മരണാനന്തരം
മ​ര​ണം അ​നി​വാ​ര്യ​മാ​ണ്, ന​മു​ക്ക​റി​യാം. പ്രി​യ​മ​ക്ക​ൾ അ​കാ​ല​ത്തി​ൽ പൊ​ഴി​യു​ന്പോ​ൾ മ​ന​സു വേ​കു​ന്ന മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ, ഭാ​ര്യ​യോ ഭ​ർ​ത്താ​വോ പ​ടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്പോ​ൾ ത​പി​ച്ചു​രു​കു​ന്ന ജീ​വി​ത പ​ങ്കാ​ളി, അ​ച്ഛ​നെ​യോ അ​മ്മ​യെ​യോ ന​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന മ​ക്ക​ൾ.... വേ​ർ​പാ​ടി​ന്‍റെ ആ​ഘാ​തം വി​ര​ഹാ​ർ​ത്ത​രെ ഏ​കാ​ന്ത​ത​യു​ടെ ആ​ഴ​ക്ക​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ എ​ത്തി​ക്കും.

സം​സ്കാ​ര​വും ച​ട​ങ്ങു​ക​ളും സാ​ന്ത്വ​നി​പ്പി​ക്ക​ലും ഒ​ക്കെ ക​ഴി​ഞ്ഞ് കൂ​ട്ടു​കാ​രെ​ല്ലാം വി​ട്ടു​പോ​കു​ന്പോ​ൾ ദുഃ​ഖി​ത​ർ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന നി​സ​ഹാ​യ​ത, ഏ​കാ​കി​ത്വം, നി​ശ​ബ്‌​ദ​ത ഇ​വ​യെ​ല്ലാം താ​ങ്ങാ​വു​ന്ന​തി​ന​പ്പു​റ​മാ​യി​രി​ക്കും. കി​ളി​യൊ​ഴി​ഞ്ഞ കൂ​ടു​പോ​ലെ ന​ിർ​ജീ​വ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു ഭ​വ​നം. പ​റ​ന്ന​ക​ന്ന വ്യ​ക്തി ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്ന വ​സ്തു​ക്ക​ൾ (ചെ​രി​പ്പു​പോ​ലും) കാ​ണു​ന്പോ​ൾ ഉ​ള്ളി​ൽ കൊ​ളു​ത്തി​വ​ലി​ക്കു​ന്ന ആ​ധി​യു​ണ്ടാ​കും.

രാ​വും പ​ക​ലും വേ​ദ​ന​യ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ​യും ദൈ​വി​ക​ചി​ന്ത​യു​ടെ​യും സാ​ന്നി​ധ്യം അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ത്തി അ​വ​ർ​ക്കു ശ​ക്തി പ​ക​രാ​ൻ ഈ​ശ്വ​ര​ൻ നി​യോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ദൂ​ത​ന്മാ​രാ​ണ് ഉ​റ്റ​വ​ർ. ദുഃഖബാ​ധി​ത​രെ സാ​ധാ​ര​ണ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​ക്കാ​ൻ നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന സ​ദു​ദ്ദേ​ശ്യപ​ര​മാ​യ എ​ന്തു പ്ര​വൃ​ത്തി​യും ദൈ​വ​പ്രീ​തി​ക​ര​മാ​ണ്. പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യോ​ടൊ​പ്പം ആ​ഹ്ലാ​ദം പ​ക​രു​ന്ന ചെ​റു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ഉ​ൾ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണം. അ​വ​രെ പു​റ​ത്തേ​ക്കു കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു പോ​കാ​നും പ​റ്റു​മെ​ങ്കി​ൽ രാ​ത്രി​യു​ടെ യാ​മ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കാ​നു​മാ​യാ​ൽ വീ​ടി​നു​ള്ളി​ൽ ജീ​വ​ൻ പ​ക​രാ​നാ​കും. ജീ​വ​ന്‍റെ നാ​ഥ​ൻ അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന, ഇ​രു​ളി​ൽ വെ​ളി​ച്ചം പ​ക​രു​ന്ന സ​മാ​ധാ​ന ദൂ​ത​ന്മാ​രാ​യി ന​മു​ക്കു മാ​റാം. "സ​മ​യ​മി​ല്ല' എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​വ​ർ ധ​രി​ക്കു​ക, മ​ര​ണം എ​വി​ടെ​യും എ​പ്പോ​ഴും സം​ഭ​വി​ക്കാം.