“അ​ന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞ ജ​നം മ​ഹ​ത്താ​യ ഒ​രു പ്ര​കാ​ശം ക​ണ്ടു. കൂ​രി​രു​ട്ടി​ന്‍റെ ദേ​ശ​ത്തു വ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ​മേ​ൽ പ്ര​കാ​ശം ഉ​ദി​ച്ചു. ന​മു​ക്കാ​യി ഒ​രു ശി​ശു ജ​നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ന​മു​ക്ക് ഒ​രു പു​ത്ര​ൻ ന​ല്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ​ധി​പ​ത്യം അ​വ​ന്‍റെ ചു​മ​ലി​ലാ​യി​രി​ക്കും. വി​സ്മ​നീ​യ​നാ​യ ഉ​പ​ദേ​ഷ്ടാ​വ്, ശ​ക്ത​നാ​യ ദൈ​വം, നി​ത്യ​നാ​യ പി​താ​വ്, സ​മാ​ധാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ രാ​ജാ​വ് എ​ന്ന് അ​വ​ൻ വി​ളി​ക്ക​പ്പെ​ടും.

ദാ​വീ​ദി​ന്‍റെ സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​ലും അ​വ​ന്‍റെ രാ​ജ്യ​ത്തി​ലും അ​വ​ന്‍റെ ആ​ധി​പ​ത്യം നി​സീ​മ​മാ​ണ്, അ​വ​ന്‍റെ സ​മാ​ധാ​നം അ​ന​ന്ത​വും. നീ​തി​യി​ലും ധ​ർ​മ​ത്തി​ലും എ​ന്നേ​ക്കും അ​തു സ്ഥാ​പി​ച്ച് പ​രി​പാ​ലി​ക്കാ​ൻ ത​ന്നെ, സൈ​ന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ക​ർ​ത്താ​വി​ന്‍റെ തീ​ക്ഷ്ണ​ത ഇ​തു നി​റ​വേ​റ്റും’’ (ഏ​ശ 9,27).

വ​രാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന ര​ക്ഷ​ക​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് സ​മ​ഗ്ര​മാ​യൊ​രു ചി​ത്രം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​ണ് ഏ​ശ​യ്യാ​യു​ടെ പു​സ്ത​ക​ത്തി​ലെ ഈ ​ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ പ്ര​വ​ച​നം. എ​ന്താ​ണ് ഈ ​പ്ര​വ​ച​ന​ത്തി​ന്‍റെ സാ​ഹ​ച​ര്യം? അ​സീ​റി​യ​ൻ രാ​ജാ​വാ​യ തി​ഗ്ലാ​ത്ത് പി​ലേ​സ​ർ III ബി​സി 734ൽ ​ആ​ദ്യം സി​റി​യ​യും തു​ട​ർ​ന്ന് ഇ​സ്രാ​യേ​ലും കീ​ഴ​ട​ക്കി. അ​നേ​കാ​യി​ര​ങ്ങ​ളെ അ​ടി​മ​ക​ളാ​ക്കി നാ​ടു​ക​ട​ത്തി (2 രാ​ജാ 17). ഈ ​ദു​ര​ന്ത​ങ്ങ​ളു​ടെ തു​ട​ക്ക​ത്തി​ലാ​ണ് ഈ ​പ്ര​വ​ച​നം ന​ല്ക​പ്പെ​ട്ട​ത്.

അ​സീ​റി​യ​ൻ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ ത​ക​ർ​ന്ന് എ​ല്ലാം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​ണ് “അ​ന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ൽ ക​ഴി​യു​ന്ന ജ​നം’’. അ​വ​ർ കാ​ണു​ന്ന, അ​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ഉ​ദി​ക്കു​ന്ന പ്ര​കാ​ശം പു​തി​യൊ​രു രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ ജ​ന​ന​മാ​ണ്. ആ ​രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ സ​വി​ശേ​ഷ​ത​ക​ൾ 6,7 വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ വി​വ​രി​ക്കു​ന്നു.

ഈ ​വാ​ഗ്ദാ​നം അ​വ​ർ മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ അ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ നി​റ​വേ​റി​യി​ല്ല. പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക​ൾ സ​ഫ​ല​മാ​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​പ്ര​വ​ച​ന​ത്തി​നു പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ കാ​ണു​ന്ന​തി​നേ​ക്കാ​ൾ ആ​ഴ​മേ​റി​യ അ​ർ​ഥ​മു​ണ്ട്.

അ​ന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ൽ ക​ഴി​യു​ന്ന ജ​നം അ​സീ​റി​യ കീ​ഴ​ട​ക്കി​യ ഇ​സ്രാ​യേ​ൽ ജ​നം മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​ത് സ​ക​ല​മ​നു​ഷ്യ​രു​മാ​ണ്. വി​വി​ധ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ൽ പാ​പ​ത്തി​ന്‍റെ​യും മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ​യും ദുഃ​ഖ​ത്തി​ന്‍റെ​യും നി​രാ​ശ​യു​ടെ​യും എ​ല്ലാം അ​ടി​മ​ത്ത​മാ​ണ് അ​ന്ധ​കാ​രം വ​രു​ത്തു​ന്ന​ത്. അ​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ഉ​ദി​ക്കു​ന്ന പ്ര​കാ​ശ​മാ​ണ് ദൈ​വം അ​യ​യ്ക്കു​ന്ന ദൈ​വം ത​ന്നെ​യാ​യ ര​ക്ഷ​ക​ൻ.

അ​വ​ൻ സ​ക​ല അ​ടി​മ​ത്ത​വും അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ക്കും. യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ൾ ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കും. ലോ​ക​ജ​ന​ത​ക​ളു​ടെ മു​ഴു​വ​ൻ അ​ധി​പ​നും സ​ർ​വ​ജ്ഞ​നു​മാ​യി​രി​ക്കും അ​വ​ൻ. ദൈ​വം ത​ന്നെ​യാ​ണ് അ​വ​നി​ൽ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​ത്, അ​ഥ​വാ അ​വ​ൻ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ത​ന്നെ അ​വ​താ​ര​മാ​യി​രി​ക്കും.

ആ​ർ​ക്കും തോ​ല്പി​ക്കാ​നോ ചെ​റു​ത്തു​നി​ൽ​ക്കാ​നോ ക​ഴി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വി​ധം ശ​ക്ത​നാ​യ അ​വ​ൻ നി​ത്യ​നാ​യ പി​താ​വാ​യി​രി​ക്കും. പി​താ​വ് മ​ക്ക​ളെ എ​ന്ന​പോ​ലെ സ​ക​ല ജ​ന​ത​ക​ളെ​യും അ​വ​ൻ പ​രി​പാ​ലി​ക്കും, ന​യി​ക്കും, ഭ​രി​ക്കും. അ​വ​ന്‍റെ രാ​ജ്യ​ത്തി​നും ഭ​ര​ണ​ത്തി​നും അ​വ​സാ​ന​മു​ണ്ടാ​കി​ല്ല. നി​ത്യ​നാ​യ രാ​ജാ​വ്, സ​നാ​ത​ന രാ​ജ്യം. ആ ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ മൂ​ന്നു സ​വി​ശേ​ഷ​ത​ക​ൾ പ്ര​ത്യേ​കം എ​ടു​ത്തു പ​റ​യു​ന്നു.


“സ​ദ്ഖാ’’ എ​ന്ന ഹീ​ബ്രു വാ​ക്കാ​ണ് “നീ​തി’’ എ​ന്നു വി​വ​ർ​ത്ത​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ഓ​രോ​രു​ത്ത​ർ​ക്കും അ​ർ​ഹ​മാ​യ​തു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന അ​വ​സ്ഥ​യാ​ണ് ഈ ​പ​ദം അ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്.

ഈ ​സം​വി​ധാ​ന​ത്തി​ന് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കോ​ട്ടം ത​ട്ടി​യാ​ൽ, ആ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും നീ​തി നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടാ​ൽ, അ​തു പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​ൻ ആ​വ​ശ്യ​മാ​യ​താ​ണ് “ധ​ർ​മം’’ എ​ന്നു വി​വ​ർ​ത്ത​നം ചെ​യ്യു​ന്ന “മി​ഷ്പാ​ത്ത്’’. വി​ധി​ക്കു​ക എ​ന്ന​ർ​ഥ​മു​ള്ള “ഷാ​ഫ്ത്’’ എ​ന്ന ക്രി​യാ​ധാ​തു​വി​ൽ​നി​ന്ന് രൂ​പം കൊ​ണ്ട​താ​ണ് ഈ ​വാ​ക്ക്. നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന നീ​തി ന​ട​പ്പി​ലാ​ക്കാ​ൻ ഇ​ത് സ​ഹാ​യി​ക്കും. ഒ​രു കാ​ര​ണ​വ​ശാ​ലും ആ​ർ​ക്കും നീ​തി നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടി​ല്ല എ​ന്ന് ധ​ർ​മ​നി​ഷ്ഠ ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തും.

ഇ​പ്ര​കാ​രം നീ​തി നി​ല​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​വ​സ്ഥ​യാ​ണ് സ​മാ​ധാ​നം.“​ശാ​ലോം’’ എ​ന്നു ഹീ​ബ്രു​വി​ൽ. നാ​ലു ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ സ​ന്തു​ലി​താ​വ​സ്ഥ​യാ​ണ് സ​മാ​ധാ​നം കൊ​ണ്ട് അ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്. വ്യ​ക്തി​ക​ൾ ത​മ്മി​ൽ ത​മ്മി​ലും എ​ല്ലാ വ്യ​ക്തി​ക​ൾ​ക്കും പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തോ​ടും ഓ​രോ വ്യ​ക്തി​ക്കും ത​ന്നോ​ടു​ത​ന്നെ​യും ഇ​തി​നെ​ല്ലാം അ​ടി​സ്ഥാ​ന​മാ​യ ദൈ​വ​ത്തോ​ടും ഉ​ള്ള ദൈ​വ നി​ശ്ചി​ത​വും നി​യ​മാ​ധി​ഷ്ഠി​ത​വു​മാ​യ ബ​ന്ധ​ത്തി​ന്‍റെ സ​ന്തു​ലി​താ​വ​സ്ഥ​യാ​ണ് “ശാ​ലോം’’ അ​ഥ​വാ സ​മാ​ധാ​നം.

ജ​നി​ക്കാ​ൻ പോ​കു​ന്ന രാ​ജ​ശി​ശു ദൈ​വ​മാ​യി​രി​ക്കും. അ​വ​ൻ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ഭ​ര​ണം ഈ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ ന​ട​പ്പി​ലാ​ക്കും. എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും നീ​തി പ്ര​ദാ​നം ചെ​യ്യും. അ​ങ്ങ​നെ ശാ​ശ്വ​ത​മാ​യ സ​മാ​ധാ​നം സം​ജാ​ത​മാ​കും. ഭൂ​മി​യെ, മ​നു​ഷ്യ​ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളെ, ഗ്ര​സി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന അ​ന്ധ​കാ​രം അ​ക​ലും. എ​ങ്ങും പ്ര​കാ​ശം പ്ര​സ​രി​ക്കും. ഒ​രി​ക്ക​ലും അ​സ്ത​മി​ക്കാ​ത്ത, ശാ​ശ്വ​ത​മാ​യ ശാ​ന്തി​യും സ​മാ​ധാ​ന​വും സ​ന്തോ​ഷ​വും എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ല​ഭി​ക്കും. ഇ​താ​ണ് ദൈ​വം വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്.

ഈ ​വാ​ഗ്ദാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പൂ​ർ​ത്തീ​ക​ര​ണ​മാ​ണ് ബേ​ത്‌​ല​ഹെ​മി​ൽ ആ ​രാ​ത്രി സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്. അ​ന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ൽ പ്ര​കാ​ശ​മു​ദി​ച്ചു. അ​ന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ൽ ക​ഴി​യു​ന്ന ജ​ന​ത്തി​ന് പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ടെ പ്ര​കാ​ശ​മാ​യി അ​വ​ൻ വീ​ണ്ടും ജ​നി​ക്കു​ന്നു. അ​തി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലും ആ​ഘോ​ഷ​വു​മാ​ണ് ക്രി​സ്മ​സ്. അ​തി​നു​ള്ള ഒ​രു​ക്ക​മാ​ണ് മം​ഗ​ള​വാ​ർ​ത്ത​ക്കാ​ലം. ആ ​പ്ര​കാ​ശ​ത്തി​ലേ​ക്കു ക​ണ്ണു​ക​ൾ തു​റ​ക്കാം. ഉ​ള്ളി​ലെ അ​ന്ധ​കാ​രം അ​ക​റ്റാ​ൻ പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കാം. ശ്ര​മി​ക്കാം. “ത​മ​സോ​മാ ജ്യോ​തി​ർ ഗ​മ​യാ.’’