വി​ഷ​ക്കാ​റ്റ് എ​ന്ന നാ​ട​കം ഞാ​നെ​ഴു​തി​യ​ത് 1965 ലാ​ണ്. ഇ​തേ കാ​ല​ത്താ​ണ് തൃ​ശൂ​ർ തേ​ക്കി​ൻ​കാ​ട് മൈ​താ​ന​ത്ത് ക​ലാ​നി​ല​യം കൃ​ഷ്ണ​ൻ​നാ​യ​രു​ടെ ഉ​ട​സ്ഥ​ത​യി​ലു​ള്ള സ്ഥി​രം നാ​ട​ക​വേ​ദി നാ​ട​ക​ങ്ങ​ൾ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ത്. കാ​യം​കു​ളം കൊ​ച്ചു​ണ്ണി, ഇ​ള​യി​ട​ത്തു റാ​ണി, കു​ഞ്ഞാ​ലി​മ​ര​ക്കാ​ർ തു​ട​ങ്ങി​യ നാ​ട​ക​ങ്ങ​ൾ ഞാ​ൻ ക​ണ്ടി​രു​ന്നു. വി​സ്മ​യം ജ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന സെ​റ്റിം​ഗ്സും ലൈ​റ്റിം​ഗും മി​ക​ച്ച അ​വ​ത​ര​ണ​വും. ജ​ഗ​തി എ​ൻ.​കെ. ആ​ചാ​രി​യാ​ണ് ര​ച​യി​താ​വ്. ഇ​തി​നി​ടെ ക​ലാ​നി​ല​യം കൃ​ഷ്ണ​ൻ നാ​യ​രു​മാ​യി ഞാ​ൻ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ടു.

കൃ​ഷ്ണ​ൻ​നാ​യ​ർ എ​ന്നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു: “അ​ടു​ത്ത ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച മു​ത​ൽ പു​തി​യ നാ​ട​കം ഞ​ങ്ങ​ൾ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ക​ട​മ​റ്റ​ത്ത് ക​ത്ത​നാ​ർ. അ​ര​ങ്ങേ​റ്റം ഇ​വി​ടെ​യാ​ണ്. താ​ങ്ക​ൾ നാ​ട​കം ക​ണ്ട് അ​ഭി​പ്രാ​യം പ​റ​യ​ണം. ഇ​തൊ​രു ക്രി​സ്ത്യ​ൻ ക​ഥ​യാ​ണ​ല്ലോ.’’

ഞാ​ൻ ഓ​ഫീ​സ് വി​ട്ടു​വ​ന്ന് ഏ​കാ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ ഒ​രു നാ​ട​കം എ​ഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ വേ​റെ നാ​ട​ക​മോ സി​നി​മ​യോ കാ​ണു​ക പ​തി​വി​ല്ല. എ​ന്താ​യാ​ലും കൃ​ഷ്ണ​ൻ​നാ​യ​ർ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലേ. പോ​കാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.

1965 ജൂ​ലൈ​യി​ലാ​യി​രു​ന്ന അ​വ​രു​ടെ നാ​ട​ക​ത്തി​ന്‍റെ അ​ര​ങ്ങേ​റ്റം. ഞാ​ൻ എ​ത്തു​ന്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ഒ​രു സ്റ്റേ​റ്റ്കാ​ർ ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ടു. ഗ​വ​ർ​ണ​ർ ഭ​ര​ണ​കാ​ല​ത്ത് മ​ന്ത്രി​സ​ഭ​യി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കെ സ്റ്റേ​റ്റ് കാ​റി​ൽ ആ​രാ​ണ് വ​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​റി​യാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു, പ​ത്രാ​ധി​പ​രും വാ​ഗ്മി​യു​മാ​യ കെ. ​ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​നാ​ണെ​ന്ന്.

മ​ന്ത്രി​സ​ഭ​യി​ല്ലാ​ത്ത കാ​ല​മാ​യ​തി​നാ​ൽ സ്റ്റേ​റ്റ് കാ​റു​ക​ൾ വാ​ട​ക​യ്ക്ക് കി​ട്ടു​മ​ത്രെ. ആ ​സൗ​ക​ര്യം ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം നാ​ട​കം കാ​ണാ​ൻ എ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.​എ​ന്നെ ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ കൃ​ഷ്ണ​ൻ നാ​യ​ർ എ​ന്നെ പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഉ​ട​നെ ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു, ഇ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ തീ​പി​ടി​ച്ച ആ​ത്മാ​വ് എ​ന്ന നാ​ട​കം ഞാ​ൻ വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.

ക​ട​മ​റ്റ​ത്തു ക​ത്ത​നാ​രാ​യി വേ​ഷ​മി​ട്ട​ത് വി.​ടി. അ​ര​വി​ന്ദാ​ക്ഷ​മേ​നോ​ൻ. നാ​ട​കം വി​ജ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ന​ല്ല നി​ല​വാ​രം പു​ല​ർ​ത്തി.​നാ​ട​കം ക​ഴി​ഞ്ഞു പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന​പ്പോ​ൾ കൃ​ഷ്ണ​ൻ​നാ​യ​ർ എ​ന്നെ കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു. കൂ​ടെ ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​നും മ​റ്റൊ​രു പ​ത്ര​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​നും ചെ​റു​ക​ഥാ​കൃ​ത്ത് കെ.​വി. തോ​മ​സും.

നാ​ട​ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​ഭി​പ്രാ​യം പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് പെ​ട്ടെ​ന്നു മ​ട​ങ്ങാ​നും വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി വി​ഷ​ക്കാ​റ്റി​ലേ​ക്ക് തി​രി​യാ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു ആ​ഗ്ര​ഹം. കൃ​ഷ്ണ​ൻ നാ​യ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു.
“ന​മു​ക്ക് സൗ​ക​ര്യ​മാ​യി ഒ​രി​ട​ത്തി​രു​ന്നു സം​സാ​രി​ക്കാം.”

ഞ​ങ്ങ​ൾ നാ​ലു​പേ​രും കാ​റി​ൽ വ​ലി​യൊ​രു ഹോ​ട്ട​ലി​ൽ എ​ത്തി. വൈ​കാ​തെ മു​റി​യി​ൽ ലി​ക്ക​ർ ബോ​ട്ടി​ലും സോ​ഡാ​യും ഗ്ലാ​സു​ക​ളും എ​ത്തി. തോ​മ​സ് ബോ​ട്ടി​ൽ പൊ​ട്ടി​ച്ചു ഗ്ലാ​സു​ക​ളി​ൽ പ​ക​ർ​ന്നു. കു​പ്പി എ​ന്‍റെ അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് നീ​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ ഗ്ലാ​സ് പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചി​ട്ടു പ​റ​ഞ്ഞു, ‘എ​നി​ക്ക് സോ​ഡ മ​തി.’ ഞാ​ൻ മ​ദ്യം ക​ഴി​ക്കി​ല്ല.
‘സ്വ​ല്പം ക​ഴി​ക്കാം ഒ​രു ക​ന്പ​നി​ക്ക്.
’‘വേ​ണ്ട’ എ​ന്‍റെ ഉ​റ​ച്ച മ​റു​പ​ടി.

പൊ​ടു​ന്ന​നെ ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​ന്‍റെ ഭാ​വം മാ​റി. അ​ദ്ദേ​ഹം പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ച്ച് കൃ​ഷ്ണ​ൻ നാ​യ​രു​ടെ നേ​രെ ത​ട്ടി​ക്ക​യ​റി.
‘ക​ന്പ​നി കൂ​ടാ​ൻ ഇ​ത്ത​ര​ക്കാ​രെ​യാ​ണോ വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്ന​ത്.’
കൃ​ഷ്ണ​ൻ​നാ​യ​ർ ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​നെ ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​പോ​ലെ തോ​ന്നി. ഞാ​ൻ നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ പ​റ​ഞ്ഞു. ‘നാ​ട​ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​ഭി​പ്രാ​യം പ​റ​യാ​നാ​ണ് വ​ന്ന​ത്. അ​തും കൃ​ഷ്ണ​ൻ നാ​യ​ർ ക്ഷ​ണി​ച്ചി​ട്ട്.’
‘ഞ​ങ്ങ​ളും അ​തി​നു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.’ ശു​ണ്ഠി​യോ​ടെ ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​ൻ.
‘കു​ടി​ച്ചാ​ലെ അ​ഭി​പ്രാ​യം വ​രൂ എ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ താ​ങ്ക​ൾ കു​ടി​ച്ചി​ട്ട് പ​റ​ഞ്ഞോ​ളൂ. ഞാ​ൻ കു​ടി​ക്കാ​തെ എ​ന്‍റെ അ​ഭി​പ്രാ​യം കൃ​ഷ്ണ​ൻ​നാ​യ​രെ അ​റി​യി​ക്കാം. ഞാ​ൻ പോ​കു​ന്നു.’

പ്ര​തി​ഷേ​ധ​ത്തോ​ടെ ഞാ​നെ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും കൃ​ഷ്ണ​ൻ നാ​യ​ർ രം​ഗം ശാ​ന്ത​മാ​ക്കി എ​ന്നെ പി​ടി​ച്ചി​രു​ത്തി.
‘ഞാ​ൻ ഇ​ന്നു​വ​രെ മ​ദ്യ​പി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. അ​ത് ഒ​രാ​ദ​ർ​ശ​ത്തി​ന്‍റെ പേ​രി​ലാ​ണ്. താ​ങ്ക​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ഞാ​ന​ത് തെ​റ്റി​ക്കാ​നും പോ​കു​ന്നി​ല്ല.’
ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​ൻ ചൂ​ടാ​യ സ്പീ​ഡി​ൽ​ത​ന്നെ ത​ണു​ത്തു.
‘എ​ന്താ​ണ് കാ​ര​ണം’, ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​ൻ ആ​രാ​ഞ്ഞു.
‘ഭാ​രി​ച്ച ഒ​രു കു​ടും​ബ​മാ​ണ് എ​ന്‍റേ​ത്. വീ​ട്ടി​ലെ ഒ​ൻ​പ​തു മ​ക്ക​ളി​ൽ മൂ​ത്ത​വ​നാ​ണ് ഞാ​ൻ. എ​ന്‍റെ അ​പ്പ​ൻ ചി​ല​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ മ​ദ്യ​പി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. അ​തി​ന്‍റെ ശ​ല്യ​വു​മു​ണ്ട്. അ​പ്പ​നെ അ​നു​ക​രി​ച്ചു ഞാ​നും മ​ദ്യ​പാ​നം തു​ട​ങ്ങി​യാ​ൽ ദ​രി​ദ്ര​മാ​യ എ​ന്‍റെ കു​ടും​ബം ത​ക​രും. സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ ഒ​രു നി​ല​യി​ലെ​ത്തി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല.’

വി​സ്മ​യ​ഭാ​വ​ത്തി​ൽ ബാ​ല​കൃ​ഷ് ണ​ൻ അ​തു കേ​ട്ടു. മൂ​ക​മാ​യ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ. തു​ട​ർ​ന്നു ബാ​ല​കൃ​ഷ്ണ​ൻ എ​ന്‍റെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു കു​ലു​ക്കി സോ​റി പ​റ​ഞ്ഞു.
താ​ങ്ക​ൾ​ക്കി​പ്പോ​ൾ എ​ത്ര വ​യ​സാ​യി ?
‘മു​പ്പ​ത്തി​മൂ​ന്ന്’.
ഒ​രു പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​യോ​ടെ അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു.
‘എ​ന്‍റെ അ​ച്ഛ​ൻ മു​പ്പ​ത്തി മൂ​ന്നാം വ​യ​സി​ൽ കു​ടി നി​ർ​ത്തി. ഞാ​ൻ മു​പ്പ​ത്തി​മൂ​ന്നാം വ​യ​സി​ൽ കു​ടി തു​ട​ങ്ങി.’ എ​ല്ലാ​വ​രും പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ച്ചു. ഒ​പ്പം നാ​ട​ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ച​ർ​ച്ച​യും ന​ട​ന്നു. തി​രി​ച്ചു ഞാ​ൻ വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ പാ​തി​രാ​ത്രി.


സി.​എ​ൽ. ജോ​സ്