നല്ലതു പഠിച്ചാൽ പോരാ, പ്രാവർത്തികമാക്കണം
നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട​തും പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തു​മാ​യ ചി​ല ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്ര​മാ​ണു ഇ​വി​ടെ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​വ​യാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ധാ​ന ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നു വി​വ​ക്ഷ​യി​ല്ല. പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​വ​യി​ൽ ചി​ല​ത് ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ന്നു മാ​ത്രം.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഒ​രൂ​പാ​ട് കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ അ​നു​ദി​നം നാം ​പ​ഠി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​വ​യി​ൽ ചി​ല​തെ​ങ്കി​ലും നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ഓ​ർ​മി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ ആ​യി​രി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, കാ​ല​ക്ര​മേ​ണ നാം ​അ​വ മ​റ​ന്നു​പോ​യെ​ന്നി​രി​ക്കും. ത​ന്മൂ​ലം, നാം ​പ​ഠി​ക്കു​ന്ന അ​ധി​കം പാ​ഠ​ങ്ങ​ളും ന​മ്മെ സ്വാ​ധീ​നി​ക്കാ​തെ പോ​കും. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ഗു​ണ​മേ​ന്മ അ​നു​ദി​നം വ​ർ​ധി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​ന്‍റെ ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന കാ​ര​ണം നാം ​പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള പ​ല ന​ല്ല ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ളും നാം ​പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടാ​ക​ണം.

നാം ​പ​ഠി​ക്കു​ന്ന എ​ല്ലാ ന​ല്ല ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ളും എ​പ്പോ​ഴും ന​മു​ക്ക് ഓ​ർ​മി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​തെ​വ​രു​ന്പോ​ൾ ന​മു​ക്കു ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്. അ​തു മ​ഹാ​ന്മാ​രാ​യ ആ​ചാ​ര്യ​ന്മാ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്താ​ണ് എ​ന്ന് അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ്. അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു അ​ന്വേ​ഷ​ണം ന​ട​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ മ​ന​സി​ലാ​ക്കാ​നി​ട​യാ​യ ചി​ല ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ ഇ​വി​ടെ പ​ക​ർ​ത്ത​ട്ടെ.

അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​നും ചി​ന്ത​ക​നും എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നും പ്ര​സാ​ധ​ക​നു​മാ​യി​രു​ന്ന ബ​ഞ്ച​മി​ൻ ഫ്രാ​ങ്ക്ളി​ൻ (1700-1790) പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ച് നാം ​ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന ജീ​വി​ത​പാ​ഠം അ​റി​വ് സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ഉ​ത്സു​ക​രാ​യി​രി​ക്ക​ണം എ​ന്ന​താ​ണ്.

എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​റി​വ്് സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ നാം ​ഇ​ൻ​വെ​സ്റ്റ് ചെ​യ്താ​ൽ ആ​യി​രി​ക്കും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ നേ​ട്ട​വും ന​മു​ക്കു നേ​ടി​ത്ത​രു​ന്ന​തെ​ന്നും അ​ദ്ദേ​ഹം ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​യു​ന്നു: "റി​വി​ലു​ള്ള നി​ക്ഷേ​പ​മാ​ണ് ഏ​റ്റ​വും മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ട പ​ലി​ശ ന​ൽ​കു​ന്ന​ത്.' അ​താ​യ​ത്, അ​റി​വ് സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ​ത്രേ നാം ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ യ​ഥാ​ർ​ഥ വി​ജ​യം വ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.

അ​റി​വ് സ​ന്പാ​ദ​നം എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്പോ​ൾ എ​ന്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഏ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും അ​റി​വ് സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​മ​ല്ല അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്. പ്ര​ത്യു​ത ന​മു​ക്കു വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യും സ​മൂ​ഹ​ത്തി​നു പൊ​തു​വാ​യും ന​ന്മ​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​റി​വാ​ണ്. ത​ന്മൂ​ലം നാം ​സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന അ​റി​വ് സാ​മൂ​ഹി​ക-​രാ​ഷ്്ട്രീ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചോ ശാ​സ്ത്ര-​സാ​ങ്കേ​തി​ക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചോ മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കി​ല്ല. പ്ര​ത്യു​ത ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക​വും ഭൗ​തി​ക​വു​മാ​യ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ സ​മ​സ്ത മേ​ഖ​ല​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും.

അ​റി​വ് സ​ന്പാ​ദി​ക്ക​ന്ന​തു സം​ബ​ന്ധി​ച്ച ജീ​വി​ത​പാ​ഠം ഫ്രാ​ങ്ക്ളി​ൻ ന​മ്മെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ലെ​യ​നാ​ർ​ദോ ഡാ​വി​ഞ്ചി (1452-1519) ന​മ്മെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന ജീ​വി​ത​പാ​ഠം നാം ​ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​പ​രം ആ​ക്ക​ണം എ​ന്ന​താ​ണ്. ഇ​റ്റ​ലി​ക്കാ​ര​നാ​യ അ​ദ്ദേ​ഹം ചി​ത്ര​ക​ല​യി​ലും കൊ​ത്തു​പ​ണി​യി​ലും വാ​സ്തു​വി​ദ്യ​യി​ലും ക​ണ്ടു​പി​ടി​ത്ത​ത്തി​ലു​മൊ​ക്കെ മു​ൻ​പ​ന്തി​യി​ൽ​നി​ന്ന അ​തു​ല്യ പ്ര​തി​ഭ​യാ​യി​രു​ന്നു. ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സ്വ​പ്നം കാ​ണു​ന്ന​തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ന്നും മു​ൻ​പ​ന്തി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​സ്വ​പ്നം ക​ണ്ടാ​ൽ മാ​ത്രം പോ​രാ, നാം ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചാ​ൽ മാ​ത്രം പോ​രാ, പ്ര​ത്യു​ത, നാം ​ജീ​വി​ക്കാ​ൻ ത​യാ​റാ​ക​ണ​മെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം ന​മ്മെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

സ്വ​പ്നം കാ​ണു​ന്ന​തി​ൽ നാം ​ആ​രും ആ​രു​ടെ​യും പി​ന്നി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ലും നാം ​അ​ത്ര മോ​ശ​ക്കാ​രാ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ നാം ​ഏ​റെ പി​ന്നി​ൽ​പ്പോ​കാ​നി​ട​യു​ണ്ട്. ഇ​ത​നു​സ്മ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്, ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചാ​ൽ മാ​ത്രം പോ​രാ, പ്ര​ത്യു​ത പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കാ​ൻ നാം ​ത​യാ​റാ​ക​ണ​മെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ശാ​സ്ത്ര​രം​ഗ​ത്തു മ​റ്റാ​രെ​യും​കാ​ൾ ഏ​റ്റ​വു​മ​ധി​കം ക​ണ്ടു​പി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ൾ ന​ട​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള തോ​മ​സ് എ​ഡി​സ​ണും (1847-1931) ഇ​തി​നു സ​മാ​ന​മാ​യ ഒ​രു ജീ​വി​ത​പാ​ഠം ന​മ്മെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​ത് ഇ​താ​ണ്: "ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​നു പ​ക​രം​വ​യ്ക്കാ​ൻ മ​റ്റൊ​ന്നി​ല്ല.' ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വി​ജ​യി​ക്കാ​ൻ നാം ​വെ​റു​തെ അ​ധ്വാ​നി​ച്ചാ​ൽ മാ​ത്രം പോ​രാ, നാം ​ക​ഠി​ന​മാ​യി അ​ധ്വാ​നി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

നാം ​ക​ഠി​ന​മാ​യി അ​ധ്വാ​നി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് എ​ഡി​സ​ണ്‍ പ​റ​യു​ന്പോ​ൾ, നാം ​എ​പ്പോ​ഴും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ക​ഠി​ന​മാ​യി ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​ല്ല അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​യു​ന്ന​ത്. പ്ര​ത്യു​ത, നാം ​ല​ക്ഷ്യം വ​യ്ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം നേ​ടു​ന്ന​തി​നു നി​ശ്ച​യ​ദാ​ർ​ഢ്യ​ത്തോ​ടും സ​മ​ർ​പ്പ​ണ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടും​കൂ​ടി പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണ്. അ​താ​യ​ത്, അ​ല​സ​ത വെ​ടി​ഞ്ഞു നാം ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു സാ​രം.

നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തു ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ന്തം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യാ​യി​രി​ക്കും. അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ൽ ഒ​രു തെ​റ്റു​മി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തോ​ടൊ​പ്പം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ‍​യ്ക്കു​വേ​ണ്ടി​യും നാം ​ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​നം ചെ​യ്യ​ണം. എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മു​ടെ വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ പൂ​ർ​ണ​ത കൈ​വ​രൂ. ഇ​ത​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ജീ​വി​ത​പാ​ഠം റോ​ബ​ർ​ട്ട് ഇം​ഗ​ർ​ബോ​ൾ ന​മ്മെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​യു​ന്നു: മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ഉ​യ​ർ​ത്തു​ന്ന​തു വ​ഴി​യാ​ണ് നാം ​ഉ​യ​രു​ന്ന​ത്.

ദൈ​വം ഉ​ണ്ടോ എ​ന്നു നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ലാ​ത്ത അ​ഗ്നോ​സ്റ്റി​ക് ആ​യി​രു​ന്നു അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ ചി​ന്ത​ക​നും എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നു​മാ​യി​രു​ന്ന ഇം​ഗ​ർ​സോ​ൾ (1833-1899). എ​ങ്കി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ഠി​ച്ച ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ഉ​യ​ർ​ത്തി​യാ​ലേ ന​മു​ക്കും ഉ​യ​രാ​ൻ സാ​ധി​ക്കൂ എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​ട്ടു പോ​ലും ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നാം ​മ​റ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന ഒ​രു ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​മാ​ണി​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​പാ​ഠം നാം ​ഒ​രി​ക്ക​ലും മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ വേ​ണം. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഈ ​ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു നാം ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും വേ​ണം.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ന​മു​ക്കു​വേ​ണ്ട​വ​യെ​ല്ലാം സ​ന്പാ​ദി​ക്കാ​നാ​യാ​ൽ നാം ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഉ​യ​ർ​ന്നു എ​ന്നാ​യി​രി​ക്കും സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും ചി​ന്തി​ക്കു​ക. എ​ന്നാ​ൽ, വാ​സ്ത​വ​മ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ല. ഇം​ഗ​ർ​ബോ​ൾ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, നാം ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ കൈ​പി​ടി​ച്ച് ഉ​യ​ർ​ത്തു​ന്പോ​ൾ മാ​ത്ര​മേ നാം ​ശ​രി​ക്കും ഉ​യ​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ന​മു​ക്കി​തു മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം.

നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട​തും പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തു​മാ​യ ചി​ല ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്ര​മാ​ണു മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​വ​യാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ധാ​ന ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നു വി​വ​ക്ഷ​യി​ല്ല. പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​വ​യി​ൽ ചി​ല​ത് ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു​വെ​ന്നു മാ​ത്രം. ഈ ​ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ നാം ​പ​ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള നി​ര​വ​ധി മ​റ്റു ന​ല്ല ജീ​വി​ത​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​നും പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കാ​നും ന​മ്മെ സ​ഹാ​യി​ക്ക​ട്ടെ.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ