അ​ധ​ര​ക​വാ​ട​ത്തി​നു കാ​വ​ൽ
പു​രാ​ത​ന ഗ്രീ​സി​ലെ ത​ത്വ​ചി​ന്ത​ക​നാ​യി​രു​ന്ന സോ​ക്ര​ട്ടീ​സി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​ല​ർ​ക്കും പ​രി​ചി​ത​മാ​യി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന ഒ​രു ക​ഥ. ഒ​രി​ക്ക​ൽ പ​രി​ച​യ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്ന ഒ​രാ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ സ​മീ​പി​ച്ചു ര​ഹ​സ്യ​സ്വ​ഭാ​വം തോ​ന്നി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​യാ​ളെ അ​ല്പ​സ​മ​യം കേ​ട്ടി​രു​ന്ന ശേ​ഷം സോ​ക്ര​ട്ടീ​സ് ചോ​ദി​ച്ചു: "നി​ങ്ങ​ൾ പ​റ​യാ​ൻ പോ​കു​ന്ന​തു സ​ത്യ​മാ​യ ഒ​രു കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണോ?'

പ​രി​ച​യ​ക്കാ​ര​ൻ അ​ല്പ​മൊ​ന്നു പ​രു​ങ്ങി. "എ​നി​ക്കു ന​ല്ല തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ല.' ജാ​ള്യ​ത​യോ​ടെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. "പ​റ​യാ​ൻ പോ​കു​ന്ന​ത് എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ന​ല്ല കാ​ര്യ​മാ​ണോ? ' - സോ​ക്ര​ട്ടീ​സ് ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ഴും അ​യാ​ൾ​ക്കു തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. "നി​ങ്ങ​ൾ പ​റ​യാ​ൻ പോ​കു​ന്ന​ത് ആ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും ഉ​പ​കാ​ര​മു​ള്ള കാ​ര്യ​മാ​ണോ?'- സോ​ക്ര​ട്ടീ​സി​ന്‍റെ ചോ​ദ്യം വീ​ണ്ടും. അ​പ്പോ​ൾ "അ​ല്ല' എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ മ​റു​പ​ടി.

ഉ​ട​നെ ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ സോ​ക്ര​ട്ടീ​സ് പ​റ​ഞ്ഞു: "നി​ങ്ങ​ൾ പ​റ​യാ​ൻ പോ​കു​ന്ന കാ​ര്യം സ​ത്യ​മാ​ണോ ന​ന്മ​യു​ള്ള​താ​ണോ ഉ​പ​കാ​ര​പ്ര​ദ​മാ​ണോ എ​ന്നു തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​തേ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ​സം​സാ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു ന​ല്ല​ത്.'

സോ​ക്ര​ട്ടീ​സ് പ​റ​ഞ്ഞ​ത് എ​ത്ര​യോ വ​ലി​യ വാ​സ്ത​വ​മാ​ണ്! എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ സം​സാ​ര​ത്തി​ൽ ഇ​ക്കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ​എ​ത്ര​യോ കു​റ​ച്ചു മാ​ത്രം ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നു. ആ​രെ​ങ്കി​ലും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പ​ര​ദൂ​ഷ​ണം പ​റ​ഞ്ഞു​കേ​ട്ടാ​ൽ അ​തു സ​ത്യ​മെ​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ നാ​ടൊ​ട്ടു​ക്ക് പ​റ​ഞ്ഞു​ന​ട​ക്കു​ന്ന​വ​രെ നാം ​കാ​ണാ​റി​ല്ലേ? കേ​ട്ടു​കേ​ൾ​വി​യു​ടെ അ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ൽ മാ​ത്രം എ​ത്ര​യോ പേ​രാ​ണ് ഇ​ല്ലാ​ത്ത വാ​ർ​ത്ത​ക​ൾ പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്! അ​പ​വാ​ദം പ​റ​ഞ്ഞു ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു പ​ല​രെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വെ​റും നേ​ര​ന്പോ​ക്ക് പോ​ലെ​യാ​ണ്.

എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​തെ​ല്ലാം വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ദുഃ​ഖ​വും ദു​രി​ത​വും എ​ത്ര മാ​ത്ര​മാ​ണ്! ക​ടി​ഞ്ഞാ​ണി​ല്ലാ​ത്ത അ​വ​രു​ടെ നാ​ക്കു​വ​ഴി എ​ത്ര​യോ പേ​രെ​യാ​ണ് ഇ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വ​ർ വ്ര​ണ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​ത്? എ​ത്ര​യോ കു​ടും​ബ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളും സു​ഹൃ​ദ് ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​മാ​ണ് അ​വ​ർ ത​ക​ർ​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ത്ര​യോ പേ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലാ​ണ് അ​വ​ർ തീ ​കോ​രി​യി​ടു​ന്ന​ത്?

ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്നു: ’വീ​ണ്ടു​വി​ചാ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ തു​ള​ച്ചു​ക​യ​റു​ന്ന വാ​ളു​പോ​ലെ​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, വി​വേ​കി​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ മു​റി​വു​ണ​ക്കു​ന്നു’ (സു​ഭാ​ഷി​ത​ങ്ങ​ൾ 12:18). ന​മ്മു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ വീ​ണ്ടു​വി​ചാ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രു​ടെ​പോ​ലെ​യാ​ണോ? എ​ന്നാ​ൽ, എ​ത്ര​യും​വേ​ഗം അ​തു വി​വേ​കി​യു​ടേ​തു​പോ​ലെ മു​റി​വു​ണ​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​യി നാം ​മാ​റ്റ​ണം.

സു​ഭാ​ഷി​ത​ങ്ങ​ളി​ൽ നാം ​വീ​ണ്ടും വാ​യി​ക്കു​ന്നു: "ജീ​വ​നെ ന​ശി​പ്പി​ക്കാ​നും പു​ല​ർ​ത്താ​നും നാ​വി​നു ക​ഴി​യും' (18:21). ന​മ്മു​ടെ നാ​വു​ക​ൾ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കും വ​ള​ർ​ച്ച​യ്ക്കും സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​തോ? എ​ങ്കി​ൽ ന​മു​ക്ക​തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ദൈ​വ​ത്തി​നു ന​ന്ദി പ​റ​യാം. നേ​രേ മ​റി​ച്ച്, ന​മ്മു​ടെ നാ​വ് മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ന​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ നാം ​അ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ക​ത​ന്നെ വേ​ണം.

ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്നു: "സ്വ​ന്തം അ​ധ​ര​ങ്ങ​ളെ​യും നാ​വി​നെ​യും നി​യ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ അ​ത്യാ​പ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടും' (സു​ഭാ​ഷി​ത​ങ്ങ​ൾ 21:23). എ​ന്തു​ത​രം അ​ത്യാ​പ​ത്താ​ണ് അ​തെ​ന്നു ദൈ​വ​വ​ച​നം മ​റ്റൊ​രി​ട​ത്തു പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ട്: "ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു പ​റ​യു​ന്നു: മ​നു​ഷ്യ​ർ പ​റ​യു​ന്ന ഓ​രോ വ്യ​ർ​ഥ​വാ​ക്കി​നും വി​ധി​ദി​വ​സ​ത്തി​ൽ ക​ണ​ക്കു​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. നി​ന്‍റെ വാ​ക്കു​ക​ളാ​ൽ നീ ​നീ​തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടും. നി​ന്‍റെ വാ​ക്കു​ക​ളാ​ൽ നീ ​കു​റ്റം വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യും' (മ​ത്താ​യി 12:36-37).

പ​ച്ച നു​ണ പ​റ​യു​ന്ന​തും അ​പ​വാ​ദം പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തും കിം​വ​ദ​ന്തി​യു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ പോ​കു​ന്ന​തു​മൊ​ന്നും ശ​രി​യ​ല്ല എ​ന്നു നാം ​സ​മ്മ​തി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​നു​ദി​ന ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ എ​ത്ര​യോ രീ​തി​യി​ലാ​ണു നാം ​സം​സാ​ര​ത്തി​ൽ വീ​ഴ്ച വ​രു​ത്തു​ന്ന​ത്!

ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്നു; "ചെ​റി​യ ഒ​രു തീ​പ്പൊ​രി എ​ത്ര വ​ലി​യ വ​ന​ത്തെ​യാ​ണു ചാ​ന്പ​ലാ​ക്കു​ക! നാ​വ് തീ​യാ​ണ് (യാ​ക്കോ​ബ് 3:5). ന​മ്മു​ടെ നാ​വി​ൽ​നി​ന്നു തീ​പ്പൊ​രി ഉ​യ​രാ​ൻ നാം ​അ​നു​വ​ദി​ക്ക​രു​ത്. കാ​ര​ണം, അ​തു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​തം ത​ക​ർ​ക്കും. അ​തോ​ടൊ​പ്പം, ന​മു​ക്കു നി​ത്യ​നാ​ശം വ​രു​ത്തു​ക​യും ചെ​യ്യും.
ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ്, പൗ​ലോ​സ് അ​പ്പ​സ്തോ​ല​ൻ ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​തി​യ​ത്:

"നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ധ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നു തി​ന്മ​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ പ​റ​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ. കേ​ൾ​വി​ക്കാ​ർ​ക്ക് ആ​ത്മീ​യ ചൈ​ത​ന്യം പ്ര​ദാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നാ​യി അ​വ​രു​ടെ ഉ​ന്ന​തി​ക്ക് ഉ​ത​കും​വി​ധം ന​ല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ സ​ന്ദ​ർ​ഭ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു സം​സാ​രി​ക്കു​വി​ൻ' (എ​ഫേ​സോ​സ് 4:29). അ​ദ്ദേ​ഹം വീ​ണ്ടു​മെ​ഴു​തു​ന്നു: ’നി​ങ്ങ​ളു​ടെ സം​സാ​രം എ​പ്പോ​ഴും ക​രു​ണാ​മ​സൃ​ണ​വും ഹൃ​ദ്യ​വു​മാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ’ (കൊ​ളോ​സോ​സ് 4:6).

ന​മ്മു​ടെ സം​സാ​രം മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ആ​ത്മീ​യ ചൈ​ത​ന്യം പ്ര​ദാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്ന​തും ക​രു​ണാ​മ​സൃ​ണ​വും ഹൃ​ദ്യ​വു​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ നാ​വ് ഒ​രി​ക്ക​ലും തീ​യാ​യി മാ​റി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​തു മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ഉ​ന്ന​തി​ക്കു മാ​ത്ര​മേ സ​ഹാ​യി​ക്കൂ. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ നാ​വി​നു ക​ടി​ഞ്ഞാ​ണി​ടു​ക അ​ത്ര എ​ളു​പ്പ​മ​ല്ല. അ​തി​നു ദൈ​വാ​നു​ഗ്ര​ഹം​ത​ന്നെ വേ​ണം. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്, സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ക​ൻ പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ച​ത്: "ക​ർ​ത്താ​വേ, എ​ന്‍റെ നാ​വി​നു ക​ടി​ഞ്ഞാ​ണി​ട​ണ​മേ! എ​ന്‍റെ അ​ധ​ര​ക​വാ​ട​ത്തി​നു കാ​വ​ലേ​ർ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മേ!' (സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ൾ 141:3).

സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ക​ൻ പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ക മാ​ത്ര​മ​ല്ല ചെ​യ്ത​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹം ഉ​റ​ച്ച ഒ​രു തീ​രു​മാ​ന​വു​മെ​ടു​ത്തു: "നാ​വു​കൊ​ണ്ട് പാ​പം ചെ​യ്യാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ വ​ഴി​ക​ൾ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കും' (39:1). ന​മ്മു​ടെ നാ​വി​നെ നി​യ​ന്ത്രി​ക്കാ​നു​ള്ള ശ​ക്തി​ക്കാ​യി നാം ​നി​ര​ന്ത​രം പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ വേ​ണം. അ​തോ​ടൊ​പ്പം നാ​വു​കൊ​ണ്ട് ആ​ർ​ക്കും ഒ​രു ഉ​പ​ദ്ര​വ​വും വ​രു​ത്താ​തി​രി​ക്കാ​ൻ നാം ​ഉ​റ​ച്ച തീ​രു​മാ​ന​വും എ​ടു​ക്ക​ണം.

"സം​സാ​ര​ത്തി​ൽ തെ​റ്റു​വ​രു​ത്താ​ത്ത ഏ​വ​നും പൂ​ർ​ണ​നാ​ണ്' (യാ​ക്കോ​ബ് 3:2). എ​ന്നു ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്ന​തു വെ​റു​തെ​യ​ല്ല. കാ​ര​ണം, അ​ത്ര​മാ​ത്രം ബ​ല​ഹീ​ന​ത​യാ​ണു ന​മ്മു​ടെ നാ​വി​നു​ള്ള​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​മ​ന​സ് വ​ച്ചാ​ൽ, ദൈ​വാ​നു​ഗ്ര​ഹ​ത്തോ​ടെ ന​മ്മു​ടെ നാ​വി​നെ നി​യ​ന്ത്രി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കും എ​ന്ന​ത് എ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ ഓ​ർ​മ​യി​ലു​ണ്ടാ​ക​ട്ടെ.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ