ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ്ര​തി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട ഒ​രു​കാ​ര്യം
‘എ ​വി​ൻ​ഡോ ഓ​ണ്‍ ദ ​മൗ​ണ്ട​ൻ’ എ​ന്ന പു​സ്ത​ക​ത്തി​ൽ വി​ൻ​സ്റ്റ​ണ്‍ പി​യേ​ഴ്സ് പ​റ​യു​ന്ന ഒ​രു ക​ഥ:
ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഒ​രു ഹൈ​സ്കൂ​ളി​ലെ പൂ​ർ​വ​വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ൾ ഒ​രു​മി​ച്ചു​കൂ​ടി പ​ഴ​യ സ്മ​ര​ണ​ക​ൾ അ​യ​വി​റ​ക്കി​യ അ​വ​സ​രം. അ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​രാ​ൾ മി​സി​സ് വെ​ൻ​ഡ്റ്റ് എ​ന്ന ടീ​ച്ച​റെ പ്ര​ത്യേ​കം സ്തു​തി​ച്ചു സം​സാ​രി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആ ​ടീ​ച്ച​റാ​ണ​ത്രെ ത​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തെ മാ​റ്റി​മ​റി​ക്കു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള സ്വാ​ധീ​നം ചെ​ലു​ത്തി​യ​ത്.

അ​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ ആ ​ടീ​ച്ച​റി​നൊ​രു ന​ന്ദി​യു​ടെ ക​ത്തെ​ഴു​താ​ൻ നി​ർ​ദേ​ശി​ച്ചു. ഉ​ട​നെ​ത​ന്നെ ആ ​നി​ർ​ദേ​ശം സ്വീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. ടീ​ച്ച​റെ സ്തു​തി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞ ആ​ൾ അ​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ താ​ൻ പ​ഠി​ച്ച സ്കൂ​ളി​ലെ അ​ഡ്ര​സി​ൽ ടീ​ച്ച​ർ​ക്ക് ന​ന്ദി​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ഒ​രു ക​ത്തെ​ഴു​തി. സ്കൂ​ൾ അ​ധി​കാ​രി​ക​ൾ ടീ​ച്ച​ർ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തെ അ​ഡ്ര​സി​ൽ അ​തു തി​രി​ച്ചു​വി​ട്ടു.

കു​റേ ദി​വ​സം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ക​ത്തെ​ഴു​തി​യ ആ​ൾ​ക്ക് ടീ​ച്ച​റി​ന്‍റെ മ​റു​പ​ടി ല​ഭി​ച്ചു. അ​ത് ഇ​പ്ര​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു, ‘എ​ന്‍റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട വി​ല്ലീ, നീ ​അ​യ​ച്ച ക​ത്ത് എ​ന്നെ ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു. എ​നി​ക്കി​പ്പോ​ൾ തൊ​ണ്ണൂ​റ് വ​യ​സ് ക​ഴി​ഞ്ഞു. ത​നി​ച്ചാ​ണ് താ​മ​സം. ഭ​ക്ഷ​ണം ഞാ​ൻ​ത​ന്നെ ത​യാ​റാ​ക്കു​ന്നു. ശ​ര​ത്കാ​ല​ത്ത് വീ​ഴാ​തെ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​വ​സാ​ന​ത്തെ ഇ​ല​പോ​ലെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ. നാ​ൽ​പ​തു വ​ർ​ഷം ഞാ​ൻ സ്കൂ​ളി​ൽ പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു. എ​ങ്കി​ലും എ​നി​ക്ക് ആ​ദ്യ​മാ​യി ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ‘താ​ങ്ക്യു ക​ത്ത്’ ആ​ണി​ത്. അ​തു വ​ന്ന​തോ ത​ണു​ത്തു​വി​റ​ങ്ങ​ലി​ച്ച ഒ​രു പ്ര​ഭാ​ത​ത്തി​ലും. വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി മ​റ്റൊ​ന്നും സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കാ​ത്ത ത​ര​ത്തി​ൽ നി​ന്‍റെ ക​ത്ത് എ​ന്നെ സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു. വി​ല്ലി, നി​ന​ക്ക് ഹൃ​ദ​യം നി​റ​ഞ്ഞ ന​ന്ദി.’

ഓ​രോ ദി​വ​സ​വും എ​ത്ര​മാ​ത്രം ന​ൻ​മ​ക​ളാ​ണ് ദൈ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ഥ​വാ പ​ല​പ്പോ​ഴും ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​താ​ക​ട്ടെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​വ​ഴി​യും. ഈ ​ന​ൻ​മ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് ദൈ​വ​ത്തി​നും മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും നാം ​എ​പ്പോ​ഴം ന​ന്ദി പ​റ​യാ​റു​ണ്ടോ? ആ ​ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ എ​പ്പോ​ഴും ഓ​ർ​മി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ നാം ​ന​ന്ദി​യു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​ർ​ത​ന്നെ. അ​തു ദൈ​വ​ത്തെ​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​യും ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ നാം ​ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ത്ത മ​നു​ഷ്യ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലോ? അ​തു ദൈ​വ​ത്തെ​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​യും ദുഃ​ഖി​പ്പി​ക്കും.

മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന സം​ഭ​വ​ക​ഥ​യി​ലെ ടീ​ച്ച​റു​ടെ കാ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കൂ. എ​ത്ര​യോ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളെ ആ ​ടീ​ച്ച​ർ പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ ആ ​ടീ​ച്ച​ർ വി​ല്ലി​ക്ക് എ​ഴു​തി​യ​ത​നു​സ​രി​ച്ച്, വി​ല്ലി മാ​ത്ര​മേ ടീ​ച്ച​ർ​ക്ക് ന​ന്ദി പ​റ​ഞ്ഞു​ള്ള ക​ത്തെ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ള്ളൂ. മ​റ്റാ​രും അ​ക്കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​രി​ക്ക​ലും ചി​ന്തി​ച്ചു​പോ​ലും കാ​ണി​ല്ല. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രി​ൽ​നി​ന്നു വി​വി​ധ രീ​തി​യി​ലു​ള്ള ന​ൻ‌​മ​ക​ൾ നാം ​സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​യ്ക്ക് ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ നാം ​വി​മു​ഖ​ത കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​ത്?

വി​ശു​ദ്ധ ലൂ​ക്കാ എ​ഴു​തി​യ സു​വി​ശേ​ഷ​ത്തി​ലെ പ​തി​നേ​ഴാം അ​ധ്യാ​യ​ത്തി​ൽ ദൈ​വ​പു​ത്ര​നാ​യ യേ​ശു പ​ത്തു കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ളെ സു​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത് നാം ​വാ​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. യേ​ശു പ​ത്തു​പേ​രെ സു​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ മാ​ത്ര​മേ മ​ട​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്ന് ദൈ​വ​ത്തെ സ്തു​തി​ച്ച് ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ ത​യാ​റാ​യു​ള്ളൂ. മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ ന​ന്ദി പ​റ​യാ​തി​രു​ന്ന​തി​ന്‍റെ കാ​ര​ണ​മാ​യി ഒ​ന്പ​തു കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ ആ​രോ ഒ​രാ​ൾ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​വ ഇ​പ്ര​കാ​ര​മാ​ണ്:

ത​ന്‍റെ അ​സു​ഖം ശ​രി​ക്കും ഭേ​ദ​മാ​യോ എ​ന്ന​റി​യാ​ൻ ഒ​രാ​ൾ കാ​ത്തി​രു​ന്നു. മ​റ്റൊ​രാ​ൾ ത​ന്‍റെ രോ​ഗ​ശാ​ന്തി എ​ത്ര​കാ​ലം നി​ല​നി​ൽ​ക്കു​മെ​ന്ന​റി​ഞ്ഞി​ട്ടാ​ക​ട്ടെ ന​ന്ദി​പ്ര​ക​ട​നം എ​ന്നു തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. മ​റ്റൊ​രാ​ൾ ക​രു​തി​യ​ത് ത​നി​ക്ക് യേ​ശു​വി​നെ ക​ണ്ടു ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ ഇ​ഷ്ടം​പോ​ലെ സ​മ​യം കി​ട്ടു​മെ​ന്നാ​ണ്. വേ​റൊ​രാ​ൾ​ക്ക്, ത​നി​ക്ക് യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ എ​ന്നു സം​ശ​യം. അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ യേ​ശു​വി​നെ ക​ണ്ടു ന​ന്ദി പ​റ​യു​ന്ന​തി​ൽ കാ​ര്യ​മി​ല്ല​ല്ലോ.

യേ​ശു​വി​ന്‍റെ സ​ഹാ​യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും താ​ൻ രോ​ഗ​മു​ക്ത​നാ​കു​മെ​ന്ന് ഒ​രു വി​രു​ത​ൻ വി​ചാ​രി​ച്ചു. മ​റ്റൊ​രാ​ൾ ക​രു​തി​യ​ത്, പു​രോ​ഹി​ത​ൻ‌​മാ​രാ​ണ​ല്ലോ ത​ന്നെ സു​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തെ​ന്നാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ വേ​റൊ​രാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്, യേ​ശു ഒ​ന്നും ചെ​യ്തി​ല്ല എ​ന്നാ​ണ്. യേ​ശു ചെ​യ്ത​ത് മ​റ്റ് ഏ​തൊ​രു റ​ബ്ബി​ക്കും ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന കാ​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്നാ​ണ് മ​റ്റൊ​രാ​ളു​ടെ ചി​ന്ത പോ​യ​ത്. യേ​ശു​വി​നെ കാ​ണു​ന്ന​തി​നു മു​ന്പു​ത​ന്നെ ത​ന്‍റെ രോ​ഗം ഏ​റെ​ക്കു​റെ മാ​റി​യി​രു​ന്നു എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു വേ​റൊ​രാ​ളു​ടെ നി​ഗ​മ​നം!

യേ​ശു പ​ത്തു കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ളെ സു​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ അ​വി​ട​ത്തേ​ക്ക് ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ വി​സ്മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ആ​രോ ഒ​രാ​ൾ ഭാ​വ​ന​യി​ൽ ക​ണ്ട​താ​ണ്. അ​വ പൂ​ർ​ണ​മാ​യും ശ​രി​യാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്. അ​താ​യ​ത്, ന​മു​ക്ക് ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ന​ൻ​മ​ക​ളെ വി​ല​കു​റ​ച്ചു കാ​ണാ​ൻ നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും കാ​ണി​ക്കു​ന്ന വ്യ​ഗ്ര​ത. ഈ ​വ്യ​ഗ്ര​ത​മൂ​ല​മാ​ണ് ന​ന്ദി​പ്ര​ക​ട​ന​ത്തി​നു നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും മു​തി​രാ​ത്ത​തും.

പ്ര​സി​ദ്ധ ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് ചി​ന്ത​ക​നാ​യ ജി.​കെ. ചെ​സ്റ്റ​ർ​ട്ട​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ച്, ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ മ​ർ​മ​പ്ര​ധാ​ന​മാ​യ കാ​ര്യം നാം ​ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ന​ന്ദി​യോ​ടെ കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടോ എ​ന്നു​ള്ള​താ​ണ്. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ഏ​റ്റ​ക്കു​റ​ച്ചി​ലു​ക​ൾ ഉ​ണ്ടാ​കും. അ​പ്പോ​ൾ, ന​മു​ക്കു​ള്ള​വ​യെ​ക്കാ​ളേ​റെ ന​മ്മു​ടെ ഇ​ല്ലാ​യ്മ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​കാം ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത പോ​കു​ന്ന​ത്. ത​ൻ​മൂ​ലം, ന​മു​ക്കു​ള്ള​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ദൈ​വ​ത്തി​നോ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കോ ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ നാം ​വി​സ്മ​രി​ച്ചു​പോ​കു​ന്നു.

എ​ന്നാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത എ​പ്പോ​ഴും പ്ര​ധാ​ന​മാ​യും പോ​കേ​ണ്ട​തു ന​മു​ക്കു​ള്ള ന​ൻ​മ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​യി​രി​ക്ക​ണം. അ​തോ​ടൊ​പ്പം അ​നു​ദി​നം ദൈ​വ​ത്തി​നും ഓ​രോ അ​വ​സ​ര​ത്തി​ലും അ​നു​യോ​ജ്യ​മാ​യ​വി​ധം മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും ന​ന്ദി പ​റ​യാ​ൻ നാം ​ത​യാ​റാ​ക​ണം. അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് നാം ​യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ന​ന്ദി​യു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​രാ​കു​ക.

അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ പ്ര​സി​ഡ​ന്‍റാ​യി​രു​ന്ന ജോ​ണ്‍ എ​ഫ്. കെ​ന്ന​ഡി ഒ​രി​ക്ക​ൽ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു​പോ​ലെ, വാ​ക്കു​ക​ൾ​വ​ഴി നാം ​ന​ന്ദി പ്ര​കാ​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ഴും അ​തു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ്ര​തി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം നാം ​ഒ​രി​ക്ക​ലും മ​റ​ന്നു​പോ​ക​രു​ത്.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ