പ​ട്ടാ​ള​ക്കാ​ര​ന്‍റെ പാ​ർ​ട്ടി
“മ​മ്മീ .... ബ​സ്സു വ​രു​ന്നു.”

ഗെ​യ്റ്റി​ങ്ക​ൽ നി​ന്ന രാ​ഹു​ൽ സ്കൂ​ൾ​ബസ് വ​രു​ന്ന​തു​ക​ണ്ട് വി​ളി​ച്ചുപ​റ​ഞ്ഞു. രാ​ഹു​ൽ ഗു​ഡ്ഷെ​പ്പേ​ർ​ഡ് സ്കു​ളി​ലെ വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി​യാ​ണ്. അ​വ​ന്‍റെ അ​നു​ജ​ത്തി ര​ശ്മി​യും അ​തേ സ്കൂ​ളി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യാ​ണു പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​ത്. രാ​ഹു​ൽ ഫോ​ർ​ത്തി​ലും ര​ശ്മി സെ​ക്ക​ൻ​ഡി​ലും.

ഗെ​യ്റ്റി​ങ്ക​ൽ വ​ണ്ടി​വ​ന്നു നി​ല്ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദം​കേ​ട്ട് ജ്യോ​തി കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ബാ​ഗു​മെ​ടു​ത്ത് ധൃ​തി​യി​ൽ ഗെയ്റ്റി​ങ്ക​ലേ​ക്കു ചെ​ന്നു. മ​മ്മി​യു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തോ​ടെ കു​ട്ടി​ക​ളി​രു​വ​രും ബ​സി​നു​ള്ളി​ൽ ക​ട​ന്നി​രു​ന്നു. “മ​മ്മി റ്റാ​റ്റാ,” വ​ണ്ടി നീ​ങ്ങി. ജ്യോ​തി തി​രി​ച്ചു വീ​ടി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി.

സ​മ​യം രാ​വി​ലെ എ​ട്ടു മ​ണി ക​ഴി​ഞ്ഞ് നാ​ല്പ​തു മി​നി​റ്റ്. ഗോ​പു ഇ​പ്പോ​ഴും പ​ത്ര​പാ​രാ​യ​ണ​ത്തി​ലാ​ണ.് ജ്യോ​തി​യു​ടെ ഭ​ർ​ത്താ​വാ​ണ​യാ​ൾ. ഒ​രു മു​ഴു​സ​മ​യ രാ​ഷ്ട്രീ​യ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ൻ. പ​ട്ടാ​ള​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. റി​ട്ട​യ​ർ ചെ​യ്തി​ട്ടി​പ്പോ​ൾ അ​ഞ്ചു വ​ർ​ഷ​മാ​കു​ന്നു. “ജ്യോ​തീ.... നീ ​അ​വി​ടെ എ​ന്തെ​ടു​ക്കു​ക​യാ... എ​ടീ ജ്യോ​തീ....” അ​യാ​ൾ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി തെ​ല്ല​രി​ശം ക​ല​ർ​ന്ന സ്വ​ര​ത്തി​ൽ അ​വ​ളെ വി​ളി​ച്ചു. “ദാ ​വ​രു​ന്നു” ജ്യോ​തി ഗോ​പു ഇ​രി​ക്കു​ന്ന ക​സേ​ര​യ്ക്ക​രു​കി​ലെ​ത്തി. “ഇ​ന്നു​ച്ച​യ്ക്ക് ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു പേ​രു​കൂ​ടി ഉ​ണ്ണാ​നു​ണ്ടാ​വും, ക​മ്മി​റ്റി​ക്കാ​രാ​ണ്.”

കു​റ​ച്ചു​നാ​ളാ​യി ഈ ​വീ​ട്ടി​ലെ ഒ​രു പ​തി​വാ​ണി​ത്. രാ​പ​ക​ലി​ല്ലാ​തെ പാ​ച​കം ചെ​യ്ത് ക​മ്മി​റ്റി​ക്കാ​രെ​യും പാ​ർ​ട്ടി​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​രെ​യും ഉൗ​ട്ടു​ക​യാ​ണ് ഇ​വി​ട​ത്തെ കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​യു​ടെ സ്ഥി​രം പ​ണി. പ​ല​പ്പോ​ഴും ഒ​രു മു​ന്ന​റി​യി​പ്പു​പോ​ലും ഇ​ല്ലാ​തെ​യാ​വും ഹോ​ട്ട​ലി​ലേ​ക്കെ​ന്ന​വ​ണ്ണം നേ​താ​വ് അ​നു​യാ​യി​ക​ളെ​യും​കൂ​ട്ടി എ​ത്തു​ക. വ​ന്ന​കാ​ലി​ൽ നി​ൽ​ക്കാ​തെ എ​ല്ലാ​വ​രും കൈ​ക​ഴു​കി ഇ​രി​ക്കും. ഏ​വ​രും ഇ​രു​ന്നു ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ലു​ട​നെ നേ​താ​വ് അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി ഓ​ർ​ഡ​റി​ടും.

“ജ്യോ​തീ, ചോ​റെ​ടു​ത്തോ. ഞ​ങ്ങ​ൾ അ​ഞ്ചു​പേ​രു​ണ്ട്. അ​ല്പം ക​ഴി​ഞ്ഞ് ര​ണ്ടു​പേ​രും​കൂ​ടി എ​ത്തും.”

ഇ​ല​ക്ഷ​ൻ കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ഞ്ചെ​ന്നു​ള്ള​ത് പ​ത്തും പ​തി​ന​ഞ്ചു​മൊ​ക്കെ ആ​യെ​ന്നു​വ​രും. ഇ​ങ്ങ​നെ​യു​ള​ള മി​ക്ക ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ലും ജ്യോ​തി​ക്കു മി​ച്ചം പ​ട്ടി​ണി മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും. “നീ ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ക​ഴി​ച്ചോ എ​ന്നോ പെ​ട്ടെ​ന്നെ​ല്ലാ​വ​രും കൂ​ടി വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ നി​ന​ക്കു ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടാ​യോ ” എ​ന്നൊ​ന്നും അ​യാ​ൾ അ​വ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ക്കാ​റി​ല്ല.

ജ്യോ​തി​ക്ക് വീ​ട്ടി​ൽ എ​ടു​പ്പ​ത് പ​ണി​യു​ണ്ട്. പ​ശു​ക്ക​ളെ കു​ളി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും തീ​റ്റ​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും . അ​വ​യെ ക​റ​ന്നു പാ​ൽ ക​ട​ക​ളി​ൽ കൊ​ണ്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​മൊ​ക്കെ അ​വ​ൾ ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ആ ​വ​ശ​ത്തേ​ക്കൊ​ന്നും അ​യാ​ൾ തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​റേ​യി​ല്ല.

പാ​ർ​ല​മെ​ന്‍റ് തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പി​ൽ ത​ന്‍റെ പാ​ർ​ട്ടി വ​ൻ​വി​ജ​യം നേ​ടി​യ​തി​ന്‍റെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ലാ​ണ് നേ​താ​വ്. തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പ് ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ ജ്യോ​തി കി​ട​പ്പി​ലാ​യി. അ​ക്കാ​ര്യം അ​യാ​ൾ അ​റി​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും നി​ന​ക്കെ​ന്തു​പ​റ്റി​യെ​ന്നോ “മ​രു​ന്നു ക​ഴി​ച്ചോ” യെ​ന്നോ ഒ​ന്നും അ​യാ​ൾ അ​വ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല. ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന്‍റെ സ്നേ​ഹ​ശൂ​ന്യ​മാ​യ പെ​രു​മാ​റ്റം ജ്യോ​തി​യെ വ​ല്ലാ​തെ ത​ള​ർ​ത്തി. താ​മ​സം​വി​നാ സു​ഖം​പ്രാ​പി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അ​ന്നു​മു​ത​ൽ അ​വ​ൾ മൗ​ന​വ്ര​ത​ത്തി​ലാ​യി.

ത​ന്‍റെ കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ ആ​ഭ്യ​ന്ത​ര​പ്ര​ശ്നം നേ​താ​വി​ന്‍റെ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ടു. അ​വ​സാ​നം ഒ​രു സ​ന്ധി​സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന് അ​യാ​ൾ മു​ന്നി​ട്ടി​റ​ങ്ങി. “നീ ​ഇ​ങ്ങോ​ട്ടി​രി​ക്ക്.” “വേ​ണ്ട ഞാ​നി​വി​ടെ നി​ന്നോ​ളാം” “ഇ​ങ്ങോ​ട്ടി​രി​ക്കെടീ.” അ​യാ​ൾ അ​വ​ളെ പി​ടി​ച്ച​ടു​ത്തി​രു​ത്തി. പ്ര​ശ്ന​പ​രി​ഹാ​ര​ത്തി​നൊ​രു ആ​ദ്യ​പ​ടി “മോ​ളേ, നി​ന​ക്കെ​ന്തു​പ​റ്റി?” അ​യാ​ൾ അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് നോ​ക്കി ചോ​ദി​ച്ചു.
അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞു. ആ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​ഴു​കി​യി​റ​ങ്ങി​യ ക​ണ്ണീ​ർ അ​യാ​ളു​ടെ മ​ടി​യി​ൽ വീ​ണു. “കു​റേ നാ​ളാ​യി നി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ എ​നി​ക്കൊ​രു ശ്ര​ദ്ധ​യു​മി​ല്ല. എ​നി​ക്ക​റി​യാം. എ​ല്ലാം എ​ന്‍റെ കു​ഴ​പ്പ​മാ. നീ ​ഉ​ണ്ണു​ന്നു​ണ്ടോ ഉ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ എ​ന്നൊ​ന്നും ഞാ​ൻ തി​ര​ക്കാ​റേ​യി​ല്ല.

നി​ന്‍റെ സ്ഥാ​ന​ത്ത് വേ​റെ വ​ല്ല സ്ത്രീ​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ പ​ണ്ടേ എ​ല്ലാം ഇ​ട്ടേ​ച്ചു​പോ​യേ​നെ. മോ​ളേ, എ​നി​ക്കീ​ശ്വ​ര​ൻ ന​ല്കി​യ ഒ​ര​നു​ഗ്ര​ഹ​മാ നീ. ​പാ​ർ​ട്ടി​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​നം കൂ​ടി​യ​താ എ​ല്ലാ പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കും കാ​ര​ണം. ചെ​യ്ത തെ​റ്റു​ക​ൾ​ക്കു നീ ​പ​റ​യു​ന്ന ഏ​തു പ​രി​ഹാ​ര​വും ചെ​യ്യാ​ൻ ഞാ​ൻ ത​യ്യാ​റാ. നീ ​എ​ന്നോ​ടെ​ല്ലാം പൊ​റു​ത്തെ​ന്നൊ​ന്നു പ​റ.”

അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞെ​ഴു​കി. അ​വ​ളു​ടെ മാ​ത്ര​മ​ല്ല. അ​യാ​ളു​ടെ​യും. ദുഃ​ഖ​ത്താ​ല​ല്ല, സ​ന്തോ​ഷ​ത്താ​ൽ. “നീ ​വാ ഇ​ന്ന​ത്തെ ആ​ഹാ​രം ന​മു​ക്കു ര​ണ്ടു​പേ​ർ​ക്കും​കൂ​ടി വ​യ്ക്കാം.” അ​വ​ളു​ടെ തോ​ള​ത്തു കൈ​യി​ട്ട് അ​വ​ളെ​യും കൂ​ട്ടി അ​യാ​ൾ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ലേ​ക്കു പോ​യി.

സി​റി​യ​ക് കോ​ട്ട​യി​ൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.