ഉ​പ​വാ​സം അ​ടു​ത്തു​വ​സി​ക്ക​ലാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ത​ന്പു​രാ​ന്‍റെ അ​ടു​ത്തി​രു​ന്ന് തി​രു​മു​ഖ​ദ​ർ​ശ​നം നേ​ടു​ക ഉ​പ​വാ​സ​ക​ന്‍റെ പ​ര​മ​ല​ക്ഷ്യ​മാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ ഭൗ​മി​ക നേ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​രി​ക്ക​ലും ദൈ​വ​ത്തെ കാ​ണാ​നാ​കി​ല്ല. വി​ശു​ദ്ധ ഗ്ര​ന്ഥം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ച്, ഹൃ​ദ​യ​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​ർ​ക്കാ​ണു ദൈ​വ​ത്തെ കാ​ണാ​നാ​കു​ക (മ​ത്താ 5:8). അ​ത് അ​ക​ക്ക​ണ്ണു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള കാ​ഴ്ച​യാ​ണ്.

നി​ർ​മ​ല​ഹൃ​ദ​യം സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കി​യ ഒ​രു​വ​നു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ഈ ​ഉ​ൾ​ക്കാ​ഴ്ച​യെ വി​വ​രി​ക്കാ​ൻ സു​റി​യാ​നി സ​ഭ​യു​ടെ ആ​ദ​ര​ണീ​യ മ​ല്പാ​ന്മാ​ർ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന പ്ര​തി​ബിം​ബ​മാ​ണു ഭാ​സു​ര ന​യ​നം (luminous eye). ‘വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ’, ‘ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ൾ’, ‘ആ​ത്മാ​വി​ന്‍റെ ആ​ന്ത​രി​ക ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ’ എ​ന്നൊ​ക്കെ ഇ​ത​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ശാ​രീ​രി​ക ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ പ്ര​കാ​ശം ആ​വ​ശ്യ​മാ​ണെ​ന്നു ന​മു​ക്ക​റി​യാം.

അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്‍റെ ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​ഥ​വാ ഭാ​സു​ര ന​യ​ന​ത്തി​ന് വി​ശ്വാ​സ​മാ​കു​ന്ന പ്ര​കാ​ശം ആ​വ​ശ്യ​മാ​ണ്. ശാ​രീ​രി​ക ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​ദൃ​ശ്യ​മാ​യ​വ ഭാ​സു​ര ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു കാ​ണാ​നാ​കു​ന്നു. സു​റി​യാ​നി എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നാ​യ സ​ഹ​ദോ​ണ ത​ന്‍റെ ‘പ​രി​പൂ​ർ​ണ​ത​യു​ടെ ഗ്ര​ന്ഥ’​ത്തി (Book of Perfection)ൽ ​ഭാ​സു​ര ന​യ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഈ ​അ​തു​ല്യ​ഭാ​ഗ്യ​ത്തെ ശ്ലാ​ഘി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്:

“ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​സു​ര ന​യ​ന​മേ നീ ​ഭാ​ഗ്യ​വ​തി. സ്രാ​പ്പേ​ന്മാ​ർ ആ​രു​ടെ മു​ന്പി​ൽ മു​ഖം മ​റ​യ്ക്കു​ന്നു​വോ അ​വ​നെ ത​ന്‍റെ പ​രി​ശു​ദ്ധി​യി​ൽ വീ​ക്ഷി​ക്കു​വാ​ൻ നി​ന​ക്കു ക​ഴി​ഞ്ഞു.”

സു​റി​യാ​നി പി​താ​വും മ​ഹാ​ക​വി​യു​മാ​യ മാ​ർ അ​പ്രേ​മി​നു വി​ശു​ദ്ധ ഗ്ര​ന്ഥ​വും സൃ​ഷ്‌​ട​പ്ര​പ​ഞ്ച​വും ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ര​ണ്ടു സാ​ക്ഷി​ക​ളാ​ണ്. ദൈ​വം മീ​ട്ടു​ന്ന കി​ന്ന​ര​ങ്ങ​ളാ​ണ​വ. പ്ര​കൃ​തി ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ കൂ​ദാ​ശ​യാ​ണ്. ദൈ​വം പ്ര​കൃ​തി​യി​ലൂ​ടെ പ്ര​തീ​ക​ങ്ങ​ൾ വ​ഴി സം​സാ​രി​ക്കു​ന്നു. മാ​ർ അ​പ്രേ​മി​ന്‍റെ ഭാ​സു​ര ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ൽ എ​വി​ടെ നോ​ക്കി​യാ​ലും ദൈ​വ​മ​ഹ​ത്വം ദ​ർ​ശി​ക്കാ​നാ​യി.


പ്ര​കൃ​തി മു​ഴു​വ​ൻ, മ​ണ്ണും വി​ണ്ണും പു​ഷ്പ​ങ്ങ​ളും പ​ക്ഷി​മൃ​ഗാ​ദി​ക​ളും മ​നു​ഷ്യ​നു​മെ​ല്ലാം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ദൃ​ശ്യ​ശ​ക്തി​യു​ടെ ദൃ​ശ്യ അ​ട​യാ​ള​ങ്ങ​ളാ​ണ്. ശി​ശു​സ​ഹ​ജ​മാ​യ നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ത സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കി​യ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ നി​ർ​മ​ല ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​നും അ​ദ്ഭു​തം നി​റ​ഞ്ഞ ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ക്കും ഈ ​പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ൽ നി​ഗൂ​ഢ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വ​മ​ഹ​ത്വം കാ​ണാ​നാ​യ​പ്പോ​ൾ ആ ​വി​സ്മ​യ​ത്തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം പാ​ടി:
“എ​വി​ടേ​ക്കു ക​ണ്ണു തി​രി​ച്ചാ​ലും അ​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ട​യാ​ളം.
എ​ന്തൊ​ക്കെ വാ​യി​ച്ചാ​ലും അ​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം അ​വ​ന്‍റെ പ്ര​തീ​ക​ങ്ങ​ൾ.”
(ക​ന്യാ​ത്വ​ഗീ​ത​ങ്ങ​ൾ 20:12).

വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ സ്വ​ന്ത​മാ​യു​ള്ള ആ​ർ​ക്കും ഈ ​ഉ​ൾ​ക്കാ​ഴ്ച സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കാ​നാ​കു​മെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി, പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി​ൽ എ​വി​ടെ നോ​ക്കി​യാ​ലും മാ​ർ അ​പ്രേ​മി​നു സ്ലീ​വാ ദ​ർ​ശി​ക്കാ​നാ​യി. ക​പ്പ​ലു​ക​ളു​ടെ പാ​യ്മ​ര​ത്ത​ണ്ടി​ലും നി​ലം ഉ​ഴു​തു​മ​റി​ക്കു​ന്ന ക​ല​പ്പ​യി​ലും കൈ​ക​ൾ വി​രി​ച്ചു പി​ടി​ക്കു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​നി​ലും ആ​കാ​ശ​ത്തു പ​റ​ക്കു​ന്ന പ​ക്ഷി​യി​ലു​മെ​ല്ലാം അ​ദ്ദേ​ഹം ക​ർ​ത്താ​വി​ന്‍റെ സ്ലീ​വാ ദ​ർ​ശി​ച്ചു.

മ​നു​ഷ്യ​ക​ര​ങ്ങ​ളാ​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ഭാ​ഷ​യി​ൽ വി​ര​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന വി​ശു​ദ്ധ ഗ്ര​ന്ഥ​വും ശാ​രീ​രി​ക ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് കേ​വ​ലം അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ളും ഭാ​ഷാ​പ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളും മാ​ത്ര​മാ​ണ്. അ​വ​യി​ൽ നി​ഗൂ​ഢ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വി​ക​സ​ന്ദേ​ശം വാ​യി​ച്ച​റി​യാ​ൻ ‘ഭാ​സു​ര ന​യ​നം’ കൂ​ടി​യേ തീ​രൂ.

പ​ള്ളി​യി​ൽ പ​രി​ശു​ദ്ധ കു​ർ​ബാ​ന​യ​ർ​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​ട​യാ​ള​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും പ്ര​തീ​ക​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും നാം ​ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വി​ക​ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പൊ​രു​ളു​ക​ള​റി​യാ​നും വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ ന​യ​ന​മു​ള്ള​വ​നേ സാ​ധി​ക്കൂ. അ​തി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നു ദീ​ർ​ഘ​മാ​യ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ക​ളും പ്ര​തീ​കാ​ത്മ​ക​മാ​യ ആ​ച​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​മൊ​ക്കെ വി​ര​സ​ത ജ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന അ​ർ​ഥ​ശൂ​ന്യ​മാ​യ ചെ​യ്തി​ക​ൾ മാ​ത്ര​മാ​യേ അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടൂ.