ത​ന്‍റെ ജ​ന​ത​യെ ഈ​ജി​പ്തി​ൽ​നി​ന്നു കാ​നാ​ൻ ദേ​ശ​ത്ത് എ​ത്തി​ക്കാ​ൻ മോ​ശ​യ്ക്ക് 40 വ​ർ​ഷം വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​തേ​സ​മ​യം, നി​യ​മാ​വ​ർ​ത്ത​ന പു​സ്ത​ക​ത്തി​ൽ പ​റ​യു​ന്ന പ്ര​കാ​രം ര​ണ്ടാ​ഴ്ച​കൊ​ണ്ട് യാ​ത്ര ചെ​യ്തു തീ​ർ​ക്കാ​വു​ന്ന ദൂ​ര​മേ അ​വ​ർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.

"ജ​ന​ത​ക​ളു​ടെ പി​താ​വ്' ആ​യി​ട്ടാ​ണ് അ​ബ്രാ​ഹം ബൈ​ബി​ളി​ൽ അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നും ഭാ​ര്യ സാ​റാ​യ്ക്കും പ്രാ​യ​മേ​റെ ചെ​ന്നി​ട്ടും മ​ക്ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ബ്രാ​ഹ​ത്തി​ന് 72 വ​യ​സു​ള്ള​പ്പോ​ൾ ദൈ​വം പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട് ഒ​രു പു​ത്ര​നെ വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​വാ​ഗ്ദാ​നം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​കാ​ൻ 25 വ​ർ​ഷം അ​ദ്ദേ​ഹം കാ​ത്തി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നു!

അ​ബ്രാ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ പു​ത്ര​നാ​യ ഇ​സ​ഹാ​ക്കി​ൽ​നി​ന്നു ജ​നി​ച്ച ഒ​രു പു​ത്ര​നാ​ണ് യാ​ക്കോ​ബ്. യാ​ക്കോ​ബി​ന്‍റെ പു​ത്ര​നാ​യ ജോ​സ​ഫ് സ്വ​ന്തം സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ അ​സൂ​യ മൂ​ലം അ​ടി​മ​വ്യാ​പാ​രി​ക​ൾ​ക്കു വി​ൽ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും പി​ന്നീ​ട് അ​ന്യാ​യ​മാ​യി കാ​രാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ല​ട​യ്ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. അ​വി​ടെ​നി​ന്നു മോ​ചി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ശേ​ഷം ജോ​സ​ഫ് ഈ​ജി​പ്തി​ലെ ഫ​റ​വോ​യു​ടെ കീ​ഴി​ൽ അ​ധി​കാ​രി ആ​യെ​ങ്കി​ലും അ​തി​നും കു​റെ കാ​ത്തി​രി​പ്പ് വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു.

ഈ​ജി​പ്തി​ലെ അ​ടി​മ​ത്ത​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​സ്ര​യേ​ൽ​ക്കാ​രെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ദൈ​വം നി​യോ​ഗി​ച്ച നേ​താ​വാ​യി​രു​ന്നു മോ​ശ. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രെ ഈ​ജി​പ്തി​ൽ​നി​ന്നു കാ​നാ​ൻ ദേ​ശ​ത്ത് എ​ത്തി​ക്കാ​ൻ മോ​ശ​യ്ക്ക് 40 വ​ർ​ഷം വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​തേ​സ​മ​യം, നി​യ​മാ​വ​ർ​ത്ത​ന പു​സ്ത​ക​ത്തി​ൽ പ​റ​യു​ന്ന പ്ര​കാ​രം ര​ണ്ടാ​ഴ്ച​കൊ​ണ്ട് യാ​ത്ര ചെ​യ്തു തീ​ർ​ക്കാ​വു​ന്ന ദൂ​ര​മേ അ​വ​ർ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ (നി​യ​മ 1-2).

ദാ​വീ​ദ് വ​ള​രെ ചെ​റു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ ദൈ​വം ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​നു​സ​രി​ച്ചു സാ​മു​വ​ൽ പ്ര​വാ​ച​ക​ൻ ദാ​വീ​ദി​നെ രാ​ജാ​വാ​യി അ​ഭി​ഷേ​കം ചെ​യ്ത​താ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നു ശേ​ഷം 15 വ​ർ​ഷം ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ് ദാ​വീ​ദ് യൂ​ദ​യാ​യി​ൽ രാ​ജാ​വാ​കു​ന്ന​ത്. അ​തു​പോ​ലും വ​ള​രെ പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളി​ൽ​കൂ​ടി ക​ട​ന്നു​പോ​യ ശേ​ഷം. യൂ​ദ​യാ​യി​ലെ രാ​ജാ​വാ​യി ഏ​ഴ​ര വ​ർ​ഷം ക​ഴി​ഞ്ഞ ശേ​ഷ​മാ​ണ് ഇ​സ്ര‍​യേ​ലി​ന്‍റെ മു​ഴു​വ​ൻ രാ​ജാ​വാ​കാ​ൻ ദാ​വീ​ദി​നു സാ​ധി​ച്ച​ത്.

അ​ബ്രാ​ഹ​വും ജോ​സ​ഫും മോ​ശ​യും ദാ​വീ​ദു​മൊ​ക്കെ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ വാ​ഗ്ദാ​നം പാ​ലി​ച്ചു​കാ​ണാ​ൻ എ​ത്ര​യോ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​ണ് കാ​ത്തി​രു​ന്ന​ത്. അ​വ​ർ​ക്ക് അ​തി​നു ക്ഷ​മ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ? തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രും ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ വ​ഴി​ക​ള​റി​യാ​തെ ഏ​റെ ആ​കു​ല​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​വ​ണം. എ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും അ​വ​ർ എ​ല്ലാ​വ​രും ക്ഷ​മ​യോ​ടെ കാ​ത്തി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് വാ​ഗ്ദാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പൂ​ർ​ത്തീ​ക​ര​ണം ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ അ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ച​ത്.

ആ​വ​ശ്യം, അ​സ്വ​സ്ഥ​ത

ഇ​നി, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു ക​ണ്ണോ​ടി​ച്ചാ​ൽ ന​മു​ക്കെ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ഓ​രോ​രോ രീ​തി​യി​ലു​ള്ള നി​ര​വ​ധി ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. അ​വ​യെ​ല്ലാം സാ​ധി​ച്ചു​കി​ട്ടാ​ൻ നി​ര​ന്ത​രം പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സ​മ​യ​ത്തു ല​ഭി​ക്കാ​തെ വ​രു​ന്പോ​ൾ നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും അ​സ്വ​സ്ഥ​രാ​കും. അ​തു​മൂ​ലം, ന​മ്മു​ടെ വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നു​ത​ന്നെ ക്ഷീ​ണം സം​ഭ​വി​ച്ചെ​ന്നും വ​രാം. പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ​പോ​ലും നാം ​പി​ന്നാ​ക്കം പോ​യെ​ന്നും വ​രാം.

ഇ​വി​ടെ ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട ചി​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്. അ​തി​ലൊ​ന്ന്, ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ​മ​യം ന​മ്മു​ടെ സ​മ​യം പോ​ലെ​യ​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണ്. അ​വി​ട​ന്നു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ സ​മ​ഗ്ര​മാ​യി ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ട് പ​രി​പാ​ല​ന അ​നു​സ​രി​ച്ചാ​ണ് കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ക്ര​മീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​പ്പോ​ൾ​പി​ന്നെ നാം ​പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​നു വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​ണ് വേ​ണ്ട​ത്. അ​തോ​ടൊ​പ്പം വി​ശ്വാ​സം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടാ​തെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന തു​ട​രു​ക​യും വേ​ണം. എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ, ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വ് പൂ​ർ​ണ​മാ​യും ദൈ​വ​ത്തി​ൽ ആ​ശ്ര​യി​ക്കൂ.

ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട മ​റ്റൊ​രു കാ​ര്യം ന​മു​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​വേ​ദ്യ​മാ​കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​കൂ​ടി ദൈ​വം എ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മി​ൽ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ്. അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, ന​മു​ക്കു കാ​ണാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ താ​ത്പ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ദൈ​വ​ത്തി​ന് ന​മ്മെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള പ​ദ്ധ​തി ഏ​റെ വി​ശി​ഷ്ട​മ​ണെ​ന്ന​തും മ​റ​ക്കേ​ണ്ട. ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്നു: "ക​ർ​ത്താ​വ് അ​രു​ൾ ചെ​യ്യു​ന്നു: നി​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള പ​ദ്ധ​തി എ​ന്‍റെ മു​ന്പി​ലു​ണ്ട്. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നാ​ശ​ത്തി​ന​ല്ല, ക്ഷേ​മ​ത്തി​നു​ള്ള പ​ദ്ധ​തി​യാ​ണ​ത്. നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ശു​ഭ​മാ​യ ഭാ​വി​യും പ്ര​ത്യാ​ശ​യും ന​ൽ​കു​ന്ന പ​ദ്ധ​തി'(​ജെ​റ 29:11).

കാ​ത്തി​രി​പ്പി​ന്‍റെ സു​ഖം

ദൈ​വ​ത്തി​നു ന​മ്മെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള പ​ദ്ധ​തി അ​റി​യാ​നാ​യി​രി​ക്ക​ണം പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യി​ലൂ​ടെ ആ​ദ്യം ശ്ര​മി​ക്കേ​ണ്ട​ത്. അ​തി​ന് എ​ന്തു ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നു ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്നു: "നി​ന്‍റെ ജീ​വി​തം ക​ർ​ത്താ​വി​നു ഭ​ര​മേ​ൽ​പ്പി​ക്കു​ക, ക​ർ​ത്താ​വി​ൽ വി​ശ്വാ​സം അ​ർ​പ്പി​ക്കു​ക, അ​വി​ട​ന്നു നി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ നോ​ക്കി​ക്കൊ​ള്ളും' (സ​ങ്കീ 37:5).

ക​ർ​ത്താ​വി​ൽ വി​ശ്വാ​സം അ​ർ​പ്പി​ച്ചു ജീ​വി​ച്ചാ​ൽ കാ​ത്തി​രി​പ്പ് ഒ​രി​ക്ക​ലും നി​ര​ർ​ഥ​ക​മാ​വി​ല്ല, വ്യ​ർ​ഥ​വു​മാ​വി​ല്ല. കാ​ത്തി​രി​പ്പ് വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ൽ ആ​ഴ​പ്പെ​ടാ​നും സ്നേ​ഹ​ത്തി​ൽ വ​ള​രാ​നും ദൈ​വം കാ​ണി​ച്ചു​ത​രു​ന്ന വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ സ​ഞ്ച​രി​ക്കാ​നും ന​മ്മെ സ​ജ്ജ​മാ​ക്കും.

ദൈ​വം എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ വ​ച്ചു​താ​മ​സി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോ​ന്നു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ നി​രാ​ശ​രാ​കേ​ണ്ട. പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കാ​ത്ത ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ൾ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു വ​രു​ന്പോ​ഴും നാം ​ഖി​ന്ന​രാ​കേ​ണ്ട. അ​വ​യൊ​ക്കെ നേ​രി​ടാ​നു​ള്ള ശ​ക്തി​ക്കാ​യി പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ചാ​ൽ മ​തി. കാ​ര​ണം "ദൈ​വ​ത്തെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക്, അ​വി​ട​ത്തെ പ​ദ്ധ​തി​യ​നു​സ​രി​ച്ച് വി​ളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ​ക്ക്, അ​വി​ട​ന്നു സ​ക​ല​വും ന​ന്മ​യ്ക്കാ​യി പ​രി​ണ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു' എ​ന്നു ബൈ​ബി​ൾ പ​റ​യു​ന്നു (റോ​മ 8: 28).

ന​മ്മു​ടെ ഓ​രോ കാ​ര്യ​ത്തി​നും ദൈ​വം നി​ശ്ച​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​മാ​ണ് ന​മു​ക്ക് ഏ​റ്റ​വും ന​ല്ല സ​മ​യം. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ആ ​സ​മ​യ​ത്തി​നാ​യി കാ​ത്തി​രി​ക്കാം. അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ ക്ലോ​ക്കി​ൽ നോ​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ്വ​ർ​ഗീ​യ ക്ലോ​ക്കി​ൽ നോ​ക്കു​ന്ന​തി​ലാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ ന​മ്മു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ.