വ്യ​​​​ത്യ​​​​സ്ത ജീ​​​​വി​​​​ത​​​​സാ​​​​ഹ​​​​ച​​​​ര്യ​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ൽ വ്യ​​​​ക്തി​​​​ക​​​​ൾ ത​​​​നി​​​​ച്ചും സ​​​​മൂ​​​​ഹ​​​​മാ​​​​യി ഒ​​​​രു​​​​മി​​​​ച്ചും ദൈ​​​​വ​​​​ത്തി​​​​നു മു​​​​ന്പി​​​​ൽ സ​​​​മ​​​​ർ​​​​പ്പി​​​​ക്കു​​​​ന്ന പ്രാ​​​​ർ​​​​ഥ​​​​ന​​​​ക​​​​ളാ​​​​ണ് സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ൾ. ഇ​​​​വ​​​​യി​​​​ൽ ഒ​​​​രു ഗ​​​​ണം സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ൾ ‘വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ൾ’ എ​​​​ന്ന​​​​റി​​​​യ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ന്നു. ഇ​​​​വ 56 എ​​​​ണ്ണ​​​​മു​​​​ണ്ട്.

ഇ​​​​വ​​​​യി​​​​ൽ വ്യ​​​​ക്തി​​​​ക​​​​ളു​​​​ടെ​​​​യും സ​​​​മൂ​​​​ഹ​​​​ങ്ങ​​​​ളു​​​​ടെ​​​​യും വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ളു​​​​ണ്ട്. വ്യ​​​​ക്തി​​​​യു​​​​ടെ വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ൽ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ന്ന ഒ​​​​ന്നാ​​​​ണ് 22-ാം സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​നം. ഇ​​​​തി​​​​ലെ​​​​യും മ​​​​റ്റു ചി​​​​ല വ്യ​​​​ക്തി​​​​ഗ​​​​ത വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ലെ​​​​യും വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ൾ ഈ​​​​ശോ​​​​യി​​​​ൽ നി​​​​റ​​​​വേ​​​​റി​​​​യ പ്ര​​​​വ​​​​ച​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ളാ​​​​യി സു​​​​വി​​​​ശേ​​​​ഷ​​​​ങ്ങ​​​​ൾ എ​​​​ടു​​​​ത്തു​​​​കാ​​​​ട്ടു​​​​ന്നു​​​​ണ്ട്.

അ​​​​തി​​​​ക​​​​ഠി​​​​ന​​​​മാ​​​​യ പീ​​​​ഡ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ലൂ​​​​ടെ ക​​​​ട​​​​ന്നു​​​​പോ​​​​കു​​​​ന്ന ഒ​​​​രു വ്യ​​​​ക്തി​​​​യു​​​​ടെ വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​മാ​​​​യി​​​​ട്ടാ​​​​ണ് 22-ാം സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​നം അ​​​​വ​​​​ത​​​​രി​​​​പ്പി​​​​ച്ചി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​ത്. വേ​​​​ദ​​​​ന​​​​യു​​​​ടെ​​​​യും ദുഃ​​​​ഖ​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ​​​യും പാ​​​​ര​​​​മ്യം സൂ​​​​ചി​​​​പ്പി​​​​ക്കാ​​​​ൻ അ​​​​നേ​​​​കം പ്ര​​​​തീ​​​​ക​​​​ങ്ങ​​​​ൾ ഉ​​​​പ​​​​യോ​​​​ഗി​​​​ച്ചി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു. ശ​​​​ത്രു​​​​ക്ക​​​​ളു​​​​ടെ ആ​​​​ക്ര​​​​മ​​​​ണം, പീ​​​​ഡ​​​​നം, അ​​​​വ​​​​ഹേ​​​​ള​​​​നം ഇ​​​​തെ​​​​ല്ലാ​​​​മാ​​​​ണ് വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​വി​​​​ഷ​​​​യ​​​​ങ്ങ​​​​ൾ. എ​​​​ല്ലാ​​​​വ​​​​രും ഉ​​​​പേ​​​​ക്ഷി​​​​ച്ചു, ദൈ​​​​വം​​​​പോ​​​​ലും കൈ​​​​വി​​​​ട്ടു എ​​​​ന്നു വി​​​​ല​​​​പി​​​​ക്കു​​​​ന്പോ​​​​ഴും നി​​​​രാ​​​​ശ​​​​യി​​​​ല​​​​ല്ല സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​നം അ​​​​വ​​​​സാ​​​​നി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​ത്.

ക​​​​ർ​​​​ത്താ​​​​വ് എ​​​​ന്നേ​​​​ക്കു​​​​മാ​​​​യി കൈ​​​​വി​​​​ടു​​​​ക​​​​യി​​​​ല്ല എ​​​​ന്നു​​​​റ​​​​ച്ചു വി​​​​ശ്വ​​​​സി​​​​ച്ചു​​​​കൊ​​​​ണ്ട് സ​​​​ഹാ​​​​യ​​​​ത്തി​​​​നാ​​​​യി യാ​​​​ചി​​​​ക്കു​​​​ക​​​​യും ക​​​​ർ​​​​ത്താ​​​​വ് പ്രാ​​​​ർ​​​​ഥ​​​​ന കേ​​​​ൾ​​​​ക്കും എ​​​​ന്ന ബോ​​​​ധ്യ​​​​ത്തോ​​​​ടെ ന​​​​ന്ദി​​​​പ​​​​റ​​​​യു​​​​ക​​​​യും ചെ​​​​യ്യു​​​​ന്ന സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ക​​​​ൻ ദൈ​​​​വ​​​​ത്തെ സ​​​​ക​​​​ല ജ​​​​ന​​​​ത​​​​ക​​​​ളു​​​​ടെ​​​​യും രാ​​​​ജാ​​​​വും സ​​​​ർ​​​​വ​​​​ലോ​​​​ക നി​​​​യ​​​​ന്താ​​​​വു​​​​മാ​​​​യി ഏ​​​​റ്റു​​​​പ​​​​റ​​​​യു​​​​ന്നു. ഈ ​​​​സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ന​​​​ത്തി​​​​ലെ പ​​​​ല വാ​​​​ക്യ​​​​ങ്ങ​​​​ളും ഈ​​​​ശോ​​​​യി​​​​ൽ പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​യ പ്ര​​​​വ​​​​ച​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ളാ​​​​യി​​​​രു​​​​ന്നു എ​​​​ന്ന് പീ​​​​ഡാ​​​​നു​​​​ഭ​​​​വ വി​​​​വ​​​​ര​​​​ണങ്ങ​​​​ൾ വ്യ​​​​ക്ത​​​​മാ​​​​ക്കു​​​​ന്നു.

ഈ ​​​​സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ന​​​​ത്തി​​​ന്‍റെ ആ​​​​ദ്യ​​​​വാ​​​​ക്യം ഈ​​​​ശോ കു​​​​രി​​​​ശി​​​​ൽ കി​​​​ട​​​​ന്ന് ഉ​​​​രു​​​​വി​​​​ടു​​​​ന്ന​​​​താ​​​​യി മ​​​​ർ​​​​ക്കോ​​​​സും മ​​​​ത്താ​​​​യി​​​​യും രേ​​​​ഖ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തി​​​​യി​​​​ട്ടു​​​​ണ്ട്. “എ​​​​ന്‍റെ ദൈ​​​​വ​​​​മേ, എ​​​​ന്‍റെ ദൈ​​​​വ​​​​മേ, എ​​​​ന്തു​​​​കൊ​​​​ണ്ട് അ​​​​ങ്ങ് എ​​​​ന്നെ ഉ​​​​പേ​​​​ക്ഷി​​​​ച്ചു!’’ ഈ ​​​​നി​​​​ല​​​​വി​​​​ളി നി​​​​രാ​​​​ശ​​​​യി​​​​ൽ​​​​നി​​​​ന്നു വ​​​​രു​​​​ന്ന​​​​താ​​​​യി തോ​​​​ന്നാം.


ലോ​​​​ക​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ പാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ൾ സ്വ​​​​ന്തം ചു​​​​മ​​​​ലി​​​​ൽ വ​​​​ഹി​​​​ച്ച് പാ​​​​പ​​​​പ​​​​രി​​​​ഹാ​​​​ര ബ​​​​ലി​​​​യാ​​​​യി സ്വ​​​​യം അ​​​​ർ​​​​പ്പി​​​​ക്കു​​​​ന്ന ഈ​​​​ശോ​​​​യു​​​​ടെ ശ​​​​ബ്ദ​​​​മാ​​​​ണി​​​​ത്. ദൈ​​​​വ​​​​ത്താ​​​​ൽ തി​​​​ര​​​​സ്ക​​​​രി​​​​ക്ക​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ക​​​​യാ​​​​ണ് പാ​​​​പ​​​​ത്തി​​​​നു​​​​ള്ള ആ​​​​ത്യ​​​​ന്തി​​​​ക​​​​ശി​​​​ക്ഷ. ന​​​​ര​​​​ക​​​​വും അ​​​​തു​​​​ത​​​​ന്നെ. എ​​​​ന്നാ​​​​ൽ ഈ ​​​​വാ​​​​ക്കു​​​​ക​​​​ൾ വി​​​​ലാ​​​​പ​​​​ങ്ങ​​​​ളു​​​​ടെ തു​​​​ട​​​​ക്കം മാ​​​​ത്ര​​​​മാ​​​​ണ്.

സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ക​​​​ൻ തു​​​​ട​​​​ർ​​​​ന്നു വി​​​​വ​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്ന പീ​​​​ഡ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ൾ ഈ​​​​ശോ​​​​യി​​​​ൽ അ​​​​ക്ഷ​​​​രാ​​​​ർ​​​​ഥ​​​​ത്തി​​​​ൽ പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​യി. “കാ​​​​ണു​​​​ന്ന​​​​വ​​​​രെ​​​​ല്ലാം എ​​​​ന്നെ അ​​​​വ​​​​ഹേ​​​​ളി​​​​ക്കു​​​​ന്നു’’ (സ​​​​ങ്കീ 22,8). ശ​​​​ത്രു​​​​ക്ക​​​​ൾ ഈ​​​​ശോ​​​​യെ പ​​​​രി​​​​ഹ​​​​സി​​​​ച്ച കാ​​​​ര്യം മ​​​​ത്താ​​​​യി രേ​​​​ഖ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തു​​​​ന്നു​​​​ണ്ട് (മ​​​​ത്താ 27,43). “എ​​​​ന്‍റെ അ​​​​ണ്ണാ​​​​ക്ക് ഓ​​​​ടി​​​​ന്‍റെ ക​​​​ഷ​​​​ണം​​​​പോ​​​​ലെ വ​​​​ര​​​​ണ്ടി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു.

എ​​​​ന്‍റെ നാ​​​​വ് അ​​​​ണ്ണാ​​​​ക്കി​​​​ൽ ഒ​​​​ട്ടി​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു’’(സങ്കീ 22,15). ഈ ​​​​വാ​​​​ക്കു​​​​ക​​​​ൾ സൂ​​​​ചി​​​​പ്പി​​​​ക്കു​​​​ന്ന ക​​​​ഠി​​​​ന​​​​മാ​​​​യ ദാ​​​​ഹം ഈ​​​​ശോ പ്ര​​​​ക​​​​ടി​​​​പ്പി​​​​ക്കു​​​​ന്നു: “എ​​​​നി​​​​ക്കു ദാ​​​​ഹി​​​​ക്കു​​​​ന്നു’’ (യോ​​​​ഹ 19,28). “ദാ​​​​ഹ​​​​ത്തി​​​​ന് അ​​​​വ​​​​ർ എ​​​​നി​​​​ക്കു വി​​​​നാ​​​​ഗി​​​​രി ത​​​​ന്നു’’ (സ​​​​ങ്കീ 69,21) എ​​​​ന്ന പ്ര​​​​വ​​​​ച​​​​ന​​​​വും നി​​​​റ​​​​വേ​​​​റു​​​​ന്നു.

“അ​​​​വ​​​​രെ​​​​ന്‍റെ കാ​​​​ലു​​​​ക​​​​ൾ കു​​​​ത്തി​​​​ത്തു​​​​ള​​​​ച്ചു’’ (സ​​​​ങ്കീ 22,16) എ​​​​ന്ന വി​​​​ലാ​​​​പം ഈ​​​​ശോ​​​​യെ കു​​​​രി​​​​ശി​​​​ൽ ത​​​​റ​​​​ച്ച​​​​പ്പോ​​​​ൾ പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​യി. “എ​​​​ന്‍റെ വ​​​​സ്ത്ര​​​​ങ്ങ​​​​ൾ അ​​​​വ​​​​ർ പ​​​​ങ്കി​​​​ട്ടെ​​​​ടു​​​​ത്തു’’ (സ​​​​ങ്കീ 22,18) എ​​​​ന്ന പ്ര​​​​വ​​​​ച​​​​നം നി​​​​റ​​​​വേ​​​​റി​​​​യ​​​​ത് മ​​​​ത്താ​​​​യി 27,35ൽ ​​​​രേ​​​​ഖ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തി​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു.

അ​​​​തു​​​​പോ​​​​ലെ വ​​​​സ്ത്ര​​​​ത്തി​​​​നു​​​​വേ​​​​ണ്ടി കു​​​​റി​​​​യി​​​​ടു​​​​ന്ന​​​​തും (യോ​​​​ഹ 19,24). “ത​​​​ങ്ങ​​​​ൾ കു​​​​ത്തി മു​​​​റി​​​​വേ​​​​ല്പി​​​​ച്ച​​​​വ​​​​നെ നോ​​​​ക്കി ഏ​​​​ക​​​​ജാ​​​​ത​​​​നെ പ്ര​​​​തി എ​​​​ന്ന​​​​പോ​​​​ലെ ദുഃ​​​​ഖ​​​​ത്തോ​​​​ടെ വി​​​​ല​​​​പി​​​​ക്കും’’ (സ​​​​ഖ 12,10) എ​​​​ന്ന പ്ര​​​​വ​​​​ച​​​​ന​​​​വും നി​​​​റ​​​​വേ​​​​റി​​​​യ​​​​താ​​​​യി യോ​​​​ഹ 19,37ൽ ​​​​കാ​​​​ണാം.

ഈ​​​​ശോ​​​​യു​​​​ടെ ജ​​​​ന​​​​നം​​​​പോ​​​​ലെ​​​​ത​​​​ന്നെ പീ​​​​ഡാ​​​​സ​​​​ഹ​​​​ന​​​​വും മ​​​​ര​​​​ണ​​​​വും പ്ര​​​​വാ​​​​ച​​​​ക​​​​ന്മാ​​​​രും സ​​​​ങ്കീ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​ക​​​​ന്മാ​​​​രും വ​​​​ഴി ദൈ​​​​വം മു​​​​ൻ​​​​കൂ​​​​ട്ടി അ​​​​റി​​​​യി​​​​ച്ചി​​​​രു​​​​ന്നു. മ​​​​ര​​​​ണം മാ​​​​ത്ര​​​​മ​​​​ല്ല, മ​​​​ര​​​​ണാ​​​​ന​​​​ന്ത​​​​രം സം​​​​ഭ​​​​വി​​​​ച്ച പു​​​​ന​​​​രു​​​​ത്ഥാ​​​​ന​​​​വും.