പ​ത്രോ​സി​ന്‍റെ നി​ല​യ്ക്കാ​ത്ത ഓ​ട്ടം
പ​ക​ലും രാ​ത്രി​യും പ​ത്രോ​സി​ന് ഉ​റ​ങ്ങാ​നാ​യി​ല്ല. ഹൃ​ദ​യം തേ​ങ്ങു​ന്ന​തി​നൊ​പ്പം മ​ന​സി​ൽ നി​രാ​ശ​യു​ടെ ഇ​രു​ൾ പ​ര​ന്നി​രു​ന്നു. സ്നേ​ഹി​ത​നും ഗു​രു​വു​മാ​യ ക​ർ​ത്താ​വി​നെ താ​ൻ ഒ​റ്റി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. ത​ന്നെ ജീ​വ​നു​തു​ല്യം സ്നേ​ഹി​ച്ച് നേ​താ​വാ​ക്കി​യ ഗു​രു​വി​നെ ര​ഹ​സ്യ​മാ​യി​ട്ടി​ല്ല, പ​ര​സ്യ​മാ​യി​ട്ടാ​ണ് ത​ള്ളി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ശി​ഷ്യ​ഗ​ണം മാ​ത്ര​മ​ല്ല അ​വി​ട​ന്നി​ൽ വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം ത​ന്നെ വെ​റു​ക്കു​ന്ന​താ​യി പ​ത്രോ​സി​നു തോ​ന്നി.

നി​ദ്രാ​ഭാ​ര​ത്തോ​ടെ ക​ണ്ണു​നീ​രൊ​പ്പി പ​ത്രോ​സ് പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. ഒ​ലി​വു മ​ല​യു​ടെ ചെ​രു​വി​ൽ മ​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ജ​റു​സ​ലെം തെ​രു​വു​ക​ളി​ൽ ഉ​യ​രു​ന്ന വി​ലാ​പ ശ​ബ്ദം പ​ത്രോ​സി​നു കേ​ൾ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. മാ​യി​ച്ചു ക​ള​യാ​നാ​വാ​ത്ത ഒ​രു​പാ​ട് ഓ​ർ​മ്മ​ക​ൾ മ​ന​സി​ൽ നു​ര​പൊ​ന്തി വ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

മ​റ്റാ​രു​ടെ​യും ക​ണ്ണി​ൽ​പ്പെ​ടാ​തെ ഗ​ലീ​ലി​യി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി മീ​ൻ പി​ടി​ച്ചു ജീ​വി​ക്കാ​മെ​ന്ന് മ​ന​സി​ൽ ചി​ന്തി​ച്ചു. പ​ക്ഷെ മീ​ൻ​പി​ടി​ത്തം പോ​ലും പ​ത്രോ​സി​ന് ആ​ശ്വാ​സ​ക​ര​മാ​യി തോ​ന്നി​യി​ല്ല. ’പ​ത്രോ​സ്, നീ ​വെ​റു​മൊ​രു ഭീ​രു!’ എ​ന്ന ഉ​ൾ​വി​ളി അ​യാ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ മു​ഴ​ങ്ങി. ആ​യി​രം പ്രാ​വ​ശ്യം അ​യാ​ൾ ആ​ത്മ​നി​ന്ദ​യോ​ടെ സ്വ​യം ശ​പി​ച്ചു. ’അ​വ​ൻ, ഗു​രു​വാ​യ യേ​ശു എ​നി​ക്കു ജീ​വ​നാ​യി​രു​ന്നു ! എ​നി​ക്ക് വ​ലി​യ​വ​നും പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​നു​മാ​യ​വ​നോ​ട് ഞാ​നി​ത് ചെ​യ്തു​പോ​യ​ല്ലോ...

ഒ​ലി​വീ​ന്ത​ലു​ക​ളു​യ​ർ​ത്തി​യ ജ​നാ​വ​ലി​യു​ടെ ആ​ര​വ​ത്തി​നു ന​ടു​വി​ലൂ​ടെ യേ​ശു ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്ത് രാ​ജാ​വാ​യി എ​ഴു​ന്ന​ള്ളി മ​ല​യ​ടി​വാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ജ​റു​സ​ലെം ന​ഗ​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് ആ​ന​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ആ ​ദി​വ​സം ഓ​ർ​മ​യി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ ഹൃ​ദ​യ​ഭാ​രം വ​ർ​ധി​ച്ച​തേ​യു​ള്ളു.

അ​വ​ൻ ആ​ക്രോ​ശ​ത്തോ​ടെ ദേ​വാ​ല​യ​ത്തി​ൽ നാ​ണ​യ​മാ​റ്റ​ക്കാ​രു​ടെ മേ​ശ​ക​ൾ മ​റി​ച്ചി​ടു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടു. ’നീ ​എ​ന്‍റെ പി​താ​വി​ന്‍റെ ഭ​വ​ന​ത്തെ ക​ള്ള​ൻ​മാ​രു​ടെ ഗു​ഹ​യാ​ക്കി!’ മു​ൻ​പ് എ​ത്ര​യോ അ​ദ്ഭു​ത​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് താ​ൻ സാ​ക്ഷി​യാ​യി. അ​ന്ധ​നു കാ​ഴ്ച ന​ൽ​കു​ന്ന​തി​നും മു​ട​ന്ത​നെ ന​ട​ത്തു​ന്ന​തി​നും മ​രി​ച്ച​വ​രെ ഉ​യ​ർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ളെ സു​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു​മൊ​ക്കെ താ​നും സാ​ക്ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു.

ആ ​പു​ഞ്ചി​രി​യും അ​നു​ക​ന്പ​യും ഉ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളും ക​രു​ണാ​ർ​ദ്ര സ്നേ​ഹ​വു​മൊ​ക്കെ പ​ത്രോ​സി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ളെ വീ​ണ്ടും ഈ​റ​ന​ണി​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ത​ന്‍റെ തോ​ളി​ൽ ഗു​രു​വി​ന്‍റെ പൂ​ജ്യ​മാ​യ കൈ​ക​ൾ ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി പ​തി​യു​ന്ന​താ​യി തോ​ന്നി. ആ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ മ​ന​സി​ൽ വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും അ​ല​യ​ടി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

’പ​ത്രോ​സ് ,നീ ​എ​നി​ക്ക് ഇ​ന്നും എ​ന്നും വി​ശ്വ​സ്ത​നാ​ണ്’.. പ​ത്രോ​സി​ന്‍റെ ചു​ണ്ടു​ക​ൾ വി​തു​ന്പാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഗു​രോ, ഞാ​ൻ വി​ശ്വ​സ്ത​നോ? മ​ഹാ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്‍റെ പ​ട​യാ​ളി​ക​ൾ അ​ങ്ങ​യെ ബ​ന്ധി​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ വാ​ളെ​ടു​ത്തു. പ​ത്രോ​സേ നീ ​വാ​ൾ ഉ​റ​യി​ലി​ടു​ക... പ​ക്ഷെ ആ ​ധൈ​ര്യം മ​ണി​ക്കൂ​റു​ക​ൾ​ക്കു​ള്ളി​ൽ ചോ​ർ​ന്നു​പോ​യി.

കേ​വ​ലം ഒ​രു വേ​ല​ക്കാ​രി ’നീ ​അ​വ​ന്‍റെ ശി​ഷ്യ​ഗ​ണ​ത്തി​ൽ​പ്പെ​ട്ട​വ​ന​ല്ലേ. നി​ന്നെ അ​വ​നോ​ടൊ​പ്പം ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ ക​ണ്ടി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ’ എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ആ​ണ​യി​ട്ട് അ​ത് നി​ഷേ​ധി​ച്ചു. വേ​ല​ക്കാ​രി​ക്കു മു​ന്നി​ൽ ഗു​രു​വി​നെ ത​ള്ളി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ ഭീ​രു!

ക​യ്യാ​പ്പാ​സി​ന്‍റെ​യും പീ​ലാ​ത്തോ​സി​ന്‍റെ​യും മാ​ളി​ക​ക​ൾ​ക്ക് ദൂ​രെ മാ​റി നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ പ​ത്രോ​സി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ളെ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. ത​ലേ​ന്നു രാ​ത്രി​യി​ലെ ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു​ള്ള കോ​ഴി​കൂ​വ​ൽ ചെ​വി​യി​ൽ അ​രോ​ച​ക​മാ​യി ആ​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ.

പ​ത്രോ​സ് നി​ല​വി​ളി​ച്ച് പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ഓ​ടി. മ​ഹാ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്‍റെ വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ ഇ​രു​ണ്ട തെ​രു​വു​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യും ഒ​ലി​വു​മ​ല​യു​ടെ താ​ഴ് വാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും കെ​ദ്രോ​ൻ തോ​ടി​ന്‍റെ സ​മീ​പ​ത്തു​കൂ​ടെ​യും നി​ൽ​ക്കാ​തെ ഓ​ടി. കി​ത​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഇ​രു​ന്ന് മു​ഖം പൊ​ത്തി ക​ര​ഞ്ഞു. പി​ന്നെ​യും ആ​ശ്വാ​സം തേ​ടി ല​ക്ഷ്യം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​നെ​പ്പോ​ലെ ഓ​ട്ടം തു​ട​ർ​ന്നു.

തി​രി​കെ വ​രു​ന്പോ​ൾ പ​ട്ടാ​ള​ക്കാ​ർ യേ​ശു​വി​നെ പ​രി​ഹ​സി​ക്കു​ക​യും പീ​ഡി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​ത് ദൂ​രെ​നി​ന്ന് ക​ണ്ടു. മു​റി​വു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ചോ​ര വാ​ർ​ന്നൊ​ഴു​കി, വേ​ദ​ന​യി​ൽ പു​ള​യു​ന്ന അ​വി​ട​ന്ന് ത​ന്നെ കാ​ണാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഒ​ലി​വു​മ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ പി​ന്നി​ൽ മു​ഖം ഒ​ളി​പ്പി​ച്ചു. ഗു​രു​വി​ന്‍റെ കൈ​കാ​ലു​ക​ളി​ൽ ആ​ണി​ക​ൾ ത​റ​ച്ച് കു​റ്റി​യി​ൽ ബ​ന്ധി​ക്കു​ന്നു. വി​ചാ​ര​ണ​യ്ക്കു​ശേ​ഷം കാ​ൽ​വ​രി​യി​ലേ​ക്കു​ള്ള ഭ​യാ​ന​ക​മാ​യ യാ​ത്ര. കു​രി​ശു​മ​ര​ണം.

നി​രാ​ശ​യു​ടെ ഇ​രു​ൾ പ​ര​ന്ന നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളി​ൽ പ​ത്രോ​സ് തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു, എ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി ഈ ​ന​ഗ​രം വി​ട്ടു​പോ​ക​ണ​മെ​ന്ന്. ത​ലേ​ന്ന് ഗു​രു ക​ഴു​കി ചും​ബി​ച്ച ത​ന്‍റെ കാ​ലു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പ​ത്രോ​സ് നോ​ക്കി. അ​വ​സാ​ന പെ​സ​ഹ ഭ​ക്ഷി​ച്ച ആ ​മാ​ളി​ക​യെ​യും ന​ഗ​ര​ത്തെ​യും കാ​ൽ​വ​രി​യെ​യും ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി നോ​ക്കി യാ​ത്ര​പ​റ​യാ​ൻ പ​ത്രോ​സ് തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.

ഭീ​തി​യോ​ടെ ആ ​ഇ​രു​ൾ​മു​റി​യി​ൽ പി​റ്റേ​ന്നു യോ​ഹ​ന്നാ​നോ​ടൊ​പ്പം കി​ട​ക്കു​ന്പോ​ൾ പു​ല​ർ​ച്ചെ ആ​രോ തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടു​ന്നു. ശ​ത്രു​ക്ക​ൾ ത​ന്നെ​യും വ​ധി​ക്കാ​ൻ എ​ത്തി​യ​താ​യി​രി​ക്കു​മോ? പ​ത്രോ​സ് ത​ന്‍റെ വാ​ളി​ലേ​ക്ക് ഒ​രു​നി​മി​ഷം കൈ ​നീ​ട്ടി. നി​ശ​ബ്ദ​മാ​യി വാ​തി​ലി​നു പി​ന്നി​ൽ ചെ​വി കൂ​ർ​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ശ​ബ്ദം.

’പ​ത്രോ​സേ ...യോ​ഹ​ന്നാ​നേ .... ഇ​ത് മേ​രി​യാ​ണ്! മ​ഗ്ദ​ല​ന​ക്കാ​രി മേ​രി മ​ഗ്ദ​ല​ന​യു​ടെ ശ​ബ്ദം. പ​ത്രോ​സ് വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്നു. അ​വ​ൾ ദീ​ർ​ഘ​ശ്വാ​സം എ​ടു​ത്ത​ശേ​ഷം അ​ല​റി: ’അ​വ​ർ അ​വി​ട​ത്തെ മോ​ഷ്ടി​ച്ചു! ഈ​ശോ​യു​ടെ ശ​രീ​രം പോ​യി, അ​വ​ർ അ​വ​നെ എ​വി​ടെ കി​ട​ത്തി​യെ​ന്ന് അ​റി​യി​ല്ല’.

യോ​ഹ​ന്നാ​ൻ പ​ത്രോ​സി​നെ നോ​ക്കി. അ​വ​ർ പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ഓ​ടി. കാ​ൽ​വ​രി കു​ന്നി​ലേ​ക്കു​ള്ള നി​റു​ത്താ​ത്ത ഓ​ട്ടം. യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ശ​രീ​രം അ​ട​ക്കം ചെ​യ്ത ക​ല്ല​റ​യി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു ആ ​ഓ​ട്ടം. പ​ത്രോ​സ് ക​ല്ല​റ​യി​ൽ എ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും മു​ന്നേ​യോ​ടി​യ യോ​ഹ​ന്നാ​ൻ വാ​തി​ലി​നു പു​റ​ത്ത് എ​ത്തി​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റാ​തെ നേ​താ​വാ​യ പ​ത്രോ​സി​നു വേ​ണ്ടി യോ​ഹ​ന്നാ​ൻ കാ​ത്തു​നി​ന്നു. വി​യ​ർ​ത്തു കു​ളി​ച്ച പ​ത്രോ​സ് അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ക​യ​റി.

ന​ന​ഞ്ഞ ചു​ണ്ണാ​ന്പു​ക​ല്ലു​ള്ള ഗു​ഹ​യു​ടെ മ​ങ്ങ​ലു​മാ​യി ക​ണ്ണു​ക​ൾ പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ടാ​ൻ ഒ​രു നി​മി​ഷ​മെ​ടു​ത്തു. ശ​രീ​രം പൊ​തി​ഞ്ഞ വെ​ള്ള​ക്ക​ച്ച ക​ല്ല​റ​യി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​ട​ച്ച ക​ല്ല് മാ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

പ​ത്രോ​സ് യോ​ഹ​ന്നാ​നോ​ട് അ​ക​ത്തേ​ക്ക് വ​രാ​ൻ ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ച്ചു. ജി​ജ്ഞാ​സ​യു​ടെ​യും ആ​കാം​ഷ​യു​ടെ​യും നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ... ക​ല്ല​റ കൊ​ള്ള​യ​ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ശ​രീ​രം മോ​ഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ പൊ​തി​ഞ്ഞ തു​ണി​ക​ൾ അ​വി​ടെ കാ​ണി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.

ചു​റ്റും കു​ന്തി​രി​ക്ക​ക്ക​ല്ലു​ക​ൾ ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. വി​ല​പ്പി​ടി​പ്പു​ള്ള സു​ഗ​ന്ധ​ദ്ര​വ്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും മാ​റ്റ​മി​ല്ല. അ​തി​ന്‍റെ സു​ഗ​ന്ധം പു​റ​ത്തേ​ക്ക് വ​മി​ക്കു​ന്നു. ഇ​നി തെ​ളി​വു​ക​ൾ ആ​വ​ശ്യ​മി​ല്ല... യോ​ഹ​ന്നാ​ൻ പ​ത്രോ​സി​നെ നോ​ക്കി. പ​ത്രോ​സ് യോ​ഹ​ന്നാ​നെ​യും നോ​ക്കി. യോ​ഹ​ന്നാ​ന്‍റെ പു​ഞ്ചി​രി പ​ത്രോ​സ് ക​ണ്ടു.

അ​തെ ഈ​ശോ ഉ​യി​ർ​ത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​രി​ക്കു​ന്നു. പ​ത്രോ​സ് ന​ഗ​ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് തി​രി​കെ ഓ​ടി. പി​ന്നാ​ലെ യോ​ഹ​ന്നാ​നും. അ​വ​ൻ ഉ​യി​ർ​ത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​രി​ക്കു​ന്നു........ ആ ​പു​ല​ർ​കാ​ല ഓ​ട്ട​ത്തി​നി​ടെ അ​ന്ത്യ അ​ത്താ​ഴ​മാ​ളി​ക​യു​ടെ മു​ന്നി​ൽ ഒ​രാ​ൾ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് പ​ത്രോ​സ്് ക​ണ്ടു.

വ​ള​രെ പ​രി​ചി​ത​നാ​യ വ്യ​ക്തി - ഈ​ശോ! അ​താ അ​വി​ട​ന്ന് കൈ​ക​ൾ വി​രി​ച്ചു നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​ണ്. പ​ത്രോ​സ് അ​വ​ന്‍റെ​യ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ഗു​രോ എ​ന്നു വി​ളി​ച്ച് ഓ​ടി​യെ​ത്തു​ന്പോ​ൾ ആ​ശ്ലേ​ഷി​ക്കാ​ൻ കൈ​ക​ൾ ഉ​യ​ർ​ന്നു​പൊ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു.

ടോ​ണി ചി​റ്റി​ല​പ്പി​ള്ളി


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.