കൃ​ത്രി​മ​മ​നു​ഷ്യ​രും യ​ഥാ​ർ​ഥ മ​നു​ഷ്യ​രും
എ​ളി​മ എ​ന്നാ​ൽ നാം ​ന​മ്മെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഇ​ടി​ച്ചു​താ​ഴ്ത്തി ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തും സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​ണെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്ക​രു​ത്.

ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​ക​ൾ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്ന കാ​ലം. അ​ക്കാ​ല​ത്തെ ഒ​രു രാ​ജാ​വ് പ്ര​ജ​ക​ൾ​ക്ക് ഏ​റെ പ്രി​യ​ങ്ക​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ സ​മ​ർ​ഥ​രാ​യ മ​ന്ത്രി​മാ​രും ഉ​പ​ദേ​ശ​ക​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ രാ​ജാ​വി​നെ സ​ഹാ​യി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി​രു​ന്നു. രാ​ജാ​വി​ന് ഏ​റ്റ​വും പ്രി​യ​ങ്ക​ര​നാ​യ ഒ​രു ഗു​രു​വാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹം.

ഒ​രു ദി​വ​സം രാ​ജാ​വ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​ന്‍റെ ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക വ​ള​ർ​ച്ച​യി​ൽ അ​ങ്ങ് എ​ന്നെ ഏ​റെ സാ​ഹി​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​തി​നു​ള്ള പ്ര​തി​ന​ന്ദി​യാ​യി അ​ങ്ങേ​യ്ക്കു​വേ​ണ്ടി എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്യാ​ൻ ഞാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ട് എ​ന്തു​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും എ​ന്നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ള്ളൂ. ഞാ​ൻ അ​തു ചെ​യ്തു​ത​രാം.''

അ​പ്പോ​ൾ ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു: ""ദൈ​വാ​നു​ഗ്ര​ഹ​ത്താ​ൽ എ​ന്‍റെ എ​ല്ലാ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ഭം​ഗി​യാ​യി ന​ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. എ​നി​ക്കി​പ്പോ​ൾ പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ച് ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ''

ഉ​ട​നെ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ""അ​ങ്ങ​നെ പ​റ​യ​രു​ത്. അ​ങ്ങേ​ക്കു​വേ​ണ്ടി എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ എ​നി​ക്ക് അ​തു വ​ലി​യ സ​ന്തോ​ഷം ന​ൽ​കും. ഏ​തു രീ​തി​യി​ലാ​ണ് അ​ങ്ങ​യെ സ​ഹാ​യി​ക്കേ​ണ്ട​ത് എ​ന്ന് എ​ന്നോ​ടു പ​റ​യു​ക.''

രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ നി​ർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​നു വ​ഴ​ങ്ങി ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു: ""അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ അ​ങ്ങ് ഒ​രു കാ​ര്യം ചെ​യ്യൂ. എ​ന്നെ നി​ര​ന്ത​രം ശ​ല്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന ഈ​ച്ച​ക​ളെ ഓ​ടി​ച്ചു​വി​ടു​ക.'' ഇ​തു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​ത്ര​യോ നി​സാ​ര​കാ​ര്യ​മാ​ണ് അ​ങ്ങ് ചോ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്!'' ഉ​ട​നെ ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​ങ്കി​ൽ അ​തു വേ​ഗം ചെ​യ്യു​ക.''

രാ​ജാ​വ് ഒ​രു വി​ശ​റി എ​ടു​ത്ത് ഈ​ച്ച​ക​ളെ ഓ​ടി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. പ​ക്ഷേ, എ​ത്ര ഓ​ടി​ച്ചി​ട്ടും അ​വ അ​ക​ന്നു​പോ​യി​ല്ല. അ​വ വീ​ണ്ടും ഗു​രു​വി​നെ ശ​ല്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ തി​രി​കെ വ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. രാ​ജാ​വ് അ​റി​യാ​തെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ൽ കോ​പം നു​ര പൊ​ന്താ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ഹ​ങ്കാ​രം വ്ര​ണ​പ്പെ​ട്ടു.

അ​ദ്ദേ​ഹം സ്വ​യം പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഞാ​ൻ രാ​ജാ​വ​ല്ലേ? എ​ന്തു​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും ഗു​രു​വി​നു കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന‌് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന​റി​യി​ല്ല? എ​ന്നി​ട്ടു​മെ​ന്തേ എ​ന്നോ​ട് പ​ണ​മോ സ്വ​ർ​ണ​മോ ഒ​ന്ന‌ും ചോ​ദി​ക്കാ​തെ ഈ​ച്ച​യെ ഓ​ടി​ക്കാ​ൻ മാ​ത്രം പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും എ​ന്നെ ചെ​റു‌​താ​ക്കാ​ൻ ചെ​യ്ത പ​ണി​യാ​യി‌​രി​ക്കും ഇ​ത്.''

രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ ചി​ന്താ​ഗ​തി വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു: ""അ​ങ്ങ​യെ അ​പ​മാ​നി​ക്കാ​നോ ചെ​റു​താ​ക്കാ​നോ അ​ല്ല ഈ​ച്ച​യെ ഓ​ടി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ അ​ങ്ങ​യോ​ട് ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത്. അ​ങ്ങ​യു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ അ​ത്യാ​വ​ശ്യം വേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മാ​ണ് എ​ളി​മ​യും വി​ന​യ​വും. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും അ​ങ്ങ് ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ജ​ന​ങ്ങ​ളെ സേ​വി​ക്കാ​ൻ വേ​ണ്ടി​യാ​യ‌​തു​കൊ​ണ്ട്.''

ഗു​രു തു​ട​ർ​ന്നു: ""രാ​ജാ​വാ​യ അ​ങ്ങേ ക്കു ​പൊ​ന്നും പ​ണ​വും മ​റ്റു സ​ന്പ​ത്തു​ക​ളും ധാ​രാ​ളം ഉ​ണ്ട്. എ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും ഈ​ച്ച​യെ ഓ​ടി​ക്കു​ക എ​ന്ന നി​സാ​ര​കാ​ര്യം‌​പോ​ലും അ​ത്ര എ​ളു​പ്പ​ത്തി​ൽ ചെ​യ്യാ​ൻ അ​ങ്ങേ​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ​പ്പി​ന്നെ അ​ഹ​ങ്ക​രി​ക്കാ​ൻ അ​ങ്ങേ​ക്കെ​ങ്ങ​നെ സാ​ധി​ക്കും?''

ത​ന്‍റെ ഭ​ര​ണം മാ‌​ത്ര​മ​ല്ല, ജീ​വി​ത​വും കൂ​ടി മെ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു വേ​ണ്ടി​യാ​യി​രു​ന്നു രാ​ജാ​വ് ഈ ​ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക ഗു‌​രു​വി​നെ നി​യ​മി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ്, ന​ല്ല ഒ​രു അ​വ​സ​രം​നോ​ക്കി എ​ളി​മ​യു​ടെ​യും വി​ന​യ​ത്തി​ന്‍റെ​യും ആ​വ​ശ്യ​ക​ത ഗു​രു ‌രാ​ജാ​വി​നെ ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത്.

ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​ക​ൾ യ​ഥാ​ർ​ഥ ജ​ന​സേ​വ​ക​രാ​യി മാ​റ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​വ‌​ർ​ക്ക് എ​ളി​മ​യും വി​ന​യ​വു​മൊ​ക്കെ അ​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വേ​ണം. എ​ന്നാ​ൽ അ​വ​ർ​ക്കു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ന​മ്മു​ടെ എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ആ​വ​ശ്യ​മാ​യ കാ​ര്യ​മാ​ണ് എ​ളി​മ​യും വി​ന​യ​വും. കാ​ര​ണം, ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വ​ലി​യ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തി​ന്‍റെ ഒ​രു കാ​ര​ണം ന​മ്മു​ടെ അ​ഹ​ങ്കാ​ര​മ​ല്ല​യോ? നാം ​വി​ന​യാ​ന്വി​ത​രാ​യ മ​നു​ഷ്യ​രാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​ത്ര വേ​ഗം നാം ​വ​ഴ​ക്കി​നും വ​ക്കാ​ണ​ത്തി​നും പോ​കു​മോ?

ധാ​രാ​ളം പ​രി​മി​തി​ക​ളു​ള്ള​വ​രാ​ണു നാ​മെ​ല്ലാ​വ​രും. എ​ങ്കി​ലും ആ ​പ​രി​മി​തി​ക​ൾ അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു വി​ന​യ​പൂ​ർ​വം പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം ന​മ്മെ​ക്കാ​ൾ വ​ലി​യ​വ​രാ​രു​മി​ല്ല എ​ന്ന ഭാ​വ​ത്തി​ല​ല്ലേ പ​ല‌​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ വാ​ക്കും പ്ര​വൃ​ത്തി​യും? എ​ളി​മ എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തു സ​ത്യ​വും അ​ഹ​ങ്കാ​രം എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തു ക​ള്ള​വും ആ​ണെ​ന്നു സെ​ന്‍റ് വി​ൻ​സ​ന്‍റ് ഡി ​പോ​ൾ എ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ത്ര​യോ ശ​രി​യാ​ണ്.

നാം ​ആ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്താ​ണോ അ​ത​നു​സ​രി​ച്ചു ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തും പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​ണ് എ​ളി​മ. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ് എ​ളി​മ സ​ത്യ​മാ​ണെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​ആ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ അ​ധി​ക​മാ​യി ന​മ്മെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചി​ന്തി​ക്കു​ക​യും അ​ത​നു​സ​രി​ച്ചു പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്താ​ൽ അ​ത് അ​ഹ​ങ്കാ​ര​മാ​കും. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​ത് നു​ണ​യു​മാ​യി മാ​റു​ന്നു.

എ​ളി​മ എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ നാം ​ന​മ്മെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഇ​ടി​ച്ചു​താ​ഴ്ത്തി ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​തും സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​ണെ​ന്നു ചി​ല​പ്പോ​ൾ നാം ​വി​ചാ​രി​ച്ചു​പോ​കാം. അ​തൊ​രി​ക്ക​ലും ശ​രി​യ​ല്ല. തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ന​മു​ക്കെ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ശ​രി​യാ​യൊ​രു ആ​ത്മ​ബോ​ധം വേ​ണം. എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മു​ടെ അ​റി​വും ക​ഴി​വു​മൊ​ക്കെ ശ​രി​യാ​യി ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചു ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വി‌​ജ​യം നേ​ടാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കൂ. എ​ളി​മ​യു​ടെ പേ​രി​ൽ ന​മ്മു​ടെ അ​റി​വും ക​ഴി​വു​മൊ​ക്കെ വേ​ണ്ട​രീ​തി​യി​ൽ നാം ​ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കാ​തി​രു​ന്നാ​ൽ അ​തു വ​ലി​യൊ​രു പ​രാ​ജ​യം‌ ത​ന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കും.

""അ​ഹ​ങ്കാ​രം ന​മ്മെ കൃ​ത്രി​മ മ​ന​ഷ്യ​രാ​ക്കു​ന്നു, എ​ന്നാ​ൽ എ​ളി​മ​യാ​ക​ട്ടെ ന​മ്മെ യ​ഥാ​ർ​ഥ മ​നു​ഷ്യ​രും'' എ​ന്ന് ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക ‌ചി​ന്ത​ക​നും എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നു​മാ​യ തോ​മ​സ് മെ​ർ​ട്ട​ൺ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്. ഇ​ല്ലാ​ത്ത​ത് ഉ​ണ്ടെ​ന്നു ന​ടി​ക്ക​ലാ​ണ​ല്ലോ അ​ഹ​ങ്കാ​ര​ത്തി​ന്‍റെ ഏ‌​റ്റ​വും വ​ലി​യ പ്ര​ത്യേ​ക​ത. അ​താ​യ​ത് അ​ഹ​ങ്കാ​രം‌​വ​ഴി ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ കൃ​ത്രി​മ ഭാ​വ​ത്തി​നു മാ​റ്റു​കൂ​ട്ടു​മെ​ന്നു സാ​രം. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​എ​ളി​മ​യു​ള്ള​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലോ? അ​പ്പോ​ൾ യ​ഥാ​ർ​ഥ ഭാ​വം മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മ‌ി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കൂ.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഒ​ട്ടേ​റെ വി​ജ​യ​ങ്ങ​ൾ നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത ബ​ഹു​മി​ടു​ക്ക​നാ​യി​രു​ന്നു സെ​ന്‍റ് പോ​ൾ അ​പ്പ​സ്തോ​ല​ൻ. പ​ക്ഷേ, അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ഴു​തി: ""ഞാ​ൻ എ​ന്താ​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വോ അ​തു ദൈ​വ​കൃ​പ​യാ​ലാ​കു​ന്നു.'' ത​ന്‍റെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ​യെ​ല്ലാം പ്ര​ധാ​ന കാ​ര​ണം എ​ന്നി​ൽ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ച ദൈ​വ​ശ​ക്തി​യാ​ണെ​ന്ന ഉ​ത്ത​മ​ബോ​ധ്യം അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ആ ​ബോ​ധ്യ​മാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ എ​ളി​മ​യു​ള്ള​വ​നാ​ക്കി​യ​ത്. ന​മു​ക്കും വേ​ണ്ട​ത് ഈ ​ബോ​ധ്യ​മാ​ണ്. അ​താ​യ​ത്, നാം ​എ​ന്താ​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വോ അ​ത് ദൈ​വ​കൃ​പ​യാ​ലാ​ണെ​ന്ന ബോ​ധ്യം. അ​പ്പോ​ൾ നാം ​വി​ന​യ​മു​ള്ള​വ​രാ​കും. ഒ​രി​ക്ക​ലും അ​ഹ​ങ്കാ​രി​ക​ളാ​വി​ല്ല.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ





Copyright @ 2020 , Rashtra Deepika Ltd.