അ​നു​രാ​ധ​യ്ക്കൊ​രു പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​നം
വി​വാ​ഹി​ത​നാ​യ അ​യാ​ൾ അ​നു​രാ​ധ​യ്ക്കൊരു പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​ന​മെ​ഴു​തി. അ​യാ​ൾ ജ​യ​ദേ​വ​ൻ. വ​യ​സ് മു​പ്പ​ത്. ര​ണ്ടു കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പി​താ​വ്. ഭാ​ര്യ സ്മൃ​തി. ഇ​രു​വ​ർ​ക്കും കു​വൈ​റ്റി​ൽ ജോ​ലി. അ​വ​ധി​ക്കു നാ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​താ​ണ്. തി​രി​കെ പോ​കാ​ൻ ഇ​നി പ​ത്തു ദി​ന​ങ്ങ​ൾ​കൂ​ടി മാ​ത്രം. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ​യാ​ണ് അ​യാ​ൾ​ക്കി​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു തോ​ന്ന​ലു​ണ്ടാ​യ​ത്. അ​നു​രാ​ധ ഒ​രു സ്ലിം ​ബ്യൂ​ട്ടി​യാ​ണ്. വ​യ​സ് ഇ​രു​പ​ത്. ഡി​ഗ്രി ക​ഴി​ഞ്ഞു. ആ​ന്‍റി​ക്കൊ​പ്പം കോ​ട്ട​യ​ത്തു താ​മ​സി​ക്കു​ന്നു. കംപ്യൂട്ട​ർ പ​ഠ​നം. ഡാ​ഡി​യും മ​മ്മി​യും വി​ദേ​ശ​ത്ത്.

ആ​ന്‍റി ഒ​രു കൗ​ണ്‍​സ​ല​റാ​ണ്. സ്വ​ന്ത​മാ​യി ഒ​രു ക്ലി​നി​ക്കു​ണ്ട്. ക്ലി​നി​ക്കി​ൽ കൗ​ണ്‍​സലിം​ഗി​നാ​യി എ​ത്തി​യ​താ​ണ​വ​ർ. ജ​യ​ദേ​വ​നും സ്മൃ​തി​യും. മൂ​ന്നു​ദി​വ​സം അ​വ​രി​രു​വ​രും ക്ലി​നി​ക്കി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​നു​രാ​ധ ആ​രു​മാ​യും പെ​ട്ടെ​ന്നു ച​ങ്ങാ​ത്തം​കൂ​ടു​ന്ന പ്ര​കൃ​ത​ക്കാ​രി​യാ​ണ്. ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു മു​ട്ടു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു ക​ണ്ടാ​ൽ അ​ങ്ങോ​ട്ടു ക​യ​റി മു​ട്ടും. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ​വ​ൾ ജ​യ​ദേ​വ​നു​മാ​യി പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടാ​ൻ ഇ​ട​യാ​യ​ത്.

അ​നു​രാ​ധ​യ്ക്ക് ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ആ​ദ്യ​ത്തെ പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​ന​മാ​ണി​തെ​ന്ന് നി​ങ്ങ​ൾ ക​രു​തേ​ണ്ടാ. അ​ഞ്ചു പേ​രി​ൽ​നി​ന്നാ​യി എ​ട്ടു പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​ന​ങ്ങ​ൾ ഇ​തി​നോ​ട​കം അ​വ​ൾ​ക്ക് കി​ട്ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഇ​തി​പ്പോ​ൾ അ​വ​ൾ കൈ​പ്പ​റ്റു​ന്ന ഒ​ൻ​പ​താ​മ​ത്തെ ക​ത്താ​ണ്. ഇ​ങ്ങ​നെ പോ​യാ​ൽ ഭാ​വി​യി​ൽ അ​വ​ളെ തേ​ടി​യെ​ത്തു​ന്ന​ത് ക​ത്തു​ക​ളു​ടെ ഒ​രു നീ​ണ്ട​നി​ര ത​ന്നെ​യാ​വും.

ജ​യ​ദേ​വ​ൻ അ​നു​രാ​ധ​യു​ടെ മ​റു​പ​ടി​യും കാ​ത്തി​രു​ന്നു. തി​രി​കെ കു​വൈ​റ്റി​ലേ​ക്കു പ​റ​ക്കും​മു​ന്പ് എ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ളു​ടെ ക​ത്ത് ല​ഭി​ക്കു​മെ​ന്ന​യാ​ൾ ക​രു​തി. പ​ക്ഷേ, അ​തു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് കാ​റി​ൽ ക​യ​റു​ന്പോ​ഴും അ​യാ​ളു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ അ​നു​രാ​ധ​യു​ടെ ക​ത്തു​മാ​യെ​ത്തു​ന്ന പോ​സ്റ്റു​മാ​നെ തി​ര​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. കു​വൈ​റ്റി​ലെ​ത്തി​യ അ​യാ​ൾ വീ​ണ്ടും അ​വ​ൾ​ക്കെ​ഴു​തി. ഒ​ന്ന​ല്ല, പ​ല ത​വ​ണ. ഇ​പ്പോ​ഴും അ​യാ​ൾ അ​വ​ളു​ടെ ക​ത്തു​മാ​യെ​ത്തു​ന്ന പോ​സ്റ്റു​മാ​നെ​യും കാ​ത്തിരിക്കുന്നു.

“അ​നു​രാ​ധേ....” “എ​ന്താ ആ​ന്‍റി ?.” “നീ ​ഇ​തു​ക​ണ്ടോ?.” കൈ​യി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ത്തു​കാ​ട്ടി ആ​ന്‍റി അ​വ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു. പ​ഴ​യ പ്ര​ശ്നം​ത​ന്നെ. വീ​ണ്ടും ഒ​രു പ്രേ​മ​ലേ​ഖ​നം കൂ​ടി. ഇ​ത്ത​വ​ണ​ത്തെ ക​ക്ഷി കോ​ള​ജു​കു​മാ​ര​നാ​യ വി​ജി​ലാ​ണ്. പ​യ്യ​ന് പ്രാ​യം പ​തി​നെ​ട്ട്. കോ​ള​ജി​ലെ ന​ന്പ​ർ​വ​ണ്‍ ഗാ​യ​ക​ൻ. കോ​ള​ജ്ഡേ​യ്ക്ക് പാ​ട്ടു​പാ​ടി​യ വി​ജി​ലി​ന്‍റെ സ്വ​ര​മാ​ധു​രി​യെ പ്ര​കീ​ർ​ത്തി​ച്ച് അ​നു​രാ​ധ സം​സാ​രി​ച്ച​താ​ണ് അ​വ​ന് അ​വ​ളോ​ട് അ​നു​രാ​ഗം തോ​ന്നാ​ൻ കാ​ര​ണ​മാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്ന​ത്.

“മോ​ളേ... നി​ന്‍റെ ഈ ​പോ​ക്ക് അ​പ​ക​ട​ത്തി​ലേ​ക്കാ.” ആ​ന്‍റി പ​റ​ഞ്ഞു. “ആ​രോ​ടും മി​ണ്ടാ​ൻ പാ​ടി​ല്ലെ​ന്നാ​ണോ ആ​ന്‍റി പ​റ​യു​ന്ന​ത്?.” “അ​ങ്ങ​നെ ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല​ല്ലോ..” “പി​ന്നെ ഞാ​നെ​ന്തു ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നാ?.” “അ​തി​രു​വി​ട്ടു​ള്ള നി​ന്‍റെ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട​ലി​നും ഇ​ട​പെ​ട​ലി​നു​മൊ​ക്കെ നീ ​ക​ടി​ഞ്ഞാ​ണി​ട​ണം..”

“ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ വ​രു​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചാ​ണോ ആ​ന്‍റീ ഞാ​ൻ....” അ​വ​ളു​ടെ ക​ണ്ഠ​മി​ട​റി. “പോ​ട്ടെ നി​ന്നെ വി​ഷ​മി​പ്പി​ക്കാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത​ല്ല.” ആ​ന്‍റി അ​വ​ളെ ആ​ശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു. “ഈ ​ആ​ണു​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ എ​ന്താ ആ​ന്‍റി ഇ​ങ്ങ​നെ .” അ​വ​ൾ ആ​ന്‍റി​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു. “എ​ല്ലാ​വ​രും ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ന്നു​മ​ല്ല. പ​ക്വ​മ​തി​ക​ള​ല്ലാ​ത്ത ചി​ല​രാ​ണ് നി​ന്‍റെ പെ​രു​മാ​റ്റ​രീ​തി​യെ തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്..” “അ​പ്പോ​ൾ അ​തെ​ങ്ങ​നെ എ​ന്‍റെ കു​ഴ​പ്പ​മാ​കും? .” “ആ​ളും ത​ര​വും നോ​ക്കാ​തെ ച​ങ്ങാ​ത്ത​ത്തി​നു പോ​കു​ന്ന​താ നി​ന്‍റെ കു​ഴ​പ്പം.”

“കൂ.... ​കൂ.... കൂ....” ​കോ​ളിം​ഗ് ബെ​ല്ലി​ലെ കി​ളി ചി​ല​ച്ചു. ആ​ന്‍റി ക​ത​കു തു​റ​ന്നു. പോ​സ്റ്റു​മാ​നാ​ണ്. “ടീ​ച്ച​റെ, ഒ​രു ക​ത്തു​ണ്ട്. അ​നു​രാ​ധ കൃ​ഷ്ണ​കു​മാ​റി​നാ.” ആ​ന്‍റി ക​ത്തു​പൊ​ട്ടി​ച്ചു. ക​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ട​മ ആ​രെ​ന്നു നോ​ക്കി. മ​റ്റാ​രു​മ​ല്ല. ആ ​പ​യ്യ​ൻ ത​ന്നെ വി​ജി​ൽ. നോ​ക്ക​ണേ, ആ​ളും ത​ര​വും നോ​ക്കാ​തെ ച​ങ്ങാ​ത്തം കൂ​ടാ​ൻ പോ​കു​ന്ന പെ​ണ്‍​കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കു പ​റ്റു​ന്ന അ​ബ​ദ്ധ​ങ്ങ​ൾ.

സി​റി​യ​ക് കോ​ട്ട​യി​ൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.