കൊ​റോ​ണ ത​ന്ന ടി​വി
“വേ​ഗം പൊ​യ്ക്കോ. നേ​രം വ​യ്യി​ക്ക​ണ്ട”.

ഇ​ള​നീ​ല നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള ചാ​യം​പൂ​ശി​യ ഒ​രു കെ​ട്ടി​ട​ത്തി​ന്‍റെ ഒ​ന്നാം നി​ല​യി​ലെ ഒ​രു ജ​നാ​ല​യ്ക്ക് പി​റ​കി​ൽ നി​ന്നാ​ണ് ആ ​ശ​ബ്ദം കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​ത്. ആ ​ജ​നാ​ല​യു​ടെ ഇ​ളം​പ​ച്ച​നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള ക​ർ​ട്ട​നു പു​റ​കി​ൽ ആ​രോ നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഞാ​നും അ​മ്മ​യും ഓ​ട്ടോ​യി​ൽ ക​യ​റി തി​രി​കെ​പ്പോ​രു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും ക​ർ​ട്ട​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ പു​റ​ത്തി​ട്ട കൈ​ക​ൾ വീ​ശി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

“വാ​വേ, എ​ടാ വാ​വേ”​അ​മ്മ​യു​ടെ വി​ളി എ​ന്നെ ഉ​റ​ക്ക​ത്തി​ൽ നി​ന്നു​ണ​ർ​ത്തി. ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന സ്വ​പ്നം പാ​തി​യി​ൽ മു​റി​ഞ്ഞു​പോ​യ​തി​ന്‍റെ ദേ​ഷ്യ​ത്തി​ൽ അ​ച്ഛ​ന്‍റെ പു​ത​പ്പ് പി​ന്നെ​യും മേ​ലേ​ക്ക് വ​ലി​ച്ചി​ട്ട് തി​രി​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്നു. പു​റ​ത്ത് മ​ഴ അ​ൽ​പാ​ൽ​പ​മാ​യി പെ​യ്തു​വീ​ഴു​ന്നു. ചോ​ർ​ച്ച ത​ട​യാ​നാ​യി ഓ​ടി​നു​മു​ക​ളി​ൽ ഇ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന പ​ടു​ത​യു​ടെ കൂ​ടു​ത​ലു​ള്ള ഭാ​ഗം കി​ഴ​ക്കു​വ​ശ​ത്തേ​ക്ക് വ​ലി​ച്ചു​കെ​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.

അ​തി​ൽ വെ​ള്ളം വീ​ഴു​ന്ന ശ​ബ്ദം ഈ ​പാ​യി​ൽ കി​ട​ന്ന് കേ​ൾ​ക്കാം. ആ ​ശ​ബ്ദം ഇ​ഷ്ട​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഈ ​മ​ഴ​ക്കാ​ല​ത്ത് ആ ​ശ​ബ്ദം സ​ഹി​ക്കാ​തെ നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ല. ഒ​രു​പ​ക്ഷെ മ​ഴ​യി​ൽ നി​ന്നു​ള്ള സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന് പ​ടു​ത ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന കൂ​ലി​യാ​യി​രി​ക്കാം ഈ ​ശ​ബ്ദം. സി​മ​ന്‍റ് ത​റ​യി​ൽ പ​തി​വു വി​രു​ന്നു​കാ​രെ​പ്പോ​ലെ ഈ​ർ​പ്പം വ​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. പാ​യ മ​ട​ക്കി എ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ൾ രാ​ത്രി​യി​ൽ പാ​യി​ൽ കി​ട​ന്ന് മൂ​ത്ര​മൊ​ഴി​ച്ച​താ​ണെ​ന്ന് അ​നു​ജ​ത്തി​മാ​ർ ക​ളി​യാ​ക്കാ​ൻ​വ​രും.

മ​ണ്ണി​ഷ്ടി​ക ഈ​ർ​പ്പം വ​ലി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി​യ​തി​ന്‍റെ ഒ​രു മ​ണ​മു​ണ്ട് വീ​ടി​ന​ക​ത്ത്. ഇ​നി മ​ഴ​ക്കാ​ലം മാ​റാ​തെ ര​ക്ഷ​യി​ല്ല. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും മ​ഴ​ക്കാ​ലം എ​ന്നും ദു​രി​ത​കാ​ലം ആ​ണ​ല്ലോ. അ​മ്മ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ൽ പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളോ​ട് സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ട് കു​റ​ച്ച​ധി​കം സ​മ​യ​മാ​യി. എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കാ​ൻ മ​ന​സു​വ​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​ട്ടും വ​ലി​യ വി​ശേ​ഷ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ഇ​ന്ന​ല​ത്തെ റേ​ഷ​ന​രി​യു​ടെ ചോ​റ്, ചൂ​ടാ​ക്കി സ​വാ​ള​യും വാ​ട്ടി​ത്ത​രും. അ​ച്ഛ​ൻ മ​രി​ച്ച​തി​ൽ​പ്പി​ന്നെ ഈ ​വീ​ട്ടി​ലെ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യു​ള്ള പ്ര​ഭാ​ത​ഭ​ക്ഷ​ണം ഇ​താ​ണ്.
“വാ​വേ, എ​ഴു​ന്നേ​ക്കെ​ടാ. പ​ല്ലു​തേ​ച്ച് ക​ഞ്ഞി​കു​ടി​ച്ച് വ​ല്ല​തും പ​ഠി​ക്കാ​ൻ നോ​ക്ക്.”

അ​മ്മ ആ​ടി​ന് വെ​ള്ളം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ സ്ഥി​രം ഡ​യ​ലോ​ഗു​ക​ൾ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി. സ്ഥി​രം കേ​ട്ടു​കേ​ട്ട് ആ​ടു​ക​ൾ​ക്കു​പോ​ലും ആ ​ഡ​യ​ലോ​ഗു​ക​ൾ മ​ടു​പ്പാ​യി​ക്കാ​ണും. വാ​വേ എ​ന്ന വി​ളി ത​ന്നെ ദേ​ഷ്യ​മാ​ണ്. പ​ത്തി​ൽ എ​ത്തി​യി​ട്ടും വാ​വേ എ​ന്നേ അ​മ്മ വി​ളി​ക്കൂ. ക്ലാ​സ് ടീ​ച്ച​റെ കാ​ണാ​ൻ എ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​പോ​ലും വാ​വ​യെ​ന്നാ​ണ് എ​ന്നെ വി​ളി​ച്ച​ത്.

അ​ന്ന് ടീ​ച്ച​ർ​പോ​ലും എ​ന്നെ ക​ളി​യാ​ക്കി. എ​ത്ര​പ​റ​ഞ്ഞാ​ലും അ​മ്മ ആ ​വി​ളി മാ​റ്റി​ല്ല. എ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​ട്ട് എ​ന്ത് പ​ഠി​ക്കാ​നാ​ണ്? ടീ​ച്ചേ​ഴ്സ് ഓ​ൺ​ലൈ​ൻ ക്ലാ​സു​ക​ൾ ന​ട​ത്തു​ന്നു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ മൊ​ബൈ​ൽ ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ അ​വി​ടെ ന​ട​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തെ​ന്ന് ഒ​രു പി​ടി​ത്ത​വു​മി​ല്ല. മൊ​ബൈ​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടും കാ​ര്യ​മി​ല്ല, വീ​ടി​ന​ക​ത്ത് സി​ഗ്ന​ലൊ​ന്നും കി​ട്ടി​ല്ല.

അ​മ്മ​യു​ടെ പ​ഴ​ഞ്ച​ൻ മൊ​ബൈ​ൽ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യാ​ൽ പി​ന്നെ മി​ണ്ടാ​റേ​യി​ല്ല. വാ​ട്സ്ആ​പ്പി​ൽ ടീ​ച്ച​ർ​മാ​ർ ക്ലാ​സ്നോ​ട്ട് വി​ടു​ന്നു​ണ്ട്. കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ ജോ​ബി​യു​ടെ വീ​ട്ടി​ൽ​പോ​യി അ​ത് പ​ക​ർ​ത്തി​യെ​ഴു​തും. ഇ​ന്ന​ലെ അ​വ​ന്‍റെ ചേ​ട്ട​ൻ ഡ​ൽ​ഹി​യി​ൽ നി​ന്നും വ​ന്നു. അ​തോ​ടെ അ​വ​രെ​ല്ലാം ക്വാ​റ​ന്‍റീ​നി​ൽ ആ​യി. ഇ​നി​യു​ള്ള​ത് എ​ന്‍റെ അ​തേ ക്ലാ​സി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന മ​ഞ്ജു​വി​ന്‍റെ വീ​ടാ​ണ്. പ​ക്ഷേ അ​വ​ളു​ടെ അ​പ്പ​ന് എ​ന്നെ കാ​ണു​ന്ന​തേ ഇ​ഷ്ട​മ​ല്ല. പ​ഠി​പ്പു​നി​ർ​ത്തി വ​ല്ല ജോ​ലി​ക്കും പോ​കാ​നാ​ണ് അ​ങ്ങേ​രു പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ഞാ​ൻ പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​ഹ​ങ്കാ​ര​മാ​ണു​പോ​ലും.

എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു പ​ല്ലു​തേ​ച്ചു വ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​മ്മൂ​മ്മ ക​ടും​കാ​പ്പി​യു​മാ​യി വ​ന്നു. പ​തി​വു​പോ​ലെ ഒ​രു ക​ഷ്ണം ശ​ർ​ക്ക​ര ക​യ്യി​ൽ ത​ന്നു.

“ഇ​തോ​ടെ ശ​ർ​ക്ക​ര​യും തീ​ർ​ന്നു. ഇ​നി ശ​മ്പ​ളം കി​ട്ടാ​തെ ഒ​ന്നും ന​ട​ക്കി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് നാ​ളെ മു​ത​ൽ കാ​പ്പി​ക്ക് മ​ധു​ര​ണ്ടാ​വി​ല്ല”

അ​മ്മ​യു​ടെ മു​ന്ന​റി​യി​പ്പ്. ജീ​വി​ത​ത്തി​നോ മ​ധു​ര​മി​ല്ല, ആ​കെ​യു​ള്ള മ​ധു​രം എ​ല്ലാ ദി​വ​സ​വും ക​ടും​കാ​പ്പി​യു​ടെ കൂ​ടെ കി​ട്ടു​ന്ന ശ​ർ​ക്ക​ര ക​ഷ​ണ​ത്തി​നാ​ണ്. ഇ​നി നാ​ളെ മു​ത​ൽ അ​തും അ​ന്യ​മാ​കും. ക​യ്യി​ലെ ശ​ർ​ക്ക​ര ക​ഷ്ണ​ത്തി​ലേ​ക്ക് കൊ​തി​യോ​ടെ നോ​ക്കു​ന്ന അ​നു​ജ​ത്തി​ക്ക് അ​തു​കൊ​ടു​ത്തു. ഏ​താ​യാ​ലും നാ​ളെ മു​ത​ൽ മ​ധു​ര​മു​ണ്ടാ​കി​ല്ല​ല്ലോ. ഇ​പ്പോ​ഴേ അ​തു​മാ​യി പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം.

അ​മ്മ​യ്ക്ക് ജോ​ലി​ക്ക് പോ​കേ​ണ്ട സ​മ​യ​മാ​യി. കു​റെ നാ​ള​ത്തെ അ​ല​ച്ചി​ലി​നു​ശേ​ഷം അ​മ്മ​യ്ക്കി​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ജോ​ലി​യു​ണ്ട്. വ്യാ​പാ​രി വ്യ​വ​സാ​യി ഏ​കോ​പ​ന സ​മി​തി​യു​ടെ പേ​രി​ലു​ള്ള ചി​ട്ടി പി​രി​ക്ക​ൽ. രാ​വി​ലെ വൈ​കി​ട്ട് വ​രെ ഇ​രി​ട്ടി​യി​ലെ എ​ല്ലാ ക​ട​ക​ളും ക​യ​റി​യി​റ​ങ്ങ​ണം. മാ​സാ​വ​സാ​നം കി​ട്ടു​ന്ന​ത് 6000 രൂ​പ.

അ​തു​കൊ​ണ്ടു​വേ​ണം എ​ന്‍റെ​യും ര​ണ്ട് അ​നു​ജ​ത്തി​മാ​രു​ടെ​യും അ​മ്മ​യു​ടെ​യും അ​മ്മൂ​മ്മ​യു​ടെ​യും വ​യ​റു​നി​റ​യാ​ൻ. സ്കൂ​ൾ അ​ങ്ങ് ദൂ​രെ​യാ​ണ്. ഈ ​മ​ല​യി​ൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങി അ​ടു​ത്ത​മ​ല​യും ക​യ​റി വേ​ണം റോ​ഡി​ലെ​ത്താ​ൻ. അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് പി​ന്നെ​യും 6 കി​ലോ​മീ​റ്റ​ർ. അ​നു​ജ​ത്തി​മാ​ർ ഉ​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് അ​മ്മ ഓ​ട്ടോ​യി​ലാ​ണ് സ്കൂ​ളി​ലേ​ക്ക് വി​ടു​ന്ന​ത്. അ​മ്മ​യു​ടെ ശ​മ്പ​ളം മു​ഴു​വ​ൻ പോ​കു​ന്ന​ത് ഓ​ട്ടോ​ക്കാ​ര​ന് ന​ൽ​കി​യാ​ണ്.

“വാ​വേ, ഇ​ന്ന​ലെ​യും ലി​ല്ലി ടീ​ച്ച​ർ വി​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു. ടി​വി ഇ​ല്ലാ​തെ പ​റ്റി​ല്ലാ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ർ പ​റ​യു​ന്നെ. ഞാ​ൻ എ​ന്ത് ചെ​യ്യാ​നാ​ണ്. ഒ​രു ടി​വി വാ​ങ്ങാ​നു​ള്ള വ​കു​പ്പ് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നേ​ൽ ഞാ​ൻ പ​ണ​യം വ​ച്ച ക​മ്മ​ലെ​ങ്കി​ലും എ​ടു​പ്പി​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​രി​ട്ടി മു​ഴു​വ​ൻ എ​ല്ലാ ദി​വ​സോം ന​ട​ക്കു​ന്ന​താ. എ​ല്ലാ ക​ട​യി​ലും​കേ​റ​ണം. ഒ​രു ക​മ്മ​ലു​പോ​ലു​മി​ല്ലാ​തെ ന​ട​ക്കു​ന്ന വി​ഷ​മം ആ​ർ​ക്കു മ​ന​സി​ലാ​വും?”

ഒ​രു ടി​വി ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ വി​ക്ടേ​ഴ്സ് ചാ​ന​ലി​ലെ ക്ലാ​സ്‌് എ​ങ്കി​ലും കൂ​ടാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ബാ​ക്കി സ​മ​യം സി​നി​മ​കാ​ണാ​നോ ക്രി​ക്ക​റ്റ് കാ​ണാ​നോ ഒ​ക്കെ സൗ​ക​ര്യ​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷെ സ്വ​ന്ത​മാ​യി ഒ​രു ടി​വി ഇ​ല്ല. അ​ച്ഛ​നു​ള്ള​പ്പോ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ടി​വി ഇ​നി ന​ന്നാ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് അ​നീ​ഷ് ചേ​ട്ട​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ക​ഴി​ഞ്ഞ ട്വ​ന്‍റി ട്വ​ന്‍റി വേ​ൾ​ഡ് ക​പ്പ് സ​മ​യ​ത്ത് ഞാ​ൻ പു​ള്ളി​ക്കാ​ര​ന്‍റെ കാ​ലു പി​ടി​ച്ച​താ​ണ്. ഇ​നി ര​ക്ഷ​യി​ല്ല. പു​തി​യ​ത് വാ​ങ്ങു​ക മാ​ത്ര​മാ​ണ് പോം ​വ​ഴി. ആ ​വ​ഴി​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ യാ​തൊ​രു പ്ര​തീ​ക്ഷ​യും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​താ​ണ്.

“ഞാ​ൻ ഇ​രി​ട്ടീ ചെ​ല്ലു​മ്പോ ആ ​അ​ന്തോ​ണി അ​ച്ച​നെ വി​ളി​ച്ചു​നോ​ക്കാം. കു​റ​ച്ചു പൈ​സ ക​ട​മാ​യി ചോ​ദി​ക്കാം”.

അ​മ്മ ഇ​റ​ങ്ങു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പാ​യി പ​റ​ഞ്ഞു. അ​ത് ന​ല്ലൊ​രു ഐ​ഡി​യ ആ​ണെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് തോ​ന്നി. കി​ട്ടി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും സാ​ര​മി​ല്ല. ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യോ ക​ളി​യാ​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യി​ല്ല. ഏ​താ​യാ​ലും കു​റ​ച്ചു​നാ​ളു​ക​ളാ​യി അ​ന്തോ​ണി അ​ച്ച​ന്‍റെ സ​ഹാ​യ​മാ​ണ​ല്ലോ അ​ടു​പ്പി​ൽ തീ ​ക​ത്തി​ക്കു​ന്ന​ത്. കൊ​റോ​ണ വ​ന്ന് ലോ​ക്ക്ഡൗ​ൺ ആ​രം​ഭി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ആ​കെ വി​ളി​ച്ച​തും ക്ഷേ​മം അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച​തും അ​ച്ച​ൻ മാ​ത്ര​മാ​ണ്. അ​ത്യാ​വ​ശ്യം ഒ​രു മാ​സ​ത്തേ​ക്കു​ള്ള പ​ല​ച​ര​ക്കു സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ വാ​ങ്ങാ​നും അ​ച്ച​ൻ പൈ​സ ത​ന്നി​രു​ന്നു.

അ​ന്തോ​ണി അ​ച്ഛ​നെ കാ​ണാ​ൻ പോ​യ​തു​മു​ത​ൽ അ​മ്മ​യ്ക്ക് വ​ള​രെ സ​മാ​ധാ​ന​മാ​ണ്. എ​ല്ലാ മാ​സ​ത്തി​ലും അ​ച്ച​ൻ ന​ൽ​കു​ന്ന പൈ​സ ചെ​റു​തെ​ങ്കി​ലും വ​ള​രെ സ​ഹാ​യ​ക​മാ​കു​ന്നു​ണ്ട്. മ​ഠ​ത്തി​ലെ സി​സ്റ്റേ​ഴ്സി​ന്‍റെ നി​ർ​ദേ​ശ​പ്ര​കാ​ര​മാ​ണ് പോ​യ​ത്. ഏ​താ​യാ​ലും അ​ച്ച​ൻ എ​ല്ലാ മാ​സ​വും ചെ​റി​യൊ​രു സ​ഹാ​യം ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ട്. വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ള്ള അ​ത്യാ​വ​ശ്യം സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ വാ​ങ്ങു​ന്ന​ത് അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്.

പി​ന്നെ​യും എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ പ​തം പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടും അ​നു​ജ​ത്തി​മാ​ർ​ക്ക് ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള ജോ​ലി നി​ർ​ദേ​ശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും അ​മ്മ മ​ല​യി​റ​ങ്ങാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഇ​നി അ​മ്മ വ​ര​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ വൈ​കു​ന്നേ​രം അ​ഞ്ചു മ​ണി ആ​ക​ണം. കൊ​റോ​ണ ആ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് പു​റ​ത്തു​പോ​കാ​നോ കൂ​ട്ടു​കാ​രു​മാ​യി ക​ളി​ക്കാ​നോ ക​ഴി​യി​ല്ല. അ​ടു​ത്തെ​ങ്ങും വീ​ടു​ക​ളു​മി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​നു​ജ​ത്തി​മാ​രെ ഒ​റ്റ​യ്ക്കാ​ക്കി​പ്പോ​യാ​ൽ അ​മ്മ വ​ഴ​ക്കു​പ​റ​യും. കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി​യും പ​ഴ​യ ക​ഥാ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ പി​ന്നെ​യും വാ​യി​ച്ചും സ​മ​യം ക​ള​യു​ക​ത​ന്നെ. ഒ​രു ടി​വി ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്ന് കൊ​തി​യോ​ടെ ഓ​ർ​ത്തു.

ഒ​രു​പ​ക്ഷേ വീ​ട്ടി​ൽ ടി​വി ഇ​ല്ലാ​ത്ത ക്ലാ​സി​ലെ ഒ​രേ​യൊ​രു കു​ട്ടി ഞാ​ൻ മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും. എ​ല്ലാ​വ​രും സി​നി​മ​യും ക്രി​ക്ക​റ്റും സീ​രി​യ​ലു​ക​ളും ഫു​ട്ബോ​ളും ഒ​ക്കെ കാ​ണു​മ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ മാ​ത്രം അ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​നി​ല്ലാ​തെ ത​ഴ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ജോ​ബി​യു​ടെ ചേ​ട്ട​ൻ വ​രു​മ്പോ​ൾ പു​തി​യ ടി​വി വാ​ങ്ങു​മെ​ന്നും അ​പ്പോ​ൾ പ​ഴ​യ ടി​വി എ​നി​ക്ക് ത​രാ​മെ​ന്നും അ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​താ​ണ്.

ന​ട​ക്കു​മോ ആ​വോ? ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ അ​വ​ന്‍റെ വീ​ട്ടി​ലെ ടി​വി 28 ഇ​ഞ്ച് ആ​ണു​പോ​ലും. ചേ​ട്ട​ൻ വ​രു​മ്പോ​ൾ 50 ഇ​ഞ്ചി​ന്‍റെ വാ​ങ്ങു​മെ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ൻ വീ​ര​വാ​ദം മു​ഴ​ക്കു​ന്ന​ത്. പ​ക്ഷേ ഞാ​ന​ത് അ​മ്മ​യോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​മ്മ​യ്ക്ക് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. “നീ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ആ​ക്രി പെ​റു​ക്കി ന​ട​ന്നോ’’ എ​ന്നാ​ണ് അ​മ്മ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.

സ​ന്ധ്യ​യാ​കു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പേ അ​മ്മ ഓ​ടി​ക്കി​ത​ച്ചെ​ത്തി. അ​ക​ലെ നി​ന്ന് ത​ന്നെ അ​മ്മ​യു​ടെ ശ​ബ്ദം കേ​ൾ​ക്കാം. “എ​ടാ, വാ​വേ, വേ​ഗം ക​യ്യും മു​ഖ​വും ക​ഴു​കി ഡ്ര​സ് മാ​റി വാ. ​അ​ന്തോ​ണി അ​ച്ച​ൻ പ​ഴ​യ ഒ​രു ടി​വി ത​രാ​മെ​ന്ന് ഏ​റ്റി​ട്ടു​ണ്ട്”.

“പ​ഴ​യ ടി​വി വാ​ങ്ങാ​ൻ എ​ന്തി​നാ ഞാ​ൻ. അ​മ്മ പോ​യാ​ൽ പോ​രെ‍?” പെ​ട്ടെ​ന്ന് അ​താ​ണ് ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ തോ​ന്നി​യ​ത്.

“നീ ​ത​ർ​ക്കു​ത്ത​രം പ​റ​യാ​തെ തു​ണി മാ​റെ​ടാ. പ​ഴ​യ ടി​വി എ​ങ്കി​ൽ അ​ത്. അ​തെ​ങ്കി​ലും ത​രാ​ൻ അ​ച്ച​ൻ മ​ന​സ് കാ​ണി​ച്ച​ല്ലോ.”

“അ​ച്ച​ന് ത​രു​മ്പോ​ൾ ഒ​രു പു​തി​യ ടി​വി ത​ന്നു​കൂ​ടേ” ? പി​റു​പി​റു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് ഞാ​ൻ ഡ്ര​സ്‌ മാ​റി. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​മ്മ​യും റെ​ഡി ആ​യി. “വേ​ഗം വാ. ​അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ വ​രാ​ൻ വൈ​കും. ന​മു​ക്ക് ജം​ഗ്ഷ​നി​ൽ നി​ന്ന് ഒ​രു ഓ​ട്ടോ കൂ​ട്ടി​പ്പോ​കാം”

ഓ​ട്ടോ​യി​ൽ സ്കൂ​ളി​ൽ പോ​കാ​ൻ മാ​ത്ര​മാ​ണ് ക​യ​റു​ന്ന​ത്. അ​ല്ലാ​തെ​യു​ള്ള യാ​ത്ര​ക​ളെ​ല്ലാം ബ​സി​ൽ ത​ന്നെ. യാ​ത്ര​ക​ൾ​ത​ന്നെ വ​ള​രെ വി​ര​ള​മാ​ണ്. ഏ​താ​യാ​ലും ടി​വി കി​ട്ടു​മെ​ന്ന​തും നാ​ളെ മു​ത​ൽ ടി​വി കാ​ണാം എ​ന്ന​തും എ​ന്നി​ൽ എ​ന്തെ​ന്നി​ല്ലാ​ത്ത ആ​വേ​ശം സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു. ഏ​തോ വ​ലി​യ സ്വ​പ്നം സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ക്കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ അ​മ്മ​യു​ടെ മു​ൻ​പേ ന​ട​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും കി​ട്ടു​ന്ന​ത് ഒ​രു പ​ഴ​യ ടി​വി ആ​ണ​ല്ലോ എ​ന്ന് മ​ന​സ് വെ​റു​തെ സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ട്ടു.

ജം​ഗ്ഷ​നി​ൽ നി​ന്ന് ഓ​ട്ടോ​യി​ൽ ക​യ​റി​യ​പ്പോ​ൾ മു​ത​ൽ കി​ട്ടാ​ൻ പോ​കു​ന്ന ടി​വി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​യി​രു​ന്ന ചി​ന്ത മു​ഴു​വ​ൻ. വ​ലി​യ ടി​വി ആ​യി​രി​ക്കു​മോ? ഒ​ത്തി​രി പ​ഴ​യ​താ​കു​മോ? ക​ള​ർ ടി​വി ത​ന്നെ ആ​യി​രി​ക്കി​ല്ലേ? പ​ല​വി​ധ ചി​ന്ത​ക​ളു​മാ​യി വൈ​കാ​തെ അ​ന്തോ​ണി അ​ച്ച​ന്‍റെ ആ​ശ്ര​മ​ത്തി​ൽ എ​ത്തി.
ഓ​ട്ടോ​യി​ൽ നി​ന്നി​റ​ങ്ങി മ​ണി​യ​ടി​ക്കാ​നാ​യി അ​മ്മ നീ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഒ​രു ശ​ബ്ദം
“മ​ണി​യ​ടി​ക്ക​ണ്ട. അ​വി​ടെ നി​ന്നാ​ൽ മ​തി.”

മു​ക​ളി​ൽ നി​ന്നാ​ണ്. ഒ​രു ജ​നാ​ല​യി​ൽ കൂ​ടി ഒ​ന്നാം നി​ല​യി​ൽ നി​ന്ന് ആ​രോ സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​മ്മ വേ​ഗം കൈ​കൂ​പ്പി.

“ഞാ​ൻ അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​യി ബാം​ഗ്ലൂ​ർ പോ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​പ്പോ​ൾ ക്വാ​റ​ന്‍റീ​നി​ൽ ആ​ണ്. നി​ങ്ങ​ൾ ഉ​ള്ളി​ൽ ക​യ​റേ​ണ്ട. ടി​വി ഇ​പ്പോ​ൾ കൊ​ണ്ടു​വ​രും”.

പ​റ​ഞ്ഞു​തീ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഒ​രു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ ഒ​രു ക​ട​ലാ​സു​പെ​ട്ടി​യു​മാ​യി എ​ത്തി. അ​തെ​ന്‍റെ കൈ​യി​ലേ​ക്ക് ത​ന്നു. “ഇ​തെ​ന്താ” ? പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​ന്നും മ​ന​സി​ലാ​കാ​തെ ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു.

“ഇ​താ​ണ് നി​ന​ക്കു​ള്ള ടീ​വി. പ​ഴ​യ ടി​വി എ​ന്ന് ഞാ​ൻ വെ​റു​തെ പ​റ​ഞ്ഞ​താ. പ​ഴ​യ​താ​ണെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള​വ​ർ മാ​ത്ര​മേ വ​രൂ എ​ന്ന​റി​യാം. നി​ങ്ങ​ൾ അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​ക്കാ​രാ​ണെ​ന്ന് ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ട്ടു. പോ​യി ന​ന്നാ​യി പ​ഠി​ക്ക്. നീ ​പ​ഠി​ച്ച് മി​ടു​ക്ക​നാ​കു​മ്പോ​ൾ ഇ​തു​പോ​ലെ ഒ​രു ടി​വി ഏ​റ്റ​വും ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് കൊ​ടു​ത്തോ​ളൂ”. മു​ക​ളി​ൽ നി​ന്ന് പി​ന്നെ​യും അ​തെ ശ​ബ്ദം.

അ​മ്മ​യു​ടെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​ക​ണ്ടു.

“വേ​ഗം പൊ​യ്ക്കോ. നേ​രം വൈ​കി​ക്കേ​ണ്ട.” ഓ​ട്ടോ​യി​ൽ ക​യ​റി തി​രി​കെ പോ​രു​മ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ ജ​നാ​ല​യി​ലേ​ക്ക് ഒ​ന്നു​കൂ​ടി നോ​ക്കി. ആ ​ജ​നാ​ല​യു​ടെ ഇ​ളം​പ​ച്ച​നി​റ​ത്തി​ലു​ള്ള ക​ർ​ട്ട​നി​ട​യി​ലൂ​ടെ പു​റ​ത്തി​ട്ട കൈ​ക​ൾ വീ​ശു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

സി​ജോ ക​ണ്ണ​ന്പു​ഴ ഒ​എം


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.