ജീവിതത്തിലെ ഓശാനകൾ
ക​ഴി​ഞ്ഞ​വ​ർ​ഷ​ത്തെ ഓ​ശാ​നഞാ​യ​റി​ന് പ​തി​വി​ൽ നി​ന്ന് വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​യി ര​ണ്ടു കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ൾ വാ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. മ​റ്റൊ​ന്നി​നു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല, രോ​ഗി​യും അ​വ​ശ​യു​മാ​യി വീ​ട്ടി​ൽ ക​ഴി​യു​ന്ന വൃ​ദ്ധ​യാ​യ അ​മ്മ​യു​ടെ പേ​രി​ൽ വാ​ങ്ങി​യ​താ​യി​രു​ന്നു അ​ത്.​അ​ന്ന് കൈ​യി​ൽ കി​ട്ടി​യ കു​രു​ത്തോ​ല ഇ​രു​കൈ​ക​ളും നീ​ട്ടി വാ​ങ്ങി സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ ചും​ബി​ച്ച​തി​ന് ശേ​ഷം വി​ശു​ദ്ധ രു​പ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഇ​ട​യി​ൽ കു​രു​ത്തോ​ല പ്ര​തി​ഷ്ഠി​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് അ​മ്മ നെ​ടു​വീ​ർ​പ്പെ​ട്ടു.

അ​ടു​ത്ത​വ​ർ​ഷം ഓ​ശാ​ന​യ്ക്ക് ഞാ​നു​ണ്ടാ​വു​മോ​യെ​ന്ന് ആ​ര​റി​ഞ്ഞു. പ​ക്ഷേ ഈ ​വ​ർ​ഷ​വും അ​മ്മ​യു​ണ്ട് കൂ​ടെ. എ​ന്നാ​ൽ അ​മ്മ​യെ​ന്ന​ല്ല ആ​രും ത​ന്നെ വി​ചാ​രി​ക്കാ​ത്ത ഒ​ന്ന് ഇ​പ്പോ​ൾ സം​ഭ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ന​മു​ക്ക് ഇ​ത്ത​വ​ണ ഓ​ശാ​ന​യാ​ച​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ല്ല. ഒ​രി​ക്ക​ൽ പോ​ലും പ​ള്ളി​യി​ൽ വ​രാ​ത്ത​വ​നും കു​രു​ത്തോ​ല വാ​ങ്ങാ​ൻ മാ​ത്ര​മാ​യി പ​ള്ളി​യി​ൽ എ​ത്തി​യി​രു​ന്ന, എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും കൈ​യി​ൽ കു​രു​ത്തോ​ല​യു​ടെ ​പ​ച്ച​പ്പു​ള്ള ഓ​ശാ​നഞാ​യ​ർ ഇ​ത്ത​വ​ണ​യി​ല്ല.. ദാ​വീ​ദി​ന്‍റെ​പു​ത്ര​ന് സ്തു​തി പാ​ടാ​ൻ​ഒ​രു ക​ണ്ഠ​ത്തിൽനി​ന്നും ഓ​ശാ​ന​യു​യ​രാ​ത്ത ഓ​ശാ​ന ഞാ​യ​ർ.​ആ​ച​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത ഓ​ശാ​ന​ഞാ​യ​ർ.

ആ​ളൊ​ഴി​ഞ്ഞ ദേ​വാ​ല​യ​ത്തി​ൽ ക​ത്തി​യെ​രി​യു​ന്ന മെ​ഴു​കു​തി​രി​ക​ളെയും ​വാ​ടാ​ത്ത പൂ​ക്ക​ളെ​യും സാ​ക്ഷി നി​ർ​ത്തി വൈ​ദി​ക​നും ഒ​ന്നോ ര​ണ്ടോ ശു​ശ്രൂ​ഷി​ക​ളു​മാ​യി ഇന്ന് ബ​ലി​യ​ർ​പ്പി​ക്കും. ലോ​ക​മെ​ങ്ങു​മു​ള്ള വി​ശ്വാ​സി​ക​ളെ മ​ന​സ്‌​സി​ൽ ക​രു​തി അ​വ​ർ​ക്കെ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും വേ​ണ്ടി അ​ദ്ദേ​ഹം ബ​ലി​യ​ർ​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ക​ട​ന്നു​പോ​യ ഓ​ശാ​ന​ക​ളു​ടെ ഓ​ർ​മക​ളു​മാ​യി അ​നേ​ക​ർ വീ​ടു​ക​ളി​ൽ ഒ​തു​ങ്ങി​ക്കൂ​ടും. ഇ​നി​യൊ​രു ബ​ലി​യ​ർ​പ്പി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ വ​രു​മോ ഇ​ല്ല​യോ എ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ എ​ന്ന ആ​ത്മ​ഗ​തം ഇ​ങ്ങ​നെ അ​ന്വ​ർ​ഥ​മാ​കും എ​ന്ന് നാം ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും വി​ചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നോ?

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഒ​രി​ക്ക​ലും വി​ചാ​രി​ക്കാ​ത്ത​താ​ണ് ഇ​പ്പോ​ൾ സം​ഭ​വി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി സം​ഭ​വി​ച്ച​വ​യൊ​ക്കെ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ അ​വി​ചാ​രി​ത​മാ​യ രീ​തി​യി​ൽ തി​രു​ത്തി​യെ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഓ​ശാ​ന ഒ​രു തി​രി​ച്ച​റി​വാ​ണ്, അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്ക് പ​ല​തും ക​ട​ന്നു​വ​രും എ​ന്ന​തി​ന്‍റെ.. ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ചി​ല സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ൾ സ്ഥാ​യി​യാ​യി നി​ല​നി​ന്നു​പോ​രി​ല്ല എ​ന്ന​തി​ന്‍റെ.. ഇ​ന്ന് നീ ​അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ൾ.. ഇ​ന്ന് നി​ന​ക്ക് അ​നു​വ​ദി​ച്ചു​കി​ട്ടി​യ പ്ര​ശ​സ്തി​ക​ളും പ്ര​ശം​സ​ക​ളും.. ഇ​ന്ന് നി​ന​ക്ക് കി​ട്ടു​ന്ന സ്നേ​ഹ​ങ്ങ​ളും ആ​ദ​ര​വു​ക​ളും ഇ​ന്ന് നി​ന​ക്ക് കി​ട്ടു​ന്ന അം​ഗീ​കാ​ര​ങ്ങ​ളും പ​ദ​വി​ക​ളും.. ഒ​ന്നും ഒ​ന്നും ​സ്ഥി​ര​മ​ല്ല. ഇ​ന്നു നി​ന്നെ പു​ക്ഴ്ത്തി​യ​വ​ർ ത​ന്നെ നാ​ളെ നി​ന​ക്കെ​തി​രേ വാ​ളോ​ങ്ങും. ഇ​ന്നു നി​ന്‍റെ തോ​ള​ത്ത് കൈ​യി​ട്ട് ന​ട​ന്ന​വ​ർ ത​ന്നെ നാ​ളെ നി​ന്നെ ത​ള്ളി​മാ​റ്റും.

അ​ന്നു ജെ​റു​സ​ലേം ന​ഗ​ര​വീ​ഥി​യി​ൽ എ​ഴു​ന്നെ​ള്ളി​വ​ന്ന ക്രി​സ്തു​വി​ന് ജ​നം ഒ​ന്ന​ട​ങ്കം ഓ​ശാ​ന വി​ളി​ച്ചു. ത​ങ്ങ​ളു​ടെ നാ​ഥ​നും ര​ക്ഷ​ക​നു​മാ​യി അ​വ​നെ പ്ര​തി്ഷ്ഠി​ക്കാ​ൻ അ​വ​ർ​ക്ക് തെ​ല്ലും മ​ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ ഏ​താ​നും ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ശേ​ഷം അ​തേ ജ​ന​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്‍റെ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗ​വും അ​വ​നെ​തി​രേ ആ​ക്രോ​ശി​ച്ചു. അ​വ​നെ ക്രൂ​ശി​ക്ക..​. അ​വ​നെ ക്രൂ​ശി​ക്ക...

കൊ​ടും​ഭീ​ക​ര​നാ​യ ബ​റാ​ബാ​സി​നെ​ക്കാ​ൾ ക്രി​സ്തു അ​ധ​പ​തി​ച്ച​വ​നാ​യി മാ​റി​യ​ത് എ​ത്ര​യോ പെ​ട്ടെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ എ​ത്ര​യോ ത​വ​ണ​യാ​ണ് നാ​മൊ​ക്കെ ഇ​ങ്ങ​നെ മാ​റ്റ​ിനി​ർ​ത്ത​പ്പെ​ടു​ക​യും ന​മു​ക്കെ​തി​രേ അ​കാ​ര​ണ​മാ​യ ആ​രോ​പ​ണ​ങ്ങ​ൾ ഉ​യ​ർ​ന്നു​വ​രി​ക​യും ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന് വെ​റു​തെ ആ​ലോ​ചി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ക. സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ആ​ദ​ര​വു​ക​ളു​ടെ​യും ഓ​ശാ​ന​ഞാ​യ​റു​ക​ളി​ൽ നി​ന്ന് നെ​ഞ്ചു​പി​ള​ർ​ക്കു​ന്ന പെ​സ​ഹാ​വ്യാ​ഴ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും നി​ഷ്ഠുര​മാ​യ കു​രി​ശു​മ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ ദു​ഃഖ​വെ​ള്ളി​ക​ളി​ലേ​ക്കും അ​ധി​ക​ദൂ​ര​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ഒ​രു കൈ ​അ​ക​ലം മാ​ത്രം. ഒ​രു ക​ല്ലേ​റു ദൂ​രം മാ​ത്രം.

എ​ന്നി​ട്ടും നാം ​ക​രു​തു​ന്നു, നാം ​ഇ​പ്പോ​ൾ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​യെ​ല്ലാം ശാ​ശ്വ​ത​മാ​ണെ​ന്ന്. ഇ​പ്പോ​ൾ ന​മു​ക്ക് ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​വ​യെ​ല്ലാം നി​ത്യ​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​വ​യാ​ണെ​ന്ന്. നോ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ശ​രി​യാ​ണ്, സ്നേ​ഹി​ക്കാ​ൻ മാ​ത്ര​മ​റി​യാ​വു​ന്ന ജീ​വി​ത​പ​ങ്കാ​ളി​യു​ണ്ട് ന​മു​ക്ക്..​വാ​ത്സ​ല്യ​നി​ധി​ക​ളാ​യ മ​ക്ക​ളു​ണ്ട്. ന​ല്ല വീ​ടും ന​ല്ല ജോ​ലി​യു​മു​ണ്ട്. ആ​രോ​ഗ്യ​മു​ണ്ട്. സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ സ്ഥാ​ന​മു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ അ​വ​യെ​ല്ലാം എ​ന്നും ന​മ്മു​ടെ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​വു​മെ​ന്ന് ക​രു​ത​രു​ത്. ചി​റ​കു​മു​ള​ച്ചു​ക​ഴി​യു​ന്പോ​ൾ മ​ക്ക​ൾ പു​തി​യ ആ​കാ​ശ​ങ്ങ​ൾ തേ​ടി പ​റ​ന്നു​പോ​കും.

സ്വ​ന്തം ഇ​ഷ്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് വി​രു​ദ്ധ​മാ​യി പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ക​യോ താ​ത്പ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ സം​ര​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യോ ചെ​യ്യാ​ത്ത​പ്പോ​ൾ മു​ത​ൽ ജീ​വി​ത​പ​ങ്കാ​ളി​യും നി​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​സ്വ​സ്ഥ​ത പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങും. ജോ​ലി​യി​ലു​ള്ള സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ൾ അ​ത് നി​ർ​വ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള ക​ഴി​വ് ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്ന നി​മി​ഷം​വ​രെ മാ​ത്രം. ആ​രോ​ഗ്യം രോ​ഗം കീ​ഴ​ട​ക്കുന്നതുവ​രെ​യും പേ​ര്, പേ​രു​ദോ​ഷം ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്ന നി​മി​ഷം വ​രെ​യും മാ​ത്രം.

ഈ ​പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ൽ എ​ല്ലാ​റ്റി​നും മാ​റ്റ​മു​ണ്ട്. എ​ല്ലാം മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഓ​ശാ​ന​ക​ളി​ൽ മ​തി​മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക, ക്രി​സ്തു​വി​നെ പോ​ലും ത​ള്ളി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ന് ന​മ്മ​ളെ എ​ത്ര​യോ നി​‌​സാ​ര​മാ​യി ത​ള്ളി​പ്പ​റ​യാ​നാ​വും! ക്രി​സ്തു​വി​നെ​പ്പോ​ലും ഒ​റ്റു​കൊ​ടു​ത്ത സൗ​ഹൃ​ദ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഇ​ത്തി​രി നേ​ട്ട​ത്തി​നും പു​തി​യ ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും വേ​ണ്ടി ന​മ്മെ​യും കു​ടി​യൊ​ഴി​പ്പി​ക്കാ​നും ഒ​റ്റു​കൊ​ടു​ക്കാ​നും ക​ഴി​യു​ക​യി​ല്ലേ? ന​മു​ക്ക് ന​മ്മു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ൽ മ​തി​പ്പു​ണ്ടാ​വ​ണം. പ​ക്ഷേ അ​ത് അ​ടു​ത്തു​നി​ല്ക്കു​ന്ന​വ​നെ മ​റ​ന്നു​പോ​ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധ​ത്തി​ലു​ള്ള അ​ഹ​ങ്കാ​ര​മാ​യോ ദൈ​വ​ത്തോ​ടു​ള​ള ന​ന്ദി​കേ​ടാ​യോ മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​രു​ത്.

ഓ​ശാ​ന​ക​ൾ​ക്കുശേ​ഷം ക​ട​ന്നു​വ​രു​ന്ന​ത് പെ​സ​ഹാ​വ്യാ​ഴ​ത്തി​ന്‍റെ, ക​ല്ലു​ക​ൾ പി​ള​രു​ന്ന നെ​ടു​വീ​ർ​പ്പു​ക​ളും ദുഃഖവെ​ള്ളി​യു​ടെ ച​ങ്ക് പി​ട​യു​ന്ന വ്യാ​കു​ല​ങ്ങ​ളു​മാ​ണ് എ​ന്ന​ത് സ​ത്യം. പ​ക്ഷേ ഓ​ശാ​ന​ഞാ​യ​റി​ൽ മാ​ത്രം അ​ഭി​ര​മി​ക്കാ​നാ​ണ് ന​മു​ക്ക് താ​ല്പ​ര്യം. എ​ന്നാ​ൽ ദു​ഃഖ​വെ​ള്ളി​ക​ളും പെ​സ​ഹാ​വ്യാ​ഴ​ങ്ങ​ളു​മി​ല്ലാ​തെ ജീ​വി​തം പൂ​ർ​ണ​മാ​കു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണ് യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം.

ഓ​ശാ​ന​ഞാ​യ​ർ പോ​ലെ​യു​ള്ള സ​ത്യ​ങ്ങ​ളാ​ണ് അ​വ​യും. വേ​ന​ലി​നു ശേ​ഷം വ​സ​ന്ത​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. വേ​ന​ലി​ൽ വ​രു​ണ്ടു​ണ​ങ്ങി​യ വൃ​ക്ഷ​ത്ത​ല​പ്പു​ക​ൾ വേ​ന​ൽ​മ​ഴ​യി​ൽ വീ​ണ്ടും പൊ​ട്ടി​ക്കി​ളി​ർ​ക്കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ലേ. തോ​ട്ട​മു​ട​മ​സ്ഥ​ൻ വെ​ട്ടി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ ശി​ഖ​ര​ങ്ങ​ൾ പോ​ലും കാ​ലം തി​ക​യു​ന്പോ​ൾ വീ​ണ്ടും പൂ​വി​ടും.

സു​ഖ​വും ദു​ഃഖ​വും ക​യ്പും മ​ധു​ര​വും വി​ര​ഹ​വും സ​മാ​ഗ​മ​വും ച​തി​യും വി​ശ്വാ​സ​വും സ്നേ​ഹ​വും വെ​റു​പ്പും മ​ര​ണ​വും ജ​ന​ന​വും എ​ല്ലാം കൂ​ടി​ചേ​ർ​ന്ന​താ​ണ് ജീ​വി​തം. ഒ​ന്നി​നു മാ​ത്ര​മാ​യി ഇ​വി​ടെ നി​ല​നി​ല്പി​ല്ല. ​ഒ​ന്നി​നു മാ​ത്ര​മാ​യി ഇ​വി​ടെ വാ​ഴ്ച​യു​മി​ല്ല. എ​ന്നി​ട്ടും നാം ​ക​രു​തു​ന്നു ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ഒ​ന്നി​ന്‍റെ ക​ള്ളി​യി​ൽ മാ​ത്ര​മാ​യി ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ങ്ങ​ൾ കൊ​രു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​കി​ട​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്ന്..
അ​തൊ​രു​പ​ക്ഷേ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ​യോ സ​ങ്ക​ട​ങ്ങ​ളു​ടെ​യോ ച​തു​രം​ഗ​ക്ക​ള​ത്തി​ലാ​കാം.. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ നാം ​ഒ​ന്നു​കി​ൽ സ​ന്തോ​ഷി​ക്കു​ക​യോ ക​ണ്ണീ​രൊ​ഴു​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യു​ന്നു. ക്ര​മാ​നു​ഗ​ത​മാ​യ സ​ന്തോ​ഷ​സ​ന്താ​പ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഗ്രാ​ഫാ​ണ് ജീ​വി​ത​ത്തി​ലു​ള്ള​തെ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്പോ​ൾ ഒ​ന്നും സ്ഥി​ര​മാ​യി ന​മ്മെ ത​ള​ർ​ത്തു​ക​യി​ല്ല.

അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​തം എ​ന്നൊ​രു വാ​ക്ക് ഒ​രു ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സി​യു​ടെ ജീ​വി​ത​നി​ഘ​ണ്ടു​വി​ൽ ഇ​ല്ല. കാ​ര​ണം സ​ഹ​ന​വും ത്യാ​ഗ​വും സ്നേ​ഹ​വും സ​ന്തോ​ഷ​വും സ​ങ്ക​ട​വും എ​ല്ലാം അ​വ​ൻ വാ​ങ്ങു​ന്ന​ത് ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ കൈ​ക​ളി​ൽ നി​ന്നാ​ണ്, സ്വ​ന്തം ന·​യെ പ്ര​തി​യ​ല്ല. ദൈ​വ​മ​റി​യാ​തെ ഒ​ന്നും സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന് അ​വ​ൻ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ട്ത​ന്നെ ഒ​രു ദു​ര​ന്ത​ത്തെ​യും പ്ര​തി അ​വ​ൻ ദൈ​വ​ത്തി​ന് നേ​രെ വി​ര​ൽ​ചൂ​ണ്ടു​ന്നി​ല്ല. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​സ്്തി​ത്വ​ത്തെ അ​വ​ൻ നി​ഷേ​ധി​ക്കു​ന്നു​മി​ല്ല. മാ​ത്ര​വു​മ​ല്ല അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി​ട്ടെ​ന്തോ സം​ഭ​വി​ച്ചു എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ പ​രി​ഭ്രാ​ന്ത​രാ​ക​രു​ത് എ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ ക്രി​സ്തു​വി​ന്‍റെ നി​ർ​ദേശ​വും?

അ​ർ​ഹ​ത​യു​ള്ള​യും മേന്മ​യു​ള്ള​തു​മാ​യ സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ൾ സ​ന്തോ​ഷി​ക്കാ​തെ പോ​ക​രു​ത് എ​ന്ന​തും ഓ​ശാ​നഞാ​യ​ർ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. വ​ർ​ത്ത​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ൾ വേ​ണ്ടെ​ന്ന് വ​യ്ക്ക​രു​ത്. കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ൾ ഉ​യ​ർ​ത്തി​യും വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ വി​രി​ച്ചും ജ​നം യേ​ശു​വി​ന് വ​ര​വേ​ല്പ് ന​ല്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​തി​ൽ നി​ന്ന് അ​വ​ൻ ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി​യി​ല്ല. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ ക്രി​സ്തു ആ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും പ്ര​ശം​സ​യ്ക്ക് പ​ര​സ്യ​മാ​യി നി​ന്നു​കൊ​ടു​ത്ത​തും അ​ന്നു​മാ​ത്ര​മാ​കാം. അ​ത് അ​വ​ന്‍റെ അ​വ​കാ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നു. ന​മു​ക്ക് ല​ഭി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ഈ ​നി​മി​ഷ​മാ​ണ്.

നാ​ളെ ന​മ്മ​ൾ അ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ​ത്ത പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മെ ഞെ​രു​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞേ​ക്കാം. പ​ക്ഷേ ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ൾ വേ​ണ്ടെ​ന്ന് വ​യ്ക്ക​രു​ത്. കാ​ര​ണം ന​മു​ക്ക് കൈ​യി​ലു​ള്ള​ത് ഈ ​നി​മി​ഷ​മാ​ണ്. അ​തു​കൊ​ണ്ട് കൂ​ടു​ത​ൽ ന​ന്നാ​യി സ്നേ​ഹി​ക്കു​ക..​കൂ​ടു​ത​ൽ ന​ന്നാ​യി പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ക..​കൂ​ടു​ത​ൽ ന​ന്നാ​യി പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ക.. കൂ​ടു​ത​ൽ ന​ന്നാ​യി ജോ​ലി ചെ​യ്യു​ക.

നാ​ളെ ഈ ​നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ ആ​വ​ർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ട​ണം എ​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ. ലോ​കം മു​ഴു​വ​ൻ അ​വ​ന​വന്‍റെ വീ​ടു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് മാ​ത്ര​മാ​യി ചു​രു​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു സ​മ​യം കൂ​ടി​യാ​ണ​ല്ലോ ഇ​ത്. വെ​ടി​വട്ട​വും പ​ഞ്ചാ​യ​ത്തു​മാ​യി വീ​ട്ടി​ൽ പോ​ലും ക​യ​റാ​ൻ തി​ര​ക്ക് അ​നു​വ​ദി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന ന​മ്മു​ടെ പു​രു​ഷ​കേ​സ​രി​ക​ളൊ​ക്കെ എ​ത്ര​യോ ദി​വ​സ​മാ​യി മു​റ്റം​ക​ട​ന്നി​ട്ട്. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​ടു​വി​ൽ വീ​ടു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​കൂ​ടി ഒ​ന്ന് ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​ത് ന​ല്ല​താ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് തോ​ന്നു​ന്നു.

ന​മു​ക്ക് ന​മ്മു​ടെ വീ​ടു​ക​ളെ തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കാ​നു​ള്ള അ​വ​സ​രം കൂ​ടി​യാ​ണ് ഇ​ത്. കു​ഞ്ഞു​മ​ക്ക​ൾ​ക്ക് അ​വ​രു​ടെ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളെ​യും വൃ​ദ്ധ​രാ​യ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ​ക്ക് ത​ങ്ങ​ളു​ടെ മ​ക്ക​ളെ​യും തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടി​യ അ​വ​സ​രം. തി​ര​ക്കു​പി​ടി​ച്ച ലോ​ക​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്ക​വേ അ​പ്ര​ധാ​ന​മെ​ന്ന് ക​രു​തി ത​ള്ളി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ​വ​യ്ക്കൊ​ക്കെ ഇ​പ്പോ​ൾ എ​ന്തു പ്രാ​ധാ​ന്യ​മാ​ണെ​ന്ന് നാം​ മ​ന​‌​സി​ലാ​ക്കു​ന്നു.

അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യും വീ്ട്ടി​ൽ ഒ​രു​മി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളി​ൽ കു​ഞ്ഞു​മ​ക്ക​ൾ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന് നാം ​എ​ന്തു​വി​ല ന​ല്കും? വൃ​ദ്ധ​രാ​യ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ അ​രി​കി​ൽ ചെ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ നി​റ​യു​ന്ന സം​തൃ​പ്തി​ക്ക് നാം ​എ​ന്തു വി​ല​യി​ടും?

എ​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം ക​റ​ങ്ങി​ന​ട​ന്നാ​ലും എ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ തി​ര​ക്കി​ൽ പെ​ട്ടാ​ലും ന​മു​ക്ക് ക​യ​റി​ച്ചെ​ല്ലാ​ൻ ഒ​രു വീ​ടു​ണ്ട്. വീ​ട് മാ​ത്ര​മേ ന​മു​ക്കു​ള്ളൂ​വെ​ന്നും വീ​ടാ​ണ് ലോ​ക​മെ​ന്നും ഇ​പ്പോ​ൾ ചി​ല​രെ​ങ്കി​ലും തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും.

അ​തെ, വീ​ടു​ക​ളെ ന​മു​ക്ക് തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കാം. എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നും എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും സ​ന്തോ​ഷം ന​ല്കാ​നും ക​ഴി​യ​ത്ത​ക്ക​വി​ധ​ത്തി​ൽ വീ​ടു​ക​ൾ രൂ​പാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ട​ട്ടെ.

കൈ​ക​ളി​ൽ​വ​ഹി​ക്കു​ന്ന കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ൾ വാ​ടി​പ്പോ​കും. പ​ക്ഷേ മ​ന​‌​സി​ലെ കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ൾ​ ഒ​രി​ക്ക​ലും വാ​ടു​ക​യി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് മ​ന​‌​സി​ൽ കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ൾ വ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി മാ​റാം ന​മു​ക്ക്.

വി​നാ​യ​ക് നി​ർ​മ്മ​ൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.