“ക​​​​ർ​​​​ത്താ​​​​വ് അ​​​​രു​​​​ൾ​​​​ചെ​​​​യ്യു​​​​ന്നു. ഇ​​​​സ്ര​​​​യേ​​​​ൽ ഗോ​​​​ത്ര​​​​ത്തോ​​​​ടും യൂ​​​​ദാ​​​​ഗോ​​​​ത്ര​​​​ത്തോ​​​​ടും ഞാ​​​​ൻ ഒ​​​​രു പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി ചെ​​​​യ്യു​​​​ന്ന ദി​​​​വ​​​​സം വ​​​​രു​​​​ന്നു’’ (ജ​​​​റെ 31, 31).

ഇ​​​​രു​​​​ക​​​​ക്ഷി​​​​ക​​​​ളും സ​​​​മ്മ​​​​തി​​​​ച്ചു​​​​ള്ള ക​​​​രാ​​​​ർ എ​​​​ന്നാ​​​​ണ് ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യെ നി​​​​ർ​​​​വ​​​​ചി​​​​ക്കു​​​​ക. അ​​​​തു വ്യ​​​​ക്തി​​​​ക​​​​ളോ സ​​​​മൂ​​​​ഹ​​​​ങ്ങ​​​​ളോ രാ​​​​ജ്യ​​​​ങ്ങ​​​​ളോ ത​​​​മ്മി​​​​ലാ​​​​കാം. ദൈ​​​​വ​​​​വും മ​​​​നു​​​​ഷ്യ​​​​നും ത​​​​മ്മി​​​​ൽ സ്ഥാ​​​​പി​​​​ക്ക​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ന്ന ബ​​​​ന്ധ​​​​ത്തെ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി എ​​​​ന്നാ​​​​ണു ബൈ​​​​ബി​​​​ൾ വി​​​​ശേ​​​​ഷി​​​​പ്പി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​ത്. “ബെ​​​​റി​​​​ത്” എ​​​​ന്നു ഹീ​​​​ബ്രു​​​​വി​​​​ൽ. ബൈ​​​​ബി​​​​ൾ ​​​​ത​​​​ന്നെ​​​​യും ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി എ​​​​ന്നാ​​​​ണ് അ​​​​റി​​​​യ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ന്ന​​​​ത്. (ശ​​​​രി​​​​യാ​​​​യ വി​​​​വ​​​​ർ​​​​ത്ത​​​​നം പ​​​​ഴ​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി, പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി എ​​​​ന്നാ​​​​ണ്, നി​​​​യ​​​​മം എ​​​​ന്ന​​​​ല്ല).

ദൈ​​​​വം മ​​​​നു​​​​ഷ്യ​​​​നു​​​​മാ​​​​യി ചെ​​​​യ്യു​​​​ന്ന അ​​​​ഞ്ച് ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​ക​​​​ളെ​​​​ക്കു​​​​റി​​​​ച്ച് ബൈ​​​​ബി​​​​ൾ പ്ര​​​​തി​​​​പാ​​​​ദി​​​​ക്കു​​​​ന്നു​​​​ണ്ട്. നോ​​​​ഹ​​​​യു​​​​മാ​​​​യും (ഉ​​​​ൽ​​​​പ 9,8-17) ഏ​​​​ബ്ര​​​​ഹാ​​​​മു​​​​മാ​​​​യും (ഉ​​​​ൽ​​​​പ 15,17-21; 17,1-8) ഇ​​​​സ്ര​​​​യേ​​​​ൽ ജ​​​​ന​​​​ത​​​​യു​​​​മാ​​​​യി സീ​​​​നാ​​​​യ് മ​​​​ല​​​​യി​​​​ൽ​​​​വ​​​​ച്ചും (പു​​​​റ 19-24) ദാ​​​​വീ​​​​ദു​​​​മാ​​​​യും (2 സാ​​​​മു 7,8-16) ചെ​​​​യ്ത​​​​വ​​​​യാ​​​​ണ് നാ​​​​ലെ​​​​ണ്ണം. പ്ര​​​​വാ​​​​സ​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ വെ​​​​ളി​​​​ച്ച​​​​ത്തി​​​​ൽ ജെ​​​​റ​​​​മി​​​​യ പ്ര​​​​വ​​​​ചി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​താ​​​​ണ് അ​​​​ഞ്ചാ​​​​മ​​​​ത്തേ​​​​ത് (ജ​​​​റെ 31,31-37).

ഭാ​​​​വി​​​​യി​​​​ൽ ദൈ​​​​വം സ്ഥാ​​​​പി​​​​ക്കാ​​​​ൻ പോ​​​​കു​​​​ന്ന പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യു​​​​ടെ കാ​​​​ലം പ്ര​​​​വാ​​​​ച​​​​ക​​​​ൻ പ​​​​റ​​​​യു​​​​ന്നി​​​​ല്ല. എ​​​​ന്നാ​​​​ൽ, ഇ​​​​തി​​​​ന്‍റെ സ​​​​വി​​​​ശേ​​​​ഷ​​​​ത​​​​ക​​​​ൾ വി​​​​വ​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു​​​​ണ്ടു​​​​താ​​​​നും. പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യു​​​​ടെ അ​​​​ലം​​​​ഘ​​​​നീ​​​​യ​​​​മാ​​​​യ നി​​​​ബ​​​​ന്ധ​​​​ന​​​​ക​​​​ൾ പാ​​​​ലി​​​​ക്കാ​​​​ൻ ദൈ​​​​വം​​​​ത​​​​ന്നെ അ​​​​വ​​​​രെ ശ​​​​ക്തി​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തും.

“ഞാ​​​​ൻ നി​​​​യ​​​​മം അ​​​​വ​​​​രു​​​​ടെ ഉ​​​​ള്ളി​​​​ൽ നി​​​​ക്ഷേ​​​​പി​​​​ക്കും; അ​​​​വ​​​​രു​​​​ടെ ഹൃ​​​​ദ​​​​യ​​​​ത്തി​​​​ൽ എ​​​​ഴു​​​​തും. ഞാ​​​​ൻ ‌അ​​​​വ​​​​രു​​​​ടെ ദൈ​​​​വ​​​​വും അ​​​​വ​​​​ർ എ​​​​ന്‍റെ ജ​​​​ന​​​​വു​​​​മാ​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കും’’ (ജ​​​​റെ 31, 33). ദൈ​​​​വം ആ​​​​ന്ത​​​​രി​​​​ക പ്ര​​​​ചോ​​​​ദ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ളാ​​​​യി ന​​​​ൽ​​​​കു​​​​ന്ന ഈ ​​​​ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി വ്യ​​​​വ​​​​സ്ഥ​​​​ക​​​​ൾ ഹൃ​​​​ദ​​​​യ​​​​ങ്ങ​​​​ളെ ന​​​​വീ​​​​ക​​​​രി​​​​ക്കും; ദൈ​​​​വ​​​​ഹി​​​​തം അ​​​​റി​​​​യാ​​​​നും അ​​​​നുസ​​​​രി​​​​ക്കാ​​​​നും പ്രാ​​​​പ്ത​​​​രാ​​​​ക്കു​​​​ന്ന ആ​​​​ന്ത​​​​രി​​​​ക​​​​ശ​​​​ക്തി ന​​​​ൽ​​​​കും.


ഈ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യി​​​​ലൂ​​​​ടെ ല​​​​ഭി​​​​ക്കു​​​​ന്ന വ​​​​ലി​​​​യ ദാ​​​​ന​​​​മാ​​​​ണ് ദൈ​​​​വ​​​​ജ്ഞാ​​​​നം (ജ​​​​റെ 31,34). ഒ​​​​രു നൂ​​​​റ്റാ​​​​ണ്ടുമു​​​​ന്പ് ഏ​​​​ശ​​​​യ്യാ ന​​​​ൽ​​​​കി​​​​യ പ്ര​​​​വ​​​​ച​​​​ന​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ വി​​​​ശ​​​​ദീ​​​​ക​​​​ര​​​​ണ​​​​വു​​​​മാ​​​​ണി​​​​ത് (സ​​​​മു​​​​ദ്രം ജ​​​​ലം കൊ​​​​ണ്ടെ​​​​ന്ന​​​​പോ​​​​ലെ ഭൂ​​​​മി ദൈ​​​​വ​​​​ജ്ഞാ​​​​ന​​​​ത്താ​​​​ൽ നി​​​​റ​​​​യും - ഏ​​​​ശ 11,9).

പ​​​​ഴ​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യും നി​​​​യ​​​​മ​​​​ങ്ങ​​​​ളും പാ​​​​പ​​​​ബോ​​​​ധം ജ​​​​നി​​​​പ്പി​​​​ക്കു​​​​മെ​​​​ങ്കി​​​​ലും പാ​​​​പ​​​​മോ​​​​ച​​​​നം ന​​​​ൽ​​​​കാ​​​​ൻ പ്രാ​​​​പ്ത​​​​മാ​​​​യി​​​​രു​​​​ന്നി​​​​ല്ല. പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യു​​​​ടെ അ​​​​ടി​​​​സ്ഥാ​​​​ന ഘ​​​​ട​​​​ക​​​​മാ​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കും പാ​​​​പ​​​​മോ​​​​ച​​​​നം. “അ​​​​വ​​​​രു​​​​ടെ അ​​​​കൃ​​​​ത്യ​​​​ങ്ങ​​​​ൾ​​​​ക്ക് ഞാ​​​​ൻ മാ​​​​പ്പു​​​​ന​​​​ൽ​​​​കും. അ​​​​വ​​​​രു​​​​ടെ പാ​​​​പം മ​​​​ന​​​​സി​​​​ൽ വ​​​​യ്ക്കു​​​​ക​​​​യി​​​​ല്ല’’ (ജ​​​​റെ 31,34).

അ​​​​ലം​​​​ഘ​​​​നീ​​​​യ​​​​മാ​​​​യ ഈ ​​​​ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​ക്കു മാ​​​​റ്റം വ​​​​രി​​​​ക​​​​യി​​​​ല്ല. ഈ ​​​​ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യി​​​​ലൂ​​​​ടെ ദൈ​​​​വം ത​​​​ന്‍റെ ജ​​​​ന​​​​മാ​​​​യി തെ​​​​ര​​​​ഞ്ഞെ​​​​ടു​​​​ത്ത ഇ​​​​സ്ര​​​​യേ​​​​ലി​​​​നെ അ​​​​വി​​​​ട​​​​ന്ന് ഒ​​​​രി​​​​ക്ക​​​​ലും ഉ​​​​പേ​​​​ക്ഷി​​​​ക്കു​​​​ക​​​​യി​​​​ല്ല (ജ​​​​റെ 31,35-37).
ഹൃ​​​​ദ​​​​യ​​​​ത്തി​​​​ൽ എ​​​​ഴു​​​​തി​​​​യ, മ​​​​നു​​​​ഷ്യ​​​​നെ സമഗ്രമായി ന​​​​വീ​​​​ക​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്ന, അ​​​​ലം​​​​ഘ​​​​നീ​​​​യ​​​​മാ​​​​യ പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി ഒ​​​​രു വാ​​​​ഗ്ദാ​​​​ന​​​​മാ​​​​യി​​​​രു​​​​ന്നു - വ​​​​ലി​​​​യ പ്ര​​​​തീ​​​​ക്ഷ ഉ​​​​ണ​​​​ർ​​​​ത്തു​​​​ന്ന വാ​​​​ഗ്ദാ​​​​നം.

അ​​​​തു പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​വ​​​​നാ​​​​ണ് ഈ​​​​ശോ. അ​​​​ന്ത്യ​​​​ത്താ​​​​ഴ​​​​വേ​​​​ള​​​​യി​​​​ൽ അ​​​​പ്പ​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ​​​​യും വീ​​​​ഞ്ഞി​​​​ന്‍റെ​​​​യും പ്ര​​​​തീ​​​​ക​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ലൂ​​​​ടെ ത​​​​ന്‍റെ ശ​​​​രീ​​​​ര​​​​ര​​​​ക്ത​​​​ങ്ങ​​​​ൾ ബ​​​​ലി​​​​ഭോ​​​​ജ​​​​ന​​​​മാ​​​​യി ന​​​​ൽ​​​​കി​​​​ക്കൊ​​​​ണ്ട് ഈ​​​​ശോ വാ​​​​ഗ്ദാ​​​​നം പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​ക്കി. “ഈ ​​​​പാ​​​​ന​​​​പാ​​​​ത്രം നി​​​​ങ്ങ​​​​ൾ​​​​ക്കു​​​​വേ​​​​ണ്ടി ചി​​​​ന്ത​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ന്ന എ​​​​ന്‍റെ ര​​​​ക്ത​​​​ത്തി​​​​ലു​​​​ള്ള പു​​​​തി​​​​യ ഉ​​​​ട​​​​ന്പ​​​​ടി​​​​യാ​​​​ണ്’’ (ലൂ​​​​ക്ക 22,20).