ജീവിതം സ്വർഗമാക്കുന്നവർ
വ​ൻ​കി​ട കോ​ർ​പ​റേ​ഷ​നു​ക​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ടോ​പ് എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വ്സി​നെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ന്ന ജോ​ലി​യാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടേ​ത്. താ​ൻ പ്ര​തി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന ഏ​തെ​ങ്കി​ലും കോ​ർ​പ​റേ​ഷ​നു​വേ​ണ്ടി ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചാ​ൽ അ​യാ​ൾ ആ ​എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വി​നെ ല​ഞ്ചി​നു ക്ഷ​ണി​ക്കും. ല​ഞ്ചി​നി​ട​യി​ൽ ആ​ദ്യം അ​യാ​ൾ സം​സാ​രി​ക്കു​ക ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും സ്പോ​ർ​ട്സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​മൊ​ക്കെ ആ​യി​രി​ക്കും.

അ​തേത്തു​ട​ർ​ന്നു കു​ടും​ബ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ ആ ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഒ​രു സൗ​ഹൃ​ദ​സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​ഗ​മെ​ന്ന രീ​തി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കും അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ക്കു​ക. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വി​ന്‍റെ ടെ​ൻ​ഷ​ൻ മാ​റി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​യാ​ൾ ഹൃ​ദ​യം തു​റ​ന്നു സം​സാ​രി​ക്കു​വാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്യും.

ഈ ​അ​വ​സ​രം മു​ത​ലാ​ക്കി എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വി​നെ ഇ​ന്‍റ​ർ​വ്യു ചെ​യ്യു​ന്ന ആ​ൾ എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു ചോ​ദി​ക്കും: ""സു​ഹൃ​ത്തേ, എ​ന്താ​ണു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം?''ഈ ​ചോ​ദ്യം കേ​ൾ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ഉ​ട​നെ മ​റു​പ​ടി ഉ​ണ്ടാ​കു​മോ? ഇ​ല്ലെ​ന്നാ​ണു ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വ് സാ​ക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഈ ​ചോ​ദ്യം കേ​ൾ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ഉ​ന്ന​ത വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​വും ഉ​ന്ന​ത ജോ​ലി​ക​ളി​ൽ അ​നു​ഭ​വ​സ​ന്പ​ത്തു​മു​ള്ള​വ​ർ​പോ​ലും പ​ക​ച്ചു​പോ​കു​മ​ത്രെ! എ​ന്താ​ണു മ​റു​പ​ടി പ​റ​യേ​ണ്ട​ത് എ​ന്ന​റി​യാ​തെ അ​വ​ർ വി​ഷ​മി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​ട്ടാ​ണ് ഈ ​ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വി​ന് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​ത്.

എ​ന്നാ​ൽ, ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഈ ​ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വ് പ​ക​ച്ചു​പോ​യ ഒ​രു അ​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടാ​യി. ത​നി​ക്കു പ​തി​വു​ള്ള​തു​പോ​ലെ, ഒ​രു എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വി​നോ​ട് അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: ""സു​ഹൃ​ത്തേ, എ​ന്താ​ണു നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം?'' അ​പ്പോ​ൾ പെ​ട്ടെ​ന്നു മ​റു​പ​ടി ഉ​ണ്ടാ​യി. എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ""സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ പോ​വു​ക​യാ​ണ് എ​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യം. അ​തോ​ടൊ​പ്പം, എ​നി​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പേ​രെ എ​ന്നോ​ടൊ​പ്പം കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ക​യും വേ​ണം.''

ഈ ​മ​റു​പ​ടി കേ​ട്ട ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വ് സ്ത​ബ്ധനാ​യി​പ്പോ​യി എ​ന്നാ​ണ് ആ ​സം​ഭ​വം വി​വ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​നാ​യ ജോ​ഷ് മ​ക്ഡോ​വ​ൽ എ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്! ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ച ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വി​ന് അ​ക്കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഏ​ക​ദേ​ശ ധാ​ര​ണ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു തീ​ർ​ച്ച​യാ​ണ്. അ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ അ​യാ​ൾ ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ക്കു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​ണ്.

എ​ന്നാ​ൽ ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​യാ​ൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ധാ​ര​ണ ഈ ​ലോ​ക​ത്തെ​യും അ​തി​ന്‍റെ മൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളെ​യും മാ​ത്രം കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു വ്യ​ക്തം. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ​ല്ലോ ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ന​പ്പു​റ​മു​ള്ള ഒ​രു ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് എ​ക്സി​ക്യൂ​ട്ടീ​വ് സം​സാ​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വ് അ​ദ്ഭു​ത​സ്ത​ബ്ധനാ​യി​പ്പോ​യ​ത്.

ന​മ്മു​ടെ​യും ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ന​മു​ക്കു ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ അ​വ​യൊ​ക്കെ​യും ഈ ​ലോ​ക​ത്തെ ചു​റ്റി​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള​താ​കാ​നാ​ണ് ഏ​റെ സാ​ധ്യ​ത. ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഉ​ന്ന​ത വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​വും ന​ല്ല ശ​ന്പ​ള​മു​ള്ള ജോ​ലി​യും സം​തൃ​പ്ത​മാ​യ ജീ​വി​ത​വു​മൊ​ക്കെ​യാ​ണ​ല്ലോ നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും ല​ക്ഷ്യം​വ​യ്ക്കു​ക. അ​തി​നി​ട​യി​ൽ ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ന​പ്പു​റ​മു​ള്ള ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് നാം ​അ​ത്ര​യേ​റെ ചി​ന്തി​ച്ചു​വെ​ന്നു​വ​രി​ല്ല. അ​തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചി​ന്തി​ക്കു​വാ​ൻ ന​മു​ക്കു പി​ന്നീ​ടും സ​മ​യ​മു​ണ്ടെ​ന്നാ​വും ന​മ്മു​ടെ നി​ല​പാ​ട്.

എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വി​താ​വ​സാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു മാ​റ്റി​വ​യ്ക്കേ​ണ്ട​താ​ണോ അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ചി​ന്ത​ക​ൾ? ഇ​പ്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ അ​വ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി മാ​റേ​ണ്ട​ത​ല്ലേ? എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മ​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം അ​തി​നാ​യി നാം ​ഒ​രു​ക്കു​ക​യു​ള​ളൂ. മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ഥ​യി​ലെ ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വി​നെ വി​സ്മ​യി​പ്പി​ച്ച ഉ​ത്ത​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു ന​മു​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​രാം. ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ പോ​വു​ക​യാ​ണ് എ​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യം. അ​തോ​ടൊ​പ്പം, എ​നി​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം പേ​രെ എ​ന്നോ​ടൊ​പ്പം കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ക​യും വേ​ണം.''

ഇ​പ്ര​കാ​ര​മൊ​രു ജീ​വി​ത​ല​ക്ഷ്യം ഉ​ള്ള ഒ​രാ​ളു​ടെ ഈ​ലോ​ക​ജീ​വി​തം എ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കും? അ​തു സ്വ​ർ​ഗ​സ​മാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലേ? ത​ന്നോ​ടൊ​പ്പം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​യും സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​വാ​ൻ യ​ഥാ​ർ​ഥ​മാ​യി ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ ത​ന്‍റെ ഈ​ലോ​ക ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​നാ​കും എ​പ്പോ​ഴും ശ്ര​മി​ക്കു​ക. കാ​ര​ണം, അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ഒ​രാ​ളു​ടെ ചി​ന്ത​യി​ൽ സ്വ​ന്തം ന​ന്മ​യോ​ടൊ​പ്പം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യും എ​പ്പോ​ഴും ഉ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.
എ​ന്താ​ണു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം? ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ന​ന്മ​ക​ൾ മാ​ത്ര​മാ​ണോ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​ല​ക്ഷ്യം​വ​യ്ക്കു​ന്ന​ത്? അ​തോ, അ​വ​യോ​ടൊ​പ്പം ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​മു​ള്ള ന​ന്മ​ക​ളും നാം ​ല​ക്ഷ്യം​വ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​മു​ള്ള ന​ന്മ​ക​ളും നാം ​ല​ക്ഷ്യം​വ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും.

എ​ന്നാ​ൽ, അ​തു ന​മ്മു​ടെ കാ​ര്യം മാ​ത്ര​മാ​യി ചു​രു​ങ്ങി​പ്പോ​കു​വാ​ൻ നാം ​അ​നു​വ​ദി​ക്ക​രു​ത്. ന​മ്മെ​പ്പോ​ലെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും ആ ​ന​ന്മ ഉ​ണ്ടാ​കു​വാ​ൻ നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ണം. ന​മ്മി​ൽ അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു ആ​ഗ്ര​ഹം ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഈ ​ലോ​ക​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ത​ന്നെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​തം സ്വ​ർ​ഗ​സ​മാ​ന​മാ​ക്കാ​ൻ നാം ​പ​രി​ശ്ര​മി​ക്കു​മെന്ന​തി​ൽ ര​ണ്ടു​പ​ക്ഷ​മി​ല്ല. അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്യാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ ന​മ്മോ​ടൊ​പ്പം ഏ​റെ​പ്പേ​രെ സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​വാ​ൻ ന​മു​ക്കും സാ​ധി​ക്കും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ