സകലതിൽനിന്നും പഠിക്കുക, നന്മയുള്ളവരാകുക
ദൈ​വം ദീ​ർ​ഘാ​യു​സ് ന​ൽ​കി അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ച ഒ​രാ​ൾ. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ജീ​വി​തം ധാ​രാ​ളം നന്മക​ൾ​കൊ​ണ്ടു ധ​ന്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ​രെ​യും അ​റി​ഞ്ഞു ദ്രോ​ഹി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല. എ​ന്നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, സാ​ധി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തോ​ളം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​വാ​ൻ എ​ന്നും ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടു​മു​ണ്ട്. മ​ര​ണം കാ​ത്തു​കി​ട​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ മാ​ലാ​ഖ​മാ​ർ വ​ന്നു സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​യി.

സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ ദൈ​വ​ത്തെ നേ​രി​ട്ടു ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷ​വാ​നാ​യി. പെ​ട്ടെ​ന്നു, ദീ​ർ​ഘ​നാ​ളാ​യി ഉ​ത്ത​രം അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന ഒ​രു ചോ​ദ്യം മ​ന​സി​ൽ ഓ​ടി​യെ​ത്തി. ഉ​ട​നെ അ​ദ്ദേ​ഹം ദൈ​വ​ത്തോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: "മ​നു​ഷ്യ​രെ​ല്ലാം അ​വി​ടു​ത്തെ മ​ക്ക​ള​ല്ലേ? അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ പ​ര​സ്പ​രം സ​ഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​രന്മാ​രാ​ണ​ല്ലോ. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ർ എ​ന്തി​നാ​ണു പ​ല​പ്പോ​ഴും മോ​ശ​മാ​യി പ​ര​സ്പ​രം പെ​രു​മാ​റു​ന്ന​ത്?​'

ഉ​ട​നെ ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ ദൈ​വം പ​റ​ഞ്ഞു: "ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ​ര​സ്പ​രം ബ​ന്ധ​പ്പെ​ടു​ന്ന എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും അ​ന്യോ​ന്യം പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​വാ​നു​ണ്ട്. അ​വ വ​ഴി​യാ​ണ് എ​ല്ലാ​വ​രും അ​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​ങ്ങ​ൾ ശ​രി​ക്കും മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​ത്.​' ദൈ​വം പ​റ​യു​ന്ന​തെ​ന്തെ​ന്നു മ​ന​സി​ലാ​കാ​തെ അ​ദ്ദേ​ഹം അ​ങ്ങ​നെ പ​ക​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ദൈ​വം തു​ട​ർ​ന്നു:
"നി​ങ്ങ​ൾ ഒ​രാ​ളെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്പോ​ൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്നേ​ഹം തി​ര​സ്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യം ത​ക​ർ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യു​മാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​ത് എ​ന്താ​ണു നി​ങ്ങ​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്? നി​ങ്ങ​ൾ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന എ​ല്ലാ​വ​രും നി​ങ്ങ​ളെ തി​രി​ച്ചു സ്നേ​ഹി​ക്കു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം. എ​ന്നാ​ൽ അ​തു​കൊ​ണ്ടു നി​ങ്ങ​ൾ സ്നേ​ഹി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ണോ? ഒ​രി​ക്ക​ലും അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്തു​കൂ​ടാ. നി​ങ്ങ​ൾ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രി​ൽ ഒ​രാ​ളെ​ങ്കി​ലും നി​ങ്ങ​ളെ തി​രി​ച്ചു സ്നേ​ഹി​ക്കാ​തി​രി​ക്കി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ അ​തു​വ​ഴി ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷം മ​റ്റെ​ല്ലാ ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളും അ​ക​റ്റി​ല്ലേ?​'

"ഒ​രാ​ൾ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സാ​ധ​നം മോ​ഷ്ടി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഒ​രു സാ​ധ​ന​വും ശാ​ശ്വ​ത​മാ​യി സൂ​ക്ഷി​ക്കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന​ല്ലേ അ​തു പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്? അ​തു മാ​ത്ര​മോ? നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ള​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു നി​ങ്ങ​ൾ ന​ന്ദി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന് അ​ത് ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ള​വ എ​ന്തും ഏ​തു നി​മി​ഷ​വും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടാം. അ​തി​ൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സ​ന്പ​ത്ത് എ​ന്ന പോ​ലെ നി​ങ്ങ​ളും കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ഉ​ൾ​പ്പെ​ടാം. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ള​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന​ന്ദി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​വാ​നും നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ള​വ​യു​ടെ നന്മ മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​വാ​നും മോ​ഷ​ണം എ​ന്ന​തു നി​ങ്ങ​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​'

"ഒ​രാ​ൾ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ദേ​ഹോ​പ​ദ്ര​വം വ​രു​ത്തു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​പ്പോ​ൾ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ണ്ടാ​കു​ന്ന വേ​ദ​ന​യും ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​മൊ​ക്കെ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീ​വ​ൻ​ത​ന്നെ ഏ​തു നി​മി​ഷ​വും അ​പ​ക​ട​ത്തി​ലാ​കാം എ​ന്നു നി​ങ്ങ​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, ആ​രോ​ഗ്യം പ​രി​പാ​ലി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ശ്ര​ദ്ധ​യു​ണ്ടാ​ക​ണ​മെ​ന്ന് അ​ത് ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​'

"ഒ​രാ​ൾ നി​ങ്ങ​ളെ ക​ളി​യാ​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു കാ​ര്യം വി​വി​ധ ആ​ളു​ക​ൾ എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു വി​വി​ധ രീ​തി​ക​ളി​ൽ കാ​ണു​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​ത് ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? അ​തു​പോ​ലെ, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ മൂ​ർ​ച്ച​യും തന്മൂലം വാ​ക്കു​ക​ളു​ടെ നി​യ​ന്ത്ര​ണ​വും അ​തു നി​ങ്ങ​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​' "ഒ​രാ​ൾ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു ക​ള്ളം പ​റ​യു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​പ്പോ​ൾ എ​പ്പോ​ഴും സ​ത്യം മാ​ത്രം പ​റ​യു​ക​യും പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തി​ന്‍റെ പ്രാ​ധാ​ന്യം അ​തു നി​ങ്ങ​ളെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​'

"ഒ​രാ​ൾ നി​ങ്ങ​ളെ ക​ബ​ളി​പ്പി​ച്ചു പ​ണം സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​പ്പോ​ൾ എ​ല്ലാ തിന്മയു​ടെ​യും നാ​രാ​യ വേ​ര് അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹം ആ​ണെ​ന്നും അ​ത് എ​പ്പോ​ഴും ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും ആ ​സം​ഭ​വം നി​ങ്ങ​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​' "ഒ​രാ​ൾ മാ​ര​ക​മാ​യ പാ​പ​ത്തി​ൽ വീ​ഴാ​നി​ട​യാ​യി എ​ന്നു ക​രു​തു​ക. അ​പ്പോ​ൾ, പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ത്തി​ൽ വീ​ഴാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​യി ശ​ക്തി​യാ​യി പോ​രാ​ടേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന് അ​തു നി​ങ്ങ​ളെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? അ​തു മാ​ത്ര​മോ? പാ​പ​ത്തി​ൽ വീ​ഴാ​നി​ട​യാ​യാ​ൽ ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​മാ​യി പ​ശ്ചാ​ത്ത​പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും അ​തു നി​ങ്ങ​ളെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​'

"ഇ​നി നി​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യു​ന്ന നന്മപ്രവൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ കാ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കാം. നി​ങ്ങ​ൾ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്പോ​ഴും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു ക​രു​ണ കാ​ണി​ക്കു​ന്പോ​ഴും അ​വ​രു​ടെ കു​റ്റ​ങ്ങ​ൾ ക്ഷ​മി​ക്കു​ന്പോ​ഴും അ​വ​രു​ടെ ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്പോ​ഴും എ​ന്തു​മാ​ത്രം അ​ദ്ഭു​ത​ക​ര​മാ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാ​ണ് അ​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ​ല തി·​ക​ളെ​യും മ​റി​ക​ട​ക്കാ​നും അ​വ​രു​ടെ ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ൾ സ​ന്തോ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി മാ​റ്റാ​നും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നന്മ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ൾ കാ​ര​ണ​മാ​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?​' "കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വ നി​ങ്ങ​ളെ എ​ന്താ​ണു പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്? നി​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സ് വ​യ്ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് എ​പ്പോ​ഴും നന്മ​ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നും അ​തു​പോ​ലെ തിന്മ ​ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നു​മ​ല്ലെ​യോ? അ​താ​യ​ത്, നി​ങ്ങ​ളെ​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യും ജീ​വി​ത​ത്തെ ന​ല്ല രീ​തി​യി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തി​നു നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു സാ​ധി​ക്കും എ​ന്ന​ല്ലേ അ​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം?​' എ​ഴു​തി​യ ആ​ളി​ന്‍റെ പേ​രി​ല്ലാ​തെ ഇ​ന്‍റ​ർ​നെ​റ്റി​ൽ കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യ പ്ര​ചോ​ദ​നാ​ത്മ​ക​മാ​യ ഒ​രു ക​ഥ​യു​ടെ ചി​ല പ്ര​ധാ​ന ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണു മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ക​ഥ​യി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന എ​ല്ലാ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും നാം ​പ​ഠി​ക്കേ​ണ്ട​തും ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട​തും പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തു​മാ​യ ഒ​ട്ടേ​റെ ഗു​ണ​പാ​ഠ​ങ്ങ​ൾ അ​ട​ങ്ങി​യി​രി​പ്പു​ണ്ട്. അ​വ മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​വാ​നും പ്രാ​വ​ർ​ത്തി​ക​മാ​ക്കു​വാ​നും നാം ​മ​ന​സാ​യാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും വ​ലി​യ മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ സം​ഭ​വി​ക്കു​മെ​ന്ന​താ​ണു വ​സ്തു​ത.

നാം ​എ​ല്ലാ​വ​രും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ഓ​രോ​രോ രീ​തി​യി​ൽ സ്വാ​ധീ​നി​ക്കാ​റു​ണ്ട്. ന​മ്മു​ടെ ഈ ​സ്വാ​ധീ​നം ക്രി​യാ​ത്മ​ക​മാ​യ രീ​തി​യി​ലാ​ണോ അ​തോ നി​ഷേ​ധാ​ത്മ​ക​മാ​യ രീ​തി​യി​ലാ​ണോ? ന​മ്മു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ സ​ന്പ​ന്ന​മാ​ക്കു​ക​യാ​ണോ അ​തോ അ​വ​രെ ത​ള​ർ​ത്തു​ക​യാ​ണോ ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്? ന​മ്മു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യം​കൊ​ണ്ടു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​തം സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​ണ​മാ​ക്കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ പാ​ത ശ​രി​യാ​യ പാ​ത​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യം മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു ശാ​പ​മാ​യി മാ​റു​ന്ന രീ​തി​യി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ പാ​ത തെ​റ്റാ​യ​തു​ത​ന്നെ എ​ന്ന​തി​ൽ സം​ശ​യം വേ​ണ്ട.

ന​മ്മു​ടെ​യും ന​മ്മു​ടെ ചു​റ്റു​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യും ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നന്മയു​ടെ ബാ​ല​ൻ​സ് വ​ർ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ന് എ​പ്പോ​ഴും ന​മു​ക്കു ശ്ര​മി​ക്കാം. അ​പ്പോ​ൾ തിന്മയു​ടെ സാ​ന്നി​ധ്യം താ​നേ ഇ​ല്ലാ​താ​വും. കു​റ​ഞ്ഞ​പ​ക്ഷം അ​തു ചു​രു​ങ്ങു​ക​യെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്യും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.