“സി​​​യോന്‍ പു​​​ത്രീ, അ​​​തി​​​യാ​​​യി ആ​​​ന​​​ന്ദി​​​ക്കു​​​ക. ജ​​​റൂ​​​സ​​​ലെം പു​​​ത്രീ, ആ​​​ർ​​​പ്പു​​​വി​​​ളി​​​ക്കു​​​ക. ഇ​​​താ നി​​​ന്‍റെ രാ​​​ജാ​​​വ് നി​​​ന്‍റെ അ​​​ടു​​​ത്തേ​​​ക്കു വ​​​രു​​​ന്നു. അ​​​വ​​​ൻ പ്ര​​​താ​​​പ​​​വാ​​​നും ജ​​​യ​​​ശാ​​​ലി​​​യു​​​മാ​​​ണ്. അ​​​വ​​​ൻ വി​​​ന​​​യാ​​​ന്വി​​​ത​​​നാ​​​യി ക​​​ഴു​​​ത​​​പ്പു​​​റ​​​ത്ത്, ക​​​ഴു​​​ത​​​ക്കു​​​ട്ടി​​​യു​​​ടെ പു​​​റ​​​ത്ത് ക​​​യ​​​റി​​​വ​​​രു​​​ന്നു” (സ​​​ഖ 9,9).

പ​​​ന്ത്ര​​​ണ്ട് ചെ​​​റി​​​യ പ്ര​​​വാ​​​ച​​​ക​​​ന്മാ​​​രി​​​ൽ ഒ​​​രാ​​​ളാ​​​യ സ​​​ഖ​​​റി​​​യാ​​​യു​​​ടെ പു​​​സ്ത​​​ക​​​ത്തി​​​ലാ​​​ണ് ഈ ​​​പ്ര​​​വ​​​ച​​​നം രേ​​​ഖ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത്. ദൈ​​​വം ന​​​ൽ​​​കാ​​​ൻ പോ​​​കു​​​ന്ന ര​​​ക്ഷ​​​യെ വി​​​വ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​തി​​​നി​​​ട​​​യി​​​ൽ ഭാ​​​വി രാ​​​ജാ​​​വി​​​നെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചു പ്ര​​​തി​​​പാ​​​ദി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​താ​​​ണ് ച​​​ർ​​​ച്ചാ​​​വി​​​ഷ​​​യ​​​മാ​​​യ പ്ര​​​വ​​​ച​​​നം. ബി​​​സി ആ​​​റാം നൂ​​​റ്റാ​​​ണ്ടി​​​ന്‍റെ അ​​​വ​​​സാ​​​നം ജ​​​റൂ​​​സ​​​ലെ​​​മി​​​ൽ പ്ര​​​സം​​​ഗി​​​ച്ച സ​​​ഖ​​​റി​​​യാ പ്ര​​​വാ​​​ച​​​ക​​​ൻ ശ​​​ത്രു​​​രാ​​​ജ്യ​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ആ​​​ക്ര​​​മ​​​ണ​​​ങ്ങ​​​ളെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചു പ​​​റ​​​യു​​​ന്പോ​​​ഴാ​​​ണ് വ​​​രാ​​​നി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന രാ​​​ജാ​​​വി​​​നെ​​​പ്പ​​​റ്റി സം​​​സാ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത്.

രാ​​​ജാ​​​വ് സ​​​ഞ്ച​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന ക​​​ഴു​​​ത​​​യ്ക്ക് പ്ര​​​ത്യേ​​​ക പ്രാ​​​ധാ​​​ന്യം ന​​​ൽ​​​കു​​​ന്ന​​​താ​​​യി കാ​​​ണാം. പ​​​ല​​​തി​​​ന്‍റെ​​​യും പ്ര​​​തീ​​​ക​​​മാ​​​ണ് ക​​​ഴു​​​ത. സാ​​​ധാ​​​ര​​​ണ സം​​​സാ​​​ര​​​ഭാ​​​ഷ​​​യി​​​ൽ ക​​​ഴു​​​ത വി​​​ഡ്ഢി​​​ത്ത​​​ത്തി​​​ന്‍റെ​​​യും നി​​​സാ​​​ര​​​ത​​​യു​​​ടെ​​​യും അ​​​ട​​​യാ​​​ള​​​മാ​​​ണ​​​ല്ലോ. എ​​​ന്നാ​​​ൽ, ബൈ​​​ബി​​​ളി​​​ൽ ക​​​ഴു​​​ത​​​യെ നി​​​സാ​​​ര​​​വ​​​ത്ക​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നി​​​ല്ല.
രാ​​​ജ​​​കീ​​​യ മൃ​​​ഗ​​​മാ​​​യി ക​​​ഴു​​​ത പ്ര​​​ത്യ​​​ക്ഷ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ന്ന​​​തും ബൈ​​​ബി​​​ളി​​​ൽ​​​ത്ത​​​ന്നെ രേ​​​ഖ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി​​​യി​​​ട്ടു​​​ണ്ട് (രാ​​​ജാ 1,38). യു​​​ദ്ധ​​​ത്തി​​​നു പോ​​​കു​​​ന്പോ​​​ൾ രാ​​​ജാ​​​ക്ക​​​ന്മാ​​​ർ കു​​​തി​​​ര​​​പ്പു​​​റ​​​ത്താ​​​ണ് പോ​​​കു​​​ക.

യു​​​ദ്ധ​​​ത്തി​​​നു​​​ള്ള ഉ​​​പ​​​ക​​​ര​​​ണ​​​വും പ്ര​​​തീ​​​ക​​​വു​​​മാ​​​ണ് പ​​​ട​​​ക്കു​​​തി​​​ര. എ​​​ന്നാ​​​ൽ, യു​​​ദ്ധം ജ​​​യി​​​ച്ചു പ​​​ട്ട​​​ണ​​​ത്തി​​​ലേ​​​ക്കു മ​​​ട​​​ങ്ങി​​​വ​​​രു​​​ന്ന​​​തു ക​​​ഴു​​​ത​​​പ്പു​​​റ​​​ത്താ​​​യി​​​രി​​​ക്കും. ഇ​​​നി ശ​​​ക്തി​​​യു​​​ടെ​​​യും വേ​​​ഗ​​​ത്തി​ന്‍റെ​യും ആ​​​വ​​​ശ്യ​​​മി​​​ല്ല. ശാ​​​ന്തി​​​യും സ​​​മാ​​​ധാ​​​ന​​​വും സം​​​സ്ഥാ​​​പി​​​ത​​​മാ​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. അ​​​ങ്ങ​​​നെ ക​​​ഴു​​​ത വി​​​ജ​​​യ​​​ത്തി​​​ന്‍റെ​​​യും സ​​​മാ​​​ധാ​​​ന​​​ത്തി​​​ന്‍റെ​​​യും പ്ര​​​തീ​​​ക​​​മാ​​​യി മാ​​​റു​​​ന്നു, ഒ​​​പ്പം വി​​​ന​​​യ​​​ത്തി​​​ന്‍റെ​​​യും.

ഈ ​​​പ്ര​​​വ​​​ച​​​നം ഈ​​​ശോ​​​യി​​​ൽ പൂ​​​ർ​​​ത്തി​​​യാ​​​യി എ​​​ന്ന് നാ​​​ലു സു​​​വി​​​ശേ​​​ഷ​​​ങ്ങ​​​ളും രേ​​​ഖ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി​​​യി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. മ​​​റ്റു മൂ​​​ന്നു സു​​​വി​​​ശേ​​​ഷ​​​ങ്ങ​​​ൾ ക​​​ഴു​​​ത​​​ക്കു​​​ട്ടി എ​​​ന്നു രേ​​​ഖ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തു​​​ന്പോ​​​ൾ (മ​​​ർ​​​ക്കോ 11,2; ലൂ​​​ക്കാ 10,10; യോ​​​ഹ 12,14) മ​​​ത്താ​​​യി മാ​​​ത്രം ക​​​ഴു​​​ത​​​യെ​​​യും ക​​​ഴു​​​ത​​​ക്കു​​​ട്ടി​​​യെ​​​യും എ​​​ന്ന്, അ​​​തും ര​​​ണ്ടു ത​​​വ​​​ണ (മ​​​ത്താ 27,2,7), രേ​​​ഖ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി​​​യി​​​ക്കു​​​ന്നു.


ഒ​​​രു കാ​​​ര്യം വ്യ​​​ക്തം. ആ​​​രും ഇ​​​തു​​​വ​​​രെ ക​​​യ​​​റി​​​യി​​​ട്ടി​​​ല്ലാ​​​ത്ത ക​​​ഴു​​​ത​​​യു​​​ടെ പു​​​റ​​​ത്താ​​​യി​​​രി​​​ക്കും പു​​​തി​​​യ രാ​​​ജാ​​​വ് ജ​​​റൂ​​​സ​​​ലെമിലേ​​​ക്കു വ​​​രി​​​ക.

രാ​​​ജാ​​​വി​​​ന്‍റെ ന​​​ഗ​​​ര​​​പ്ര​​​വേ​​​ശ​​​വു​​​മാ​​​യി ബ​​​ന്ധ​​​പ്പെ​​​ട്ട് പ്ര​​​വാ​​​ച​​​ക​​​ൻ‌ തു​​​ട​​​ർ​​​ന്നു വ​​​ര​​​ച്ചു​​​കാ​​​ട്ടു​​​ന്ന​​​ത് (സ​​​ഖ 9,10) സ​​​മ​​​ഗ്ര​​​മാ​​​യ സ​​​മാ​​​ധാ​​​ന​​​ത്തി​​​ന്‍റെ ചി​​​ത്ര​​​മാ​​​ണ്. ര​​​ഥ​​​വും പ​​​ട​​​ക്കു​​​തി​​​ര​​​യും വി​​​ല്ലും എ​​​ല്ലാം യു​​​ദ്ധോ​​​പ​​​ക​​​ര​​​ണ​​​ങ്ങ​​​ളാ​​​ണ്. ഇ​​​നി അ​​​വ​​​യു​​​ടെ ഒ​​​ന്നും ആ​​​വ​​​ശ്യ​​​മു​​​ണ്ടാ​​​വി​​​ല്ല. ദൈ​​​വം​​​ത​​​ന്നെ ആ​​​യി​​​രി​​​ക്കും സ​​​ക‌​​​ല ജ​​​ന​​​ത​​​ക​​​ൾ​​​ക്കും സ​​​മാ​​​ധാ​​​നം ന​​​ൽ​​​കു​​​ന്ന​​​ത്. ക​​​ഴു​​​ത​​​പ്പു​​​റ​​​ത്തു വ​​​രു​​​ന്ന രാ​​​ജാ​​​വ് ലോ​​​കം മു​​​ഴു​​​വ​​​ന്‍റെ​​​യും​​​മേ​​​ൽ ഭ​​​ര​​​ണം ന​​​ട​​​ത്തും. നീ​​​തി​​​യും സ​​​മാ​​​ധാ​​​ന​​​വും സ​​​ന്തോ​​​ഷ​​​വും എ​​​ല്ലാ​​​വ​​​ർ​​​ക്കും എ​​​ന്നേ​​​ക്കും ല​​​ഭ്യ​​​മാ​​​ക്കു​​​ന്ന ഭ​​​ര​​​ണം. അ​​​താ​​​ണ് പു​​​തി​​​യ രാ​​​ജാ​​​വ് ന​​​ട​​​ത്തു​​​ക. അ​​​തു​​​ത​​​ന്നെ​​​യാ​​​ണ് ദൈ​​​വ​​​രാ​​​ജ്യം.

ഈ ​​​പ്ര​​​തീ​​​ക്ഷ​​​ക​​​ളെ​​​ല്ലാം നി​​​റ​​​വേ​​​റ്റു​​​ന്ന​​​താ​​​യി​​​രു​​​ന്നു ഈ​​​ശോ​​​യു​​​ടെ ന​​​ഗ​​​ര​​​പ്ര​​​വേ​​​ശം. ക​​​ഴു​​​ത​​​പ്പു​​​റ​​​ത്തു വ​​​രു​​​ന്ന ഈ​​​ശോ​​​യെ എ​​​തി​​​രേ​​​ൽ​​​ക്കാ​​​നാ​​​യി വ​​​ന്ന ജ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ചെ​​​യ്തി​​​ക​​​ൾ എ​​​ല്ലാം​​​ത​​​ന്നെ പ്ര​​​വ​​​ച​​​ന​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ പൂ​​​ർ​​​ത്തീ​​​ക​​​ര​​​ണ​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. വ​​​ഴി​​​യി​​​ൽ വ​​​സ്ത്ര​​​ങ്ങ​​​ൾ വി​​​രി​​​ച്ചാ​​​ണ് രാ​​​ജാ​​​വി​​​നു പ​​​ര​​​വ​​​താ​​​നി ഒ​​​രു​​​ക്കി​​​യ​​​ത് (2 രാ​​​ജാ 9,13). മ​​​ര​​​ച്ചി​​​ല്ല​​​ക​​​ൾ മു​​​റി​​​ച്ചു വ​​​ഴി​​​യി​​​ൽ നി​​​ര​​​ത്തി​​​യ​​​തും അ​​​തു​​​ത​​​ന്നെ സൂ​​​ചി​​​പ്പി​​​ക്കു​​​ന്നു.

രാ​​​ജാ​​​വി​​​ലൂ​​​ടെ ദൈ​​​വം ന​​​ൽ​​​കി​​​യ വി​​​ജ​​​യ​​​ത്തെ പ്ര​​​ഘോ​​​ഷി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ആ​​​ഘോ​​​ഷി​​​ക്കു​​​ക​​​യും ചെ​​​യ്യു​​​ന്ന​​​തി​​​ന്‍റെ വി​​​വ​​​ര​​​ണ​​​ത്തി​​​ൽ 118-ാം സ​​​ങ്കീ​​​ർ​​​ത്ത​​​നം എ​​​ടു​​​ത്തു പ​​​റ​​​യു​​​ന്ന പ​​​ല​​​തും ഈ​​​ശോ​​​യു​​​ടെ ന​​​ഗ​​​ര​​​പ്ര​​​വേ​​​ശ​​​ന​​​ത്തി​​​ൽ പൂ​​​ർ​​​ത്തി​​​യാ​​​യി.

“ദാ​​​വീ​​​ദി​​​ന്‍റെ പു​​​ത്ര​​​ന് ഓ​​​ശാ​​​ന, ക​​​ർ​​​ത്താ​​​വി​​​ന്‍റെ നാ​​​മ​​​ത്തി​​​ൽ വ​​​രു​​​ന്ന​​​വ​​​ൻ അ​​​നു​​​ഗൃ​​​ഹീത​​​ൻ. ഉ​​​ന്ന​​​ത​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ൽ ഓ​​​ശാ​​​ന” (മ​​​ത്താ 21,9) എ​​​ന്ന ജ​​​ന​​​ത്തി​​​ന്‍റെ ജ​​​യ്‌​​​വി​​​ളി സ​​​ങ്കീ 118,25-26 ഉ​​​ദ്ധ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. ഓ​​​ശാ​​​ന എ​​​ന്ന ഉ​​​ദ്ഘോ​​​ഷ​​​ണം തു​​​ട​​​ക്ക​​​ത്തി​​​ൽ ഒ​​​രു യാ​​​ച​​​ന​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

“ക​​​ർ​​​ത്താ​​​വേ ര​​​ക്ഷി​​​ക്ക​​​ണേ” എ​​​ന്ന​​​ർ​​​ഥ​​​മു​​​ള്ള “ഹോ​​​ഷെ​​​യാ നാ” ​​​എ​​​ന്ന ര​​​ണ്ടു ഹീ​ബ്രു​​​വാ​​​ക്കു​​​ക​​​ളാ​​​ണ് ഓ​​​ശാ​​​ന ആ​​​യ​​​ത്. “ക​​​ർ​​​ത്താ​​​വേ ഞ​​​ങ്ങ​​​ൾ അ​​​ങ്ങ​​​യോ​​​ട് അ​​​പേ​​​ക്ഷി​​​ക്കു​​​ന്നു, ഞ​​​ങ്ങ​​​ളെ ര​​​ക്ഷി​​​ക്ക​​​ണേ” (സ​​​ങ്കീ 118,25). രാ​​​ജാ​​​വി​​​നെ അ​​​യ​​​ച്ചു ര​​​ക്ഷി​​​ക്ക​​​ണേ എ​​​ന്ന പ്രാ​​​ർ​​​ഥ​​​ന പി​​​ന്നീ​​​ട് രാ​​​ജാ​​​വി​​​നെ എ​​​തി​​​രേ​​​ൽ​​​ക്കാ​​​നു​​​ള്ള ജ​​​യ്‌​​​വി​​​ളി​​​യാ​​​യി മാ​​​റി. അ​​​താ​​​ണ് ഈ​​​ശോ​​​യെ രാ​​​ജാ​​​വാ​​​യി സ്വീ​​​ക​​​രി​​​ച്ച ജ​​​നം ഉ​​​ദ്ഘോ​​​ഷി​​​ച്ച​​​ത്.