ന​ല്ല​വ​നാ​യ ഒ​രു കൊ​ല്ല​ൻ. വൃ​ദ്ധ​നാ​യ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ഒ​രു ദ​ർ​ശ​ന​മു​ണ്ടാ​യി. ആ ​ദ​ർ​ശ​ന​ത്തി​ൽ ഒ​രു മാ​ലാ​ഖ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: "ദൈ​വ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ൽ നി​ന്‍റെ സ്ഥാ​നം സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള സ​മ​യ​മാ​യി.’ അ​പ്പോ​ൾ കൊ​ല്ല​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "ദൈ​വം എ​ന്നെ ഓ​ർ​മി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് അ​വി​ട​ത്തോ​ടു ഞാ​ൻ ന​ന്ദി പ​റ​യു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ഒ​രു കാ​ര്യം പ​റ​യാ​ൻ ഞാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു.’

മാ​ലാ​ഖ അ​തി​നു സ​മ്മ​തം മൂ​ളി​യ​പ്പോ​ൾ കൊ​ല്ല​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "വി​ള​വെ​ടു​പ്പു​കാ​ലം പ​ണ്ടേ ക​ഴി​ഞ്ഞു. അ​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ വി​ത​ക്കാ​ലം ആ​കും. അ​പ്പോ​ൾ ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലെ ആ​ളു​ക​ൾ ക​ല​പ്പ​യും തൂ​ന്പാ​യു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി വ​രും. അ​തു​പോ​ലെ കു​തി​ര​ക​ൾ​ക്കും കാ​ള​ക​ൾ​ക്കും ലാ​ട​വും ത​റ​യ്ക്ക​ണം. ഞാ​ൻ പോ​യാ​ൽ ആ ​ജോ​ലി​ക​ളൊ​ക്കെ ചെ​യ്യാ​ൻ പി​ന്നെ ഈ ​ഗ്രാ​മ​ത്തി​ൽ ആ​രു​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. എ​നി​ക്കു ദൈ​വ​ത്തോ​ടു ന​ന്ദി​യി​ല്ലെ​ന്നു ക​രു​ത​രു​ത്. സ്വ​ർ​ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ എ​ന്‍റെ സ്ഥാ​നം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് എ​നി​ക്ക് അ​ല്പം​കൂ​ടി സ​മ​യം ത​രു​മോ? ഞാ​ൻ എ​ന്‍റ ജോ​ലി ഒ​ന്നു പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കി​ക്കോ​ട്ടെ.’

മാ​ലാ​ഖ അ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ നോ​ക്കി. എ​ന്നി​ട്ട് അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി. ആ ​സീ​സ​ണി​ൽ കൃ​ഷി​ക്കാ​ർ​ക്കാ​വ​ശ്യ​മാ​യ എ​ല്ലാ സേ​വ​ന​ങ്ങ​ളും അ​ദ്ദേ​ഹം ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ത്തു. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും മാ​ലാ​ഖ വീ​ണ്ടു​മെ​ത്തി. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നു മു​ൻ​പേ ഒ​രു ക​ർ​ഷ​ക​ന്‍റെ രോ​ഗ​വി​വ​രം കൊ​ല്ല​ൻ കേ​ട്ടി​രു​ന്നു.

കൊ​ല്ല​ൻ മാ​ലാ​ഖ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: "വി​ത പൂ​ർ​ത്തി​യാ​കു​ന്ന​തി​നു​മു​ൻ​പ് ഒ​രു ക​ർ​ഷ​ക​ൻ പാ​ട​ത്തു കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു രോ​ഗ​ശ​യ്യ​യി​ലാ​ണ്. ആ ​ക​ർ​ഷ​ക​ന്‍റെ കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ ആ​രു​മി​ല്ല. അ​വ​രു​ടെ വി​ത​യ്ക്കു​ന്ന ജോ​ലി പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്‍റെ സ​ഹാ​യം​കൂ​ടി വേ​ണം. ആ ​ജോ​ലി​കൂ​ടി ക​ഴി​യു​ന്ന​തു​വ​രെ എ​നി​ക്കു സ​മ​യം ത​ന്നാ​ൽ ന​ന്നാ​യി​രു​ന്നു.’ അ​പ്പോ​ഴും മാ​ലാ​ഖ ചി​രി​ച്ചു. പി​ന്നീ​ടു മാ​ലാ​ഖ അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി.

രോ​ഗി​യാ​യ ക​ർ​ഷ​ക​ൻ സു​ഖം പ്രാ​പി​ക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ കൊ​ല്ല​ൻ ആ ​ക​ർ​ഷ​ക​ന്‍റെ പാ​ട​ത്തു ജോ​ലി​ചെ​യ്തു സ​ഹാ​യി​ച്ചു. അ​തു ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം മാ​ലാ​ഖ​യോ​ടൊ​ത്തു പോ​കാ​ൻ ത​യാ​റാ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ഒ​രു ക​ർ​ഷ​ക​ന്‍റെ വീ​ടി​നു തീ​പി​ടി​ച്ച കാ​ര്യം കേ​ട്ട​ത്.

കൊ​ല്ല​ൻ ആ ​ക​ർ​ഷ​ക​നെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ മാ​ലാ​ഖ വീ​ണ്ടു​മെ​ത്തി. മാ​ലാ​ഖ​യെ ക​ണ്ട ഉ​ട​നെ കൊ​ല്ല​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "എ​ന്നോ​ടു വി​രോ​ധം തോ​ന്ന​രു​ത്. ഞാ​ൻ വ​രാ​ൻ ത​യാ​റാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, വീ​ടു ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ക​ർ​ഷ​ക​നു വീ​ടു​വ​യ്ക്കാ​ൻ എ​ന്‍റെ സ​ഹാ​യം വേ​ണ്ടി​വ​രും. അ​തു​കൊ​ണ്ട് എ​നി​ക്ക് അ​ല്പം​കൂ​ടി സാ​വ​കാ​ശം ത​ര​ണം.’ ഇ​ത്ത​വ​ണ​യും മാ​ലാ​ഖ ചി​രി​ച്ചി​ട്ട് അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി.

വീ​ടു ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട ക​ർ​ഷ​ക​ന്‍റെ വീ​ടു​പ​ണി കൊ​ല്ല​നും​കൂ​ടി സ​ഹ​ക​രി​ച്ചു പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കി. അ​പ്പോ​ൾ ത​നി​ക്കു മാ​ലാ​ഖ​യോ​ടൊ​പ്പം പോ​കാ​മ​ല്ലോ എ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം വാ​ദി​ച്ചു. ആ ​നി​മി​ഷ​മാ​ണ് ഒ​രു അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ ഭാ​ര്യ മ​രി​ച്ച വി​വ​രം അ​റി​യു​ന്ന​ത്. അ​യാ​ളെ ആ​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​താ മാ​ലാ​ഖ മു​ന്നി​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്നു!

ഇ​നി​യും എ​ങ്ങ​നെ സാ​വ​കാ​ശം ചോ​ദി​ക്കു​മെ​ന്ന് കൊ​ല്ല​ൻ ശ​ങ്കി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ ദുഃ​ഖ​മോ​ർ​ത്ത​പ്പോ​ൾ വീ​ണ്ടും മാ​ലാ​ഖ​യോ​ട് അ​ല്പം​കൂ​ടി സാ​വ​കാ​ശം ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ കൊ​ല്ല​ൻ ത​യാ​റാ​യി. ഇ​ത്ത​വ​ണ​യും മാ​ലാ​ഖ എ​തി​ർ​പ്പു പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല. പ​തി​വു​പോ​ലെ പു​ഞ്ചി​രി​ച്ച​ശേ​ഷം മാ​ലാ​ഖ അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​യാ​യി. കൊ​ല്ല​ൻ ത​നി​ക്കു സാ​ധി​ക്കും​വി​ധം ത​ന്‍റെ അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​നെ ആ​ശ്വ​സി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു.

അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ൻ ത​ന്‍റെ ദുഃ​ഖ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​റെ​ക്കു​റെ മു​ക്ത​നാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും മാ​ലാ​ഖ കൊ​ല്ല​നെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​ൻ വീ​ണ്ടു​മെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ഴും കൊ​ല്ല​നു പോ​കാ​ൻ മ​ന​സു​വ​ന്നി​ല്ല. കാ​ര​ണം, വേ​റെ ചി​ല​ർ​ക്ക് കൊ​ല്ല​ന്‍റെ ദ​യ​യും കാ​രു​ണ്യ​വും വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​രു​ന്നു. ഇ​ത്ത​വ​ണ​യും കൊ​ല്ല​ന്‍റെ യാ​ച​ന മാ​ലാ​ഖ നി​ര​സി​ച്ചി​ല്ല. അ​ദ്ദേ​ഹം ചോ​ദി​ച്ച​തു​പോ​ലെ മാ​ലാ​ഖ അ​നു​വ​ദി​ച്ചു.

മാ​ലാ​ഖ​യോ​ടൊ​പ്പം സ്വ​ർ​ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​കാ​ൻ കൊ​ല്ല​ൻ എ​പ്പോ​ഴും ത​യാ​റാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, അ​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ദുഃ​ഖം ക​ണ്ട് അ​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം മാ​ലാ​ഖ​യോ​ടു വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും അ​വ​ധി ചോ​ദി​ച്ചു. കൊ​ല്ല​ൻ എ​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അ​വ​ധി ചോ​ദി​ച്ചു​വോ അ​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ മാ​ലാ​ഖ അ​വ​ധി അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

കാ​ലം ഇ​ങ്ങ​നെ കു​റെ നീ​ണ്ടു​പോ​യി. കൊ​ല്ല​ൻ സേ​വ​നം ചെ​യ്തു ക്ഷീ​ണി​ച്ച് അ​വ​ശ​നാ​യി. അ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ദി​വ​സം കൊ​ല്ല​ൻ ഇ​ങ്ങ​നെ പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ചു: "ദൈ​വ​മേ, മാ​ലാ​ഖ​യെ അ​യ​യ്ക്കാ​ൻ അ​ങ്ങു ത​യാ​റാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ഞാ​ൻ പോ​രാ​ൻ റെ​ഡി​യാ​ണ്.’ കൊ​ല്ല​ൻ പ്രാ​ർ​ഥ​ന മു​ഴു​മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പ് മാ​ലാ​ഖ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. അ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം മാ​ലാ​ഖ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു:

"ഇ​പ്പോ​ൾ​ത​ന്നെ വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ക​ർ​ത്താ​വി​ന്‍റെ രാ​ജ്യ​ത്തി​ൽ എ​ന്‍റെ സ്ഥാ​നം സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ ഇ​താ സ​ന്ന​ദ്ധ​നാ​ണ്.’ ഉ​ട​നെ മാ​ലാ​ഖ പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: "ഈ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ക്കെ എ​വി​ടെ​യാ​ണു നി​ങ്ങ​ൾ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത് എ​ന്നാ​ണു ക​രു​തു​ന്ന​ത്? നി​ങ്ങ​ൾ സ്വ​ർ​ഗ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ൽ​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു!’

സ്വ​ർ​ഗ​സ​മാ​ന​മാ​യ ഒ​രു ജീ​വി​ത​മാ​ണു കൊ​ല്ല​ൻ ന​യി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. ത​ന്മൂ​ലം, കൊ​ല്ല​ന്‍റെ ജീ​വി​തം സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തു​ല്യ​മാ​യ ജീ​വി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​ക്കാ​ര്യ​മാ​ണ് മാ​ലാ​ഖ കൊ​ല്ല​നെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ച​ത്.

സ്വ​ർ​ഗ​സ​മാ​ന​മാ​യ ജീ​വി​തം ഈ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ ന​യി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​മോ? സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണ് ഈ ​കൊ​ല്ല​ന്‍റെ ക​ഥ ന​മ്മെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഈ ​കൊ​ല്ല​ന്‍റെ ക​ഥ ആ​രു​ടെ​യോ ഭാ​വ​ന ജ​ന്മം കൊ​ടു​ത്ത ക​ഥ​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ സ്വ​ർ​ഗ​സ​മാ​ന​മാ​യ ജീ​വി​തം ന​യി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ മാ​തൃ​ക​ക​ൾ ക​ണ്ടാ​ണ് ഈ ​ക​ഥ മെ​ന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന​തി​ൽ സം​ശ​യ​മി​ല്ല.

സ്വ​ന്തം സു​ഖ​ങ്ങ​ളും താ​ത്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളും മ​റ​ന്നു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കാ​യി ജീ​വി​തം ന​യി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ ചു​രു​ക്കം ചി​ല​രൊ​ന്നു​മ​ല്ല ന​മ്മു​ടെ​യി​ട​യി​ൽ. അ​വ​ർ പ​ല​പ്പോ​ഴും ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ടാ​തെ പോ​കു​ന്നു​വെ​ന്നു മാ​ത്രം. എ​ന്നാ​ൽ, ദൈ​വം എ​പ്പോ​ഴും അ​വ​രെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് എ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം.

സ്വ​ർ​ഗ​തു​ല്യ​മാ​യ ജീ​വി​തം ഭൂ​മി​യി​ൽ ന​യി​ക്കാ​ൻ എ​ളു​പ്പ​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ദൈ​വാ​നു​ഗ്ര​ഹ​ത്താ​ൽ അ​തി​നു സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. അ​തി​നു​ള്ള എ​ളു​പ്പ​വ​ഴി ദൈ​വം കാ​ണി​ച്ചു​ത​രു​ന്ന വ​ഴി​യേ ന​ട​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​ണ്. ആ ​വ​ഴി​യാ​ക​ട്ടെ ദൈ​വ​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ​യും അ​തി​ൽ​നി​ന്നു ബ​ഹി​ർ​സ്ഫു​രി​ക്കു​ന്ന സ​ഹോ​ദ​ര​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ​യും സേ​വ​ന​ത്തി​ന്‍റെ​യും കാ​രു​ണ്യ​ത്തി​ന്‍റെ​യും വ​ഴി​യാ​ണ്. ആ ​വ​ഴി​യേ ന​ട​ന്നാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​വും സ്വ​ർ​ഗ​സ​മാ​ന​മാ​യ ജീ​വി​ത​മാ​യി മാ​റും.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ