പ​ഠി​താ​ക്ക​ളോ​ടു​ള്ള ത​ങ്ങ​ളു​ടെ വി​ശ്വ​സ്ത​ത വി​ല​മ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും അ​മൂ​ല്യ​വു​മാ​ണെ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ​ക്ക് സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽനി​ന്നു​ള്ള പി​ന്തു​ണ​യും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും ആ​വ​ശ്യ​മാ​ണ്. അ​തേ​സ​മ​യം, അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ ലോ​ക​മെ​മ്പാ​ടും സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​ക​യും അ​വ​യു​ൾ​ക്കൊ​ള്ളാ​ൻ ത​ക്ക​വിധം പു​തി​യ ത​ല​മു​റ​യെ വ​ള​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യും വേ​ണം.

സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ടി​ത്ത​റ​യും നി​ർ​മാ​ണ ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളും ഒ​രു​ക്കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത് അ​ധ്യാ​പ​ക​രാ​ണെ​ന്ന​തി​നാ​ൽ അ​വ​രു​ടെ ദൃ​ഢ​നി​ശ്ച​യ​വും വി​ശ്വ​സ്ത​ത​യു​മാ​ണ് രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ വി​ധി​യെ രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​ത് എ​ന്ന​തി​ൽ സം​ശ​യ​മി​ല്ല. ന​ല്ല അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ വെ​റും പ​രി​ശീ​ല​ക​ർ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, സ്വ​ഭാ​വ നി​ർ​മാ​താ​ക്ക​ൾ കൂ​ടി​യാ​ണ്. ബു​ദ്ധി​പ​ര​മാ​യും ധാ​ർ​മി​ക​മാ​യും മി​ക​ച്ച​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ, അ​വ​ർ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു മാ​തൃ​ക​യാ​കു​ന്നു. വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ സ്വ​ഭാ​വം രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​ൽ അ​വ​ർ വ​ലി​യ പ​ങ്കു​വ​ഹി​ക്കു​ക​യും അ​വ​രെ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ത്ത​മ പൗ​ര​ന്മാ​രാ​യി​ത്തീ​രാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു.

അ​ധ്യാ​പ​ക​ന്‍റെ അ​ടി​സ്ഥാ​ന ക​ട​മ ത​ന്‍റെ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ വ്യ​ക്തി​ത്വം വ​ള​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യും അ​വ​രു​ടെ ബൗ​ദ്ധി​ക​വും ധാ​ർ​മി​ക​വു​മാ​യ വി​കാ​സ​ത്തെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ക എ​ന്ന​താ​ണ്. ഒ​രു ഉ​ത്ത​മ അ​ധ്യാ​പ​ക​ൻ ത​ന്‍റെ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​മാ​യി ശ്രു​തി​മ​ധു​ര​മാ​യൊ​രു ബ​ന്ധം നി​ല​നി​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​ലും പ​ര​മ്പ​രാ​ഗ​ത ക്ലാ​സ്മു​റി​ക​ളു​ടെ മേ​ഖ​ല​ക​ൾ​ക്ക​പ്പു​റ​ത്തേ​ക്ക് അ​ത് വ്യാ​പി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും താ​ത്പ​ര്യ​മു​ള്ള​യാ​ളാ​ണ്.

വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ സാ​മൂ​ഹി​ക-​വൈ​കാ​രി​ക വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ൽ അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ കൂ​ടുത​ൽ ശ്ര​ദ്ധ കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​ട്ടു​ണ്ട്. പ​ഠ​ന​ത്തി​ലേ​ക്ക് ക​ട​ക്കു​ന്ന​തി​ന് മു​മ്പ് കു​ട്ടി​ക​ളെ നാം ​സു​ര​ക്ഷി​ത​രാ​ക്കേ​ണ്ട​ത് അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മാ​ണ്. വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ അ​ന്ത​ർ​ലീ​ന​മാ​യ ക​ഴി​വു​ക​ളെ ഉ​ത്തേ​ജി​പ്പി​ക്കാ​നും സ​മ​കാ​ലി​ക പ്രശ്ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് നൂ​ത​ന​മാ​യ പ​രി​ഹാ​ര​ങ്ങ​ൾ ക​ണ്ടെ​ത്താ​നും അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ അ​വ​ർ​ക്ക് ശ​രി​യാ​യ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം ന​ൽ​ക​ണം.

അ​ധ്യാ​പ​ക​ൻ ത​ന്‍റെ അ​റി​വും ക​ഴി​വു​ക​ളും നി​ര​ന്ത​രം പു​തു​ക്കു​ക​യും മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​പ്പം പു​തു​മ​യെ ഉ​ൾ​ക്കൊ​ണ്ട് നി​ല​നി​ൽ​ക്കു​ക​യും വേ​ണം. വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ധാ​ർ​മി​ക​ത​യും പ​ക​ർ​ന്നു ന​ൽ​കു​ന്ന​തി​ൽ അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ ജാ​ഗ്ര​ത പാ​ലി​ക്ക​ണം. സ്വ​ഭാ​വ​രൂ​പീ​ക​ര​ണം, വൈ​കാ​രി​ക ബു​ദ്ധി, നേ​തൃ​ത്വ​പ​ര​മാ​യ ക​ഴി​വു​ക​ൾ, സാ​മൂ​ഹി​ക ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വം തു​ട​ങ്ങി​യ മേ​ഖ​ല​ക​ൾ​ക്ക​പ്പു​റ​മു​ള്ള കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും മി​ക​ച്ച വ്യ​ക്തി​ത്വ​ങ്ങ​ളെ സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ക എ​ന്ന ല​ക്ഷ്യം മു​ൻ​നി​ർ​ത്തി അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ട്. സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ അ​ധ്യാ​പ​ക​രെ ക്ലാ​സ് മു​റി​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നു മാ​റ്റിനി​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​നു​ള്ള​ത​ല്ല മ​റി​ച്ച്, അ​ധ്യാ​പ​ന​വും പ​ഠ​ന​വും കൂ​ടു​ത​ൽ അ​ർ​ഥ​വ​ത്താ​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ള്ള​താ​ണ്.

ദേ​ശീ​യ വി​ക​സ​ന​ത്തി​നും സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ന്ന​മ​ന​ത്തി​നും വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം ഒ​രു താ​ക്കോ​ലാ​ണ്. മി​ക​വു​റ്റ​തും ഉ​ന്ന​ത​വു​മാ​യ ജീ​വി​തനി​ല​വാ​രം കൈ​വ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി വ്യ​ക്തി​ക്ക് പ്ര​ബു​ദ്ധ​ത​യും ശ​ക്തീ​ക​ര​ണ​വും ന​ൽ​കു​ന്ന പ്ര​ക്രി​യ​യാ​ണ് വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം. അ​ധ്യാ​പ​ക​രു​ടെ ഗു​ണ​നി​ല​വാ​രം, ക​ഴി​വ്, സ്വ​ഭാ​വം എ​ന്നി​വ​യാ​ണ് വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ മൂ​ല്യ​ത്തെ​യും ദേ​ശീ​യ വി​ക​സ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള അ​തി​ന്‍റെ സം​ഭാ​വ​ന​യെ​യും സ്വാ​ധീ​നി​ക്കു​ന്ന ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ൾ. ര​ക്ഷി​താ​ക്ക​ളു​ടെ​യും അ​ധ്യാ​പ​ക​രു​ടെ​യും വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ​യും കൂ​ട്ടാ​യ്മ​യി​ലൂ​ടെ​യും അ​ശ്രാ​ന്ത​പ​രി​ശ്ര​മ​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും മാ​ത്ര​മേ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ൾ കൈ​വ​രി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യൂ.

ഗുരുവന്ദനം

ഫാ. ​തോ​മ​സ് പാ​ട്ട​ത്തി​ൽ​ചി​റ സി​എം​എ​ഫ്

ഗു​രു എ​ന്ന ഒ​രു ഇ​ര​ട്ടാ​ക്ഷ​ര​പ​ദം; അ​ന​ന്ത​മാ​യ അ​റി​വി​ന്‍റെ​യും ആ​ദ​ർ​ശ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും, അ​ർ​ഥ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അ​ന്ത​രാ​ർ​ഥ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ആ​ഴ​ക്ക​ട​ൽ! ഗു​രു എ​ന്ന നാ​മ​ത്തി​നു നി​ർ​വ​ച​ന​ങ്ങ​ൾ ചി​ക​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു നി​ര​ത്തി​വ​യ്ക്കാ​ൻ നി​ര​വ​ധി ചി​ന്ത​ക​ർ ഉ​ദ്യ​മി​ച്ചു. ഗു​രു​വി​നെ വ​ർ​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ വ​ര​യ്ക്കാ​നും വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കാ​നും വ​ള​രെ​യേ​റെ ക​ലാ​കാ​ര​ന്മാ​രും ക​വി​ക​ളും പ​രി​ശ്ര​മി​ച്ചു. അ​വ​രി​ൽ പ​ല​രെ​യും ലോ​കം അം​ഗീ​ക​രി​ച്ചു, ആ​ദ​രി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​റ​ക്കൂ​ട്ടു​ക​ൾ ചാ​ലി​ച്ചെ​ഴു​ത​പ്പെ​ടു​ന്ന ഗു​രു​ചി​ത്ര​ത്തി​നാ​ണ് എ​ന്നും ചാ​രു​ത​യേ​റെ.


മ​നു​ഷ്യ​ൻ എ​ക്കാ​ല​വും എ​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള ഏ​റ്റ​വും എ​ളു​പ്പ​മു​ള്ള​തും സ​മീ​പ​സ്ഥ​വു​മാ​യ വി​ജ്ഞാ​ന​മ​ണ്ഡ​ലം എ​ന്ന വാ​ച്യാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ഗു​രു എ​ന്ന നി​ത്യ​വി​സ്മ​യ​ത്തി​ന്‍റെ സ​ർ​വ​സാ​ര​വും സം​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​റി​വി​ന്‍റെ അ​ങ്ങേ​യ​റ്റം അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ൻ. ആ​കാ​ശ​സ​മം വി​ശാ​ല​മാ​യ വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ സീ​മ​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ആ​വു​ന്ന​ത്ര പ​റ​ന്ന​ടു​ക്കാ​ൻ അ​വ​ന്‍റെ ജി​ജ്ഞാ​സ​യു​ടെ ചി​റ​കു​ക​ൾ വെ​ന്പ​ൽ​കൊ​ള്ളാ​റു​ണ്ട്. കാ​ര​ണം, അ​റി​വി​ല്ലാ​ത്ത​വ​ർ ച​വ​റാ​ണ് എ​ന്നൊ​രു ഉ​ൾ​ബോ​ധ്യ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ഗ്ര​ബ​ലം അ​വ​നെ അ​വി​ടേ​ക്ക് വ​ല്ലാ​തെ വ​ലി​ച്ച​ടു​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

പ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ പൂ​ർ​ണ​ത മ​നു​ഷ്യ​ന് അ​പ്രാ​പ്യ​മാ​ണ്. എ​ല്ലാ​റ്റി​നെ​പ്പ​റ്റി​യും എ​ല്ലാ​മ​റി​യു​ന്ന​വ​രാ​യി, സ​ർ​വ​ജ്ഞാ​നി​യാ​യ ദൈ​വ​മൊ​ഴി​കെ, ആ​രു​മി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, മ​നു​ഷ്യ​ന് അ​വ​ന്‍റെ ദൈ​വ​ദ​ത്ത​മാ​യ സ​ർ​ഗ​ശേ​ഷി​ക​ളു​ടെ സ​ഹാ​യ​ത്തോ​ടെ ഒ​രു പ​രി​ധി​വ​രെ അ​റി​വി​ലേ​ക്ക് അ​ടു​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും. അ​പ്ര​കാ​രം മ​നു​ഷ്യ​ന് ഏ​റ്റ​വും എ​ളു​പ്പ​ത്തി​ൽ എ​ത്തി​ച്ചേ​രാ​ൻ പ​റ്റു​ന്ന വി​ജ്ഞാ​ന​മ​ണ്ഡ​ല​മാ​ണ് അ​വ​ന്‍റെ ഗു​രു. ഗു​രു ഒ​രു വ്യ​ക്തി​യോ പു​സ്ത​ക​മോ വ​സ്തു​വോ അ​നു​ഭ​വ​മോ അ​വ​ബോ​ധ​മോ ആ​കാം. ഒ​രു ഗു​രു​വി​നെ സ്വ​ന്ത​മാ​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്ക് കാ​ര്യ​മാ​യ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടൊ​ന്നു​മി​ല്ല.

നാ​ളി​തു​വ​രെ​യു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​യാ​ത്ര എ​ത്ര​യോ ഗു​രു​ക​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ പി​ന്തു​ണ​യോ​ടും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടും കൂ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു! അ​വ​രാ​രും​ത​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ വ​ഴി​യി​ൽ വി​ല​ങ്ങു​ത​ടി​ക​ളാ​കു​ന്നി​ല്ല. അ​പ​ക​ർ​ഷ​ത​യോ ആ​ശ​ങ്ക​യോ മു​ൻ​വി​ധി​ക​ളോ കൂ​ടാ​തെ അ​വ​രെ സ​മീ​പി​ക്കാ​ൻ ഇ​ന്നും ന​മു​ക്ക് അ​നാ​യാ​സം ക​ഴി​യും. പ്ര​യാ​സ​ങ്ങ​ളെ നി​ഷ്പ്ര​യാ​സ​ങ്ങ​ളും അ​ഗ്രാ​ഹ്യ​ങ്ങ​ളെ ഗ്രാ​ഹ്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​ക്കി മാ​റ്റു​ന്ന​വ​രാ​ണ​വ​ർ. അ​വ​രു​ടെ ശി​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും ഉ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളും ഉ​ദ്ബോ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും ശി​ര​സാ​വ​ഹി​ച്ചാ​ൽ അ​നു​ദി​ന​പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക​ളെ ത​ര​ണം​ചെ​യ്യാ​നും ജീ​വി​ത​വ​ഴി കൂ​ടു​ത​ൽ സു​ഗ​മ​വും സു​ര​ക്ഷി​ത​വു​മാ​ക്കാ​നും ആ​ർ​ക്കും ക​ഴി​യും.

മ​നു​ഷ്യ​ന് ഏ​റ്റ​വും സ​മീ​പ​സ്ഥ​മാ​യ വി​ജ്ഞാ​ന​മ​ണ്ഡ​ല​മാ​ണ് അ​വ​ന്‍റെ ഗു​രു. അ​ധ്യാ​പ​ക​രോ​ളം അ​ടു​ത്തു​ള്ള​വ​രാ​യി വേ​റെ ആ​രാ​ണു​ള്ള​ത്? ഒ​രു കൈ​ദൂ​ര​മ​ക​ലെ അ​വ​രു​ണ്ട്; എ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചാ​ൽ​മാ​ത്രം മ​തി. അ​റി​വു​തേ​ടി അ​ക​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ധി​കം അ​ല​യേ​ണ്ട ആ​വ​ശ്യ​മി​ല്ല. അ​രി​കി​ലു​ള്ള അ​ധ്യാ​പ​ക​രെ ആ​ശ്ര​യി​ച്ചാ​ൽ മ​തി. നാം ​ആ​ദ​രി​ക്കു​ന്ന, ആ​ത്മാ​വി​ൽ പൂ​ജി​ക്കു​ന്ന അ​ധ്യാ​പ​ക​രു​ടെ സാ​മീ​പ്യം എ​ത്ര​യോ അ​നു​ഗൃ​ഹീ​ത​മാ​ണ്! അ​റി​വ​ന്‍റെ കാ​ണാ​പ്പു​റ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്ക് ന​മ്മെ ചേ​ർ​ത്തു​പി​ടി​ച്ചു ന​ട​ത്തു​ന്ന ഗു​രു​വി​ന്‍റെ കാ​ണാ​ക്ക​ര​ങ്ങ​ളോ​ളം അ​മൂ​ല്യ​മാ​യ​വ ഭൂ​മി​യി​ൽ അ​ധി​ക​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല.

ഗു​ണം, രു​ചി എ​ന്നീ പ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്ര​ഥ​മാ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ ചേ​ർ​ത്തെ​ഴു​തി​യാ​ൽ ഗു​രു ആ​കും. ഗു​ണം എ​ന്നാ​ൽ ന​ന്മ എ​ന്ന​ർ​ഥം. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​കു​ന്പോ​ൾ ഗു​രു ന​ന്മ​രു​ചി​യാ​ണ്. തി​ന്മ​യു​ടെ ച​വ​ർ​പ്പ​ക​റ്റു​ന്ന അ​റി​വെ​ന്ന ന​ന്മ​മ​ധു​രം അ​ർ​ഥി​ക​ൾ നു​ണ​ഞ്ഞ​റി​യു​ന്ന​ത് അ​ധ്യാ​പ​ക​രി​ൽ​നി​ന്നാ​ണ്. അ​മൂ​ല്യ​വും അ​ക്ഷ​യ​വു​മാ​യ ഒ​രു നി​ധി​യാ​ണ് ഗു​രു. ഗു​രു​വി​നേ​ക്കാ​ൾ ശ്രേ​ഷ്ഠ​രാ​കാ​ൻ ആ​ർ​ക്കും ആ​വി​ല്ല. “ശി​ഷ്യ​ൻ ഗു​രു​വി​നേ​ക്കാ​ൾ വ​ലി​യ​വ​ന​ല്ല” (മ​ത്താ 10:24) എ​ന്ന​ത് ക്രി​സ്തു​മൊ​ഴി. ഓ​ർ​ക്ക​ണം, വി​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ വെ​ട്ട​ത്തി​ൽ ച​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ പി​ന്നി​ട്ട വ​ഴി​ദൂ​ര​ത്ത് എ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും വ​ച്ച് ഏ​തെ​ങ്കി​ലും വി​ധ​ത്തി​ൽ നി​ന്നെ സ്വാ​ധീ​നി​ച്ച ഒ​രു ഗു​രു​രൂ​പ​ത്തോ​ട് നി​ന്‍റെ നി​ഴ​ലി​നു സ​മാ​ന​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.
അ​നു​ഗൃ​ഹീ​ത​മാ​യ ഈ ​അ​ധ്യാ​പ​ക​ദി​ന​ത്തി​ൽ വി​ശു​ദ്ധ​മാ​യ ഗു​രു​സ്മ​ര​ണ​ക​ളാ​ൽ മ​നം നി​റ​യ്ക്കാം. അ​തു​വ​ഴി ഐ​ശ്വ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും ആ​ശി​സു​ക​ൾ​ക്കും അ​ർ​ഹ​രാ​കാം. പ്ര​പ​ഞ്ച​മൊ​ട്ടാ​കെ​യു​ള്ള സു​പ​രി​ചി​ത​രും അ​പ​രി​ചി​ത​രു​മാ​യ അ​സം​ഖ്യം ഗു​രു​ച​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​ക്ഷ​ര​മ​ല​രു​ക​ളെ​യും അ​വ​യി​ലെ അ​റി​വി​ന്‍റെ മ​ധു​ക​ണ​ങ്ങ​ളെ​യും പ്ര​ണ​യി​ക്കു​ന്ന ഈ ​തൂ​ലി​കാ​ശ​ല​ഭ​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ത​കോ​ടി പ്ര​ണാ​മം!