ഭ​യ​ന്നു​മാ​റി​യ രാ​ജാ​വും ഭ​യ​മി​ല്ലാ​ത്ത മ​ന്ത്രി​യും
ഒ​രു രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ ക​ഥ. യു​ദ്ധം​ചെ​യ്ത് ഈ ​രാ​ജാ​വ് ത​ന്‍റെ രാ​ജ്യം വി​സ്തൃ​ത​മാ​ക്കി. പ്ര​ജ​ക​ളെ കൊ​ള്ള​യ​ടി​ച്ച് ഈ ​രാ​ജാ​വ് അ​തി​സ​ന്പ​ന്ന​നാ​യി. നീ​തി​നി​ഷ്ഠ​യി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന ഈ ​രാ​ജാ​വ് ക്രൂ​ര​ത​യു​ടെ പ​ര്യാ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മൂ​ലം ഈ ​രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ മ​ര​ണം ജ​ന​ങ്ങ​ൾ ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. ആ​രെ​ങ്കി​ലും അ​തി​വേ​ഗം ഈ ​രാ​ജാ​വി​നെ സ്ഥാ​ന​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്ക​ണ​മേ എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന.

എ​ന്നാ​ൽ, പെ​ട്ടെ​ന്ന് ഒ​രു ദി​വ​സം രാ​ജാ​വി​നു മാ​റ്റം​വ​ന്നു. മ​ന്ത്രി​മാ​രെ​യും ഉ​പ​ദേ​ശ​ക​രെ​യും വി​ളി​ച്ചു രാ​ജാ​വ് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു: “​ഇ​നി മു​ത​ൽ നീ​തി​യും ധ​ർ​മ​വും മാ​ത്ര​മേ നാം ​പാ​ലി​ക്കൂ. അ​ക്ര​മ​വും അ​നീ​തി​യു​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല. പ്ര​ജ​ക​ളു​ടെ ഉ​ന്ന​മ​ന​മാ​യി​രി​ക്കും എ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ ല​ക്ഷ്യം.’’ കേ​ട്ട​വ​ർ​ക്ക് അ​തു വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, രാ​ജാ​വ് പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കാ​നും തു​ട​ങ്ങി. അ​ങ്ങ​നെ ഈ ​രാ​ജാ​വ് അ​തി​വേ​ഗം മാ​ന്യ​നാ​യ ഒ​രു രാ​ജാ​വാ​യി മാ​റി.

രാ​ജാ​വി​നു എ​ന്തു സം​ഭ​വി​ച്ചു? പ​ല​രും പ​ര​സ്പ​രം ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. എ​ന്നാ​ൽ, ആ​ർ​ക്കും അ​തി​നു തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യ ഒ​രു​ത്ത​രം ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. അ​വ​സാ​നം ക്ഷ​മ​ന​ശി​ച്ച ഒ​രു മ​ന്ത്രി ധൈ​ര്യം സം​ഭ​രി​ച്ചു രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ മ​നം​മാ​റ്റ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര​ണം തി​ര​ക്കി. “​അ​തി​നൊ​രു കാ​ര​ണ​മു​ണ്ട്,’’ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി.

രാ​ജാ​വ് പ​റ​യു​ന്ന​തെ​ന്തെ​ന്ന​റി​യാ​ൻ മ​ന്ത്രി അ​ങ്ങ​നെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് തു​ട​ർ​ന്നു: ഞാ​ൻ ഒ​രു ദി​വ​സം കു​തി​ര​പ്പു​റ​ത്തു വ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ പോ​കു​ന്പോ​ൾ ഒ​രു വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി ഒ​രു കു​റു​ക്ക​ന്‍റെ പി​ന്നാ​ലെ ഓ​ടു​ന്ന​തു ക​ണ്ടു. കു​റു​ക്ക​ൻ അ​തി​വേ​ഗം ഒ​രു മാ​ള​ത്തി​ൽ ക​യ​റി ഒ​ളി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. അ​തി​നി​ടെ വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി ആ ​കു​റു​ക്ക​ന്‍റെ കാ​ലി​ൽ ക​ടി​ച്ച് അ​തി​ന്‍റെ എ​ല്ലൊ​ടി​ച്ചു. അ​ങ്ങ​നെ അ​തു മു​ട​ന്തു​ള്ള​താ​യി മാ​റി.

പി​ന്നീ​ട് ഞാ​ൻ ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ ഈ ​വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​യെ അ​വി​ടെ ഞാ​ൻ ക​ണ്ടു. അ​ത് ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ നേ​രേ കു​ര​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​മ​നു​ഷ്യ​ൻ ഉ​ട​നെ ഒ​രു ക​ല്ലെ​ടു​ത്തു വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​ക്കി​ട്ട് എ​റി​ഞ്ഞ് അ​തി​ന്‍റെ കാ​ലൊ​ടി​ച്ചു. അ​തി​ന്‍റെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ൽ മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കു​ന്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ ഒ​രു കു​തി​ര​യു​ടെ പി​ന്നി​ൽ​ച്ചെ​ന്നു ചാ​ടി.

കു​തി​ര ത​ന്‍റെ പി​ൻ​കാ​ലു​ക​ൾ​ക്കൊ​ണ്ട് ആ ​മ​നു​ഷ്യ​നെ തൊ​ഴി​ച്ച് അ​യാ​ളു​ടെ ഒ​രു കാ​ൽ ത​ക​ർ​ത്തു. അ​തി​നു​ശേ​ഷം മു​ന്നോ​ട്ടോ​ടി​യ കു​തി​ര ഒ​രു കു​ഴി​യി​ൽ വീ​ണ് അ​തി​ന്‍റെ കാ​ലൊ​ടി​ച്ചു. ഇ​തെ​ല്ലാം ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി: തി​ന്മ വീ​ണ്ടും തി​ന്മ​യെ ജ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഞാ​ൻ തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യെ പോ​യാ​ൽ തി​ന്മ എ​ന്നെ​യും കീ​ഴ​ട​ക്കും. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ് ഞാ​ൻ എ​ന്നി​ൽ മാ​റ്റം വ​രു​ത്താ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​ത്.

രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു നി​ർ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ മ​ന്ത്രി​യു​ടെ ചി​ന്ത പോ​യ​തു വേ​റെ വ​ഴി​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​തു​ത​ന്നെ രാ​ജാ​വി​നെ സ്ഥാ​ന​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​യ സ​മ​യം, അ​യാ​ൾ സ്വ​യം ഇ​ങ്ങ​നെ പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു ന​ട​ക്കു​ന്പോ​ൾ ഗോ​വ​ണി​യി​ൽ​നി​ന്നു കാ​ലു​തെ​റ്റി വീ​ണ് അ​യാ​ളു​ടെ പി​ട​ലി​യൊ​ടി​ഞ്ഞു.
ഇ​തൊ​രു ക​ഥ​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, വെ​റു​മൊ​രു ക​ഥ​യ​ല്ല, ഒ​രു ഗു​ണ​പാ​ഠ ക​ഥ​യാ​ണ്. തി​ന്മ തി​ന്മ​യെ മാ​ത്ര​മേ ജ​നി​പ്പി​ക്കൂ എ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന ക​ഥ. രാ​ജാ​വ് ക​ണ്ട കാ​ഴ്ച​ക​ൾ എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി കു​റു​ക്ക​ന്‍റെ കാ​ലൊ​ടി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് അ​ധി​കം വൈ​കാ​തെ ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ൻ ആ ​വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​യു​ടെ കാ​ൽ ക​ല്ലു​കൊ​ണ്ട് എ​റി​ഞ്ഞൊ​ടി​ച്ചു. അ​തി​ന്‍റെ പി​ന്നാ​ലെ ആ ​മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ കാ​ൽ ഒ​രു കു​തി​ര ത​ന്‍റെ പി​ൻ​കാ​ലു​ക​ൾ​ക്കൊ​ണ്ടു തൊ​ഴി​ച്ചൊ​ടി​ച്ചു. അ​തി​ന്‍റെ പി​ന്നാ​ലെ ആ ​കു​തി​ര പോ​യി കു​ഴി​യി​ൽ വീ​ണ് ത​ന്‍റെ കാ​ലൊ​ടി​ച്ചു.

എ​ത്ര വേ​ഗ​ത്തി​ലാ​ണ് ഒ​രു തി​ന്മ വേ​റൊ​രു തി​ന്മ​യെ ജ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ എ​ത്ര വേ​ഗ​ത്തി​ലാ​ണ് തെ​റ്റു​ചെ​യ്ത​വ​നു ശി​ക്ഷ ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​തു ക​ഥ​യി​ലെ കാ​ര്യം. എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ എ​പ്പോ​ഴും ഇ​ങ്ങ​നെ ആ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല. തി​ന്മ മ​റ്റൊ​രു തി​ന്മ​യെ ജ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ഴും തി​ന്മ ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​ന് ആ ​നി​മി​ഷം​ത​ന്നെ ശി​ക്ഷ ല​ഭി​ക്കാ​റി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണു വ​സ്തു​ത. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, അ​തു​കൊ​ണ്ടു​കൂ​ടി​യാ​ക​ണം തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യെ പോ​കു​ന്ന​വ​ർ പ​ല​പ്പോ​ഴും ആ ​വ​ഴി​യി​ൽ​ത്ത​ന്നെ തു​ട​രു​ന്ന​ത്.

മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ ക​ഥ​യി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​ര​ട്ടെ. ഈ ​രാ​ജാ​വ് തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​വി​ട്ടു ന​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു മാ​റി​യ​തു തി​ന്മ​യ്ക്കു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ശി​ക്ഷ ഭ​യ​ന്നി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​ല്ലാ​തെ ന​ന്മ​ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​വ​ഴി ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്ന ന​ന്മ ക​ണ്ടി​ട്ട​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ത്ര​യെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്ത​ല്ലോ എ​ന്നു ന​മു​ക്കാ​ശ്വ​സി​ക്കാം.

ഇ​നി ന​മു​ക്കു രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ മ​ന്ത്രി​യു​ടെ കാ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കാം. തി​ന്മ​ചെ​യ്താ​ൽ അ​തി​നു ശി​ക്ഷ ല​ഭി​ക്കു​മെ​ന്നു രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴും മ​ന്ത്രി തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യി​ൽ​നി​ന്നു മാ​റാ​ൻ ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. അ​തി​നു പ​ക​രം അ​യാ​ൾ തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യെ പോ​കു​ക​യ​ല്ലേ ചെ​യ്ത​ത്? സ്വ​ന്തം സു​ഖ​ത്തി​നും സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കും വേ​ണ്ടി അ​യാ​ൾ എ​ന്തും ചെ​യ്യാ​ൻ ത​യാ​റാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ ​ക​ഥ​യി​ലെ രാ​ജാ​വും മ​ന്ത്രി​യു​മൊ​ക്കെ ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മെ പ്ര​തി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ര​ല്ലേ? തി​ന്മ​യ്ക്കു ശി​ക്ഷ ഭ​യ​ന്നി​ട്ടാ​ണു നാം ​തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യി​ൽ​നി​ന്നു മാ​റു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ൽ നാം ​ഈ ക​ഥ​യി​ലെ രാ​ജാ​വി​നെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള​വ​ർ​ത​ന്നെ. എ​ന്നാ​ൽ, തി​ന്മ​യ്ക്കു​ള്ള ശി​ക്ഷ ഉ​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്നു ക​ണ്ടി​ട്ടും നാം ​തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യേ പോ​കു​ന്ന​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ കാ​ര്യ​വും മ​ന്ത്രി​യു​ടെ കാ​ര്യം​പോ​ലെ ക​ഷ്ടം​ത​ന്നെ.

നാം ​തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന വ​ഴി ഇ​തു ര​ണ്ടു​മാ​യി​രി​ക്ക​രു​ത്. തി​ന്മ ഒ​രു തെ​റ്റാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ നാം ​അ​തു വേ​ണ്ടെ​ന്നു​വ​യ്ക്ക​ണം. അ​തു​പോ​ലെ ന​ന്മ ന​ല്ല​താ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ നാം ​അ​തു ചെ​യ്യു​ക​യും വേ​ണം. നാം ​മ​ന​സു​വ​ച്ചാ​ൽ ന​മു​ക്ക് ഇ​തു ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ. കാ​ര​ണം ന​മ്മി​ൽ​ത്ത​ന്നെ മാ​റ്റം വ​രു​ത്താ​നു​ള്ള ശ​ക്തി ന​മു​ക്കു​ണ്ട്. അ​തു നാം ​വി​സ്മ​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​റി​ഞ്ഞും അ​റി​യാ​തെ​യും നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും തി​ന്മ​യു​ടെ വ​ഴി​യെ പോ​കു​ന്ന​ത്. അ​ങ്ങ​നെ ന​മു​ക്കു സം​ഭ​വി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.