ആ​ടു​ക​ളെ മേ​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹം. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​ടു​ത്തു​ള്ള ഒ​രു മു​ള്‍​പ്പ​ട​ര്‍​പ്പി​ല്‍​നി​ന്ന് അ​ഗ്‌​നി ഉ​യ​രു​ന്ന​തു​ക​ണ്ട​ത്.

ആ​ളി​ക്ക​ത്തു​ന്ന അ​ഗ്‌​നി. പ​ക്ഷേ അ​തി​നി​ട​യി​ലും ആ ​മു​ള്‍​പ്പ​ട​ര്‍​പ്പ് പ​ച്ച​കെ​ടാ​തെ നി​ല്‍​ക്കു​ന്നു. ഇ​തെ​ന്തു വി​സ്മ​യം! കൗ​തു​കം അ​ട​ക്കാ​നാ​വാ​തെ അ​ദ്ദേ​ഹം മു​ള്‍​പ്പ​ട​ര്‍​പ്പി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്ന​ടു​ത്തു.

പെ​ട്ടെ​ന്നൊ​രു അ​ശ​രീ​രി: ""മൂ​ശേ!... മൂ​ശേ!''. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ത​ന്‍റെ കാ​തു​ക​ളെ വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു:

""ഇ​താ, ഞാ​ന്‍.'' ആ ​അ​ശ​രീ​രി ശ​ബ്ദം ദൈ​വ​ത്തി​ന്റേ​താ​യി​രു​ന്നു. അ​വി​ടു​ന്ന് അ​ന്നു മൂ​ശെ​യെ തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങി​യ​താ​യി​രു​ന്നു​മൂ​ശെ​യെ ആ ​ദൗ​ത്യ​മേ​ല്പി​ക്കാ​ന്‍.

എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു അ​ന്നു ഹോ​റി​ബ് മ​ല​യി​ലെ മു​ള്‍​പ്പ​ട​ര്‍​പ്പി​ല്‍ ദൈ​വം മൂ​ശെ​യ്ക്കു ന​ല്‍​കി​യ ദൗ​ത്യം? മി​ദി​യാ​നി​ലെ സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വ​വും സു​ഖ​ജീ​വി​ത​വും വെ​ടി​ഞ്ഞ് ഈ​ജി​പ്തി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങു​ക. അ​വി​ടെ ഫ​റ​വോ​ന്‍റെ ചാ​ട്ട​വാ​റ​ടി​യേ​റ്റു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ഇ​സ്ര​യേ​ല്‍ മ​ക്ക​ളെ ര​ക്ഷി​ക്കു​ക.

ഇ​സ്ര​യേ​ല്‍ ജ​ന​ത്തി​ന്‍റെ മോ​ച​നം​അ​തെ​ന്നും മൂ​ശെ​യു​ടെ സ്വ​പ്ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ഫ​റ​വോ​ന്റെ രാ​ജ​ധാ​നി​യി​ല്‍ രാ​ജ​കു​മാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണ് മൂ​ശെ വ​ള​ര്‍​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും താ​ന്‍ ഇ​സ്ര​യേ​ല്‍​ക്കാ​ര​നാ​ണെ​ന്നു മൂ​ശെ​യ്ക്ക് അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ് ഒ​രു ഈ​ജി​പ്തു​കാ​ര​ന്‍ ഒ​രു ഇ​സ്ര​യേ​ല്‍​ക്കാ​ര​നെ ക്രൂ​ര​മാ​യി മ​ര്‍​ദി​ക്കു​ന്ന​തു ക​ണ്ട​പ്പോ​ള്‍ ഒ​റ്റ​യ​ടി​ക്ക് ആ ​ഈ​ജി​പ്തു​കാ​ര​നെ മൂ​ശെ വ​ക​വ​രു​ത്തി​യ​ത്.

പ​ക്ഷേ, ആ ​സം​ഭ​വം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ള്‍ മൂ​ശെ​യ്ക്കു പി​ന്നെ രാ​ജ​സ​ന്നി​ധി​യി​ല്‍ തു​ട​രാ​ന്‍ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. ഫ​റ​വോ​ന്‍ രാ​ജാ​വി​ന്റെ അ​പ്രീ​തി ഭ​യ​ന്ന് അ​യ​ല്‍ രാ​ജ്യ​മാ​യ മി​ദി​യാ​നി​ലേ​ക്ക് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ഓ​ടി​യൊ​ളി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​വി​ടെ​യെ​ത്തി സു​ന്ദ​രി​യാ​യ ഒ​രു സ്ത്രീ​യെ വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ച്ചു: സ​സു​ഖം ജീ​വി​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ഹോ​റി​ബി​ലെ മു​ള്‍​പ്പ​ട​ര്‍​പ്പി​ല്‍​വ​ച്ച് ദൈ​വം മൂ​ശെ​യെ വി​ളി​ച്ച​ത്.

മൂ​ശെ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ്വ​ര​ത്തി​നു കാ​തോ​ര്‍​ത്തു​നി​ല്‍​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ അ​വി​ടു​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഈ​ജി​പ്തി​ലെ എ​ന്റെ ജ​ന​ത്തി​ന്‍റെ അ​ടി​മ​ത്തം ഞാ​ന്‍ ക​ണ്ടു. അ​വ​രു​ടെ നി​ല​വി​ളി ഞാ​ന്‍ കേ​ട്ടു. അ​വ​രു​ടെ വേ​ദ​ന ഞാ​ന്‍ കാ​ണു​ന്നു. അ​വ​രെ ര​ക്ഷി​ക്കു​വാ​ന്‍ ഞാ​ന്‍ ഇ​റ​ങ്ങി​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. പാ​ലും തേ​നും ഒ​ഴു​കു​ന്ന കാ​നാ​ന്‍ ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കു ഞാ​ന്‍ അ​വ​രെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കും.''

മൂ​ശെ​യു​ടെ കാ​തി​ന് ഇ​മ്പം​പ​ക​രു​ന്ന വാ​ക്കു​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു ഇ​വ. ത​ന്റെ ജ​ന​ത്തി​ന്റെ മോ​ച​നം ഉ​ട​നേ യാ​ഥാ​ര്‍​ഥ്യ​മാ​കു​മ​ല്ലോ എ​ന്നോ​ര്‍​ത്തു മൂ​ശെ സ​ന്തോ​ഷി​ച്ചു നി​ല്‍​ക്കു​മ്പോ​ള്‍ വീ​ണ്ടും ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ സ്വ​രം. അ​വി​ടു​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു:

""നി​ന്നെ ഞാ​നൊ​രു ദൗ​ത്യ​മേ​ല്പി​ക്കു​ന്നു. നീ ​ഫ​റ​വോ​ന്‍റെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​ക​ണം. എ​ന്‍റെ ജ​ന​ത്തെ നീ ​ഈ​ജി​പ്തി​ല്‍​നി​ന്നു വി​മോ​ചി​പ്പി​ക്ക​ണം.''

ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ സ​ന്ദേ​ശം​കേ​ട്ട മൂ​ശെ ഞെ​ട്ടി. വി​റ​യാ​ര്‍​ന്ന സ്വ​ര​ത്തി​ല്‍ അ​ദ്ദേ​ഹം ദൈ​വ​ത്തോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ""ഫ​റ​വോ​യു​ടെ അ​ടു​ക്ക​ലേ​ക്ക് എ​ന്നെ അ​യ​യ്ക്കു​വാ​ന്‍ ഞാ​ന്‍ ആ​രാ​ണ്?''

താ​ന്‍ ആ​രു​മ​ല്ല, ഒ​ന്നു​മ​ല്ല എ​ന്ന ചി​ന്ത​യാ​ണ് ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ക്കു​വാ​ന്‍ മൂ​ശെ​യെ പ്രേ​രി​പ്പി​ച്ച​ത്. ത​ന്‍റെ ക​ഴി​വും ക​ഴി​വു​കേ​ടു​മൊ​ക്കെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ആ​ട്ടി​ട​യ​നാ​യ ത​നി​ക്ക് ഇ​സ്ര​യേ​ല്‍ ജ​ന​ത്തി​ന്‍റെ നാ​യ​ക​നാ​കു​വാ​ന്‍ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന് ഒ​രി​ക്ക​ലും പ്ര​തീ​ക്ഷ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല ഒ​രു ഈ​ജി​പ്തു​കാ​ര​നെ കൊ​ന്ന സം​ഭ​വം ത​ന്നെ വേ​ട്ട​യാ​ടു​വാ​ന്‍ വ​രു​മെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​ത്തി​ലാ​ണ് ത​ന്നെ വെ​റു​തെ വി​ടാ​ന്‍ മൂ​ശെ ദൈ​വ​ത്തോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. പ​ക്ഷേ, മൂ​ശെ​യെ​ത്തേ​ടി ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​വ​ന്ന ദൈ​വ​മു​ണേ്ടാ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ വെ​റു​തെ​വി​ടു​ന്നു. അ​വി​ടു​ന്നു മൂ​ശെ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഞാ​ന്‍ നി​ന്നോ​ടു​കൂ​ടെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.''

ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ വാ​ഗ്ദാ​നം മൂ​ശെ​യ്ക്കു ശ​ക്തി​യും ധൈ​ര്യ​വും ന​ല്‍​കി. ദൈ​വം ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ അ​ദ്ദേ​ഹം ഫ​റ​വോ​ന്‍റെ കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യി.

ക​ഠി​ന​ഹൃ​ദ​യ​നാ​യ ഫ​റ​വോ​ന്‍ രാ​ജാ​വ് മൂ​ശെ​യു​ടെ വാ​ക്കു ചെ​വി​ക്കൊ​ണ്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ വാ​ഗ്ദാ​ന​ത്തി​ലു​റ​ച്ചു വി​ശ്വ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ത​ന്‍റെ ദൗ​ത്യ​നി​ര്‍​വ​ഹ​ണ​വു​മാ​യി മൂ​ശെ മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യി. ദൈ​വം വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​വി​ടു​ന്ന് എ​പ്പോ​ഴും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മൂ​ശെ​യു​ടെ ദൗ​ത്യം വി​ജ​യി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്തു.

മൂ​ശെ ത​ന്‍റെ ശ​ക്തി​യും ക​ഴി​വു​ക​ളും​കൊ​ണ്ട​ല്ല വി​ജ​യി​ച്ച​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ധൈ​ര്യ​വും ശ​ക്തി​യും ന​ല്‍​കി ദൈ​വം എ​പ്പോ​ഴും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ഈ ​സ​ജീ​വ​സാ​ന്നി​ധ്യ​മാ​ണ് മൂ​ശെ​യെ വി​ജ​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു ന​യി​ച്ച​ത്.

മൂ​ശെ​യു​ടെ കൂ​ടെ അ​നു​നി​മി​ഷം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ദൈ​വം ന​മു​ക്കു ശ​ക്തി പ​ക​രു​വാ​ന്‍ ന​മ്മു​ടെ​കൂ​ടെ എ​പ്പോ​ഴും ഉ​ണ്ടാ​കു​മോ? തീ​ര്‍​ച്ച​യാ​യും. താ​ന്‍ ന​മ്മു​ടെ മു​ന്‍​പി​ലും പി​ന്‍​പി​ലും ഇ​ട​ത്തും വ​ല​ത്തും എ​പ്പോ​ഴും ഉ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​വി​ടു​ന്നു പ്ര​വാ​ച​ക​ന്‍ വ​ഴി എ​ത്ര​യോ ത​വ​ണ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്!

നാ​മോ​രോ​രു​ത്ത​രും ലോ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു പി​റ​ന്നു​വീ​ണ നാ​ള്‍​മു​ത​ല്‍ അ​വി​ടു​ത്തെ സ​ജീ​വ​സാ​ന്നി​ധ്യം ന​മ്മി​ലു​ണ്ട്. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ന​മു​ക്കു ശ​ക്തി പ​ക​രാ​നും ന​മ്മെ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നു​മാ​യി അ​വി​ടു​ന്ന് എ​പ്പോ​ഴും ത​യാ​റാ​യി നി​ല്‍​ക്കു​ക​യാ​ണ്.

എ​ന്നാ​ല്‍, നാം ​ദൈ​വ​ത്തി​ലേ​ക്കു തി​രി​യാ​തെ അ​വി​ടു​ത്തേ​ക്കു ന​മ്മെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​വാ​ന്‍ സാ​ധി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്രം. അ​തി​ന്റെ കാ​ര​ണ​മോ? അ​വി​ടു​ന്നു ന​മ്മു​ടെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം മാ​നി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​തു​ത​ന്നെ.

ഹോ​റി​ബി​ലെ മു​ള്‍​പ്പ​ട​ര്‍​പ്പി​ല്‍​വ​ച്ചു മൂ​ശെ​യോ​ടു സം​സാ​രി​ച്ച ദൈ​വം ഇ​ന്നു ന​മ്മോ​ടു സം​സാ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ന​മ്മോ​ടു​കൂ​ടെ​യു​ണ്ട്. അ​ന്നു മൂ​ശെ​യ്ക്കു പ്ര​ത്യേ​ക​മാ​യ ദൗ​ത്യം ന​ല്‍​കി​യ ദൈ​വം ന​മു​ക്കും പ്ര​ത്യേ​ക​മാ​യ ദൗ​ത്യം ന​ല്‍​കി​ക്കൊ​ണ്ടു ന​മ്മെ ശ​ക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​വാ​ന്‍ ത​യാ​റാ​യി നി​ല്‍​ക്കു​ന്നു.

അ​വി​ടു​ന്ന് ഇ​ന്നു ന​മു​ക്കു ന​ല്‍​കു​ന്ന ദൗ​ത്യ​മെ​ന്താ​ണ്? അ​വി​ടു​ത്തെ വാ​ക്കു​ക​ള്‍​ക്കാ​യി ന​മു​ക്കു കാ​തോ​ര്‍​ക്കാം. ന​മ്മെ ഏ​ല്‍​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ദൗ​ത്യ​ങ്ങ​ള്‍ നി​ര്‍​വ​ഹി​ക്കു​വാ​നാ​യി അ​വി​ടു​ന്നി​ല്‍​നി​ന്നു ന​മു​ക്കു ശ​ക്തി സ്വീ​ക​രി​ക്കാം. അ​വി​ടു​ത്തെ സാ​ന്നി​ധ്യം ന​മ്മോ​ടു​കൂ​ടെ​യു​ണ്ട് എ​ന്ന ഉ​റ​ച്ച ബോ​ധ്യ​ത്തോ​ടെ ധൈ​ര്യ​പൂ​ര്‍​വം ന​മു​ക്കു മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കാം.