വെ​യി​ൽ​സി​ൽ ക​ന​ത്ത ബോം​ബാ​ക്ര​മ​ണം ഉ​ണ്ടാ​യി. കോ​ള​ജ് നി​ന്നി​രു​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തി​നു ചു​റ്റു​മു​ള്ള ഒ​ട്ടേ​റെ കെ​ട്ടി​ട​ങ്ങ​ൾ ബോം​ബാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ ത​ക​ർ​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, കോ​ള​ജി​നു മാ​ത്രം ഒ​രു നാ​ശ​ന​ഷ്ട​വു​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

ര​ണ്ടാം ലോ​ക​യു​ദ്ധം ന​ട​ക്കു​ന്ന കാ​ലം. അ​ന്നു നാ​സി യു​ദ്ധ​വി​മാ​ന​ങ്ങ​ൾ ബ്രി​ട്ട​നി​ൽ എ​ന്പാ​ടും ബോം​ബ് വ​ർ​ഷി​ക്കു​ക പ​തി​വാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ​അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ വെ​യി​ൽ​സി​ലെ ബൈ​ബി​ൾ കോ​ള​ജി​ന്‍റെ അ​ധി​പ​നാ​യി​രു​ന്ന റീ​സ് ഹോ​വ​ൽ​സ് ത​ന്‍റെ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളെ വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി ഒ​രു പ്രാ​ർ​ഥ​നാ​യ​ജ്ഞം തു​ട​ങ്ങി. രാ​ത്രി​ക​ളും പ​ക​ലു​ക​ളും നീ​ണ്ടു​നി​ന്ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന. ബോം​ബാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്.

വെ​യി​ൽ​സി​ൽ ക​ന​ത്ത ബോം​ബാ​ക്ര​മ​ണം ഉ​ണ്ടാ​യി. ബൈ​ബി​ൾ കോ​ള​ജ് നി​ന്നി​രു​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തി​നു ചു​റ്റു​മു​ള്ള ഒ​ട്ടേ​റെ കെ​ട്ടി​ട​ങ്ങ​ൾ ബോം​ബാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ ത​ക​ർ​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, കോ​ള​ജി​നു മാ​ത്രം ഒ​രു നാ​ശ​ന​ഷ്ട​വു​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.

ഇ​തു​ക​ണ്ട ആ​ളു​ക​ളി​ൽ ചി​ല​ർ ഹോ​വ​ൽ​സി​നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​ത്ര​യോ വ​ലി​യ ഭാ​ഗ്യം!'' അ​പ്പോ​ൾ ഹോ​വ​ൽ​സ് മ​റു​പ​ടി​യാ​യി പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഇ​തു വെ​റും ഭാ​ഗ്യ​മ​ല്ല. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ വ​ലി​യ സം​ര​ക്ഷ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു! അ​വി​ട​ന്ന് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ചു​റ്റും ഒ​രു വേ​ലി​കെ​ട്ടി ഞ​ങ്ങ​ളെ കാ​ത്തു​ര​ക്ഷി​ച്ചു.''

അ​പ​ക​ട​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നും പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നു​മൊ​ക്കെ ന​മ്മെ കാ​ത്തു​ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ദൈ​വം ന​മു​ക്കു ചു​റ്റി​ലും ഒ​രു വേ​ലി​കെ​ട്ടു​മോ? തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും! എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​വേ​ലി അ​ദൃ​ശ്യ​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ന​മു​ക്ക് അ​തു കാ​ണാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്രം.

ദൈ​വം ന​മു​ക്കു ചു​റ്റും വേ​ലി​കെ​ട്ടി ന​മ്മെ സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം​ത​ന്നെ വ​ലി​യ കു​ഴ​പ്പം​കൂ​ടാ​തെ പോ​കു​ന്ന​ത്? പ​ക്ഷേ, ന​മ്മി​ലെ​ത്ര പേ​ർ​ക്ക് അ​തേ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​വ​ബോ​ധ​മു​ണ്ടാ​കും?

ദൈ​വം വേ​ലി​കെ​ട്ടി സം​ര​ക്ഷി​ച്ച ഒ​രാ​ളാ​യി​രു​ന്നു ബൈ​ബി​ളി​ലെ ജോ​ബ്. ഒ​രി​ക്ക​ൽ, സാ​ത്താ​ൻ ഭൂ​മി​യെ​ല്ലാം ചു​റ്റി​സ​ഞ്ച​രി​ച്ച ശേ​ഷം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ​ന്നി​ധി​യി​ൽ എ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ ദൈ​വം സാ​ത്താ​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ""എ​ന്‍റെ ദാ​സ​നാ​യ ജോ​ബി​നെ നീ ​ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചോ? അ​വ​നെ​പ്പോ​ലെ സ​ത്യ​സ​ന്ധ​നും നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​നും ദൈ​വ​ത്തെ ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​നും തി​ന്മ​യി​ൽ​നി​ന്ന് അ​ക​ന്നു ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​നു​മാ​യി ഭൂ​മു​ഖ​ത്ത് ആ​രെ​ങ്കി​ലും ഉ​ണ്ടോ?''

അ​പ്പോ​ൾ സാ​ത്താ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു: ""ജോ​ബ് ദൈ​വ​ത്തെ ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു വെ​റു​തെ​യാ​ണോ? അ​ങ്ങ് അ​വ​നും അ​വ​ന്‍റെ ഭ​വ​ന​ത്തി​നും സ​ന്പ​ത്തി​നും ചു​റ്റും വേ​ലി​കെ​ട്ടി സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വം ന​ൽ​കി. അ​വ​ന്‍റെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളെ അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. അ​വ​ന്‍റെ സ​ന്പ​ത്ത് വ​ർ​ധി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു (ജോ​ബ് 1:8-10).

ന​മ്മി​ൽ പ​ല​രും വി​സ്മ​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​മാ​ണ് മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ സാ​ത്താ​ൻ അ​നു​സ്മ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​താ​യ​ത്, ദൈ​വം എ​പ്പോ​ഴും ന​മു​ക്കു​ചു​റ്റും വേ​ലി​കെ​ട്ടി സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു.

ദൈ​വം ഏ​തെ​ല്ലാം രീ​തി​യി​ലാ​ണ് വേ​ലി​കെ​ട്ടി ന​മു​ക്കു സം​ര​ക്ഷ​ണം ന​ൽ​കു​ന്ന​തെ​ന്നു വി​ഭാ​വ​നം ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ? ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സം​ര​ക്ഷ​ണം ചി​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ന​മു​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​വേ​ദ്യ​മാ​യേ​ക്കാം.

എ​ന്നാ​ൽ, അ​വി​ട​ന്ന് ന​മു​ക്കു ന​ൽ​കു​ന്ന സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ വ്യാ​പ്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന​മു​ക്ക് അ​ത്ര അ​വ​ബോ​ധ​മി​ല്ല എ​ന്ന​ത​ല്ലേ വ​സ്തു​ത?

പ​രീ​ക്ഷ​ക​ളി​ൽ പ​ത​റാ​തെ

ദൈ​വം ന​മു​ക്കു സം​ര​ക്ഷ​ണം ന​ൽ​കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ ചി​ല​പ്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ക​ഷ്ട​ത​ക​ളും ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളും ക​ട​ന്നു​വ​ന്നേ​ക്കാം. അ​പ്പോ​ൾ, ദൈ​വം ന​മ്മെ കൈ​വി​ട്ടു എ​ന്ന് ഒ​രി​ക്ക​ലും ക​രു​ത​രു​ത്.

ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ പ​രി​പാ​ല​ന​യു​ടെ ഭാ​ഗ​മാ​യി അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നു മാ​ത്ര​മേ നാം ​അ​പ്പോ​ൾ ക​രു​താ​വൂ. ജോ​ബി​ന്‍റെ ക​ഥ അ​താ​ണ് വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്.

ജോ​ബി​നെ പ​രീ​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​യി സാ​ത്താ​ൻ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​നു​സ​രി​ച്ച്, ദൈ​വം ജോ​ബി​നു ന​ൽ​കി​യി​രു​ന്ന പ​ല സം​ര​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും പി​ൻ​വ​ലി​ച്ചു. ത​ന്മൂ​ലം, ആ​ദ്യം ജോ​ബി​ന്‍റെ സ​ന്പ​ത്ത് ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു.

പി​ന്നീ​ട്, ദാ​സ​ന്മാ​രെ​യും മ​ക്ക​ളെ​യും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. അ​തി​നു ശേ​ഷം, ജോ​ബി​നെ അ​ടി​മു​ടി വ്ര​ണ​ങ്ങ​ൾ​കൊ​ണ്ട് സാ​ത്താ​ൻ പീ​ഡി​പ്പി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​വ​യെ​ല്ലാം മൂ​ലം ജോ​ബ് ദൈ​വ​ത്തെ ത​ള്ളി​പ്പ​റ​ഞ്ഞോ? ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളും ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളും ഒ​ന്നി​നു പി​റ​കേ ഒ​ന്നാ​യി ജോ​ബി​നെ ആ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ജോ​ബ് പ​ത​റി, എ​ങ്കി​ലും ജോ​ബ് ഒ​രി​ക്ക​ലും ദൈ​വ​ത്തെ ത​ള്ളി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല.

"ക​ട​ന്നു​പോ​കാ​ൻ ആ​വാ​ത്ത​വി​ധം അ​വി​ട​ന്ന് എ​ന്‍റെ വ​ഴി​ക​ൾ കെ​ട്ടി അ​ട​ച്ചു'(​ജോ​ബ് 19:18) എ​ന്ന് ജോ​ബ് പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും ദൈ​വ​ത്തി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സം കൈ​വെ​ടി​ഞ്ഞി​ല്ല. ജോ​ബ് പ​റ​ഞ്ഞു: “എ​നി​ക്കു ന്യാ​യം ന​ട​ത്തി​ത്ത​രു​ന്ന​വ​ൻ ജീ​വി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും അ​വി​ട​ന്ന് അ​വ​സാ​നം എ​നി​ക്കു​വേ​ണ്ടി നി​ല​കൊ​ള്ളു​മെ​ന്നും ഞാ​ൻ അ​റി​യു​ന്നു” (ജോ​ബ് 19:25). ജോ​ബ് വി​ശ്വ​സി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ സം​ഭ​വി​ച്ചു. ദൈ​വം ജോ​ബി​നെ വീ​ണ്ടും സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യി അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളും ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ ദൈ​വം കൈ​വി​ട്ടു എ​ന്നു ക​രു​താ​തെ ദൈ​വ​ത്തി​ൽ നാം ​പൂ​ർ​വാ​ധി​കം ശ​ര​ണ​പ്പെ​ട​ണം. അ​പ്പോ​ൾ, തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ത​ന്‍റെ പ​രി​പാ​ല​ന​യ്ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് അ​വി​ട​ത്തെ മാ​ർ​ഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ വ​ഴി​ന​ട​ത്തി​ക്കൊ​ള്ളും. അ​വി​ട​ത്തെ സം​ര​ക്ഷ​ണം ല​ഭി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും.

ന​മു​ക്കു നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​വു​ന്ന കാ​ര്യ​മ​ല്ല ദൈ​വം ന​ൽ​കു​ന്ന സം​ര​ക്ഷ​ണം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വി​ട​ത്തെ സം​ര​ക്ഷ​ണം സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ സ്വ​യം ഒ​രു​ങ്ങാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും. അ​തി​ന് ഏ​റ്റ​വും സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​തു പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യാ​ണ്.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ദൈ​വ​ത്തി​നു സ​ന്പൂ​ർ​ണ​മാ​യി സ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചു പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്പോ​ൾ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും അ​വി​ട​ത്തെ സം​ര​ക്ഷ​ണം ന​മു​ക്കു ല​ഭി​ക്കും. "ത​ന്‍റെ തൂ​വ​ലു​ക​ൾ​കൊ​ണ്ട് അ​വി​ട​ന്നു നി​ന്നെ മ​റ​ച്ചു​കൊ​ള്ളും; അ​വി​ട​ത്തെ ചി​റ​കു​ക​ളു​ടെ കീ​ഴി​ൽ നി​ന​ക്ക് അ​ഭ​യം ല​ഭി​ക്കും; അ​വി​ട​ത്തെ വി​ശ്വ​സ്ത​ത നി​ന​ക്കു ക​വ​ച​വും പ​രി​ച​യു​മാ​യി​രി​ക്കും'(​സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​നം 91:14) എ​ന്നാ​ണ് ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ചി​റ​കി​ന്‍റെ നി​ഴ​ലി​ൽ

പ്രാ​ർ​ഥ​ന​പോ​ലെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ന​ന്ത​പ​രി​പാ​ല​ന​യി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സ​വും. "നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ത​ല​യി​ലെ ഓ​രോ മു​ടി​യി​ഴ​യും എ​ണ്ണ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

അ​തി​നാ​ൽ ഭ​യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട' (മ​ത്താ​യി 10:3) എ​ന്ന​ല്ലേ യേ​ശു​നാ​ഥ​ൻ പ​ഠി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്? അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ, അ​വി​ട​ത്തെ അ​ന​ന്ത​പ​രി​പാ​ല​ന​യി​ൽ അ​ടി​യു​റ​ച്ചു മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​വു​ക​യ​ല്ലേ നാം ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്?

അ​ങ്ങ​നെ മു​ന്പോ​ട്ടു പോ​കു​ന്പോ​ൾ, ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​വി​ട​ത്തെ സം​ര​ക്ഷ​ണം പി​ൻ​വ​ലി​ക്കു​ന്ന അ​വ​സ​ര​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യേ​ക്കാം. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​വി​ട​ന്നു ന​മു​ക്കാ​യി കെ​ട്ടി​യ വേ​ലി​ക​ൾ പൊ​ളി​ക്കാ​ൻ ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ശ​ക്തി​ക​ൾ​ക്ക് അ​ധി​കാ​രം ന​ൽ​കി​യേ​ക്കാം.

എ​ന്നാ​ൽ, അ​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട ഒ​രു കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്. അ​താ​യ​ത്, ഏ​തു വ​ലി​യ പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യെ​യും അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള കൃ​പ അ​വി​ട​ന്ന് ന​മു​ക്കു ന​ൽ​കു​മെ​ന്ന കാ​ര്യം.

ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ കൃ​പ അ​വി​ട​ത്തെ ശ​ക്തി​യാ​ണ്. ആ ​ദി​വ്യ​ശ​ക്തി ഒ​പ്പ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഒ​ന്നി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഭ​യ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട. അ​തു​വ​ഴി ഏ​തു പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യും ന​മു​ക്ക് അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും.

"ക​ണ്ണി​ന്‍റെ കൃ​ഷ്ണ​മ​ണി​പോ​ലെ എ​ന്നെ കാ​ത്തു​കൊ​ള്ള​ണ​മേ! അ​ങ്ങ​യു​ടെ ചി​റ​കി​ന്‍റെ നി​ഴ​ലി​ൽ എ​ന്നെ മ​റ​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ണ​മേ' (സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​നം 17:18) എ​ന്ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ക​നോ​ടു​കൂ​ടി ന​മു​ക്കും അ​നു​ദി​നം ഉ​രു​വി​ടാം.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം ഓ​രോ ദി​വ​സ​വും ദൈ​വ​ത്തി​നു പൂ​ർ​ണ​മാ​യി സ​മ​ർ​പ്പി​ക്കാം. അ​പ്പോ​ൾ, അ​വി​ട​ന്ന് ന​മു​ക്കു ചു​റ്റും അ​ദൃ​ശ്യ​മാ​യ വേ​ലി​കെ​ട്ടി ത​ന്‍റെ അ​ന​ന്ത​പ​രി​പാ​ല​ന​യി​ൽ കാ​ത്തു​കൊ​ള്ളും, തീ​ർ​ച്ച.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ