തളർച്ചയിൽ നിന്നു വളർച്ചയിലേക്ക്
കൈ​മു​ട്ടി​നു താ​ഴെ മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റ​പ്പെ​ട്ട കൈ​ക​ൾ. കാ​ൽ​മു​ട്ടി​നു താ​ഴെ മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റ​പ്പെ​ട്ട കാ​ലു​ക​ൾ. എങ്കിലും രാ​ജ മ​ഹേ​ന്ദ്ര പ്ര​താ​പ് എ​ന്ന ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന് എ​ഴു​തു​ന്ന​തി​നോ ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നോ ഒ​ന്നും ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ല്ല. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഏ​തു ജോ​ലി ന​ൽ​കി​യാ​ലും അ​തു ചെ​യ്യു​വാ​ൻ പ്ര​താ​പ് ത​യാ​റു​മാ​ണ്.‌

ഹൈ​ദരാ​ബാ​ദി​ലാ​യി​രു​ന്നു പ്ര​താ​പി​ന്‍റെ ജ​ന​നം. പ്ര​താ​പ് ജ​നി​ച്ച​തു കൈ​ക​ളും കാ​ലു​ക​ളും ഉ​ള്ള ഒ​രു സാ​ധാ​ര​ണ കു​ട്ടി​യാ​യി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ഞ്ചു​വ​യ​സു​ള്ള​പ്പോ​ൾ പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ കൈ​ക​ളും കാ​ലു​ക​ളും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. ഇ​തി​​ന്‍റെ കാ​ര​ണ​ക്കാ​ര​ൻ പ്ര​താ​വ് ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. വൈ​ദ്യു​തി പാ​യു​ന്ന ക​ന്പി​യി​ൽ ഒ​രു ഇ​രു​ന്പു​ദ​ണ്ഡു​കൊ​ണ്ടു സ്പ​ർ​ശി​ക്കാ​മോ എ​ന്ന വെ​ല്ലു​വി​ളി ഒ​രു കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ ഉ​യ​ർ​ത്തി.

അ​റി​വി​​ന്‍റെ പോ​രാ​യ്മ​യും ആ​ളു​ക​ളി​ക്കാ​നു​ള്ള മോ​ഹ​വും മൂ​ലം പ്ര​താ​പ് ആ ​വെ​ല്ലു​വി​ളി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. വൈ​ദ്യു​തി ക​ന്പി​യി​ൽ ഇ​രു​ന്പു​ദ​ണ്ഡു​കൊ​ണ്ടു സ്പ​ർ​ശി​ച്ചു. അ​തി​​ന്‍റെ ഫ​ല​മാ​യി ജീ​വ​ൻ ന​ഷ്‌ടപ്പെ​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും കൈ​ക​ളും കാ​ലു​ക​ളും മു​റി​ച്ചു​മാ​റ്റേ​ണ്ടി​വ​ന്നു.

കൈ​കാ​ലു​ക​ൾ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട പ്ര​താ​പ് കു​ടും​ബ​ത്തി​നു ശാ​പ​മാ​ണെ​ന്നു പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ പി​താ​വ് ക​രു​തി. തന്മൂലം, മ​റ്റു മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ മു​ന്നി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​ൻ പ്ര​താ​പി​നെ അ​യാ​ൾ അ​നു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല. സ്കൂ​ളി​ൽ പോ​യി പ​ഠി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള അ​വ​സ​ര​വും പ്ര​താ​പി​ന് നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു.
സാ​ധാ​ര​ണ ഗ​തി​യി​ൽ പ്ര​താ​പ് ത​​ന്‍റെ കു​ടും​ബ​ത്തി​ന് നി​ത്യ​ഭാ​ര​മാ​യി മാ​റേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ പ്ര​താ​പ് അ​നു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല. അ​തി​ന്‍റെ ഒ​രു കാ​ര​ണം പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ സ​ഹോ​ദ​രി​ക​ളു​ടെ സ്നേ​ഹ​വും സ​ഹ​ക​ര​ണ​വും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വു​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​വ​ർ ത​ങ്ങ​ളു​ടെ പാ​ഠ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ പ്ര​താ​പി​നു ന​ൽ​കി പ​ഠി​ക്കു​വാ​ൻ പ്ര​താ​പി​നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. അ​ങ്ങ​നെ പ്ര​താ​പ് പ​ഠി​ക്കു​വാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. സ്കൂ​ളി​ൽ പോ​കാ​തെ​ത​ന്നെ ആ​ദ്യം പ​ത്താം ക്ലാ​സും പി​ന്നീ​ട് പ​ന്ത്ര​ണ്ടാം ക്ലാ​സും പാ​സാ​യി. ഇ​തി​ന​കം ഉ​ള്ള കാ​ലു​ക​ൾ കൊ​ണ്ടു ന​ട​ക്കു​വാ​നും കൈ​മു​ട്ടു​ക​ളും ചു​ണ്ടും ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ച് എ​ഴു​താ​നും പ്ര​താ​പ് പ​ഠി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

ഹൈ​സ്കൂ​ൾ പ​ഠ​നം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കി​യ​തി​നെ തു​ട​ർ​ന്നു പ്ര​താ​പ് ബി​കോം ബി​രു​ദം സ​ന്പാ​ദി​ച്ചു. അ​തി​നു​ശേ​ഷം ഫൈ​നാ​ൻ​സി​ൽ എം​ബി​എ​യും ക​ര​സ്ഥ​മാ​ക്കി. പി​ന്നീ​ട് ജോ​ലി സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​വാ​ൻ വേ​ണ്ടി പ്ര​താ​പ് ശ്ര​മം തു​ട​ങ്ങി. എ​ന്നാ​ൽ അം​ഗ​പ​രി​മി​തനാ​യ പ്ര​താ​പി​നു ജോ​ലി ന​ൽ​കു​വാ​ൻ പ​ല​രും ത​യാ​റാ​യി​ല്ല.

പ​ല ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളും പ്ര​താ​പി​നു നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും ആ ​ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ൻ ത​ള​രാ​തെ മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യി. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു ഡ​ൽ​ഹി​യി​ലു​ള്ള നാ​ഷ​ണ​ൽ ഹൗ​സിം​ഗ് ബാ​ങ്കി​ൽ അ​സി​സ്റ്റ​ന്‍റ് മാ​നേ​ജ​രാ​യി പ്ര​താ​പി​നു ജോ​ലി ല​ഭി​ച്ച​ത്. ആ ​ജോ​ലി​യി​ൽ പ്ര​ശോ​ഭി​ച്ച പ്ര​താ​പി​നു പി​ന്നീ​ട് അ​ഹ​മ്മ​ദാ​ബാ​ദി​ൽ ഒ​എ​ൻ​ജി​സി​യു​ടെ ഫൈ​നാ​ൻ​സ് ആ​ൻ​ഡ് അ​ക്കൗ​ണ്ട്സ് ഓ​ഫീ​സ​റാ​യി ജോ​ലി ല​ഭി​ച്ചു.

പ്ര​താ​പ് ത​​ന്‍റെ ജോ​ലി​യി​ൽ സം​തൃ​പ്ത​നാ​ണി​ന്ന്. പ്ര​താ​പി​ന്‍റെ ജോ​ലി​യി​ൽ മേ​ല​ധി​കാ​രി​ക​ളും ഏ​റെ സം​തൃ​പ്ത​രാ​ണ്. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ പ്ര​താ​പി​നെ ഏ​തു ജോ​ലി ഏ​ല്പി​ക്കാ​നും അ​വ​ർക്കു മ​ടി​യി​ല്ല. എ​ന്താ​ണു പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ വി​ജ​യ​ര​ഹ​സ്യം? ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ളെ നോ​ക്കി പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള ത​​ന്‍റേടവും ആ ​വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ളെ ബു​ദ്ധി​പൂ​ർ​വം നേ​രി​ടു​വാ​നു​ള്ള സ​ന്ന​ദ്ധ​ത​യും. അ​താ​യി​രു​ന്നു പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ വി​ജ​യ​ര​ഹ​സ്യം.

അ​റി​വി​ല്ലാ​യ്മ മൂ​ലം അ​ഞ്ചാം വ​യ​സി​ൽ സ്വ​യം അ​പ​ക​ടം വ​രു​ത്തി​വ​ച്ച​പ്പോ​ൾ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും പ്ര​താ​പ് ത​ള​ർ​ന്നുപോ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വ​ണം. സ്വ​ന്തം പി​താ​വി​ന്‍റെ നി​ഷേ​ധാ​ത്മ​ക​മാ​യ നി​ല​പാ​ടും ആ ​ബാ​ല​ന്‍റെ മ​നോ​വീ​ര്യം കെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​ക​ണം. എ​ങ്കി​ലും ത​​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ൾ​ക്കു മു​ന്നി​ൽ പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ടു​വാ​ൻ പ്ര​താ​പ് ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. അ​തി​നു പ​ക​രം ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ പ്ര​താ​പ് അ​വ​യെ നേ​രി​ട്ടു. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു പ്ര​താ​പ് വി​ജ​യം ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ​ത്. പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​ന്ന മു​ഖം ഇ​ന്‍റർ​നെ​റ്റി​ൽ കാ​ണാ​നാ​വും. പു​ഞ്ചി​രി​യു​ള്ള ആ ​മു​ഖം കണ്ടാൽ പ്ര​താ​പി​നു കൈ​കാ​ലു​ക​ൾ ഇ​ല്ലെ​ന്ന് ആ​രും പ​റ​യി​ല്ല.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ളും പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളും പ​രാ​ജ​യ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ പ്ര​താ​പി​നെ​പ്പോ​ലെ പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ അ​വ​യെ നേ​രി​ടാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​മോ? എ​ളു​പ്പ​മു​ള്ള കാ​ര്യ​മ​ല്ലി​ത്. എ​ങ്കി​ലും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ൾ​ക്കു മു​ന്പി​ൽ ഹൃ​ദ​യ​പൂ​ർ​വം പു​ഞ്ചി​രി​ക്കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ അ​തു ന​മ്മു​ടെ വി​ജ​യ​ത്തി​ന്‍റെ തു​ട​ക്ക​മാ​യി​രി​ക്കും.

ദൈ​വ​ത്തി​​ന്‍റെ പ​രി​പാ​ല​ന​യി​ലാ​ണ് എ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത്. ദൈ​വം അ​റി​യാ​തെ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഒ​ന്നും സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ ദൈ​വ​പ​രി​പാ​ല​ന​യി​ലാ​ശ്ര​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് എ​ന്തും നേ​രി​ടു​വാ​നു​ള്ള മ​ന​ക്ക​രു​ത്തോ​ടെ പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​കു​ന്ന​ത​ല്ലേ ഏ​റെ ന​ല്ല​ത്? പ്ര​താ​പി​​ന്‍റെ മാ​തൃ​ക അ​താ​ണു ന​മ്മെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ