 |
|
| Back to Home |
|
| ഇരകൾ |
ആരുടെ ചോര മണക്കുന്നീ
വയലേലകളിൽ തെരുവോരത്തിൽ?
ആരുടെ തേങ്ങൽ കുറുകുന്നൂ
ഗതി കിട്ടാതീ, തെരുവീഥികളിൽ?
കൊടിയുടെ തണലില്ലീ പൈതങ്ങൾ
ക്കിരയുടെ മണമാണറിയുക നമ്മൾ,
നാക്കുമുറിച്ചും മുലകളറുത്തും,
മാറുപിളർന്നാ ചോരകുടിച്ചും,
അടിവയറിൽ നഖമാഴ്ത്തിക്കീറിയും,
ചോരഞരമ്പുകൾ പൊട്ടിയൊലിച്ചും,
പ്രാണൻ പൊലിയും നേരത്തങ്ങനെ,
രുധിരപ്പൂക്കളിറുത്തു നുണഞ്ഞി
ട്ടറുതിവരാഞ്ഞീ പേക്കോലങ്ങൾ,
തുള്ളിയുറഞ്ഞു മദിച്ചു പുളയ്‌ക്കേ;
ആരുടെ ചോര മണക്കുന്നീ
വയലേലകളിൽ തെരുവോരത്തിൽ?
ആരുടെ തേങ്ങൽ കുറുകുന്നൂ
ഗതി കിട്ടാതീ തെരുവീഥികളിൽ?
രാവിൻ കമ്പിളി ചേർത്തുപുതച്ചാ
പട്ടടയിൽ തീയാളുമ്പോൾ,
മാംസമടർന്നും എല്ലുകരിഞ്ഞും,
ഇരകൾ ചിതയിലൊടുങ്ങുമ്പോൾ,
തെല്ലു തരിമ്പും ശേഷിക്കാതെ,
തെളിവുകളാ ചിതയേറുമ്പോൾ,
ഇനിയൊരു ചിതയിൽ നീതിയുമങ്ങിനെ,
ശ്വാസംമുട്ടി കുതറുമ്പോൾ,
ചിതയിലെ നേരിന് യാത്രാമൊഴിയായ്,
നിയമം കാവൽ നിൽക്കുമ്പോൾ,
തിങ്ങും പുകയിൽ, കനലിൽ പാടേ,
ഓർമ്മകൾ വേവായ് എരിയുമ്പോൾ,
പെറ്റൊരു വയറും പോറ്റിയ കയ്യും,
കണ്ണീരാഴമളക്കുമ്പോൾ,
ചിതശേഷിപ്പിൽ സോദരിലൊരുവൻ,
എല്ലിൻ കഷണം തിരയുമ്പോൾ,
ചിതയുടെ കണ്ണീർ കാണാതങ്ങനെ,
നാമും കണ്ണുകൾ പൂട്ടുമ്പോൾ,
ആരുടെ ചോര മണക്കുന്നീ
വയലേലകളിൽ തെരുവോരത്തിൽ?
ആരുടെ തേങ്ങൽ കുറുകുന്നൂ
ഗതി കിട്ടാതീ തെരുവീഥികളിൽ?
By ബൈജു തറയിൽ
|
 |
| കാലംതെറ്റിയ വർഷപ്പാതിയിൽ... |  കാലംതെറ്റിയ വർഷപ്പാതിയിൽ,
നേരംതെറ്റിയ വേനൽവരവിൽ,
കാണുന്നൂനാം ഉർവ്വിയുണർത്തും,
ഉൾത്താപത്തിൻ നെടുവീർപ്പ്.
ആർത്തലപെയ്യും നീർമഴയിൽ,
കണ്ണീരാറുകൾ കവിയുമ്പോൾ,
പട്ടിണിയുണ്ണു | |
| | ഭൂമിയിലെ മാലാഖമാർ |  പാരിലിന്നാപത്തു വന്നൊരീ വേളയിൽ,
മാനുഷർ കല്മഷം പൂണ്ടു നിൽക്കെ,
പേടിവേണ്ടെന്നോതി ഈ യുദ്ധ ഭൂമിയിൽ,
കർമ്മനിരതരായ് മാലാഖമാർ!
അക്ഷൗഹിണികളായ്, ശാന്തിതൻ ദൂതരായ് ,
ആതുരലക്ഷത്തിനാലംബമാ | |
| | മനസറിഞ്ഞെൻ അമ്മക്ക് |  നാളെയാണെന്‍റെ പിറന്നാൾ
നീളുമീ രാത്രി ഉറങ്ങിയുണരാൻ
എത്ര നേരം ഞാനുറങ്ങേണം
എന്ന് ചിന്തിച്ചു ഞാൻ കണ്ണടക്കവേ...
മനമറിഞ്ഞാശിച്ച പോലെന്നമ്മ ...
മകനാകുമീയെനിക്ക് നൽകിയാ
സ്നേഹ സമ | |
| | അക്ഷരപ്പൂക്കൾ... |  വായന നിന്നാ,ലടഞ്ഞുപോകുന്നതാ,ണറിവിന്‍റെ
വാതായനങ്ങളെന്നോർക്കുക ,
അക്ഷരപ്പൂക്കൾ തൻ സൗരഭ്യമാണെന്നും
അറിവിന്‍റെ യൗന്നത്യ മോർത്തീടുകിൽ.
വാക്കുകൾ പൂക്കുന്ന പ്രജ്ഞാപഥങ്ങളിൽ,
വാഗതീത | |
| | മാതൃ ദിനം |  അമ്മയ്ക്കൊരുമ്മ കൊടുക്കുവാനെന്തിനീ
'അമ്മ ദിന'ത്തിന്റെ കോലാഹലം?
ഫേസ്ബുക്കിൽ മാത്രമാണമ്മമാർ തന്നുടെ
ഫേസിലെ പുഞ്ചിരി കാണ്മതിപ്പോൾ!
പുത്രിപുത്രാദികൾ തോളോട് തോൾ ചേർത്തു,
ക്യാമറക | |
| | അമ്മ സ്വാന്തനം |  അമ്മ തൻ പൊൻ മുഖത്തേക്കിമ വെട്ടാതെ നോക്കുമാ ശിശു
അനശ്വര സ്നേഹത്തിൻ സുസ്മിതം കണ്ടു കൺകുളിർക്കെ...
താമരപ്പൂപോൽ വിരിഞ്ഞ മന്ദഹാസത്തിൻ നിറവിലാ കുഞ്ഞു
തൂകി പാൽ പുഞ്ചിരി മൃദു കവിളിലൊരു നുണക്കുഴി | |
| | പറഞ്ഞിരുന്നവ |  എം. ആർ. രേണുകുമാർ
നിലംതൊടാതൊരു
പന്പരം കറക്കി
കൈവെള്ളയിൽ
വെച്ചുതരാമെന്ന്
പറഞ്ഞിരുന്നതാണ്.
നിലാവുള്ള രാത്രികളിൽ
ആഴങ്ങളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി
കൈത് | |
| | അമേരിക്കൻ ചെലവിൽ ഒരിന്ത്യൻ പ്രേമഗാനം |  അജീഷ് ദാസൻ
മടുത്തൂ,
അവളില്ലാത്ത ഈ ലോകം ഇനിയെനിക്കും വേണ്ടായെന്ന്
ഏറ്റം വെറുത്ത്, എല്ലാം മടുത്ത്
പുല്ലടക്കം നിന്ന ഭൂമിക്കിട്ടൊരൊറ്റച്ചവിട്ടുവെച്ചു കൊടുത്തൂ;
അമേരി | |
| | ദുഖാനന്ദം |  പ്രഭാവർമ
നെൽച്ചെടിക്കു ജന്മം കൊടുക്കാൻ സ്വയം
നെഞ്ചുകീറി മരിക്കുന്ന നെന്മണി
ക്കുള്ളിലെന്താണു, സങ്കടം തന്നെയോ?
സങ്കടങ്ങളാറ്റുന്നൊരാനന്ദമോ?
മന്ദമന്ദമലിഞ്ഞു | |
| | വരിക ജ്‌ഞാനപ്പെണ്ണേ..! |  കാറ്റുപാടി കാവടിയാടും
കാടുപാടി – മുളങ്കാടുപാടി
പൊന്നും ചിങ്ങത്തേരുവരുന്നു
പൊന്നോണം തേരേറി വരുന്നു
എങ്ങുപോയി എങ്ങുപോയി
ജ്‌ഞാനപ്പെണ്ണേ
എന്നുമറിവിൻ ഗീതപാടിയ
ജ്‌ഞാനപ്പെണ്ണേ.. | |
| | പട്ടങ്ങൾ |  സണ്ണി കീക്കിരിക്കാട്
ആകാശത്തിന്റെ വിസ്തൃതി
കണക്കാക്കാനാണ്
മനുഷ്യൻ പട്ടം കണ്ടുപിടിച്ചതെന്ന്
അച്ഛൻ ഒരിക്കൽ പറയുന്നതു കേട്ടു
ഭൂമിയിൽനിന്ന് നിൾബ്ദം ഉയരുന്ന
പ്രാർത് | |
| | ജീവിതം കൊണ്ടെഴുതുന്നത്... |  കാരൂർ സോമൻ
പാതിരാക്കോഴിയ്ക്ക് സമയക്ലിപ്ത ഉണ്ടായതv
പാതിമറന്ന ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ഓർമ്മ വന്നപ്പോഴാണ്<യൃ>വാൻഗോഗിന്റെ കടിച്ചുമുറിക്കപ്പെട്ട പാതി ചെവിയിൽ<യൃ>മുഴങ്ങിയത് പാതിവയ്ക്കപ്പെട്ട പ | |
| | തുഞ്ചന്റെ ശാരിക |  <യ> ഡോ. എം.ഐ. തമ്പാൻ
‘‘ശാരികപ്പൈതലേ, ചാരുശീലേ, വരി–
കാരോമലേ, കഥാശേഷവും ചൊല്ലു നീ’’
തൂവൽ കൊഴിഞ്ഞുപോയ്, മേനി ചുളിഞ്ഞുപോയ്
പീളയടിഞ്ഞ കൺകാഴ്ച കുറഞ്ഞുപോയ്
ചുണ്ടുകൾ തൊ | |
| | കുളമ്പടികൾ |  <യ>ഡോ. ചെറിയാൻ കുനിയന്തോടത്ത്<യൃ><യൃ>കുതിരയാണെൻ മുമ്പേയോടുന്നു, പിന്നാലെ<യൃ>കുതികൊള്ളാൻ നോക്കുന്നിതെന്റെ ചിത്തം.<യൃ>പതിയുന്നു, കാണുന്നു ഞാനാക്കുളമ്പടി,<യൃ>പതറുന്നു ചേതന മുന്നോട്ടായാൻ.<യൃ>എവിടെയാണറ | |
| | | | | | | | | | | | | |
|
|
|
|
|