മഞ്ഞുകാലത്തെ ചില ശിക്ഷകൾ
12: തടവറ സ്മരണകൾ: ഫാ. ​ജീ​ൻ ബെ​ർ​നാ​ർ​ഡ്
പരിഭാഷ: ഡോ. ​വ​ർ​ഗീ​സ് പു​ളി​മ​രം
ര​ണ്ടാം ലോ​ക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്ത് നാ​സി​സ​ത്തെ എ​തി​ർ​ത്ത​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ ത​ട​വ​റ​ക​ളി​ൽ അ​ട​യ്ക്ക​പ്പെ​ട്ട ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ​വൈ​ദി​ക​ർ ആ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നാ​ണ്. ജ​ർ​മ​നി​യി​ലെ മ്യൂ​ണി​ക്കി​ന​ടു​ത്ത് ഡാ​ഹാ​വ് പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ലെ കോ​ൺ​സ​ൻ​ട്രേ​ഷ​ൻ ക്യാ​ന്പി​ലെ അന്തേവാസിയായിരുന്ന ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗ് സ്വ​ദേ​ശി​ ഫാ. ​ജീ​ൻ ബെർനാ​ർഡിന്‍റെ അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ത​ട​വ​റ സ്മ​ര​ണ​ക​ൾ എ​ന്ന ആത്മ​ക​ഥാ കു​റി​പ്പു​ക​ൾ.

ഏ​താ​നും ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​കം പോ​ള​ണ്ടു​കാ​രാ​യ 600 വൈ​ദി​ക​ർ ക്യാ​ന്പി​ലെ​ത്തി. ഞ​ങ്ങ​ൾ ഉ​ച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണ​ച്ചെ​രു​വ​ങ്ങ​ൾ എ​ടു​ക്കാ​ൻ പോ​കു​ന്പോ​ൾ അ​വ​ർ അ​സം​ബ്ലി ന​ട​ക്കു​ന്ന മു​റ്റ​ത്തു നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ടു. ചി​ല​ർ അ​വ​ര​വ​രു​ടെ സ്വ​ന്തം വേ​ഷ​ത്തി​ലാ​ണ്. മ​റ്റു ചി​ല​ർ​ക്കു ത​ട​വു​കാ​രു​ടെ വേ​ഷ​മു​ണ്ട്. എ​ല്ലാ​വ​രും കൊ​ടും​ത​ണു​പ്പി​ൽ വി​റ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.

ഞ​ങ്ങ​ൾ വൈ​കു​ന്നേ​ര​ത്തെ ത​ല​യെ​ണ്ണ​ലി​നു ചെ​ന്ന​പ്പോ​ഴും അ​വ​ർ അ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ട്. തൊ​പ്പി​യോ കോ​ട്ടു​ക​ളോ കൂ​ടാ​തെ ത​ണു​ത്തു​വി​റ​ച്ച്. മു​ടി​യെ​ല്ലാം വ​ടി​ച്ച ത​ല​യി​ൽ അ​വ​ർ കൈ​കൊ​ണ്ടു തി​രു​മ്മി ചൂ​ടാ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ഒ​രു ഡ​സ​നി​ലേ​റെ​പ്പേ​ർ ബോ​ധം​കെ​ട്ടു നി​ലം​പ​തി​ച്ചെ​ന്നു വാ​ർ​ത്ത കേ​ട്ടു. ഇ​വ​ർ പ്രാ​യ​മാ​യ വൈ​ദി​ക​രാ​ണ്. എ​ല്ലാ​വ​രും ഒ​രേ രൂ​പ​ത​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ. അ​വി​ട​ത്തെ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​രാ​യ മു​ഴു​വ​ൻ വൈ​ദി​ക​രെ​യും നേ​ര​ത്തെ​ത​ന്നെ ജ​യി​ലി​ൽ അ​ട​ച്ചി​രു​ന്നു. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​റി​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഒ​ര​ച്ച​ന് അ​വ​രെ മ​ന​സി​ലാ​യി, ഏ​ങ്ങ​ല​ടി​ച്ചു ക​ര​യാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

അ​വ​രെ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും 26-‌ാം ന​ന്പ​ർ ബാ​ര​ക്കി​ലാ​ക്കി. അ​വ​ർ വ​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ൾക്കു മു​റി​ക​ൾ മാ​റേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​ത്. അ​വ​രി​ൽ മൂ​ന്നി​ലൊ​ന്നു പേ​രും എ​ത്തി​ച്ചേ​ർ​ന്ന് ആ​റാ​ഴ്ച​യ്ക്ക​കം മ​രി​ച്ചു​പോ​യി.
****

ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച​ക​ളി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് പ​യ​ർ​സൂ​പ്പ് കി​ട്ടും. റൊ​ട്ടി ഒ​ഴി​വാ​ക്കി​യാ​ൽ ആ​ഴ്ച​യി​ലൊ​രി​ക്ക​ൽ കി​ട്ടു​ന്ന പോ​ഷ​ക​ഗു​ണ​മു​ള്ള ഒ​രേ​യൊ​രു ആ​ഹാ​ര​മാ​ണി​ത്. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭ​ക്ഷ​ണ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ പ​രി​ശോ​ധി​ക്കാ​ൻ മു​ഖ്യ​ത​ട​വു​കാ​ര​ൻ തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന ദി​വ​സ​മാ​ണി​ന്ന്. ഫാ. ​വാ​ന്പാ​ക്കി​ന്‍റെ പാ​ത്രം പ​രീ​ക്ഷ​യി​ൽ പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ട​തി​നാ​ൽ അ​ച്ച​ന് ഭ​ക്ഷ​ണ​മേ കി​ട്ടി​യി​ല്ല. എ​ന്‍റെ സൂ​പ്പി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രു തു​ള്ളി ത​റ​യി​ൽ വീ​ണു. അ​തു ക​ണ്ട​തേ ആ ​മൃ​ഗം എ​ന്‍റെ സൂ​പ്പു​പാ​ത്രം ത​ട്ടി​പ്പ​റി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ചെ​രു​വ​ത്തി​ൽ ക​മ​ഴ്ത്തി.

ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ ഒ​രു ചെ​രു​വം നി​റ​യെ സൂ​പ്പ് കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന് അ​യാ​ളു​ടെ സ്നേ​ഹി​ത​ർ​ക്കു കൊ​ടു​ത്തു. വാ​ന്പാ​ക്കും ഞാ​നും കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലെ ക​ര​ഞ്ഞു. മ​റ്റെ​ന്തു ചെ​യ്യാ​ൻ!
1942 ജ​നു​വ​രി തു​ട​ങ്ങി​യ​ത് ക​ന​ത്ത മ​ഞ്ഞു​വീ​ഴ്ച​യോ​ടെ​യാ​ണ്. മ​ഞ്ഞു വീ​ണാ​ൽ അ​ച്ച​ന്മാ​ർ​ക്കാ​ണു ക​ഷ്ട​പ്പാ​ട്. പ​ക്ഷേ, ഇ​പ്രാ​വ​ശ്യം എ​ല്ലാം സ​ഹി​ക്കാ​വു​ന്ന​തി​ന്‍റെ അ​പ്പു​റ​ത്താ​യി​രു​ന്നു. മൈ​ന​സ് അ​ഞ്ചു മു​ത​ൽ പ​തി​ന​ഞ്ചു​വ​രെ ത​ണു​പ്പ് ഉ​ള്ള ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ. നേ​രം വെ​ളു​ത്താ​ൽ രാ​ത്രി​വ​രെ മ​ഞ്ഞു​മാ​റ്റ​ൽ​ത​ന്നെ​യാ​ണു പ​ണി. ഞ​ങ്ങ​ൾ ആ​യി​ര​ത്തി​ലേ​റെ അ​ച്ച​ന്മാ​ർ. ഞ​ങ്ങ​ളെ തൊ​ഴി​ച്ചും ലാ​ത്തി​കൊ​ണ്ട​ടി​ച്ചും പ​ണി​യെ​ടു​പ്പി​ക്കു​ന്ന കു​റെ നാ​സി പോ​ലീ​സു​കാ​രും.

മ​ഞ്ഞ് ഉ​ന്തു​വ​ണ്ടി​യി​ൽ ക​യ​റ്റി ഞ​ങ്ങ​ൾ ഒ​രു തോ​ട്ടി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ത​ട്ട​ണം. ഒ​രു നി​മി​ഷം​പോ​ലും ഒ​ന്നു ന​ടു​നി​വ​ർ​ക്കാ​ൻ പാ​ടി​ല്ല. മി​ക്ക​പ്പോ​ഴും ഞ​ങ്ങ​ൾ ഓ​ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രു പ്രാ​വ​ശ്യം ഞാ​ൻ ഉ​ന്തു​വ​ണ്ടി​യി​ൽ ത​ട്ടി വീ​ണു. എ​ഴു​ന്നേ​ൽ​ക്കാ​ൻ അ​ല്പം വൈ​കി​പ്പോ​യി. ഒ​രു നാ​സി പോ​ലീ​സു​കാ​ര​ൻ എ​ന്‍റെ നേ​രെ പാ​ഞ്ഞു​വ​ന്നു. മ​ഞ്ഞു നി​റ​ഞ്ഞ വ​ണ്ടി​യു​മാ​യി ഓ​ടാ​ൻ അ​യാ​ൾ ക​ല്പി​ച്ചു. ഒ​രു തോ​ൽ​വാ​ർ കൊ​ണ്ട് എ​ന്നെ അ​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ളും കൂ​ടെ ഓ​ടി. തോ​ടി​ന്‍റെ അ​ടു​ത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ മ​ഞ്ഞു മ​റി​ച്ചി​ടാ​ൻ അ​യാ​ൾ അ​നു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല. ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി അ​തു​മാ​യി ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ചു​പോ​യി മ​ട​ങ്ങി​വ​ര​ണ​മ​ത്രേ!

അ​യാ​ൾ മ​ടു​ത്തു പി​ൻ​വാ​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ മ​ഞ്ഞു മ​റി​ച്ചി​ട്ടു. പ​ക്ഷേ, എ​ന്‍റെ ഒ​രു കൈ ​മ​ര​വി​ച്ച് പി​ടി​യോ​ടു പ​റ്റി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. ചൂ​ടു ശ്വാ​സ​മൂ​തി ഞാ​ൻ കൈ ​വി​ടു​വി​ച്ചെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ മ​തി​യ​ല്ലോ.

വേ​ണ്ട​ത്ര ഉ​ന്തു​വ​ണ്ടി​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ബാ​ര​ക്കു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നു മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു നി​ര​ത്തി​യി​രു​ന്ന പ​ല​ക​ക​ൾ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന് അ​തി​ന്മേ​ലാ​ണു മ​ഞ്ഞു ചു​മ​ന്നു മാ​റ്റി​യ​ത്.

****
പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു ദി​വ​സം 25, 27, 29 ന​ന്പ​ർ ബാ​ര​ക്കു​ക​ൾ​ക്കു ചു​റ്റും മു​ള്ളു​വേ​ലി കെ​ട്ടു​ന്ന​തു ഞ​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടു. ഇ​ര​ട്ടി ബ​ല​ത്തി​ൽ. റ​ഷ്യ​യി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്ത​ട​വു​കാ​ർ വ​രു​ന്നു​ണ്ടു​പോ​ലും. അ​ടി​യ​ന്ത​രാ​വ​ശ്യ​മാ​യ​തി​നാ​ൽ രാ​ത്രി​യി​ലും പ​ക​ലും പ​ണി​യു​ണ്ട്. പ​ണി ക​ഴി​ഞ്ഞു മൂ​ന്നു​മാ​സം ബാ​ര​ക്കു​ക​ൾ ശൂ​ന്യ​മാ​യി കി​ട​ന്നു.

റ​ഷ്യ​ക്കാ​ർ 300 പേ​രാ​ണു വ​ന്ന​ത്. അ​വ​ർ ഉ​യ​ർ​ന്ന റാ​ങ്കി​ലു​ള്ള​വ​ർ ആ​ണ​ത്രെ. മൂ​ന്നാ​ഴ്ച​ക്കാ​ല​മേ അ​വ​ർ അ​വി​ടെ താ​മ​സി​ച്ചു​ള്ളു. ക്യാ​ന്പി​ൽ​നി​ന്ന് അ​വ​രെ എ​ങ്ങോ​ട്ടു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി എ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ. പി​റ്റേ​ന്നു​ത​ന്നെ ഞ​ങ്ങ​ൾ 300 റ​ഷ്യ​ൻ യൂ​ണി​ഫോ​മു​ക​ൾ അ​ണു​വി​മു​ക്ത​മാ​ക്കി പ​ല​വി​ധ ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി മു​റി​ച്ചി​ട്ടു; യു​ദ്ധാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി.

****
ക്യാ​ന്പി​ലെ കാ​ന്‍റീ​നി​ൽ ടി​ന്നി​ല​ട​ച്ച പ​യ​ർ ല​ഭ്യ​മാ​ണ്! പ​ക്ഷേ, വൈ​ദി​ക​​ർ​ക്ക് അ​വ കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ പാ​ടി​ല്ലെ​ന്നാ​ണു ച​ട്ടം. ജെ​ന്നെ​സ് ഒ​രു പ​രി​ഹാ​ര​മാ​ർ​ഗം നി​ർ​ദേ​ശി​ച്ചു. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ക്കൗ​ണ്ടി​ൽ പ​ണ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് ഞ​ങ്ങ​ൾ സം​ഭാ​വ​ന​ചെ​യ്തു. എ​ന്നി​ട്ട് അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ര​മ​ര​ഹ​സ്യ​മാ​യി താ​ൻ വാ​ങ്ങി​യി​രു​ന്ന ഏ​താ​നും ടി​ന്നു​ക​ൾ ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ത​ന്നു. ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നും അ​പ​ക​ട​ക​ര​മാ​കു​ന്ന കാ​ര്യം.

ജെ​ന്നെ​സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് എ​നി​ക്ക​റി​യാ​വു​ന്ന ഏ​ക കാ​ര്യം അ​ദ്ദേ​ഹം വി​ശ്വ​സ്ത​നാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും ഡാ​ഹാ​വി​ലെ ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗു​കാ​രാ​യ വൈ​ദി​ക​ർ​ക്കു പ​ല​വി​ധ ഉ​പ​കാ​ര​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്ത ആ​ളാ​ണെ​ന്നു​മാ​ണ്. ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, അ​ദ്ദേ​ഹം ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടാ​കാം. ഇ​തു വാ​യി​ക്കാ​ൻ ഇ​ട വ​ന്നേ​ക്കാം. എ​ന്നെ കാ​ണാ​നും വ​ന്നേ​ക്കാം.

****
ല​ക്സം​ബ​ർ​ഗു​കാ​ര​നാ​യ സോ​ഷ്യ​ലി​സ്റ്റ് രാ​ഷ്ട്രീ​യ ചി​ന്ത​ക​നും നേ​താ​വു​മാ​യ ഫ്രാ​ൻ​സ് ക്ലെ​മ​ന്‍റ് വ​രു​ന്നു എ​ന്നു ഞ​ങ്ങ​ൾ കേ​ട്ടു. പു​തു​താ​യി വ​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ ബാ​ര​ക്കി​ൽ പി​റ്റേ ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച ഒ​ന്നു പോ​കാ​ൻ ഞ​ങ്ങ​ൾ പ്ലാ​നി​ട്ടു. ഫാ. ​എ​ഷി​ന് ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച ജോ​ലി​യാ​യി​രു​ന്നു. മ​റ്റു​ള്ളവർ​ക്കു ഭ​യ​വും. അ​തു​കൊ​ണ്ടു ഞാ​ൻ​ത​ന്നെ പോ​യി.

തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ ഫ്രാ​ൻ​സ് ക്ലെ​മ​ന്‍റ് മാ​റി​പ്പോ​യി​രു​ന്നു. ദ​യ​നീ​യ​മാ​യ ഒ​രു ദൃ​ശ്യം. അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ന്‍റെ കൈ​പി​ടി​ച്ച് അ​മ​ർ​ത്തി. "ബാ​റ്റി എ​ഷ് എ​വി​ടെ?' അ​ദ്ദേ​ഹം ചോ​ദി​ച്ചു.
"വ​രാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു താ​ൽ​പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, ജോ​ലി​യി​ലാ​ണ്.'
"അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ കാ​ണാ​ൻ ഞാ​ൻ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നു പ​റ​യ​ണേ.'
വ​ള​രെ ആ​ഹ്ലാ​ദ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ച് എ​ന്‍റെ ബ്ലോ​ക്കി​ൽ എ​ത്തി​യ​ത്.

****
ഒ​രാ​ഴ്ച ക​ഴി​ഞ്ഞ് ഞ​ങ്ങ​ൾ വീ​ണ്ടും പോ​യി. എ​ഷ്, ബ്ര​ഹ്‌​മോ​ണ്ട്, ഞാ​ൻ. ക്ലെ​മ​ന്‍റ് നേ​രെ എ​ഷി​ന്‍റെ അ​ടു​ത്തെ​ത്തി; അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ഗാ​ഢ​മാ​യി ആ​ലിം​ഗ​നം ചെ​യ്തു.

"ക​ഴി​ഞ്ഞ കാ​ല​ത്തു സം​ഭ​വി​ച്ച​തു ന​മു​ക്കു മ​റ​ക്കാം. എ​നി​ക്കു തെ​റ്റി​പ്പോ​യി. പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​നും ഏ​റ്റ​വും ഉ​ചി​ത​മാ​യി പ്ര​തി​ക​രി​ക്കാ​നും ക​ഴി​വു​റ്റ​വ​ർ നി​ങ്ങ​ൾ അ​ച്ച​ന്മാ​രാ​ണെ​ന്നു തെ​ളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.'
എ​ഷി​ന് ഒ​രു വാ​ക്കു​പോ​ലും പ​റ​യാ​നാ​യി​ല്ല; ഒ​രു കു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ അ​ദ്ദേ​ഹം വി​ങ്ങി​ക്ക​ര​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
(തു​ട​രും)