ജീ​വി​ത​സ​മു​ദ്ര​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​വ​ർ
. വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ വീ​ണ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന് നീ​ന്താ​ന​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​ട​യ്ക്കു വെ​ള്ള​ത്തി​നു മു​ക​ളി​ലെ​ത്തി​യ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്ക​ണേ എ​ന്നു വി​ളി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​യാ​ൾ വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ വീ​ണ സ്ഥ​ല​ത്തി​നു തൊ​ട്ട​ടു​ത്താ​യി മ​റ്റൊ​രു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ പാ​ല​ത്തി​ലി​ട്ടി​രു​ന്ന ക​സേ​ര​യി​ലി​രു​ന്നു സൂ​ര്യ​സ്നാ​നം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ന​ന്നാ​യി നീ​ന്താ​ൻ അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ൾ​ക്ക്. എ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ൾ അ​വി​ടെ​നി​ന്ന‌് അ​ന​ങ്ങി​യി​ല്ല. വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ വീ​ണ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ നി​സ​ഹാ​യ​നാ​യി വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​ത് അ​യാ​ൾ വെ​റു​തെ നോ​ക്കി​യി​രു​ന്നു.

അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും തീ​ര​ത്ത് ഈ ​സം​ഭ​വം ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടു​നി​ന്ന​വ​ർ ഓ​ടി​യെ​ത്തി. അ​വ​രി​ൽ ചി​ല​ർ സാ​ഹ​സ​പൂ​ർ​വം ക​ട​ലി​ലേ​ക്ക് എ​ടു​ത്തു​ചാ​ടി തെ​ര​യു​ക​യും ചെ​യ്തു. പ​ക്ഷേ, ക​ട​ലി​ൽ വീ​ണ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ ഇ​തി​ന​കം ആ​ഴി​യു​ടെ അ​ഗാ​ധ​ത​യി​ലേ​ക്കു ആ​ണ്ടു​പോ​യി​ര‌ു​ന്നു.

തീ​ര​ത്തു​നി​ന്ന് ഓ​ടി​യെ​ത്തി​യ​വ​ർ ക​സേ​ര​യി​ൽ നി​സം​ഗ​നാ​യി​രു​ന്ന ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് നി​ങ്ങ​ൾ അ​യാ​ളെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​ത്‍? ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: അ​ത് എ​ന്‍റെ ക​ട​മ​യാ​യി എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി​യി​ല്ല.

സം​ഭ​വം അ​വി​ടം​കൊ​ണ്ട് അ​വ​സാ​നി​ച്ചി​ല്ല. സം​ഭ​വ​ത്തി​നു ദൃ​ക്സാ​ക്ഷി​യാ​യി​രു​ന്ന ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ നി​സം​ഗ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ജ​നം പ​രാ​തി​പ്പെ​ട്ടു. ക​ട​ലി​ൽ വീ​ണു മ​രി​ച്ച ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ൾ വെ​റു​തെ ‌സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ടു​ക​യും പ​രാ​തി​പ്പെ​ടു​ക​യു​മ​ല്ല ചെ​യ്ത​ത്. അ​വ​ർ കേ​സു​മാ​യി കോ​ട​തി​യി​ൽ പോ​യി. സം​ഭ​വ​ത്തി​നു ദൃ​ക്സാ​ക്ഷി​യാ​യി​രു​ന്ന ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു കേ​സി​ലെ പ്ര​തി. ക​ട​ലി​ൽ വീ​ണ നി​സ​ഹാ​യ​നാ​യ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ സ​ഹാ​യ​ത്തി​ന് അ​യാ​ൾ എ​ത്തി​യി​ല്ല എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു കേ​സ്.

പൊ​തു​ശ്ര​ദ്ധ ആ​ക​ർ​ഷി​ച്ച ഒ​രു കേ​സാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ നീ​ണ്ടു​നി​ന്ന വാ​ദ​പ്ര​തി​വാ​ദ​ങ്ങ​ൾ. അ​വ​സാ​നം കോ​ട​തി​വി​ധി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു. ക​ട​ലി​ൽ വീ​ണ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ അ​തു ക​ണ്ടു​നി​ന്ന ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നു നി​യ​മ​പ​ര​മാ​യി ബാ​ധ്യ​ത​യി​ല്ലെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു കോ​ട​തി​യു​ടെ വി​ധി.

ചാ​ൾ​സ് സ്വി​ൻ​ഡ​ൽ എ​ന്ന അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ ഗ്ര​ന്ഥ​കാ​ര​നാ​ണ് 1920ക​ളി​ൽ അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ മാ​സാ​ച്ചു​സെ​റ്റ്സ് എ​ന്ന സം​സ്ഥാ​ന​ത്തു ന​ട​ന്ന സം​ഭ​വ​മാ​യി ഈ ​ക​ഥ ത​ന്‍റെ ഒ​രു പു​സ്ത​ക​ത്തി​ൽ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ആ​ദ​ര​ണീ​യ​നാ​യ ഒ​രു മ​ത​പ്ര​സം​ഗ​ക​നും​കൂ​ടി​യാ​ണു സ്വി​ൻ​ഡ​ൽ. ത​ന്മൂ​ലം, അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​യു​ന്ന​തു ന​മു​ക്കു വി​ശ്വ​സി​ക്കാം.

ക​ട​ലി​ൽ വീ​ണ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ നീ​ന്താ​ന​റി​യി​ല്ലാ​തെ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​തു നീ​ന്താ​ന​റി​യാ​വു​ന്ന മ​റ്റൊ​രു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ തൊ​ട്ട​ടു​ത്തി​രു​ന്നു ക​ണ്ട​താ​ണ്. എ​ന്നി​ട്ടും അ​യാ​ൾ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ തു​നി​ഞ്ഞി​ല്ല. എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​യാ​ൾ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​ത്‍്? ത​നി​ക്ക​തി​നു ക​ട​മ​യി​ല്ലെ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ വാ​ദം.

അ​യാ​ളു​ടെ ഈ ​വാ​ദ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കേ​ൾ​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​നാ​ണോ എ​ന്നു നാം ​ചോ​ദി​ച്ചേ​ക്കാം. കാ​ര​ണം, നീ​ന്തു​ന്ന​തി​ൽ അ​യാ​ൾ വി​ദ​ഗ്ധ​നാ​യി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും ഒ​രു നി​സ​ഹാ​യ​ന്‍റെ സ​ഹാ​യ​ത്തി​നു അ​യാ​ൾ എ​ത്തി​യി​ല്ല.

ഈ ​മ​നു​ഷ്യ​നെ കു​റ്റം​പ​റ​യാ​ൻ ന​മു​ക്ക് എ​ളു​പ്പ​മാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ഈ ​മ​നു​ഷ്യ​നി​ൽ​നി​ന്നു നാം ​ഏ​റെ വി​ഭി​ന്ന​രാ​ണോ എ​ന്നു സ്വ​യം ചോ​ദി​ക്ക​ണം. കാ​ര​ണം, ജീ​വി​ത​സ​മു​ദ്ര​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​വ​രെ ഓ​രോ ദി​വ​സ​വും ന​മ്മു​ടെ ചു​റ്റി​ലും നാം ​കാ​ണാ​റി​ല്ലേ? രോ​ഗ​വും സാ​ന്പ​ത്തി​ക പ​രാ​ധീ​ന​ത​ക​ളും മ​റ്റു പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളും വ​ഴി എ​ത്ര​യോ പേ​രാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ചു​റ്റി​ലും വ​ല​യു​ന്ന​താ​യി നാം ​കാ​ണു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ അ​വ​രു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തി​നു നാം ​ഓ​ടി​യെ​ത്താ​റു​ണ്ടോ?

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്ക് അ​നു​കൂ​ല​മാ​യ സാ​ഹ​ച​ര്യ​മു​ള്ള​പ്പോ​ൾ ‌പോ​ലും ന​മു​ക്ക​തി​നു ബാ​ധ്യ​ത​യി​ല്ലെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​മാ​റു​ക​യ​ല്ലേ നാം ​കൂ​ടു​ത​ൽ സ​മ​യ​വും ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. അ​തു മാ​ത്ര​മോ, ന​മ്മി​ൽ ചി​ല​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്ത​ര​ഹി​ത​മാ​യ പെ​രു​മാ​റ്റ​വും ധാ​ർ​ഷ്ട്യ​വും മൂ​ലം സ​ഹാ​യ​മ​ർ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ജീ​വി​തം പ​ല​പ്പോ​ഴും നാം ​ദു​രി​ത​പൂ​ർ​ണ​മാ​ക്കു​ക​യ​ല്ലേ ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്?

ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ സ​ഹോ​ദ​ര​ന്‍റെ കാ​വ​ൽ​ക്കാ​ര​നാ​ണോ? എ​ന്നു കാ​യേ​ൻ പ​ണ്ടു ദൈ​വ​ത്തോ​ടു ചോ​ദി​ച്ച​തി​ന്‍റെ വ്യ​ഗ്യാ​ർ​ഥം എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു? ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ സ​ഹോ​ദ​ര​ന്‍റെ കാ​വ​ൽ​ക്കാ​ര​ന​ല്ല എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ കാ​യേ​ൻ അ​ന്നു വി​വ​ക്ഷി​ച്ച​ത്? ഇ​ന്നും കാ​യേ​നെ​പ്പോ​ലെ ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണു സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ അ​ധി​ക​വും എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ അ​ത് അ​തി​ശ​യോ​ക്തി​യാ​കു​മോ?

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ ധാ​ർ​മി​ക​മാ​യ ബാ​ധ്യ​ത ന​മു​ക്കു​ണ്ട് എ​ന്നു പൊ​തു​വേ നാം ​സ​മ്മ​തി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തോ​ടൊ​പ്പം നി​യ​മ​പ​ര​മാ​യ ബാ​ധ്യ​ത​യും ന​മു​ക്കു​ണ്ട് എ​ന്ന​തു നാം ​മ​റ​ക്കേ​ണ്ട. ആ ​നി​യ​മ​മാ​ക​ട്ടെ എ​ല്ലാ നി​യ​മ​ങ്ങ​ളെ​ക്കാ​ൾ മു​ക​ളി​ലു​ള്ള ദൈ​വ​നി​യ​മ​മാ​ണ്. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ നി​യ​മം പ​റ​യു​ന്നു: നി​ന്‍റെ അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​നെ നി​ന്നെ​പ്പോ​ലെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ക.

ഇ​ത്ര​യും പ​ര​മോ​ന്ന​ത​മാ​യ ഒ​രു ദൈ​വ​നി​യ​മ​മു​ള്ള​പ്പോ​ൾ ആ​രെ​ങ്കി​ലും ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​തു നാം ​വെ​റു​തെ ക​ണ്ടു​നി​ന്നാ​ൽ അ​തെ​ങ്ങ​നെ ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​കും? പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും അ​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ അ​നു​കൂ​ല​മാ​യ ജീ​വി​ത​പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം ന​മു​ക്കു​ള്ള​പ്പോ​ൾ.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ഏ​തെ​ങ്കി​ലും രീ​തി​യി​ൽ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​നു​ള്ള ജീ​വി​ത​പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം ന​മു​ക്കു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​നു ദൈ​വ​ത്തി​നു ന​ന്ദി​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ജീ​വി​ത​സ​മു​ദ്ര​ത്തി​ൽ മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ന്ന​വ​രെ ന​മ്മു​ടെ കൈ​നീ​ട്ടി ന​മു​ക്കു സ​ഹാ​യി​ക്കാം.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ





Copyright @ 2020 , Rashtra Deepika Ltd.