മാ​നം തെ​ളി​ഞ്ഞു
ഞാ​ൻ നാ​ട​ക​രം​ഗ​ത്ത് സ​ജീ​വ​മാ​കു​ന്ന​ത് ഇ​രു​പ​ത്തി​നാ​ലാം വ​യ​സി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഇ​രു​പ​താം വ​യ​സി​ൽ​ത​ന്നെ ചെ​റു​ക​ഥ​ക​ളും വി​നോ​ദ ഭാ​വ​ന​ക​ളും എ​ഴു​തി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. പി​ന്നീ​ടാ​ണ് നാ​ട​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു തി​രി​യു​ന്ന​ത്.

ഞാ​ൻ അം​ഗ​മാ​യ ക​ലാ​സം​ഘ​ട​ന​യു​ടെ വാ​ർ​ഷി​ക​ത്തി​ന് അ​ഭി​ന​യി​ക്കാ​നെ​ഴു​തി​യ നാ​ട​ക​മാ​ണ് മാ​നം തെ​ളി​ഞ്ഞു. തൃ​ശൂ​ർ ലൂ​ർ​ദ് ക​ത്തീ​ഡ്ര​ൽ അ​ങ്ക​ണ​ത്തി​ലാ​ണ് അ​ത് അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​ത്.

കു​ബേ​ര​നാ​യ അ​നു​ജ​ന്‍റെ​യും പാ​വ​പ്പെ​ട്ട ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്‍റെ​യും ക​ഥ. ല​ളി​ത​മാ​യ ഇ​തി​വൃ​ത്തം. ഇ​തി​ൽ പ​ച്ച​യാ​യ ജീ​വി​തം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കു​റി​ക്കുകൊ​ള്ളു​ന്ന സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ധാ​ർ​മി​ക സ​ന്ദേ​ശ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പാ​വ​പ്പെ​ട്ട ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്‍റെ മ​ക​നും ബി​രു​ദ​ധാ​രി​യും തൊ​ഴി​ൽ​ര​ഹി​ത​നു​മാ​യ ജോ​ർ​ജി​ന്‍റെ റോ​ൾ ഞാ​നാ​ണ​് അഭി​ന​യി​ച്ച​ത്. ഏ​ക സ്ത്രീ ​ക​ഥാ​പാ​ത്രം ജോ​ർ​ജി​ന്‍റെ അ​നുജത്തി പ​തി​ന​ഞ്ചു​കാ​രി അ​മ്മി​ണി​യാ​ണ്. ഈ ​വേ​ഷം കെ​ട്ടി​യ​ത് കെ.​ജെ. ഇ​ട്ട്യേ​ച്ച​ൻ എ​ന്ന പ​യ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു.

നാ​ട​ക​ത്തി​ലെ ഒ​രു സ​ന്ദ​ർ​ഭം. മ​ദ്രാ​സി​ലേ​ക്ക് ഇ​ന്‍റ​ർ​വ്യൂ​വി​നു പോ​കാ​ൻ പ​ണ​മി​ല്ലാ​തെ ജോ​ർ​ജ് കു​ബേ​ര​നാ​യ ഇ​ള​യ​പ്പ​നെ സ​മീ​പി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ഹൃ​ദ​യ​ശൂ​ന്യ​നാ​യ ആ ​മ​നു​ഷ്യ​ൻ കൊ​ടു​ത്തി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, കോ​പി​ഷ്ഠനാ​യി ഇ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​കാ​ൻ ആ​ക്രോ​ശി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. പോ​രാ​ൻ​നേ​ര​ത്ത് ജോ​ർ​ജ് ഒ​രു വാ​ച​കം പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ട്. ഇ​ള​യ​പ്പാ, ഒ​ന്നു മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​ക്കോ, ഇ​ള​യ​പ്പ​ന്‍റെ കോ​ഴി കൂ​വി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും നേ​ര​മൊ​ക്കെ പു​ല​രും. ഇ​തു പ​റ​ഞ്ഞ​തോ​ടെ സ​ദ​സി​ൽ​നി​ന്നു കാ​ത​ട​പ്പി​ക്കു​ന്ന കൈ​യ​ടി​ക​ളും ഹ​ർ​ഷാ​ര​വ​ങ്ങ​ളും മു​ഴ​ങ്ങി. ജോ​ർ​ജി​ന്‍റെ അ​മ​ർ​ഷ​ത്തി​ലും വേ​ദ​ന​യി​ലും പ്രേ​ക്ഷ​ക​ർ ഒ​രു​പോ​ലെ പ​ങ്കു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അ​മച്വ​ർ നാ​ട​ക​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും പു​തു​ശേ​രി, ചി​റ്റാ​ട്ടു​ക​ര, കു​രി​യ​ച്ചി​റ തു​ട​ങ്ങി​യ സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ ഈ ​ആ​ദ്യ​നാ​ട​ക​ത്തി​നു ബു​ക്കിം​ഗ് ല​ഭി​ച്ചു. അ​ഭ്യു​ദ​യ​കാം​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ നി​ർ​ബ​ന്ധ​ത്തി​ൽ മാ​നം തെ​ളി​ഞ്ഞു നാ​ട​കം അ​ച്ച​ടി​ക്കാ​മെ​ന്നു​വ​ച്ചു.

ക​ടി​ഞ്ഞൂ​ൽ കൃ​തി​യ​ല്ലേ, ഒ​രു അ​വ​താ​രി​ക വേ​ണ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി. സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നും പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്ത് കേ​ര​ള സാ​ഹി​ത്യ അ​ക്കാ​ദ​മി​യു​ടെ അ​ധ്യ​ക്ഷ​നു​മാ​യ പു​ത്തേ​ഴ​ത്തു രാ​മ​മേ​നോ​നെ സ​മീ​പി​ച്ചു. അ​ദ്ദേ​ഹം സ​മ്മ​തി​ച്ച് കൈ​യെ​ഴു​ത്തു പ്ര​തി വാ​ങ്ങി​വ​ച്ചു. ഒ​രാ​ഴ്ച​യ്ക്ക​ക​മെ​ങ്കി​ലും കി​ട്ടി​യാ​ൽ മ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്നു മ​ന​സി​ൽ പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ചു മ​ട​ങ്ങി.
പി​റ്റേ​ദി​വ​സം ഞാ​ൻ ഓ​ഫീ​സി​ലി​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ പു​ത്തേ​ഴ​ൻ ഒ​രാ​ൾ​വ​ശം എ​ന്‍റെ കൈ​യെ​ഴു​ത്തു​പ്ര​തി മ​ട​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്ത​യ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഞാ​ൻ ന​ടു​ങ്ങി​പ്പോ​യി. വ​ന്ന​യാ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഇ​തി​വി​ടെ ത​രാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് അ​യാ​ൾ മ​ട​ങ്ങി.

പൊ​തി അ​ഴി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ അ​തി​ശ​യി​ച്ചു​പോ​യി. കൈ​യെ​ഴു​ത്തു​പ്ര​തി​യോ​ടൊ​പ്പം അ​വ​താ​രി​ക​യും.
പു​സ്ത​കം അ​ച്ച​ടി​ക്കാ​ൻ പ്ര​സി​ൽ ഏ​ല്പി​ച്ചു. സാ​ന്പ​ത്തി​ക​ശേ​ഷി​യി​ല്ലാ​ത്ത ഞാ​ൻ അ​തി​നാ​യി ക​ടം​വാ​ങ്ങി. കു​റ​ച്ചു തു​ക ക​ടം​പ​റ​ഞ്ഞു. ഒ​ന്നാം പ​തി​പ്പ് 500 കോ​പ്പി. നൂ​റു പേ​ജു​ള്ള നാ​ട​ക​ത്തി​ന് വി​ല പ​ന്ത്ര​ണ്ട​ണ. അ​താ​യ​ത് 75 പൈ​സ.

സാ​ഹി​ത്യ​രം​ഗ​ത്ത് അ​ക്കാ​ല​ത്ത് ഞാ​ൻ ആ​രു​മ​ല്ല. എ​ന്നെ ആ​രു​ം അ​റി​യി​ല്ല. കോ​പ്പി അ​ഞ്ഞൂ​റു​ണ്ട്. എ​ങ്ങ​നെ വി​ൽ​ക്കും. ദി​വ​സ​വും ഒ​ന്പ​ത​ര മ​ണി​ക്ക് ഓ​ഫീ​സി​ൽ പോ​കു​ന്ന ഞാ​ൻ എ​ട്ട​ര​ മ​ണി​ക്ക് ഇറ​ങ്ങും. ഓ​രോ ഡ​സ​ൻ കോ​പ്പി കൈ​യി​ൽ വ​യ്ക്കും. പ​രി​ച​യ​ക്കാ​രെ​യും സ്നേ​ഹി​ത​രെ​യും ക​ണ്ട് ഓ​രോ കോ​പ്പി പി​ടി​പ്പി​ക്കും. അ​ങ്ങ​നെ പ​രോ​ക്ഷ​മാ​യി പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം പി​ടി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി. ആ​രും​ത​ന്നെ ഞാ​ൻ വീ​ണ്ടും എ​ഴു​ത​ണ​മെ​ന്ന് ആ​ശം​സി​ച്ചി​ല്ല. ചി​ല​ർ പു​സ്ത​കം വാ​ങ്ങി​യി​ട്ട് ഒ​രി​ക്ക​ലും പ​ണം ത​രാ​തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. ചു​രു​ക്കം പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ നാ​ട​ക​ത്തി​ന്‍റെ പ്ര​തി​ക​ൾ മി​ക്ക​തും ഞാ​ൻ കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ന്നു വി​റ്റു.

ഇ​തി​ന​കം ജീ​വി​തം ഒ​രു കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റാ​ണ് എ​ന്ന ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ നാ​ട​ക​മെ​ഴു​തി. ആ​ ഇ​ട​യ്ക്ക് ഒ​രു ദി​വ​സം പു​ത്തേ​ഴ​നെ കാ​ണാ​ൻ പോ​യി. ജ്ഞാ​ന​വൃ​ദ്ധ​നാ​ണ്. സൂ​ര്യ​നു കീ​ഴെ​യു​ള്ള ഏ​തു വി​ഷ​യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും എ​ഴു​താ​നും പ്ര​സം​ഗി​ക്കാ​നും ക​ഴി​വു​ള്ള വ്യ​ക്തി. എ​ന്നെ ക​ണ്ട​യു​ട​നെ ങാ... ​എ​ന്തു​ണ്ട്?
“പു​തി​യ​തൊ​ന്ന് എ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ, നാ​ട​ക​രം​ഗ​ത്തു തു​ട​ര​ണോ എ​ന്ന ശ​ങ്ക​യി​ലാ​ണ് ഞാ​ൻ.”
“എ​ന്തു പ​റ്റീ...”
എ​ന്‍റെ മ​നോ​വി​ഷ​മ​ങ്ങ​ളും പ്ര​യാ​സ​ങ്ങ​ളും നി​രാ​ശ​യും ഞാ​ൻ തു​റ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു. എ​ന്നെ ആ​രും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ല, ഉ​യ​ർ​ത്തു​ന്നി​ല്ല, സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ചി​ല സാ​ഹി​ത്യ​കാ​രൻമാ​ർ​ക്കു പു​സ്ത​കം കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടും വാ​യി​ച്ച് ഒ​രു ന​ല്ല​വാ​ക്കു പ​റ​യു​ന്നി​ല്ല...
ഇ​തെ​ല്ലാം അ​നു​ഭാ​വ​പൂ​ർ​വം കേ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ഫ​ലി​ത​പ്രി​യ​നാ​യ പു​ത്തേ​ഴ​ൻ എ​ന്‍റെ പ്ര​ശ്ന​വു​മാ​യി ഒ​രു ബ​ന്ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത മ​റ്റൊ​രു വി​ഷ​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു തി​രി​ഞ്ഞു. അ​ദ്ദേ​ഹം ചോ​ദി​ച്ചു.
“നിങ്ങള്‌, ഈ ​അ​ടു​ത്ത​ദി​വ​സം പ​ത്ര​ത്തി​ൽ ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന വാ​ർ​ത്ത വാ​യി​ച്ചി​ല്ലേ.”
“എ​ന്താ​ണ്.”
“റ​ഷ്യ​യി​ലെ ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞന്മാ​ർ ബ​ഹി​രാ​കാ​ശാ​ത്തേ​ക്ക് ഒ​രു സ്പു​ട്നി​ക് വി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.”
“ഉ​വ്വ്, ഞാ​ന​തു വാ​യി​ച്ചു.”
“അ​തി​ൽ ലെ​യി​ക്ക് എ​ന്ന നാ​യ​യെ​യും ക​യ​റ്റി​യാ​ണ് വി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.”
“അ​തും ഞാ​ൻ വാ​യി​ച്ച​താ​ണ്.”
“വാ​യി​ച്ചു​വ​ല്ലോ, ഇ​തി​ൽ​നി​ന്നും എ​ന്താ​ണ് മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ​ത്.”
“എ​ന്താ മ​ന​സി​ലാ​ക്കാ​ൻ. ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞന്മാ​ർ അ​വ​രു​ടെ ക​ഴി​വു പ​ര​മാ​വ​ധി പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”
“അ​ല്ല, താങ്കൾ ഇ​തി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​രു വ​ലി​യ സ​ത്യം മ​ന​സി​ലാ​ക്ക​ണം.’’
“എ​ന്താ​ണാ​വോ?’’
ക​യ​റ്റി​വി​ടാ​ൻ ആ​ളു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഏ​തു പ​ട്ടി​ക്കും ഉ​യ​രാം. അ​തു പ​ട്ടി​യു​ടെ ക​ഴി​വ​ല്ല. ക​യ​റ്റി​വി​ട്ട​വ​രു​ടെ ക​ഴി​വാ​ണ്. താ​ങ്ക​ൾ സ്ഫു​ട്നി​ക്കി​ലെ പ​ട്ടി​യാ​ക​രു​ത്. താ​ങ്ക​ൾ​ക്ക് പ്ര​തി​ഭ​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ, സ​ർ​ഗ​ശ​ക്തി​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​ർ​പ്പ​ണ​ബോ​ധ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ സ്വ​യം വ​ള​രും. ഇ​തൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ആ​രു​യ​ർ​ത്തി​യാ​ലും വ​ള​രി​ല്ല.

ഞാ​ൻ വി​സ്മ​യി​ച്ചു​പോ​യി. എ​ന്തൊ​രു ലാ​ഘ​വ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണ് വ​ലി​യൊ​രു സ​ത്യം പു​ത്തേ​ഴ​ൻ വെ​ളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ചി​ന്താ​ബ​ന്ധു​ര​മാ​യ ഈ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ അ​മൂ​ല്യ​മാ​യ ആ​പ്ത​വാ​ക്യ​മാ​യി ഞാ​ൻ സ്വീ​ക​രി​ച്ചു. പി​ന്നെ ഇ​ന്നു​വ​രെ ആ​രും എ​ന്നെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നു പ​രി​ദേ​വ​നം ഞാ​ൻ ന​ട​ത്തി​യി​ട്ടി​ല്ല.

സി.​എ​ൽ. ​ജോ​സ്