ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​യ ദൈ​വം
അ​ഡോ​ൾ​ഫ് ഹി​റ്റ്‌ലർ (1889-1945). 1933 മു​ത​ൽ 1945 വ​രെ ജ​ർ​മ​നി​യി​ൽ സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​പ​തി​യാ​യി ഭ​ര​ണം ന​ട​ത്തി​യ ആ​ളാ​ണ് നാ​സി പാ​ർ​ട്ടി​യു​ടെ ഈ ​അ​നി​ഷേ​ധ്യ നേ​താ​വ്. 1939ൽ ​പോ​ള​ണ്ടി​നെ ആ​ക്ര​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ര​ണ്ടാം ലോ​ക മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​നു തു​ട​ക്ക​മി​ട്ട ഈ ​നാ​സി ഭീ​ക​ര​ൻ അ​റു​പ​തു ല​ക്ഷം യ​ഹൂ​ദ​രെ കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കി​യ​താ​യി ക​ണ​ക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.
യ​ഹൂ​ദ​രെ ഇ​ല്ലാ​യ്മ ചെ​യ്യാ​നാ​യി ക​ച്ച​കെ​ട്ടി​യി​റ​ങ്ങി​യ ഹി​റ്റ്‌ലറെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​രു ക​ഥ​യു​ണ്ട്. ഒ​രി​ക്ക​ൽ അ​യാ​ൾ ജ​ർ​മ​നി​യി​ൽ വ​ലി​യ ഒ​രു ജ​നാ​വ​ലി​യെ അ​ഭി​സം​ബോ​ധ​ന​ചെ​യ്യു​ക‍യായി​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ മു​ൻ​നി​ര​യി​ലി​രു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ ഒ​രു യ​ഹൂ​ദ​നാ​യി​രു​ന്നു. പ്ര​സം​ഗം ക​ഴി​ഞ്ഞ ഉ​ട​നെ ഹി​റ്റ്‌ലർ സ​ദ​സി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്ന് ആ ​യ​ഹൂ​ദ​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു:
"​ഞാ​ൻ പ്ര​സം​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ താ​ൻ എ​ന്തി​നാ​ണ് ചി​രി​ച്ച​ത്?​’
ഉ​ട​നെ ആ ​മാ​ന്യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ​"ഞാ​ൻ ചി​രി​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഞാ​ൻ ചി​ന്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.’​അ​പ്പോ​ൾ ഹി​റ്റ്‌ലർ ചോ​ദി​ച്ചു: "എ​ന്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണ് താ​ൻ ചി​ന്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ത്?​’
ഉ​ട​നെ ആ ​യ​ഹൂ​ദ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ ജ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ചി​ന്തി​ക്കു​കയായി​രു​ന്നു. താ​ങ്ക​ള​ല്ല ഞ​ങ്ങ​ൾ യ​ഹൂ​ദൻമാ​രെ ആ​ദ്യ​മാ​യി ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടാ​തി​രു​ന്ന ആ​ദ്യ​വ്യ​ക്തി. അ​ത് ഈ​ജി​പ്റ്റി​ലെ ഫ​റ​വോ​മാ​ർ ആ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ർ ഞ​ങ്ങ​ളെ അ​തി​ക്രൂ​ര​മാ​യി പീ​ഡി​പ്പി​ച്ചു. ആ ​പീ​ഡ​നം ദീ​ർ​ഘ​നാ​ൾ നി​ന്നു. ഫ​റ​വോ​മാ​രു​ടെ പീ​ഡ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നു ദൈ​വം ഞ​ങ്ങ​ളെ മോ​ചി​പ്പി​ച്ചതി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ​യാ​യി പെ​സ​ഹാ​തി​രു​നാ​ൾ ഞ​ങ്ങ​ൾ ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു.’​
ഹി​റ്റ്‌ലർ ഇ​തു കേ​ട്ടു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ യ​ഹൂ​ദ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു: "പെ​സ​ഹാ​യു​ടെ അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ ഫ​റ​വോ​മാ​രെ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​നാ​യി മൂ​ന്നു കോ​ണു​ക​ളു​ള്ള ഒ​രു കേ​ക്ക് ഉ​ണ്ടാ​ക്കി ഞ​ങ്ങ​ൾ ഭ​ക്ഷി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.’​ ഇ​തു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ ഹി​റ്റ്‌ലർ​ക്കു വ​ലി​യ കൗ​തു​കം.
യ​ഹൂ​ദ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു: ‘വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ കു​റെ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ മ​റ്റൊ​രാ​ൾ​ക്ക് ഞ​ങ്ങ​ളെ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. അ​ന്നു ഞ​ങ്ങ​ൾ പേ​ർ​ഷ്യ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​ഹ​സ്വേ​രു​സ് ആ​യി​രു​ന്നു അ​വി​ട​ത്തെ രാ​ജാ​വ്. രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ ഉ​ന്ന​ത സ്ഥാ​ന​പ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു ഹാ​മാ​ൻ. ഹാ​മാ​നാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ളെ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടാ​തെ പോ​യ​ത്. അ​യാ​ൾ ഞ​ങ്ങ​ളെ ഇ​ല്ലാ​യ്മ​ചെ​യ്യാ​ൻ നോ​ക്കി. എ​ന്നാ​ൽ, ദൈ​വം ഞ​ങ്ങ​ളെ ര​ക്ഷി​ച്ചു.​’
തെ​ല്ലി​ട നി​ശ​ബ്ദ​ത പാ​ലി​ച്ച​ശേ​ഷം യ​ഹൂ​ദ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു: "ഈ സം​ഭ​വം ന​ന്ദി​പൂ​ർ​വം അ​നു​സ്മ​രി​ക്കാ​നാ​ണ് പൂ​രിം എ​ന്ന തി​രു​നാ​ൾ ഞ​ങ്ങ​ൾ ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഈ ​തി​രു​നാ​ൾ അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ നാ​ലു കോ​ണു​ക​ൾ ഉ​ള്ള കേ​ക്ക് ഉ​ണ്ടാ​ക്കി ഭ​ക്ഷി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. അ​തു ഹാ​മാ​നെ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​നാ​ണ്.​’ ഇ​തു കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ ഹി​റ്റ്‌ലർ ഒ​ന്നു മൂ​ളി.
അ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം തു​ട​ർ​ന്നു: ​"താ​ങ്ക​ൾ പ്ര​സം​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ ചി​ന്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ത് എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് ഇ​നി പ​റ​യാം. ഫ​റ​വോ​യെ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​ൻ ഞ​ങ്ങ​ൾ മൂ​ന്നു കോ​ണു​ക​ളു​ള്ള കേ​ക്ക് ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​ന്നു. ഹാ​മാ​നെ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​ൻ നാ​ലു കോ​ണു​ക​ളു​ള്ള കേ​ക്കും. അ​പ്പോ​ൾ, താ​ങ്ക​ളെ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​ൻ എ​ത്ര കോ​ണു​ക​ളു​ള്ള കേ​ക്ക് ഉ​ണ്ടാ​ക്ക​ണം എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്‍റെ ചി​ന്ത പോ​യ​ത്!’​

ഇതൊരു സം​ഭ​വ​ക​ഥ​യാ​ണോ? ആ​ക​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല. വ​ലി​യൊ​രു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം വ​ര​ച്ചു​കാ​ണി​ക്കാ​ൻ ആ​രു​ടെ​യോ ഭാ​വ​നാ​ബു​ദ്ധി മെ​ന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​താ​യി​രി​ക്ക​ണം ഈ ​ക​ഥ. എ​ന്നാ​ൽ, പെ​സ​ഹാ​യു​ടെ അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ മൂ​ന്നു കോ​ണു​ക​ളു​ള്ള കേ​ക്കും പൂ​രിം തി​രു​നാ​ളി​ന്‍റെ അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ നാ​ലു കോ​ണു​ക​ളു​ള്ള കേ​ക്കും യ​ഹൂ​ദർ ഉ​ണ്ടാ​ക്കി ആ​ഘോ​ഷി​ക്കാ​റു​ണ്ട് എ​ന്ന​തു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​മാ​ണ്.
എ​ന്താ​ണ് ഈ ​ക​ഥ വ​ര​ച്ചു​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന വ​സ്തു​ത? ദൈ​വ​ത്തി​ൽ ആ​ശ്ര​യി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ അ​വി​ടു​ന്ന് എ​പ്പോ​ഴു​മു​ണ്ടാ​കും. ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​ത് അ​ല്പം വൈ​കി​യെ​ന്നി​ര​ിക്കും. എ​ങ്കി​ലും, അ​വി​ടു​ന്നു ന​മ്മു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്ന് ഈ ​ക​ഥ ന​മ്മെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

ഹി​റ്റ്‌ലർ ധാ​രാ​ളം യ​ഹൂ​ദ​രെ ന​ശി​പ്പി​ച്ചു എ​ന്ന​തു ശ​രി​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രെ ഇ​ല്ലാ​യ്മ ചെ​യ്യാ​ൻ ആ ​ക​ശ്മ​ല​നു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. അ​മേ​രി​ക്ക​യും ബ്രി​ട്ട​നും സോ​വ്യ​റ്റ് യൂ​ണി​യ​നു​മു​ൾ​പ്പെ​ടെ​യു​ള്ള സ​ഖ്യ​ക​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ രൂ​പ​ത്തി​ൽ അ​വ​ർ​ക്കു സ​ഹാ​യം ല​ഭി​ച്ചു. അ​തെ​ത്തു​ട​ർ​ന്ന്, ഇ​സ്ര​യേ​ൽ എ​ന്ന രാ​ജ്യം സ്ഥാ​പി​ക്കാ​ൻ​വ​രെ അ​വ​ർ​ക്കു സാ​ധി​ച്ചു.
ദൈ​വം എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു ന​മ്മു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തി​നു വ​രു​ന്ന​ത്? അ​വി​ടു​ന്നു ന​മ്മെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​തു​ത​ന്നെ. ആ ​സ്നേ​ഹം മാം​സം ധ​രി​ച്ച​​താ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ അ​വി​ട​ത്തെ പു​ത്ര​നാ​യ യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​ന്‍റെ ജ​ന​നം. യേ​ശു​ക്രി​സ്തു ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു വ​ന്ന​തു ന​മു​ക്കു ജീ​വ​നു​ണ്ടാ​കാ​നും അ​തു സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യി ഉ​ണ്ടാ​കാ​നു​മാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ (യോ​ഹ​ന്നാ​ൻ 10:10).
ദൈ​വം ന​മ്മെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​തും അ​വി​ടന്ന് ന​മ്മു​ടെ നന്മയി​ൽ എ​പ്പോ​ഴും ത​ല്പ​ര​നാ​ണ് എ​ന്ന​തും നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും അ​നു​സ്മ​രി​ക്കാ​തെ പോ​കു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ​ല നന്മ​ക​ളും നാം ​കാ​ണാ​തെ പോ​കു​ന്ന​ത്.

ദൈ​വം ന​മ്മെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന കാ​ര്യം നി​ര​ന്ത​രം അ​നു​സ്മ​രി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ അ​വി​ടന്നു ന​മു​ക്ക് അ​നു​ദി​നം ന​ൽ​കു​ന്ന നന്മക​ൾ ന​മു​ക്ക് എ​ണ്ണി​ത്തീ​ർ​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചു എ​ന്നു വ​രി​ല്ല. അ​ത്ര​മാ​ത്ര​മാ​ണ് അ​വി​ടന്നു ന​ൽ​കു​ന്ന ന​ന്മക​ൾ.
എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന നി​ര​വ​ധി നൻമക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ ന​മു​ക്കു ധാ​രാ​ളം ക്ലേ​ശ​ങ്ങ​ളും ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും സ​ഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം. അ​തു​മൂ​ലം, ദൈ​വം ന​മ്മെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എ​ന്നു​പോ​ലും സം​ശ​യി​ച്ചേ​ക്കാം. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​സം​ശ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ കാ​ര്യ​മി​ല്ല. അ​വി​ടു​ന്നു യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ന​മ്മെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ആ ​സ്നേ​ഹം നാം ​മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ എ​ല്ലാ ക്ലേ​ശ​ങ്ങ​ളും ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും ന​മ്മു​ടെ നന്മക്കാ​യി ഭ​വി​ക്കും. അ​താ​ണ് ന​മ്മെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​സ്റ്റ​ർ‌പ്ലാ​നും.
ശി​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വ​മാ​യാ​ണ് പ​ല​പ്പോ​ഴും നാം ​അ​വി​ടത്തെക്കു​റി​ച്ചോ​ർ​മി​ക്കു​ക. എ​ന്നാ​ൽ, യ​ഥാ​ർ​ഥത്തി​ൽ അ​വി​ടന്നു ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വം​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ന​മു​ക്കു ശി​ക്ഷ​യാ​യി തോ​ന്നു​ന്ന​വ​പോ​ലും ന​മ്മു​ടെ ര​ക്ഷ​യു​ടെ ഭാ​ഗ​മാ​ണെ​ന്ന​താ​ണ് വാ​സ്ത​വം. അ​തു മ​റ​ക്കാ​തി​രു​ന്നാ​ൽ നാം ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വി​ജ​യി​ച്ചു.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ