ആ​ധാ​രം എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നാ​യ ആ​ന്‍റ​പ്പ​നെ നാ​ട്ടു​കാ​ർ​ക്ക് ന​ന്നാ​യി അ​റി​യാം. ആ​ന്‍റ​പ്പ​ൻ ഒ​രു പ​രോ​പ​കാ​രി​യാ​ണ്. അ​യാ​ൾ വി​വാ​ഹി​ത​നാ​ണ്; ര​ണ്ടു മ​ക്ക​ളു​ടെ അ​പ്പ​നു​മാ​ണ്. ഭാ​ര്യ ലീ​ലാ​മ്മ മ​ണി​മ​ല​ക്കാ​രി​യാ​ണ്. ആ​ന്‍റ​പ്പ​ന് ആ​ധാ​ര​മെ​ഴു​തി കി​ട്ടു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം കു​ടും​ബം ക​ഴി​ഞ്ഞു​പോ​കി​ല്ലെ​ന്നു ക​ണ്ട​തി​നാ​ൽ അ​യാ​ളു​ടെ ദു​ബാ​യി​ലു​ള്ള അ​ളി​യ​ന്‍റെ താ​ത്പ​ര്യ​പ്ര​കാ​ര​വും അ​യാ​ളു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്താ​ലു​മാ​ണ് വീ​ടി​നോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു​ത​ന്നെ ചെ​റി​യ തോ​തി​ൽ ഒ​രു പ​ല​ച​ര​ക്കു​ക​ട അ​യാ​ൾ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. പ​ക്ഷേ ക​ട​തു​ട​ങ്ങി വ​ർ​ഷ​മൊ​ന്നാ​കു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പു​ത​ന്നെ അ​ത് പൂ​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. കാ​ര​ണം ആ​ന്‍റ​പ്പ​ന്‍റെ താ​ത്പ​ര്യ​ക്കു​റ​വും ശ്ര​ദ്ധ​യി​ല്ലാ​യ്മ​യും​ത​ന്നെ. മ​ക്ക​ൾ ര​ണ്ടു​പേ​രും ടൗ​ണി​ലു​ള്ള ഇം​ഗ്ലീ​ഷ്മീ​ഡി​യം സ്കൂ​ളി​ലാ​ണ് പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​ത്. സ്കൂ​ൾ​ഫീ​സും ട്യൂ​ഷ​ൻ ഫീ​സു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി വേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്ന​ത് ഭാ​രി​ച്ചൊ​രു തു​ക​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.

അ​യ​ൽ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ലോ​ണെ​ടു​ത്ത് പ​ശു​വി​നെ​യും ആ​ടി​നെ​യു​മൊ​ക്കെ വ​ള​ർ​ത്തി ലീ​ലാ​മ്മ​ത​ന്നെ​യാ​ണ് അ​ക്കാ​ര്യം പി​ഴ​വു​കൂ​ടാ​തെ മു​ന്നോ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത്. ആ​ന്‍റ​പ്പ​ന്‍റെ ഈ​യൊ​രു മ​നോ​ഭാ​വം മൂ​ലം ലീ​ലാ​മ്മ​യ്ക്ക് ആ​ന്‍റ​പ്പ​നോ​ട് ഇ​ത്തി​രി നീ​ര​സ​മു​ണ്ട്. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ ഇ​രു​വ​രും ത​മ്മി​ൽ ഇ​ട​യ്ക്കൊ​ക്കെ കോ​ലാ​ഹ​ല​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​കാ​റു​മു​ണ്ട്. ആ​ന്‍റ​പ്പ​ന്‍റെ അ​പ്പ​ൻ ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ട്. ഒ​രി​ക്ക​ൽ ആ​ന്‍റ​പ്പ​നോ​ട് അ​പ്പ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: ""​മോ​നേ, നി​ന്‍റെ കു​ടും​ബം നോ​ക്കാ​തെ​യും കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ സ്നേ​ഹി​ക്കാ​തെ​യും നീ ​ആ​ർ​ക്കു​പ​കാ​രം ചെ​യ്തി​ട്ടെ​ന്താ കാ​ര്യം. ആ​ദ്യം ഭാ​ര്യ​യേ​യും മ​ക്ക​ളേ​യും സ്നേ​ഹി​ക്കാ​ൻ പ​ഠി​ക്ക്. അ​പ്പോ​ൾ നി​ന​ക്കു ചെ​യ്യു​ന്ന ജോ​ലി​യോ​ട് ആ​ത്മാ​ർ​ത്ഥ​ത ഉ​ണ്ടാ​കും.’’

അ​പ്പ​ന്‍റെ ഉ​പ​ദേ​ശം ആ​ന്‍റ​പ്പ​ൻ കേ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ളു​ടെ പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ൽ സാ​ര​മാ​യ മാ​റ്റ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ആ ​ഉ​പ​ദേ​ശം ഗു​ണ​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. പ​ഴ​ഞ്ചൊ​ല്ലു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ ആ​ന്‍റ​പ്പ​ന്‍റെ അ​വ​സ്ഥ ; ""​ച​ങ്ക​ര​ൻ പി​ന്നെ​യും...’’

ഒ​രു​മ​ന​സും ഒ​രു​മെ​യ്യു​മാ​യി ഭാ​ര്യാ​ഭ​ർ​ത്താ​ക്കന്മാ​ർ ഒ​രു​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കേ​ണ്ട ദൈ​വി​ക​സം​വി​ധാ​ന​മാ​ണ് കു​ടും​ബം. സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന മ​ക്ക​ളെ എ​ല്ലാ​വി​ധ​ത്തി​ലും നേ​രാം​വ​ണ്ണം വ​ള​ർ​ത്താ​നു​ള്ള ദൗ​ത്യം ഭാ​ര്യാ​ഭ​ർ​ത്താ​ക്കന്മാ​ർ​ക്കി​രു​വ​ർ​ക്കും ഉ​ള്ള​താ​ണ്. സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​വ​ൻ പ​രി​പാ​ലി​ക്കു​ക​കൂ​ടി ചെ​യ്യു​ന്പോ​ഴാ​ണ് സൃ​ഷ്ടി​യെ​ന്ന പ്ര​ക്രി​യ പൂ​ർ​ണ​മാ​കു​ന്ന​ത്. ഏ​റ്റെ​ടു​ക്കു​ന്ന തൊ​ഴി​ലി​നോ​ട് ഒ​രു​വ​ന് ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​ത കാ​ട്ടാ​ൻ ക​ഴി​യ​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ദൈ​വം അ​യാ​ളെ വി​ശ്വ​സ്ത​താ​പൂ​ർ​വം ഭ​ര​മേ​ല്പി​ച്ച കു​ടും​ബ​ത്തോ​ട് അ​യാ​ൾ​ക്ക് ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​ത​യും സ്നേ​ഹ​വും ഉ​ണ്ടാ​ക​ണം. ഭാ​ര്യാ​ഭ​ർ​ത്താ​കന്മാ​രു​ടെ പ​ങ്കു​വെ​ക്ക​ൽ മ​റ്റേ​തൊ​രു​ത​ല​ത്തി​ലു​മെ​ന്ന​തു​പോ​ലെ കു​ടും​ബ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ൾ പ​ങ്കു​വയ്​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ഉ​ണ്ടാ​വേ​ണ്ട​താ​ണ്. ഒ​രു​മി​ച്ച് അ​ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് കു​ടും​ബ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ സ​ന്തോ​ഷം ഇ​രു​വ​ർ​ക്കും ഒ​ന്നു​പോ​ലെ ആ​സ്വാ​ദ്യ​ക​ര​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​ത്.

എ​നി​ക്ക് ന​ന്നേ അ​ടു​പ്പ​മു​ള്ള ഒ​രു കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​നു​ണ്ട്. ക​ക്ഷി വി​വാ​ഹി​ത​നാ​യ​ത് മു​പ്പ​ത്തി​യ​ഞ്ചാ​മ​ത്തെ വ​യ​സി​ലാ​ണെ​ങ്കി​ലും ത​ന്‍റെ ഭാ​ര്യ​യോ​ടും വാ​ർ​ദ്ധ​ക്യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​യ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളോ​ടും മ​ക്ക​ളോ​ടും കാ​ട്ടു​ന്ന ക​രു​ത​ലും സ്നേ​ഹ​വും ക​ണ്ടാ​ൽ ഇ​യാ​ളെ​പ്പോ​ലെ മ​റ്റൊ​രു മാ​തൃ​കാ കു​ടും​ബ​നാ​ഥ​നു​ണ്ടാ​വി​ല്ലെന്ന് തോ​ന്നും. പ്ര​സ്തു​ത തോ​ന്ന​ലി​ൽ തെ​റ്റി​ല്ലെന്ന് അ​യാ​ളോ​ട് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കും അ​ടു​ത്തി​ട​പ​ഴ​കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കും ബോ​ധ്യ​മാ​കും എ​ന്ന​ത് ഉ​റ​പ്പാ​ർ​ന്ന കാ​ര്യ​മാ​ണ്. ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ന് ത​ന്നോ​ടും ത​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തോ​ടു​ത​ന്നെ​യും സ്നേ​ഹ​വും ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​ത​യും ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഇ​തൊ​ക്കെ ത​നി​ക്കെ​ന്ന​ല്ല ആ​ർ​ക്കും സാ​ധ്യ​മാ​ണെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ വി​നീ​ത​നാ​യി പ​റ​യു​ന്നു.

സി​റി​യ​ക് കോ​ട്ട​യി​ൽ