അ​ടു​ത്ത​യി​ടെ ഒ​രു സ​ന്പ​ന്ന ഭ​വ​ന​ത്തി​ൽ വ​യോ​ധി​ക​നാ​യ ഒ​രു പി​താ​വി​നെ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കാ​നി​ട​യാ​യി. ഒ​രു വ​ലി​യ മു​റി​യി​ൽ എ​ല്ലാ​വി​ധ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളും സം​വി​ധാ​ന​ങ്ങ​ളും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് മ​ക്ക​ൾ ഒ​രു​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ട്. ‘എ​ന്താ അ​പ്പ​ച്ചാ സു​ഖ​മാ​ണോ’ എ​ന്ന ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു ല​ഭി​ച്ച മ​റു​പ​ടി ഏ​റെ ചി​ന്ത ന​ൽ​കു​ന്നു​ണ്ട്. ’ ഇ​രു​ന്നും കി​ട​ന്നും ചി​ന്തി​ച്ചും ഒ​രു വി​ധം ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ ത​ള്ളി​നീ​ക്കു​ന്നു.

ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഒ​രു മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ൻ മ​ദ​ർ തെ​രേ​സ​യോ​ട് പ്രാ​ർ​ത്ഥ​ന​യു​ടെ അ​ർ​ത്ഥം എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് ചോ​ദി​ച്ചു. കൈ​ക്കു​ന്പി​ളി​ൽ ജ​പ​മാ​ല മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ച്ച് മ​ദ​ർ ന​ൽ​കി​യ മ​റു​പ​ടി ശ്ര​ദ്ധേ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു: ‘ഞാ​ൻ ദൈ​വ​ത്തെ നോ​ക്കും. ദൈ​വം എ​ന്നെ​യും. ഞ​ങ്ങ​ൾ പ​ര​സ്പ​രം പു​ഞ്ചി​രി​ക്കും’.

മ​ദ​ർ തെ​രേ​സ​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ ചെ​റു​തെ​ങ്കി​ലും ഇ​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ത്ഥ​വ്യാ​പ്തി എ​ത്ര​യോ വ​ലു​താ​ണ്. ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ എ​ല്ലാ അ​ശാ​ന്തി​ക​ൾ​ക്കും ആ​ശ്വാ​സ​മാ​ണ് ക​ള​ങ്ക​മി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി. ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി സ​മ്മാ​നി​ക്കു​ന്ന സ​മാ​ധാ​നം ഏ​റെ വ​ലു​താ​ണ്. പു​ഞ്ചി​രി സൗ​ഹൃ​ദ​മാ​ണ്, സ്നേ​ഹ​ത്തി​ൽ സ്ഫു​ടം ചെ​യ്ത ബ​ന്ധ​മാ​ണ്.

ദൈ​വ​വു​മാ​യു​ള്ള ഐ​ക്യ​ത്തി​ൽ ആ​ന​ന്ദം അ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കു മാ​ത്ര​മേ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​മാ​യു​ള്ള ബ​ന്ധ​ത്തി​ലും ആ​ന​ന്ദം ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ ക​ഴി​യു​ക​യു​ള്ളു. ഇ​ക്കാ​ല​ത്തെ എ​ത്ര​യോ വീ​ടു​ക​ളി​ൽ അം​ഗ​ങ്ങ​ൾ പ​ര​സ്പ​രം നോ​ക്കി പു​ഞ്ചി​രി​ക്കാ​ൻ മ​ന​സി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​യു​ണ്ട്. എ​ത്ര​യോ വീ​ടു​ക​ളി​ൽ ഉ​റ്റ​വ​രു​ടെ ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി കാ​ണാ​ൻ കൊ​തി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ണ്ട്.

ദൈ​വ​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ൽ സ​മാ​ധാ​നം അ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്പോ​ൾ മാ​ത്ര​മാ​ണ് ക​ള​ങ്ക​മി​ല്ലാ​തെ പു​ഞ്ചി​രി​ക്കാ​നും അ​തു വ​ഴി മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് സ​മാ​ധാ​നം പ​ക​രാ​നും ക​ഴി​യൂ. കാ​പ​ട്യ​മി​ല്ലാ​തെ സ്വ​യം സ​മ​ർ​പ്പി​ത​നാ​യി കു​റ​വു​ക​ൾ തു​റ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞ് നാം ​ദൈ​വ​തി​രു​മ​ന​സി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​വി​ടു​ന്നു ന​മ്മെ നോ​ക്കി പു​ഞ്ചി​രി​ക്കും. അ​പ്പോ​ൾ ആ ​സ്നേ​ഹ​വും ക​രു​ത​ലും കൃ​പ​യും ആ​ന​ന്ദ​വും അ​നു​ഭ​വി​ച്ച​റി​യാ​ൻ ന​മ്മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കും.

പ്രാ​ർ​ത്ഥ​ന സ​മ​യം പാ​ഴാ​ക്ക​ല​ല്ല, ക​ർ​മം തീ​ർ​ക്ക​ലു​മ​ല്ല. ന​മ്മെ നോ​ക്കു​ന്ന ദൈ​വ​ത്തെ സ്നേ​ഹ​പൂ​ർ​വം നോ​ക്കി പു​ഞ്ചി​രി​ക്കാ​ൻ ഹൃ​ദ​യ​ശു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​ർ​ക്കേ സാ​ധി​ക്കൂ. ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​നെ ത​ക​ർ​ക്കു​ന്ന ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ രോ​ഗ​മേ​താ​ണെ​ന്നു മ​ദ​ർ തെ​രേ​സ​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ സ്നേ​ഹി​ക്കാ​ൻ ആ​രു​മി​ല്ലാ​യെ​ന്ന തോ​ന്ന​ലാ​ണ് ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ ദുഃ​ഖം എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു മ​ദ​റി​ന്‍റെ ഉ​ത്ത​രം. ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ സ്നേ​ഹ​മി​ല്ലാ​തെ, ഒൗ​ദാ​ര്യ​മു​ള്ള കൈ​ക​ളി​ല്ലാ​തെ ഏ​കാ​ന്ത​ത​യി​ൽ സ​ഹി​ച്ചു​കൂ​ട്ടു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​നെ സു​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക അ​സാ​ധ്യ​മാ​ണെ​ന്നും മ​ദ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​ടു​ത്ത​യി​ടെ ഒ​രു സ​ന്പ​ന്ന ഭ​വ​ന​ത്തി​ൽ വ​യോ​ധി​ക​നാ​യ ഒ​രു പി​താ​വി​നെ സ​ന്ദ​ർ​ശി​ക്കാ​നി​ട​യാ​യി. ഒ​രു വ​ലി​യ മു​റി​യി​ൽ എ​ല്ലാ​വി​ധ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളും സം​വി​ധാ​ന​ങ്ങ​ളും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് മ​ക്ക​ൾ ഒ​രു​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​ണ്ട്. ‘എ​ന്താ അ​പ്പ​ച്ചാ സു​ഖ​മാ​ണോ’ എ​ന്ന ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു ല​ഭി​ച്ച മ​റു​പ​ടി ഏ​റെ ചി​ന്ത ന​ൽ​കു​ന്നു​ണ്ട്. ’ ഇ​രു​ന്നും കി​ട​ന്നും ചി​ന്തി​ച്ചും ഒ​രു വി​ധം ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ ത​ള്ളി​നീ​ക്കു​ന്നു.

ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നും സൗ​ക​ര്യ​ത്തി​നു​മൊ​ന്നും ഇ​വി​ടെ യാ​തൊ​രു കു​റ​വു​മി​ല്ല. ഒ​ന്നു മി​ണ്ടാ​നും പ​റ​യാ​നും ചി​രി​ക്കാ​നും മ​ക്ക​ളും കൊ​ച്ചു​മ​ക്ക​ളും ഇ​തി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് വ​രാ​റി​ല്ലെ​ന്ന ദുഃ​ഖ​മേ​യു​ള്ളു. മ​നു​ഷ്യ​രോ​ട​ല്ലേ മ​നു​ഷ്യ​നു മി​ണ്ടാ​നും പ​റ​യാ​നും പ​റ്റൂ.’

ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ ബ​ന്ധ​ന​ങ്ങ​ളാ​യ​തോ​ടെ ഒ​ട്ടേ​റെ കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​ട്ടേ​റെ വ്യ​ക്തി​ക​ൾ ഒ​രോ മു​റി​ക​ളി​ൽ ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടു ക​ഴി​യു​ന്നു​ണ്ട്. കാ​ണ​പ്പെ​ട്ട ദൈ​വ​ങ്ങ​ളാ​യ വൃ​ദ്ധ​മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ​ക്കു മു​ന്നി​ൽ ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യും ഒ​രു ത​ലോ​ട​ലും സ​മ്മാ​നി​ക്കാ​നാ​യാ​ൽ അ​തി​ന്‍റെ ധ​ന്യ​ത​യും പ​വി​ത്ര​യും എ​ത്ര​യോ വ​ലു​താ​ണ്.

പി.​യു. തോ​മ​സ്, ന​വ​ജീ​വ​ൻ