മരണത്തിലേക്ക് അടിവച്ച്
മൂന്നാർ: ബാ​ര​ക്ക് ന​ന്പ​ർ 27-ൽ ​വൈ​ക്കോ​ൽ കി​ട​ക്ക​ക​ൾ ഇ​ല്ല. പ​ല​ക​ക​ൾ നി​ര​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ട്ടി​ലു​ക​ളി​ൽ കി​ട​ക്ക​ണം. ഓ​രോ​രു​ത്ത​ർ​ക്കും ഓ​രോ പു​ത​പ്പു കി​ട്ടി. അ​തു വി​രി​യാ​യോ പു​ത​പ്പാ​യോ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കാം.

പു​തു​താ​യി എ​ത്തി​യ ആ​ളെ​ന്ന​നി​ല​യി​ൽ ഞാ​ൻ മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ ത​ട്ടി​ലേ​ക്കു ക​യ​റ​ണം (ട്രെ​യി​നി​ൽ ഏ​റ്റ​വും ഉ​യ​രെ​യു​ള്ള മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ ട​യ​റി​ലേ​തു​പോ​ലെ). എ​നി​ക്ക​തു വ​ള​രെ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടാ​ണ്. എ​ന്‍റെ ഒ​രു കാ​ൽ കൈ​ക​ൾ കൊ​ണ്ടു​യ​ർ​ത്തി ഏ​റ്റ​വും അ​ടി​യി​ലെ ത​ട്ടി​ൽ വ​യ്ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ആ​ദ്യ​ത്തെ​പ​ടി. തു​ട​ർ​ന്നു സ​ർ​വ​ശ​ക്തി​യും സ​മാ​ഹ​രി​ച്ച് ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ ത​ട്ടി​ലേ​ക്ക്. ഇ​വി​ടെ ഞാ​ൻ കു​റ​ച്ചു​സ​മ​യം വി​ശ്ര​മി​ക്ക​ണം. കാ​ലു​ക​ളി​ൽ വെ​ള്ളം​കെ​ട്ടി ഭാ​രം കൂ​ടു​ത​ലാ​യ​തി​നാ​ൽ കൈ​കൊ​ണ്ട് എ​ടു​ത്തു​യ​ർ​ത്ത​ണം. ഏ​റ്റ​വും മു​ക​ളി​ലെ​ത്തി​യാ​ൽ ഈ ​അ​ധ്വാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ആ​യാ​സ​ത്തി​ൽ വി​റ​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് പ​ല​ക​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്കു വീ​ഴും. ഹൃ​ദ​യം ശ​ക്ത​മാ​യി മി​ടി​ക്കു​ന്ന​തു കേ​ൾ​ക്കാം. പ​ക്ഷേ പ​ല​ക​ക​ളി​ൽ ഒ​ന്നു കാ​ണാ​നി​ല്ല. ക​ട്ടി​ലു​ക​ളി​ൽ പ​ല​ക​ക​ൾ ആ​ണി​വ​ച്ച് ഉ​റ​പ്പി​ക്കാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് എ​ന്‍റെ പ്രി​യ അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ൻ എ​ടു​ത്ത​താ​ണ്. ഓ​രോ ക​ട്ടി​ലി​ലും ഒ​ന്നോ ര​ണ്ടോ പ​ല​ക​ക​ൾ വീ​തം കു​റ​വാ​ണ​ല്ലോ! ഒ​രു പ​ല​ക​യു​ടെ ഇ​ട​വേ​ള​യു​ണ്ട്, ന​മ്മ​ൾ അ​ന​ങ്ങു​ന്പോ​ൾ ഉ​ള്ള പ​ല​ക​ക​ളും അ​ന​ങ്ങും. താ​ഴെ വീ​ഴു​മോ എ​ന്നു പേ​ടി​ച്ച് ഉ​റ​ക്ക​മേ വ​രി​ല്ല!

വി​ക​ലാം​ഗ​രു​ടെ ബ്ലോ​ക്കി​ൽ ക്യാ​ന്പി​ലെ സ​മ​യ​ക്ര​മം ഞ​ങ്ങ​ളെ അ​ത്ര ബാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ഞ​ങ്ങ​ൾ നാ​ലു​മ​ണി​ക്ക് ഉ​ണ​രും. അ​ര​മ​ണി​ക്കൂ​റി​ന​കം കാ​പ്പി കി​ട്ടും. പി​ന്നെ ഉ​ച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണം​വ​രെ ഞ​ങ്ങ​ൾ ബാ​ര​ക്കി​നു പു​റ​ത്തു ക​ഴി​ച്ചു​കൂ​ട്ട​ണം. ഞ​ങ്ങ​ൾ ബാ​ര​ക്കി​നു വെ​ളി​യി​ലെ നി​ര​ത്തി​ലി​രി​ക്കും. മ​ഴ​യോ വെ​യി​ലോ ആ​ക​ട്ടെ, ഞ​ങ്ങ​ള​വി​ടെ ഇ​രി​ക്കു​ക​യോ കി​ട​ക്കു​ക​യോ നി​ല്ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യും. മ​ര​ഷൂ​സു​ക​ൾ ര​ണ്ടെ​ണ്ണം അ​ടു​പ്പി​ച്ചു​വ​ച്ച് അ​തി​ന്മേ​ലാ​ണു ഞ​ങ്ങ​ൾ ഇ​രി​ക്കു​ക. കൈ​ക​ൾ മു​ട്ടി​ന്മേ​ൽ വ​യ്ക്കും. ബാ​ര​ക്കി​ന്‍റെ ഭി​ത്തി​യി​ൽ ചാ​രു​ന്ന​തു ക​ർ​ശ​ന​മാ​യി വി​ല​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.
ഉ​ച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷ​വും ഇ​തു​ത​ന്നെ ക്ര​മം. ദേ​ഹ​ത്തു​ള്ള മു​റി​വു​ക​ളും വ്ര​ണ​ങ്ങ​ളും നി​ര​ത്തി​ലു​ള്ള മ​ണ​ലി​ൽ മു​ട്ടാ​തെ എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ഇ​രി​ക്കാ​നാ​ണ് എ​ല്ലാ​വ​രും ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത്.

വി​ക​ലാം​ഗ​രു​ടെ ബാ​ര​ക്കി​ൽ​വ​ച്ച് ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ പ​ഴ​യൊ​രു സ്നേ​ഹി​ത​നെ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. ബ്ര​സ​ൽ​സി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള ഈ​ശോ​സ​ഭാ വൈ​ദി​ക​ൻ ഫാ. ​ദെ കോ​ണി​ങ്ക്. കാ​ത്ത​ലി​ക് ഫി​ലിം ബ്യൂ​റോ​യി​ൽ​വ​ച്ചാ​ണ് എ​നി​ക്ക് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ പ​രി​ച​യം. ഇ​വി​ടെ എ​ത്തി​പ്പെ​ട്ടി​ട്ട് അ​ധി​ക​നാ​ളാ​യി​ട്ടി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​രോ​ഗ്യ​വും ക്ഷ​യി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല.

ഇ​വി​ടെ​വ​ച്ച് മോ​റി​സ് അ​ച്ച​നും കോ​ണി​ങ്ക് അ​ച്ച​നും ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒ​റ്റ സു​ഹൃ​ദ്സം​ഘ​മാ​യി. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ അ​ന്ത്യ​ഘ​ട്ട​മെ​ന്നു പ​റ​യാ​വു​ന്ന ഈ ​കാ​ല​യ​ള​വി​ൽ അ​വ​ർ ര​ണ്ടു​പേ​രു​മാ​ണ് മാ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ആ​ത്മീ​യ​വും മാ​ന​സി​ക​വു​മാ​യ ശ​ക്തി പ​ക​ർ​ന്നു​ത​ന്ന​ത്.
ഇ​പ്പോ​ൾ ഞ​ങ്ങ​ൾ എ​ല്ലാ ദി​വ​സ​വും പ്ര​ഭാ​ത​ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ബാ​ര​ക്കി​നു മു​ന്പി​ലു​ള്ള നി​ര​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​റ്റ​വും അ​ക​ലെ, ആ​രു​ടെ​യും ശ്ര​ദ്ധ​യാ​ക​ർ​ഷി​ക്കാ​ത്ത ഒ​രി​ട​ത്ത് ഒ​ന്നി​ച്ചു കൂ​ടു​ക​യും പ​ര​മാ​വ​ധി ര​ഹ​സ്യ​മാ​യി ഒ​ന്നി​ച്ചു പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും. ആ​രെ​ങ്കി​ലും അ​ടു​ത്തു​വ​ന്നാ​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ നി​സാ​ര​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു സം​സാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് വി​ഷ​യം മാ​റ്റും.

തു​ട​ർ​ന്ന് ഫാ. ​കോ​ണി​ങ്ക് ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ​രി​ചി​ന്ത​ന​ത്തി​നാ​യി ചി​ല വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ൾ നി​ർ​ദേ​ശി​ക്കും. മ​ര​ച്ചെ​രു​പ്പു​ക​ളി​ൽ, പ​ര​സ്പ​രം പു​റം​ചാ​രി​യു​ള്ള ആ ​ഇ​രി​പ്പി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ ആ ​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ൾ ച​ർ​ച്ച ചെ​യ്യും.
ഇ​നി​യാ​ണു വി​ശു​ദ്ധ കു​ർ​ബാ​ന​യ​ർ​പ്പ​ണം. ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ൾ ഹൃ​ദി​സ്ഥ​മാ​ണ്. ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗി​ൽ പ്ര​ചാ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള പ​രി​ശു​ദ്ധ മ​റി​യ​ത്തോ​ടു​ള്ള പ്രാ​ർ​ഥ​നാ​ഗാ​നം ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഏ​റെ പ്രി​യ​ങ്ക​ര​മാ​ണ്. ""ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​തീ​ക്ഷ​യാ​യ മ​റി​യ​മേ സ്വ​സ്തി'' എ​ന്നാ​ണ​തു തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​ത്.

ഒ​രു ദി​വ​സം രാ​വി​ലെ ഫാ. ​കോ​ണി​ങ്ക് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഷ​ർ​ട്ടി​ൽ ത​യ്ച്ചു​പി​ടി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒ​ര​റ​യി​ൽ​നി​ന്ന് ""വി​റ്റാ​മി​ൻ സി'' ​എ​ന്നെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്ന ഒ​രു ചെ​റി​യ പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് കൂ​ട് പു​റ​ത്തെ​ടു​ത്തു. പോ​യ ന​ല്ല ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഇ​ത്ത​രം ഗു​ളി​ക​ക​ൾ ക്യാ​ന്പി​ലെ സ്റ്റോ​റി​ൽ നി​ന്ന് വാ​ങ്ങാ​ൻ ക​ഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.
പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് കൂ​ടി​ൽ തി​രു​വോ​സ്തി​യാ​യി​രു​ന്നെ​ന്ന് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​യി. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​വേ​ശം അ​ട​ക്കി​നി​ർ​ത്താ​ൻ പാ​ടു​പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു.
""ന​മ്മ​ളെ വി​ട്ടു​ക​ള​യു​ക​യി​ല്ല.'' അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു. ""26-ാം ന​ന്പ​ർ ബാ​ര​ക്കി​ലെ ഒ​രു ജ​ർ​മ​ൻ വൈ​ദി​ക​നാ​ണ് ക​ർ​ത്താ​വി​നെ ന​മു​ക്കു​വേ​ണ്ടി ത​ന്ന​യ​ച്ച​ത്.''

അ​മൂ​ല്യ​മാ​യ ഈ ​നി​ധി അ​ങ്ങ​നെ​ത​ന്നെ സൂ​ക്ഷി​ക്കു​വാ​നും വാ​ഹ​ന​ത്തി​ൽ ക​യ​റ്റി ഞ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​രാ​ളെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന ദി​വ​സം അ​യാ​ൾ​ക്ക് ഒ​രു ഭാ​ഗം കൊ​ടു​ക്കു​വാ​നും ഞ​ങ്ങ​ൾ നി​ശ്ച​യി​ച്ചു.
ആ​ഘോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ദി​ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അ​വ. വി​ശു​ദ്ധ കു​ർ​ബാ​ന​യു​ടെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ൾ ഒ​ന്നി​ച്ചു​ചൊ​ല്ലു​ന്പോ​ൾ ഫാ. ​കോ​ണി​ങ്ക് തി​രു​വോ​സ്തി കൈ​യി​ൽ​പ്പി​ടി​ക്കും, ആ​രു​ടെ​യും ശ്ര​ദ്ധ​യാ​ക​ർ​ഷി​ക്കാ​തെ. പീ​ഡി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന വൈ​ദി​ക​ർ​ക്ക് അ​ത് എ​ത്ര സ​മാ​ശ്വാ​സം ന​ൽ​കി​യെ​ന്ന്, എ​ത്ര​മാ​ത്രം ധൈ​ര്യ​വും ബ​ലി​യ​ർ​പ്പ​ണ​ത്തി​നു​ള്ള സ​ന്ന​ദ്ധ​ത​യും ന​ൽ​കി​യെ​ന്ന് വാ​ക്കു​ക​ൾ​കൊ​ണ്ടു പ​റ​യാ​ൻ സാ​ധ്യ​മ​ല്ല.

""വാ​ഹ​ന​യാ​ത്ര''​യു​ടെ ഭീ​തി​കൊ​ണ്ട് ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ദി​ന​രാ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ ക​ലു​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു.
ഓ​രോ ശ​നി​യാ​ഴ്ച​യും 50-നും 100-​നും ഇ​ട​യ്ക്ക് ആ​ളു​ക​ളെ ക​യ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി​രു​ന്നു. വ​ള​രെ​പ്പേ​ർ ക​ടു​ത്ത നി​രാ​ശ​യും വി​ഷ​മ​വും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചു. കു​റെ​പ്പേ​ർ നി​ർ​വി​കാ​ര​ത​യോ​ടെ പെ​രു​മാ​റി, ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​വ മാ​ത്രം ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ട്. വാ​ഹ​ന​ത്തി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ചി​ല​ർ മ​നോ​രോ​ഗി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ അ​ർ​ഥ​ശൂ​ന്യ​മാ​യി ചി​രി​ച്ചു.

വി​ക​ലാം​ഗ​രു​ടെ ബ്ലോ​ക്കി​ൽ​നി​ന്ന് യാ​ത്ര​യ്ക്കാ​യി ആ​ളു​ക​ളെ എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​യ​തേ ഇ​ല്ല. പേ​രു​ക​ളു​ടെ ഫ​യ​ൽ കാ​ർ​ഡു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് തോ​ന്നും​പോ​ലെ ചി​ല​തു തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ഞ​ങ്ങ​ൾ വി​ചാ​രി​ച്ചു.

ഓ​ഗ​സ്റ്റ്1, 1942. അ​ന്നൊ​രു ശ​നി​യാ​ഴ്ച​യാ​ണ്.
ഭ​ക്ഷ​ണം കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന ഒ​രു ത​ട​വു​കാ​ര​ൻ എ​ന്നെ ബ്ലോ​ക്കി​ന്‍റെ അ​തി​ർ​ത്തി​യി​ലു​ള്ള ക​ന്പി​വേ​ലി​ക്ക​രി​കി​ലേ​ക്കു വി​ളി​ച്ചു. ര​ണ്ടു ത​ട​വു​കാ​ർ അ​വി​ടെ സം​സാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നി​ല്പു​ണ്ട്. ആ​ക​സ്മി​ക​മാ​യി എ​ത്തി​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ ഞാ​ൻ അ​വി​ടെ ചു​റ്റി​പ്പ​റ്റി നി​ന്നു. ത​ട​വു​കാ​ർ വി​യ​ന്നാ​യി​ലെ “കാ​ത്ത​ലി​ക് ആ​ക്‌​ഷ​ൻ” എ​ന്ന യു​വ​ജ​ന സം​ഘ​ട​ന​യി​ലെ അം​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യ സ​ർ​വ​ക​ലാ​ശാ​ലാ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളാ​ണ് എ​ന്നു സ്വ​യം പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. “വ​രു​ന്ന ശ​നി​യാ​ഴ്ച വ​ണ്ടി​യി​ൽ ക​യ​റ്റി​വി​ടേ​ണ്ട​വ​രി​ൽ അ​ച്ച​ന്‍റെ പേ​രു​മു​ണ്ടെ​ന്നു പ​റ​യാ​ൻ ഷ്മി​ട്സ് ഞ​ങ്ങ​ളെ ചു​മ​ത​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്ക​യാ​ണ്. മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ ആ​രൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് അ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. അ​ച്ച​ന്‍റെ പേ​ര് മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ പ​ട്ടി​ക​യി​ലേ​ക്കു മാ​റ്റാ​മെ​ന്ന് ഒ​രാ​ൾ സ​മ്മ​തി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​ച്ച​നെ വ​ണ്ടി​യി​ൽ ക​യ​റ്റി​വി​ടേ​ണ്ടി​വ​രി​ക​യി​ല്ല. പ​ക​രം ഒ​ന്ന​ര റൊ​ട്ടി കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ അ​ച്ച​ൻ ത​യാ​റാ​ണോ?”
“മ​റു​പ​ടി നാ​ളെ പ​റ​യാം.” എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ സ്നേ​ഹി​ത​രു​ടെ അ​ടു​ത്തേ​ക്കു പോ​യി. അ​വ​രാ​രും ഈ ​പ​ദ്ധ​തി​യോ​ടു യോ​ജി​ച്ചി​ല്ല.

“വി​ല വ​ള​രെ കൂ​ടു​ത​ലാ​ണ്!” വാ​ന്പാ​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞു. “ഒ​ന്ന​ര റൊ​ട്ടി മാ​റ്റി​വ​യ്ക്കാ​ൻ എ​നി​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല! മാ​ത്ര​മ​ല്ല, വ​ണ്ടി​യി​ൽ ക​യ​റ്റി​വി​ടു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന​തി​ന് യാ​തൊ​രു ഉ​റ​പ്പു​മി​ല്ലാ​താ​നും. ഞാ​ൻ മ​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണു നി​ശ്ച​യ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​തു പ​ട്ടി​ണി കി​ട​ന്നോ മ​ര​ണ​വാ​ത​കം ശ്വ​സി​ച്ചോ ആ​ണോ എ​ന്ന​ത് എ​നി​ക്കു പ്ര​ശ്ന​മ​ല്ല.
എ​ന്‍റെ പേ​ര് വ​രു​ന്ന​യാ​ഴ്ച​ത്തെ യാ​ത്ര​ക്കാ​രു​ടെ പ​ട്ടി​ക​യി​ൽ ഉ​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് എ​നി​ക്കു സം​ശ​യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ബാ​റ്റി എ​ഷും എ​ന്‍റെ ഒ​പ്പ​മു​ണ്ട്.

“പ​ട്ടി​ക​യി​ൽ നി​ന്‍റെ പേ​രു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് നി​ന്നെ ആ​ദ്യം ഞ​ങ്ങ​ൾ വി​ല​യ്ക്കു വാ​ങ്ങാം. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ റൊ​ട്ടി നീ​യു​മാ​യി പ​ങ്കു​വ​യ്ക്കാം. വ​രു​ന്ന​യാ​ഴ്ച നി​ന​ക്ക് ഞ​ങ്ങ​ളെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​മ​ല്ലോ!”
“ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ളെ സ​ഹാ​യി​ക്കാം.” മോ​ൺ. ഒ​റി​ഗ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു. “ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഞാ​ൻ കൂ​ടു​ത​ലൊ​ന്നും പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്‍റെ ജോ​ലി തീ​ർ​ന്ന​താ​യി എ​നി​ക്കു ബോ​ധ്യ​മു​ണ്ട്.”
ഈ ​കു​ലീ​ന വ്യ​ക്തി​ക​ൾ എ​നി​ക്കു​വേ​ണ്ടി ചെ​യ്യാ​ൻ ത​യാ​റാ​യ ത്യാ​ഗ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി ചി​ന്തി​ക്കു​ന്പോ​ൾ എ​നി​ക്കു ക​ണ്ണീ​ര​ട​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ ഞ​ങ്ങ​ൾ വൈ​കാ​രി​ക​മാ​യി പ്ര​തി​ക​രി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​തു നേ​രാ​ണ്. ഞ​ങ്ങ​ൾ പ​ര​സ്പ​രം കൈ​പി​ടി​ച്ചു കു​ലു​ക്കു​ക മാ​ത്രം ചെ​യ്തു.

പി​റ്റേ​ന്ന് എ​ഷും ഞാ​നും​കൂ​ടി അ​ര റൊ​ട്ടി കൈ​മാ​റി, പ​ദ്ധ​തി​യെ ഞ​ങ്ങ​ൾ അ​നു​കൂ​ലി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്‍റെ സൂ​ച​ന​യാ​യി. ക​ന്പി​വ​ല​യി​ലൂ​ടെ ക​ട​ത്താ​ൻ​വേ​ണ്ടി ഞ​ങ്ങ​ള​തു ചെ​റു​ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി മു​റി​ച്ചി​രു​ന്നു.
“ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ പ​ട്ടി​ക​യി​ൽ​നി​ന്ന് ചൊ​വ്വാ​ഴ്ച രാ​ത്രി ആ​ദ്യ​ത്തെ​യാ​ളി​ന്‍റെ പേ​ര് വെ​ട്ടും.’’ ഇ​താ​ണു ഞ​ങ്ങ​ളോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.

ഞാ​ന​ത്ര വ​ലി​യ ശു​ഭാ​പ്തി​വി​ശ്വാ​സ​മൊ​ന്നും പു​ല​ർ​ത്തി​യി​ല്ല. രേ​ഖ​ക​ൾ തി​രു​ത്തി​യ​താ​യി ക​ണ്ടാ​ൽ അ​ത് അ​വ​ന്‍റെ​യും ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അ​വ​സാ​ന​മാ​ണ​ല്ലോ.

എ​ങ്കി​ലും ഞാ​ൻ ഉ​റ​ച്ചു​നി​ന്നു. ശ​നി​യാ​ഴ്ച പു​റ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട മ​ര​ണ​വ​ണ്ടി​യി​ൽ ഞാ​നും പോ​കേ​ണ്ട​താ​ണ​ല്ലോ.

എ​ന്‍റെ മ​ന​സി​ലൂ​ടെ മ​റ്റൊ​രു ചി​ന്ത ക​ട​ന്നു​പോ​യി. ഞാ​ൻ മോ​ചി​ക്കപ്പെ​ടു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ർ എ​ന്‍റെ പേ​ര് ക​ണ്ടെ​ത്തു​ക മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ പ​ട്ടി​ക​യി​ലാ​യി​രി​ക്കും. മ​രി​ച്ചു​പോ​യ​താ​യി അ​വ​ർ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും ഫ​ലം.

മ​ര​ണ​ത്തെ മു​ഖാ​മു​ഖം കാ​ണു​ന്ന ആ ​നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ത്ത​രം പ്ര​തീ​ക്ഷ വ​ച്ചു​പു​ല​ർ​ത്താ​ൻ ആ​ർ​ക്കാ​ണു ക​ഴി​യു​ക?

ചൊ​വ്വാ​ഴ്ച രാ​ത്രി ഒ​രു​പോ​ള ക​ണ്ണ​ട​ച്ചി​ല്ല. ഞാ​ൻ മ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ.
മു​ൻ​കൂ​ട്ടി കാ​ണാ​ത്ത പ്ര​ത്യാ​ഘാ​ത​ങ്ങ​ൾ ഈ ‘​മ​ര​ണ’​ത്തി​ന് ഉ​ണ്ടാ​കി​ല്ല എ​ന്നു​ള്ള​തി​ന് എ​നി​ക്ക് ഒ​രു​റ​പ്പും ഇ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ ​അ​ഭ്യാ​സ​മൊ​ക്കെ ഫ​ല​പ്രാ​പ്തി​യി​ൽ എ​ത്തു​മോ?
ഞാ​ൻ പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. ആ​കാം​ക്ഷ​കൊ​ണ്ട് ശ​രീ​രം വി​റ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ക്ഷീ​ണ​വും പ​ട്ടി​ണി​യും കൊ​ണ്ടു ത​ക​ർ​ന്ന എ​ന്‍റെ ശ​രീ​രം.

(തു​ട​രും)

തടവറ സ്മരണകൾ
ഫാ. ​ജീ​ൻ ബെ​ർ​നാ​ർ​ഡ്
പരിഭാഷ: ഡോ. ​വ​ർ​ഗീ​സ് പു​ളി​മ​രം

ര​ണ്ടാം ലോ​ക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്ത്
നാ​സി​സ​ത്തെ എ​തി​ർ​ത്ത​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ ത​ട​വ​റ​ക​ളി​ൽ അ​ട​യ്ക്ക​പ്പെ​ട്ട
ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ​വൈ​ദി​ക​ർ ആ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നാ​ണ്. ജ​ർ​മ​നി​യി​ലെ മ്യൂ​ണി​ക്കി​ന​ടു​ത്ത് ഡാ​ഹാ​വ് പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ലെ
കോ​ൺ​സ​ൻ​ട്രേ​ഷ​ൻ ക്യാ​ന്പി​ലെ അന്തേവാസിയായിരുന്ന ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗ് സ്വ​ദേ​ശി​ ഫാ. ​ജീ​ൻ ബെർനാ​ർഡിന്‍റെ
അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ത​ട​വ​റ സ്മ​ര​ണ​ക​ൾ എ​ന്ന ആത്മ​ക​ഥാ കു​റി​പ്പു​ക​ൾ.