മാലാഖയെത്തുന്പോൾ ഒരുങ്ങിയിരിക്കാം
പ​ഠി​ക്കു​ന്ന കാ​ല​ത്തു ന​ന്നാ​യി​ട്ടു പ​ഠി​ച്ചു. ത​ന്മൂ​ലം അ​യാ​ൾ​ക്കു ന​ല്ല ജോ​ലി കി​ട്ടി. ജോ​ലി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ൽ അ​യാ​ൾ ബ​ഹു മി​ടു​ക്ക​നാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മൂ​ലം ധാ​രാ​ളം പ​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​നും സാ​ധി​ച്ചു. പ​ണ​മു​ണ്ടാ​യ​പ്പോ​ൾ ജീ​വി​തം ആ​സ്വ​ദി​ക്കാ​ൻ ആ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ തീ​രു​മാ​നം. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ജോ​ലി​യി​ൽ​നി​ന്ന് വി​ര​മി​ച്ച് വി​ശ്ര​മ​ജീ​വി​തം അ​യാ​ൾ തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​ത്.

പ​ക്ഷേ, ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ അ​ധി​കം ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ല​ാഖ എ​ത്തി. മാ​ലാ​ഖ​യെ ക​ണ്ട് ഭ​യ​ന്നു​വി​റ​ച്ച അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: ""എ​ന്താ​ണ് ആ​ഗ​മ​ന​ല​ക്ഷ്യം?'' ഉ​ട​നെ മാ​ലാ​ഖ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഞാ​ൻ നി​ന്നെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​ൻ വ​ന്ന​താ​ണ്. നി​ന്‍റെ സ​മ​യം ക​ഴി​ഞ്ഞു.'' ""എ​ന്‍റെ സ​മ​യം ക​ഴി​ഞ്ഞെ​ന്നോ?'' ഭ​യം​കൊ​ണ്ടു വി​റ​ങ്ങ​ലി​ച്ച അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു. ""ഞാ​ൻ ജീ​വി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​തേ​യു​ള്ളൂ.”

“നി​ന്‍റെ സ​മ​യം ക​ഴി​ഞ്ഞു, നി​ന​ക്കു പോ​കേ​ണ്ട സ​മ​യ​മാ​യി,’’ മാ​ലാ​ഖ വീ​ണ്ടും പ​റ​ഞ്ഞു. ഉ​ട​നെ യാ​ച​നാ​സ്വ​ര​ത്തി​ൽ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു:‍ “എ​നി​ക്കു കു​റേ ദി​വ​സം​കൂ​ടി​യെ​ങ്കി​ലും ത​ര​ണം. ഞാ​ൻ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ഒ​രു​ത​വ​ണ​കൂ​ടി​യെ​ങ്കി​ലും കാ​ണ​ട്ടെ, അ​വ​രോ​ടു യാ​ത്ര പ​റ​യ​ട്ടെ.'' പ​ക്ഷേ അ​പ്പോ​ൾ ഒ​ട്ടും അ​നു​കൂ​ല​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു മാ​ലാ​ഖ​യു​ടെ മ​റു​പ​ടി.

ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""അ​ങ്ങ​നെ​യെങ്കി​ൽ എ​നി​ക്ക് ഒ​രു​ദി​സം കൂ​ടി​യെ​ങ്കി​ലും ത​ര​ണം.'' അ​പ്പോ​ഴും മ​റു​പ​ടി നി​ഷേ​ധ​പൂ​ർ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു. ""എ​ങ്കി​ൽ ഒ​രു മ​ണി​ക്കൂ​ർ​കൂ​ടി​യെ​ങ്കി​ലും ത​രൂ,'' അ​യാ​ൾ കെ​ഞ്ചി. അ​പ്പോ​ഴും മാ​ലാ​ഖ അ​നു​ഭാ​വ​പൂ​ർ​വം മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ ക​ണ്ണീ​രോ​ടെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഒ​രു അ​ന്ത്യ​യാ​ത്രാ​ക്കു​റി​പ്പ് എ​ഴു​താ​ൻ ഒ​രു മി​നി​റ്റെ​ങ്കി​ലും എ​നി​ക്കു ത​രൂ.'' മാ​ല​ഖ അ​തി​നു സ​മ്മ​തി​ച്ചു. വേ​ഗം ഒ​രു ക​ട​ലാ​സ് എ​ടു​ത്ത് അ​യാ​ൾ എ​ഴു​തി: ""ഞാ​ൻ പോ​കു​ന്നു. ഞാ​ൻ ധാ​രാ​ളം പ​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ലും എ​ന്‍റെ ആ​യു​സ് നീ​ട്ടി​യെ​ടു​ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു കി​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്ന സ​മ​യം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്താ​തെ ന​ന്നാ​യി ജീ​വി​ക്കൂ‌, ന​ല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി സ​മ​യം ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കൂ, എ​നി​ക്ക​തു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കെ​ങ്കി​ലും അ​തു സാ​ധി​ക്ക​ട്ടെ. ന​ന്മ നേ​രു​ന്നു. ഓ​രോ മി​നി​റ്റും വി​ല​യു​ള്ള​താ​ണെ​ന്നു മ​റ​ക്കേ​ണ്ട!''

ആ​രു​ടേ​യോ ഭാ​വ​ന മെ​ന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത ക​ഥ​യാ​ണി​ത്. വ​ള​രെ കാ​ര്യ​മു​ള്ള ഒ​രു ക​ഥ. ക‌​ഥ​യി​ലെ നാ​യ​ക​ൻ അ​ന്ത്യ​യാ​ത്രാ​ക്കു​റി​പ്പി​ൽ എ​ഴു​തി​യ​തു​പോ​ലെ‌, ന​മു​ക്ക‌ു നീ​ട്ടി​യെ​ടു​ക്കാ​വു​ന്ന​ത​ല്ല ന​മ്മു​ടെ ആ​യു​സ്. എ​ന്നാ​ൽ‌, ദൈ​വം ന​മു​ക്കു ന​ൽ​കു​ന്ന ആ​യു​സ് ന​ന്ദി​പൂ​ർ​വം സ്വീ​ക​രി​ച്ചു സ​ത്ക​ർ​മ​ങ്ങ​ൾ​കൊ​ണ്ടു സ​ന്പ​ന്ന​മാ​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കും. അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്യാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ല​ാഖ എ​പ്പോ​ൾ ന​മ്മെ വി​ളി​ച്ചാ​ലും ന​മ്മു​ടെ അ​ന്ത്യ​യാ​ത്ര​യ്ക്കു നാം ​റെ​ഡി​യാ​യി​രി​ക്കും.

ന​മ്മു​ടെ ക​ഥ​യി​ലെ നാ​യ​ക​നു മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ലാ​ഖ അ​യാ​ളു​ടെ ആ​യു​സ് ഒ​രു നി​മി​ഷം നീ​ട്ടി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു നി​ർ​ബ​ന്ധ​മി​ല്ല. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ നാം ​ഒ​രി​ക്ക​ലും നി​ന​ച്ചി​രി​ക്കാ​ത്ത സ​മ​യ​ത്താ​യി​രി​ക്കും മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ല​ാഖ ന​മ്മെ സ​മീ​പി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ച്ചാ​ൽ ന​മു​ക്ക് ഒ​രു നി​മി​ഷം പോ​ലും ഒ​രു​ങ്ങാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചു എ​ന്നു‌​വ​രി​ല്ല.

എ​ന്നാ​ൽ, ചി​ല​രു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ധാ​രാ​ളം സ​മ​യം ഒ​രു​ങ്ങാ​ൻ അ​വ​ർ​ക്കു ല​ഭി​ച്ചെ​ന്നു വ​രും. മാ​റാ​രോ​ഗം ബാ​ധി​ച്ചു‌​കി​ട​ക്കു​ന്ന‌​വ​രു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ അ​താ​ണ​ല്ലോ സം​ഭ​വി​ക്കു​ക. എ​ന്നാ​ൽ, അ​പ്പോ​ഴും അ​വ​ർ മ​ര​ണ​ത്തി​ന് ഒ​രു​ങ്ങാ​നു​ള്ള മാ​ന​സി​കാ​വ​സ്ഥ‍​യി​ലാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു നി​ർ​ബ​ന്ധ​മി​ല്ല. അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ൽ മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ള്ള ഒ​രു​ക്കം അ​വ​രെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചും എ​ളു​പ്പ​മാ​യി​രി​ക്കി​ല്ല. കാ​ര​ണം രോ​ഗ​ത്തോ​ടു മ​ല്ലി​ടു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ മു​ഴു​വ​നും. ത​ന്മൂ​ലം രോ​ഗ​ക്കി​ട​ക്ക​യി​ൽ​വ​ച്ചു മ​ര​ണ​ത്തി​നൊ​രു​ങ്ങാ​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചാ​ൽ അ​ത് എ​ളു​പ്പം സാ​ധി​ച്ചു​വെ​ന്നു വ​രി​ല്ല.

ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ള്ള ഒ​രു​ക്കം നാം ​നീ​ട്ടി​വ​യ്ക്കേ​ണ്ടെ​ന്നു സാ​രം. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ മ​ര​ണ​ത്തെ ഭ​യ​പ്പെ​ട്ടു ജീ​വി​ക്ക​ണമെ​ന്ന​ല്ല ഇ​വി​ടെ വി​വ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ത്. നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ന​ന്നാ​യി​ട്ടു ജീ​വി​ച്ചാ​ൽ അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണു ന​മ്മു​ടെ മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ള്ള ഏ​റ്റ​വും ന​ല്ല ഒ​രു​ക്കം എ​ന്നാ​ണ് ഇ​വി​ടെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു സ്ഥാ​ന​മു​ണ്ടോ? ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഓ​രോ ദി​വ​സ​വും ന​ന്മ​ക​ൾ കൊ​ണ്ടു നാം ​സ​ന്പ​ന്ന​മാ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ തെ​റ്റു​ക​ളും കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും ഉ​ണ്ടാ​കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ നാം ​ബ​ദ്ധ​ശ്ര​ദ്ധ​രാ​ണോ. ഇ​നി ഏ​തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര​ണ​ത്താ​ൽ നാം ​തെ​റ്റി​ൽ വീ​ഴാ​നി​ട​യാ​യാ​ൽ അ​തേ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​ശ്ചാ​ത്ത​പി​ച്ച് നാം ​പ​രി​ഹാ​രം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടോ. എ​ങ്കി​ൽ നാം ​മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ള്ള ഒ​രു​ക്ക​ത്തി​ൽ​ത്ത​ന്നെ. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ൽ മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ലാ​ഖ എ​പ്പോ​ൾ ന​മ്മെ സ​മീ​പി​ച്ചാ​ലും നാം ​ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ക​യി​ല്ല. പ്ര​ത്യു​ത‌, ദൈ​വ​ക​രു​ണ​യി​ൽ ആ​ശ്ര​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ദൈ​വ​ത്തെ അ​ഭി​മു​ഖം ദ​ർ​ശി​ക്കാ​ൻ നാം ​സ​ന്ന​ദ്ധ​മാ​യി​രി​ക്കും.

എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മ​ൾ തി​ക​ച്ചും സ്വാ​ർ​ഥ​മ​തി​ക​ൾ ആ​ണെ​ങ്കി​ലോ? ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ന​ന്മ​യ്ക്കു സ്ഥാ​ന​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലോ? പ​ക​രം തി​ന്മ​യാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലോ? അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ൽ മ​ര​ണം വ​ന്നാ​ൽ നാം ​ഭ​യം​കൊ​ണ്ടു കി​ടു​കി​ടാ വി​റ​ച്ചു​പോ​കും. കാ​ര​ണം, ന​മു​ക്കു ല​ഭി​ക്കാ​ൻ പോ​കു​ന്ന നി​ത്യ​ശി​ക്ഷ​യാ​യി​രി​ക്കും ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സി​ൽ മു​ഴു​വ​നും. ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു സാ​ഹ‌​ച​ര്യം നാ​മാ​രും ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. അ​ത് ഏ​തു​വി​ധേ​ന​യും മ​റി​ക​ട​ക്കാ​നാ​യി​രി​ക്കും എ​ല്ലാ​വ​രും ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക.

ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ക​രു​ണ​യി​ൽ ആ​ശ്ര​യി​ച്ച് അ​വി​ടു​ത്തെ ആ​ഗ്ര​ഹ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ന​ന്മ​ചെ​യ്തു ജീ​വി​ച്ചാ​ൽ ന​മു​ക്കാ​ർ​ക്കും ഇ​മ്മാതി​രി​യൊ​രു ദു​ർ​ഗ​തി ഉ​ണ്ടാ​വി​ല്ല. നേ​രേ​മ​റി​ച്ച് മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​ലാ​ഖ വ​രു​ന്ന​തു നി​ത്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ നാ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ന​മ്മെ ന​യി​ക്കാ​നാ​ണെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തോ​ടെ സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​വം നാം ​യാ​ത്ര​യാ​കും. അ​ങ്ങ​നെ‌​യൊ​രു യാ​ത്ര​യ്ക്കു​ള്ള ഒ​രു​ക്ക​മാ​യി ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ന​മു​ക്കു മാ​റ്റാം.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.