കുറ്റവും ശിക്ഷയും പിന്നെ കരുണയും
നി​ര​വ​ധി വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മു​ൻ​പ് പോ​ള​ണ്ടി​ലെ ഒ​രു വ​സ്ത്ര​വ്യാ​പാ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു ഏ​ബ്ര​ഹാം ലാ​ബെ​ൽ. എ​ല്ലാ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും സ​ത്യ​സ​ന്ധ​ൻ. നീ​തി​പൂ​ർ​വം പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​ൻ. നി​യ​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​ൻ. ബി​സി​ന​സി​ൽ ത​ട്ടി​പ്പും വെ​ട്ടി​പ്പും ന​ട​ത്താ​ത്ത​വ​ൻ. നി​കു​തി​ക​ൾ കൃ​ത്യ​മാ​യി ന​ൽ​കു​ന്ന​വ​ൻ. ആ​ർ​ക്കും ലാ​ബെ​ലി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് പ​രാ​തി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ട് ആ​ദ​ര​വും ബ​ഹു​മാ​ന​വു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ലാ​ബെ​ൽ നേ​ർ​വ​ഴി​യെ ന​ട​ന്ന​പ്പോ​ൾ ബി​സി​ന​സ് വ​ള​ർ​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ ത​ള​ർ​ന്നി​ല്ല. ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഒ​രു വ​ൻ​തു​ക​യു​ടെ ബി​സി​ന​സ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ല​ഭി​ച്ചു. ആ ​ബി​സി​നസിന്‍റെ നി​കു​തി അ​ട​യ്ക്കാ​തി​രു​ന്നാ​ൽ വ​ലി​യൊ​രു തു​ക ലാ​ഭി​ക്കാ​മെ​ന്ന ചി​ന്ത അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ മ​ന​സി​ൽ പെ​ട്ടെ​ന്നു ക​ട​ന്നു​വ​ന്നു. അ​ത് അ​തി​ശ​ക്ത​മാ​യ ഒ​രു പ്ര​ലോ​ഭ​ന​മാ​യി മാ​റി. പി​ന്നെ അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ധി​കം ആ​ലോ​ചി​ച്ചി​ല്ല. അ​ദ്ദേ​ഹം നി​കു​തി വെ​ട്ടി​പ്പു ന​ട​ത്തി തെ​റ്റാ​യ ക​ണ​ക്കു​ക​ൾ അ​ധി​കാ​രി​ക​ൾ​ക്കു ന​ൽ​കി.

അ​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ ലാ​ബെ​ൽ പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. കേ​സ് കോ​ട​തി​യി​ലാ​യി. ത​ട​വും പി​ഴ​ശി​ക്ഷ​യും ഉ​ണ്ടാ​കാ​വു​ന്ന അ​വ​സ്ഥ. കേ​സ് പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മു​ൻ​പു​ത​ന്നെ ലാ​ബെ​ൽ ത​ന്‍റെ തെ​റ്റി​നെ​യോ​ർ​ത്ത് പ​ശ്ചാ​ത്ത​പി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. താ​ൻ ചെ​യ്ത​തു ശ​രി​യാ​യി​ല്ലെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ബോ​ധ്യം​വ​ന്നു.

അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ത​ന്‍റെ ഉ​പ​ദേ​ശ​ക​നാ​യ ഒ​രു റ​ബ്‌​ബി​യെ ലാ​ബെ​ൽ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കാ​ൻ പോ​യ​ത്. തെ​റ്റ് ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞ് ഉ​പ​ദേ​ശം തേ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം. എ​ന്നാ​ൽ, റ​ബ്‌​ബി​യെ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ച്ച​പ്പോ​ൾ നാ​ണ​ക്കേ​ട് നി​മി​ത്തം തെ​റ്റ് ഏ​റ്റു​പ​റ​യാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ത​ന്‍റെ ബി​സി​ന​സി​ന് അ​നു​ഗ്ര​ഹം യാ​ചി​ച്ച് അ​ദ്ദേ​ഹം മ​ട​ങ്ങി.

എ​ന്നാ​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം മ​ട​ങ്ങു​ന്ന അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ പി​ന്നി​ൽ​നി​ന്നു റ​ബ്‌​ബി വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു, ""ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ അ​വ​സ​രം ല​ഭി​ച്ചാ​ൽ അ​യാ​ൾ അ​പ​രി​ചി​ത​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ മ​ടി​ക്ക​രു​ത്.'' റ​ബ്‌​ബി​യു​ടെ ഈ ​ഉ​പ​ദേ​ശം ലാ​ബെ​ലി​നു വ​ള​രെ അ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി തോ​ന്നി. ത​ന്മൂ​ലം, മ​ട​ക്ക​യാ​ത്ര​യി​ൽ ആ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും സ​ഹാ​യം ആ​വ​ശ്യ​മു​ണ്ടോ എ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ തെ​ര​യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ട്രെ​യി​നി​നു വേ​ണ്ടി റെ​യി​ൽ​വേ​സ്റ്റേ​ഷ​നി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ പ്രാ​യം​ചെ​ന്ന കു​ലീ​ന​യാ​യ ഒ​രു സ്ത്രീ ​അ​സ്വ​സ്ഥ​യാ​യി പ്ലാ​റ്റ്ഫോ​മി​ൽ അ​ങ്ങോ​ട്ടും ഇ​ങ്ങോ​ട്ടും ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ടു. അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്ന് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സ​ഹാ​യം ആ​വ​ശ്യ​മു​ണ്ടോ എ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ വൈ​മ​ന​സ്യ​ത്തോ​ടെ അ​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു, ""എ​ന്‍റെ പ​ഴ്സും അ​തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന പ​ണ​വും കാ​ണാ​നി​ല്ല. ഒ​ന്നു​കി​ൽ അ​ത് എ​വി​ടെ​യോ മ​റ​ന്നു​വ​ച്ചു. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ആ​രെ​ങ്കി​ലും അ​തു മോ​ഷ്‌​ടി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ അ​തു മാ​ത്ര​മ​ല്ല കാ​ര്യം. തി​രി​കെ എ​നി​ക്കു വീ​ട്ടി​ലെ​ത്താ​ൻ കൈ​യി​ൽ വേ​റേ കാ​ശി​ല്ല.''

മ​ട​ക്ക​യാ​ത്ര​യ്ക്ക് എ​ത്ര തു​ക​യാ​കു​മെ​ന്നു ലാ​ബെ​ൽ ചോ​ദി​ച്ചു. അ​വ​ർ തു​ക പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം ആ ​തു​ക​യോ​ടൊ​പ്പം കു​റേ​ക്കൂ​ടി ന​ൽ​കി അ​വ​ർ​ക്കു യാ​ത്രാ​വ​ന്ദ​നം നേ​ർ​ന്നു. ഉ​ട​നേ പ​ണം തി​രി​ച്ച​യ​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ​വേ​ണ്ടി അ​വ​ർ പേ​രും അ​ഡ്ര​സും ചോ​ദി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, ലാ​ബെ​ൽ അ​തു ന​ൽ​കി​യി​ല്ല. ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ അ​വ​രെ യാ​ത്ര​യാ​ക്കു​ക മാ​ത്രം ചെ​യ്തു. അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ ത​ന്‍റെ കോ​ളിം​ഗ് കാ​ർ​ഡ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ന​ൽ​കി. അ​വ​ർ ഒ​രു ജ​ഡ്ജി ആ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, ലാ​ബെ​ലി​ന് അ​തേ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​ന്നും തോ​ന്നി​യി​ല്ല. അ​ദ്ദേ​ഹം ആ ​കാ​ർ​ഡ് പോ​ക്ക​റ്റ​ലി​ടു​ക മാ​ത്രം ചെ​യ്തു.

ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ കു​റേ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ കേ​സ് വി​സ്താ​ര​ത്തി​നാ​യി ലാ​ബെ​ൽ കോ​ട​തി​യി​ലെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ക​ണ്ട ജ​ഡ്ജി​മാ​രി​ലൊ​രാ​ൾ ലാ​ബെ​ൽ സ​ഹാ​യി​ച്ച കു​ലീ​ന​യാ​യ ആ ​സ്ത്രീ​യാ​യി​രു​ന്നു!

കേ​സി​ന്‍റെ വാ​ദ​ഗ​തി​ക​ൾ ലാ​ബെ​ലി​ന് എ​തി​രാ​യി​രു​ന്നു. മൂ​ന്നു ജ​ഡ്ജി​മാ​രി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​രും ലാ​ബെ​ലി​നെ​തി​രേ വി​ധി പ്ര​സ്താ​വി​ക്കാ​ൻ ത​യാ​റാ​ണെ​ന്ന സൂ​ച​ന​യു​ണ്ടാ​യി. അ​പ്പോ​ൾ കേ​സ് വി​സ്താ​ര​ത്തി​ലി​ട​പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് വ​നി​താ ജ​ഡ്ജി പ​റ​ഞ്ഞു, ""ഈ ​മ​നു​ഷ്യ​നെ എ​നി​ക്ക​റി​യാം. ഇ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​വി​ടെ കേ​ട്ട രീ​തി​യി​ലു​ള്ള ഒ​രു കു​റ്റം ചെ​യ്യു​മെ​ന്ന് എ​നി​ക്കു തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല. ഇ​നി അ​ദ്ദേ​ഹം അ​തു ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​ത്ത​ന്നെ അ​ത് ഒ​രു ദു​ർ​ബ​ല നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ച്ച വീ​ഴ്ച​യാ​ണ്. ത​ന്മൂ​ലം ഇ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു ക​രു​ണ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ഏ​റെ ഉ​ചി​തം.''

ത​നി​ക്കു​ണ്ടാ​യ അ​നു​ഭ​വം വി​വ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു വ​നി​താ ജ​ഡ്ജി ലാ​ബെ​ലി​ന് അ​നു​കൂ​ല​മാ​യി വി​ധി പ്ര​സ്താ​വി​ച്ച​ത്. അ​തു കേ​ട്ട മ​റ്റു ജ​ഡ്ജി​മാ​രും ലാ​ബെ​ലി​നെ വെ​റു​തേ വി​ടാ​ൻ വി​ധി​ച്ചു.
യ​ഹൂ​ദ​ക​ഥ​ക​ൾ എ​ന്ന ലേ​ബ​ലി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ണി​ത്. ഇ​തു യ​ഥാ​ർ​ഥ സം​ഭ​വ​മോ കെ​ട്ടു​ക​ഥ​യോ ആ​കാം. എ​ങ്കി​ൽ​പോ​ലും ഈ ​ക​ഥ ന​ൽ​കു​ന്ന സ​ന്ദേ​ശം പ്ര​സ​ക്ത​മാ​ണ്. നീ​തി​മാ​ൻ​പോ​ലും ദി​വ​സം ഏ​ഴു​പ്രാ​വ​ശ്യം പി​ഴ​യ്ക്കു​ന്നു എ​ന്നാ​ണു ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത് (സു​ഭാ​ഷി​ത​ങ്ങ​ൾ 24:16). അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ ലാ​ബെ​ലി​ന് ഒ​രു വീ​ഴ്ച പ​റ്റി​യ​തി​ൽ അ​ദ്ഭു​ത​പ്പെ​ടാ​നി​ല്ല.

മ​നു​ഷ്യ​രാ​യ നാ​മാ​രും പൂ​ർ​ണ​ര​ല്ല. ത​ന്മൂ​ലം പ​ല​പ്പോ​ഴും ചെ​റു​തും വ​ലു​തു​മാ​യ തെ​റ്റു​ക​ളി​ൽ നാം ​വീ​ണു​പോ​കാ​റു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ തെ​റ്റ് ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​ർ​ക്കു ശി​ക്ഷ വേ​ണ്ട എ​ന്ന് ആ​രും പ​റ​യു​മെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല. തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും തെ​റ്റു​ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​ർ​ക്കു ശി​ക്ഷ വേ​ണം. എ​ന്നാ​ൽ ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ശി​ക്ഷ​യെ​ക്കാ​ൾ ന​മ്മു​ടെ അ​നു​ക​ന്പ​യാ​യി​രി​ക്കും ശി​ക്ഷാ​ർ​ഹ​രാ​യ​വ​ർ​ക്ക് ഏ​റെ ഗു​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. ത​ന്മൂ​ലം ശി​ക്ഷ അ​ർ​ഹി​ക്കു​ന്ന കു​റ്റം ചെ​യ്ത​വ​രോ​ടു​പോ​ലും ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത​യി​ലും വാ​ക്കി​ലും പ്ര​വൃ​ത്തി​യി​ലും നാം ​ക​രു​ണ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ വി​മു​ഖ​ത പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ അ​വ​രു​ടെ തെ​റ്റു​ക​ൾ​ക്കു ശി​ക്ഷി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു നാം ​വാ​ശി​പി​ടി​ക്കു​ന്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ തെ​റ്റു​ക​ൾ​ക്കു ശി​ക്ഷ ഉ​ണ്ടാ​ക​രു​ത് എ​ന്ന​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ ആ​ഗ്ര​ഹ​വും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യും. നാം ​ശി​ക്ഷ വി​ധി​ക്കു​ന്പോ​ഴും അ​തു ന​ട​പ്പാ​ക്കു​ന്പോ​ഴും ന​മ്മി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് നീ​തി​യെ​ക്കാ​ളേ​റെ ക​രു​ണ​യാ​ക​ട്ടെ. അ​പ്പോ​ൾ മാ​ത്ര​മേ നാം ​യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ നീ​തി​യാ​യി പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു​വെ​ന്ന് ന​മു​ക്ക് ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​നാ​വൂ.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ