ഈ ​കാ​ഴ്ച ക​ണ്ട ബാ​ല​ന് വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, താ​ൻ ക​ണ്ണു​കൊ​ണ്ട് ക​ണ്ട കാ​ര്യം വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും അ​വ​നു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, ഈ ​ക​ഥ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ ആ​രു വി​ശ്വ​സി​ക്കും? വീ​ട്ടി​ലു​ള്ള​വ​രോ​ടു പ​റ​യാ​ൻ അ​വ​നു ധൈ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

ഒ​രു ബാ​ല​ന്‍റെ ഉ​റ്റ തോ​ഴ​നാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്‍റെ നാ​യ​ക്കു​ട്ടി. അ​വ​ൻ വ​ള​ർ​ന്ന​തു ഒ​രു ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​ൻ എ​വി​ടെ​പ്പോ​യാ​ലും നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​യും കൂ​ടെ​യു​ണ്ടാ​വും. അ​വ​ൻ ആ ​നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​യെ പ​ല വി​ദ്യ​ക​ളും പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു. അ​വ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​തു പോ​ലെ അ​ത് എ​ല്ലാം ചെ​യ്യും.

അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ ചാ​ടാ​നും നീ​ന്താ​നും വെ​ള്ള​ത്തി​ലേ​ക്ക് എ​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ നീ​ന്തി​ച്ചെ​ന്ന് എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​നു​മൊ​ക്കെ ആ ​നാ​യ​ക്കു​ട്ടി പ​ഠി​ച്ച​ത്. അ​തി​നെ ന​ല്ല​യൊ​രു വേ​ട്ട​പ്പ​ട്ടി​യാ​ക്കി മാ​റ്റാ​നാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്‍റെ പ​ദ്ധ​തി.

ഈ ​ബാ​ല​ൻ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു വ​ലി​യ ത​ണു​പ്പി​ല്ലാ​ത്ത സ്ഥ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മൂ​ലം, ശീ​ത​കാ​ല​ത്തു കൊ​ടും​ത​ണു​പ്പി​ൽ​നി​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​ൻ വ​ട​ക്കു​നി​ന്നു പ​റ​ക്കു​ന്ന താ​റാ​വു​ക​ൾ അ​വ​ന്‍റെ ഗ്രാ​മ​ത്തി​ൽ എ​ത്തു​ക പ​തി​വാ​യി​രു​ന്നു.

ആ ​താ​റാ​വു​ക​ളെ വെ​ടി​വ​യ്ക്കു​ന്ന​തി​ന് അ​നു​വാ​ദ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് പ​ല​രും അ​വ​യെ വെ​ടി​വ​ച്ചു വീ​ഴ്ത്തു​ക സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ​ബാ​ല​നും അ​തി​നു​ള്ള അ​വ​സ​രം കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

അ​ദ്ഭു​ത കാ​ഴ്ച

ശൈ​ത്യ​കാ​ല​മാ​യ​പ്പോ​ൾ താ​റാ​വു​ക​ൾ പ​റ​ന്നെ​ത്താ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​ടു​ത്തു​ള്ള ഒ​രു ത​ടാ​ക​ക്ക​ര​യി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു അ​വ എ​ത്തി​യി​രു​ന്ന​ത്. അ​വ പ​റ​ന്നെ​ത്തു​ന്പോ​ൾ ആ​കാ​ശ​ത്തു​വ​ച്ചു വെ​ടി​വ​ച്ചു വീ​ഴ്ത്തു​ന്ന​തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്‍റെ ആ​ന​ന്ദം. ഒ​രു ദി​വ​സം അ​വ​ൻ തോ​ക്കെ​ടു​ത്തു നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​യെ​യും കൂ​ട്ടി താ​റാ​വു​വേ​ട്ട​യ്ക്കി​റ​ങ്ങി. കു​റെ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു​കൂ​ട്ടം താ​റാ​വു​ക​ൾ അ​ക​ലെ​നി​ന്നു പ​റ​ന്നു​വ​രു​ന്ന​തു അ​വ​ൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു.

അ​വ​ൻ തോ​ക്കെ​ടു​ത്തു ശ്ര​ദ്ധാ​പൂ​ർ​വം ഉ​ന്നം​വ​ച്ചു കാ​ഞ്ചി വ​ലി​ച്ചു. ആ​ദ്യ​ത്തെ ര​ണ്ടു ശ്ര​മം വി​ഫ​ല​മാ​യി. എ​ന്നാ​ൽ, മൂ​ന്നാ​മ​ത്തേ​തു ല​ക്ഷ്യം ക​ണ്ടു. ഒ​രു താ​റാ​വ് വെ​ടി​യേ​റ്റു ത​ടാ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു വീ​ണു. അ​പ്പോ​ൾ ത​ടാ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു ചാ​ടി ആ ​താ​റാ​വി​നെ ക​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ൻ നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​ക്കു അ​വ​ൻ നി​ർ​ദേ​ശം ന​ൽ​കി.

ആ ​നാ​യ​ക്കു​ട്ടി അ​തി​വേ​ഗം ത​ടാ​ക​ത്തി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി. എ​ന്നാ​ൽ, മു​മ്പ് പ്രാ​ക്ടീ​സ് ചെ​യ്തി​രു​ന്ന​തു പോ​ലെ വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ നീ​ന്തു​ക​യ​ല്ല അ​വ​ൻ ചെ​യ്ത​ത്. അ​തി​നു പ​ക​രം വെ​ള്ള​ത്തി​നു മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഓ​ടി ത​ടാ​ക​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു താ​റാ​വി​നെ പൊ​ക്കി​യെ​ടു​ത്തു മ​ട​ങ്ങി​വ​രി​ക​യാ​ണു ചെ​യ്ത​ത്.

ഈ ​കാ​ഴ്ച ക​ണ്ട ബാ​ല​ന് വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, താ​ൻ ക​ണ്ണു​കൊ​ണ്ട് ക​ണ്ട കാ​ര്യം വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും അ​വ​നു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, ഈ ​ക​ഥ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ ആ​രു വി​ശ്വ​സി​ക്കും? വീ​ട്ടി​ലു​ള്ള​വ​രോ​ടു പ​റ​യാ​ൻ അ​വ​നു ധൈ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

ത​ന്മൂ​ലം, പി​റ്റേ​ന്ന് അ​വ​ൻ അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​നാ​യ ഒ​രു കൃ​ഷി​ക്കാ​ര​നെ സ​മീ​പി​ച്ചു താ​റാ​വ് വേ​ട്ട​യ്ക്ക് അ​യാ​ളെ ക്ഷ​ണി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​വം അ​വ​ന്‍റെ കൂ​ടെ പോ​യി. അ​വ​ർ ര​ണ്ടു​പേ​രും ത​ടാ​ക​ക്ക​ര​യി​ലെ​ത്തി താ​റാ​വു​ക​ൾ വ​രാ​ൻ കാ​ത്തി​രു​ന്നു.

അ​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ ഒ​രു​കൂ​ട്ടം താ​റാ​വു​ക​ൾ അ​വ​രു​ടെ ത​ല​യ്ക്കു മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ പ​റ​ന്നെ​ത്തി. ഉ​ട​നെ അ​വ​ൻ തോ​ക്കെ​ടു​ത്തു കൃ​ഷി​ക്കാ​ര​നു കൊ​ടു​ത്തി​ട്ട് താ​റാ​വു​ക​ളെ വെ​ടി​വ​യ്ക്കാ​ൻ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. അ​യാ​ളു​ടെ ആ​ദ്യ വെ​ടി​ക്കു​ത​ന്നെ ഒ​രു താ​റാ​വ് വെ​ടി​യേ​റ്റു ത​ടാ​ക​ത്തി​ൽ വീ​ണു.

ഉ​ട​നെ, മു​മ്പ് സം​ഭ​വി​ച്ച​തു പോ​ലെ​ത​ന്നെ, നാ​യ​ക്കു​ട്ടി വെ​ള്ള​ത്തി​നു മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഓ​ടി താ​റാ​വി​നെ​യും ക​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു ക​ര​യി​ൽ മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ, ആ​ഹ്ലാ​ദം​കൊ​ണ്ട് ബാ​ല​ൻ കു​തി​ച്ചു​ചാ​ടി. "നി​ങ്ങ​ൾ അ​തു ക​ണ്ടോ? എ​ന്‍റെ നാ​യ​ക്കു​ട്ടി വെ​ള്ള​ത്തി​നു മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഓ​ടി​യ​ത്'- അ​വ​ൻ അ​ഭി​മാ​നം സ്ഫു​രി​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദ​ത്തി​ൽ ചോ​ദി​ച്ചു.

കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ട്

ഉ​ട​നെ കൃ​ഷി​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "ഞാ​ൻ ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​ൻ ചി​ന്തി​ച്ച​തേ​യി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും ചോ​ദി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ട് പ​റ​യ​ട്ടെ. നി​ന്‍റെ നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​ക്കു നീ​ന്താ​ൻ അ​ല്പം​പോ​ലും വ​ശ​മി​ല്ല.' താ​ൻ കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് ആ ​ബാ​ല​നു വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​ൻ​പോ​ലും സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ആ ​നാ​യ​ക്കു​ട്ടി ഒ​രു അ​ദ്ഭു​തം പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചി​ട്ടും അ​തു കാ​ണാ​തെ അ​തി​ന്‍റെ ഒ​രു പോ​രാ​യ്മ​യി​ൽ അ​യാ​ൾ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത് അ​വ​നെ ആ​കെ നി​രാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തി. അ​വ​ൻ ത​ല താ​ഴ്ത്തി നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​യോ​ടൊ​പ്പം വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി.

നാ​യ​ക്കു​ട്ടി​ക്കു വെ​ള്ള​ത്തി​ലൂ​ടെ നീ​ന്താ​ന​ല്ലാ​തെ, വെ​ള്ള​ത്തി​നു മു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ഓ​ടാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ? ക​ഥ​യി​ൽ ചോ​ദ്യ​മി​ല്ല എ​ന്നു ഉ​ത്ത​ര​മാ​യി പ​റ​യ​ട്ടെ. ഇ​ത് ആ​രു​ടെ​യോ ഭാ​വ​നാ​സൃ​ഷ്ടി മെ​ന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത ഒ​രു ര​സി​ക​ൻ ക​ഥ​യാ​ണ്. ഈ ​ക​ഥ​യു​ടെ ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക​ട്ടെ ചി​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ക എ​ന്നു​ള്ള​തും.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഓ​രോ​രോ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​വ​യെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​നും ആ​ദ​രി​ക്കാ​നും നാം ​ത​യാ​റാ​കു​മോ? അ​തോ, അ​തി​നു പ​ക​രം അ​വ​രു​ടെ കോ​ട്ട​ങ്ങ​ളും കു​റ​വു​ക​ളും ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​ണോ ന​മ്മു​ടെ രീ​തി. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മ​ളും മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ഥ​യി​ലെ കൃ​ഷി​ക്കാ​ര​നു തു​ല്യ​മാ​ണ് എ​ന്ന​താ​ണു വ​സ്തു​ത.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ കു​റ്റ​ങ്ങ​ളി​ലും കു​റ​വു​ക​ളി​ലും ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചാ​ൽ അ​വ​രു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ തി​ള​ക്കം കെ​ടു​ത്താം എ​ന്നാ​യി​രി​ക്കാം നാം ​ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ചി​ന്തി​ക്കു​ക. അ​പ്പോ​ൾ, ഒ​രു​പ​ക്ഷേ ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സി​ൽ അ​വ​രു​ടെ തി​ള​ക്ക​ത്തി​നു ശോ​ഷ​ണം സം​ഭ​വി​ച്ചേ​ക്കാം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ള തി​ള​ക്കം ഒ​രി​ക്ക​ലും കു​റ​യു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണു വ​സ്തു​ത.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​തി​ന്‍റെ ഒ​രു കാ​ര​ണം ആ ​നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ ന​മു​ക്കു കൈ ​എ​ത്താ​ത്ത ദൂ​ര​ത്തി​ലാ​ണ് എ​ന്ന​തായി​രി​ക്ക​ണം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ത് അ​വ​രു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് തി​ള​ക്കം കൂ​ട്ടു​ക​യ​ല്ലാ​തെ കു​റ​യ്ക്കു​ക​യി​ല്ല.

ഇ​നി, ആ​രെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളെ കു​റ​ച്ചുകാ​ണു​ക​യും ന​മ്മെ അ​പ​കീ​ർ​ത്തി​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യുമാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​പ്പോ​ൾ, അ​തു ന​മ്മെ നി​രാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ നാം ​അ​നു​വ​ദി​ക്ക​രു​ത്. അ​തി​നു പ​ക​രം, ആ ​വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ളെ​യും മ​റി​ക​ട​ന്നു കൂ​ടു​ത​ൽ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​ണു നാം ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് നാം ​യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ന​മ്മു​ടെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​ർ​ഹ​രാ​കു​ന്ന​ത്.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ