റെ സ​ഹ​ധ​ർ​മി​ണി​യാ​യി അ​ദ്ദേ​ഹം തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു.
ചി​കി​ത്സ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​വ​രൊ​ന്നി​ച്ചാ​ണ് ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​യ​ത്. അ​വി​ടെ​വ​ച്ച് അ​വ​ർ​ക്ക് അ​ഞ്ചു കു​ട്ടി​ക​ൾ ജ​നി​ച്ചു. അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ രോ​ഗം ബാ​ധി​ച്ചു മ​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ മ​റ്റു കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ആ​രോ​ഗ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണു വ​ലി​യ ആ​ശ​ങ്ക​യാ​യി. തന്മൂ​ലം ഭാ​ര്യ​യോ​ടൊ​പ്പം അ​വ​രെ സ്കോ​ട്ട്‌ല ൻ​ഡി​ലേ​ക്കു പ​റ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചു.

അ​ടു​ത്ത അ​ഞ്ചു വ​ർ​ഷം ഭാ​ര്യ​യെ​യും കു​ട്ടി​ക​ളെ​യും കാ​ണാ​തെ​യാ​ണ് ആ​ഫ്രി​ക്ക​യു​ടെ കൊ​ടും​കാ​ടു​ക​ളി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം മി​ഷ​ന​റി പ്ര​വ​ർ​ത്ത​നം ന​ട​ത്തി​യ​ത്. ദീ​ർ​ഘ​കാ​ല​ത്തെ ഇ​ട​വേ​ള​യ്ക്കു​ശേ​ഷം അ​ദ്ദേ​ഹം സ്കോ​ട്ട്‌ലൻ​ഡി​ൽ മടങ്ങിയെ ത്തുന്പോൾ അദ്ദേഹത്തിനു ത​ന്‍റെ പി​താ​വി​നെ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹം സ്വ​ന്തം നാ​ട്ടി​ൽ തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ ദി​വ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു പി​താ​വി​ന്‍റെ സം​സ്കാ​ര​ക​ർ​മം ന​ട​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് എ​ത്താ​ൻ സാ​ധി​ച്ച​ത് സം​സ്കാ​ര​ക​ർ​മ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ശേ​ഷം മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു.

കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം കു​റേ നാ​ൾ താ​മ​സി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷം ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ വീ​ണ്ടും ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലേ​ക്കു ക​പ്പ​ൽ ക​യ​റി. ദൈ​വ​ത്തി​നും ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കും വേ​ണ്ടി പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം സ്വ​ന്തം കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ ദൈ​വ​പ​രി​പാ​ല​ന​യ്ക്കു സ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു പോ​കു​ക​യാ​ണു ചെ​യ്ത​ത്.
വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ വീ​ണ്ടും പ​ല​തു ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണി​ന്‍റെ മ​ക്ക​ൾ വ​ള​ർ​ന്നു പ്രാ​യ​മാ​യി. അ​വ​ർ​ക്കു സ്വ​ന്തം​കാ​ലി​ൽ നി​ൽ​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നു തോ​ന്നി​യ​പ്പോ​ൾ ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണെ തേ​ടി മേ​രി ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലേ​ക്കു പോ​യി. വ​ള​രെ സ​ന്തോ​ഷ​പ്ര​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടെ വീ​ണ്ടു​മു​ള്ള ഒ​ത്തു​ചേ​ര​ൽ. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​സ​ന്തോ​ഷം നീ​ണ്ടു​നി​ന്നി​ല്ല. മേ​രി ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലെ​ത്തി അ​ധി​കം വൈ​കാ​തെ അ​വ​ർ രോ​ഗി​യാ​യി മാ​റി.

ത​ന്‍റെ ഭാ​ര്യ​യെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ പ​ര​മാ​വ​ധി യ​ത്നി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തു ഫ​ല​വ​ത്താ​യി​ല്ല. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ അ​തീ​വ ദുഃ​ഖ​ത്തി​ലാ​ഴ്ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് മേ​രി ഈ ​ലോ​ക​ത്തോ​ടു വി​ട​പ​റ​ഞ്ഞു. ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണ്‍ മേ​രി​യെ ഒ​രു വ​ലി​യ മ​ര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ൽ സം​സ്ക​രി​ച്ചു. അ​തി​നു​ശേ​ഷം ഒ​രു കൊ​ച്ചു​കു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ അ​ദ്ദേ​ഹം പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു. അ​ന്നു രാ​ത്രി അ​ദ്ദേ​ഹം ത​ന്‍റെ ഡ​യ​റി​യി​ൽ ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​തി:​​ “എ​ന്‍റെ ഈ​ശോ, എ​ന്‍റെ രാ​ജാ​വേ, എ​ന്‍റെ സ​ർ​വ​സ്വ​മേ, എ​ന്‍റെ ജീ​വി​തം മു​ഴൂ​വ​നും ഞാ​ൻ അ​ങ്ങേ​യ്ക്കു വീ​ണ്ടും സ​മ​ർ​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഈ​ശോ​യു​ടെ രാ​ജ്യ​വു​മാ​യി ബ​ന്ധ​പ്പെ​ടാ​ത്ത ഒ​ന്നി​നും ഞാ​ൻ ഒ​രു വി​ല​യും കാ​ണു​ന്നി​ല്ല.​’’

ക​റു​ത്ത ഭൂ​ഖ​ണ്ഡ​മാ​യ ആ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ൽ ദൈ​വ​നാ​മ​ത്തി​ൽ മി​ഷ​ന​റി​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന് ഇ​റ​ങ്ങി​പ്പു​റ​പ്പെ​ട്ട ഡോ.​ലി​വിം​ഗ്സ്റ്റ​ണു തു​ട​ക്കം​മു​ത​ൽ ല​ഭി​ച്ച​ത് കു​രി​ശു​ക​ളും തി​രി​ച്ച​ടി​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു. സിം​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ക്ര​മ​ണം മൂ​ലം അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഒ​രു കൈ​യു​ടെ ശേ​ഷി ഏ​റെ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ത​ന്‍റെ കു​ട്ടി​യു​ടെ​യും പി​താ​വി​ന്‍റെ​യും ഭാ​ര്യ​യു​ടെ​യും മ​ര​ണ​മൊ​ക്കെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു താ​ങ്ങാ​വു​ന്ന​തി​ലും അ​ധി​ക​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം നി​രാ​ശ​നാ​യി​ല്ല. ദൈ​വ​ത്തോ​ടു പ​രാ​തി​യും പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ത​ന്‍റെ എ​ല്ലാ ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലും ത​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ ദൈ​വ​സേ​വ​ന​ത്തി​നു വീ​ണ്ടും സ​മ​ർ​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം ചെ​യ്ത​ത്.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ നാം ​എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ക. നി​രാ​ശ​യോ​ടെ​യാ​ണോ? ദൈ​വ​ത്തോ​ടു പ​രാ​തി പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ? ദൈ​വ​ത്തി​നു ന​മ്മെ​ത്ത​ന്നെ വീ​ണ്ടും സ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണോ? ദൈ​വ​നാ​മ​ത്തി​ൽ സേ​വ​നം ചെ​യ്യാ​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ച്ച അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ദൈ​വ​സ​ഹാ​യം വേ​ണ്ട​പോ​ലെ ല​ഭി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു പ​രാ​തി​പ്പെ​ടാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ല ചെ​യ്ത​ത്. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ തി​രു​വി​ഷ്ടം എ​ന്താ​ണോ അ​ത് സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം ത​യാ​റാ​യ​ത്.

ന​മു​ക്കും വേ​ണ്ട​ത് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഈ ​മ​നോ​ഭാ​വ​മാ​ണ്. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ എ​ന്തു ദുഃ​ഖ​മു​ണ്ടാ​യാ​ലും അ​തു സ്വീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ത​ള​രാ​തെ നാം ​മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​ക​ണം. കാ​ര​ണം, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം എ​പ്പോ​ഴും ദൈ​വ​പ​രി​പാ​ല​ന​യു​ടെ കു​ട​ക്കീ​ഴി​ലാ​ണ് എ​ന്ന​തു​ത​ന്നെ. ദൈ​വം അ​റി​യാ​തെ​യും അ​നു​വ​ദി​ക്കാ​തെ​യും ഒ​ന്നും സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ നാം ​ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം മു​ന്നോ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കേ​ണ്ട​ത് അ​വി​ടു​ത്തെ അ​ന​ന്ത​പ​രി​പാ​ല​ന​യു​ടെ ത​ണ​ലി​ൽ​ത്ത​ന്നെ. അ​തി​നു നാം ​മാ​റ്റം വ​രു​ത്തേ​ണ്ട.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.