പ്രലോഭനങ്ങൾ വിളിക്കുന്പോൾ
ഭൂ​മി​യു​ടെ ദ​ക്ഷി​ണ​ധ്രുവ​ത്തി​ലേ​ക്കു പ​ര്യ​വേ​ക്ഷ​ണം ന​ട​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ നാ​വി​ക​നും സാ​ഹ​സി​ക​നു​മാ​യി​രു​ന്നു റോ​ബ​ർ​ട്ട് ബേ​ർ​ഡ് (1888-1957). ഭൂ​മി​യു​ടെ ര​ണ്ടു ധ്രു​വ​ങ്ങ​ളി​ലും ആ​ദ്യ​മാ​യി വി​മാ​ന​ത്തി​ൽ പ​റ​ന്നെ​ത്തി​യ​തു ബോ​ർ​ഡാ​ണ് എ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം ഉ​ത്ത​ര​ധ്രു​വ​ത്തി​ൽ പ​റ​ന്നെ​ത്തി​യോ എ​ന്നു സം​ശ​യി​ക്കു​ന്ന ഗ​വേ​ഷ​ക​രു​ണ്ട്.

ര​ണ്ടു ക​പ്പ​ലു​ക​ളും മൂ​ന്നു വി​മാ​ന​ങ്ങ​ളും ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചു നി​ര​വ​ധി പേ​രു​ടെ അ​ക​ന്പ​ടി​യോ​ടെ 1928-30 കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ൽ ബേ​ർ​ഡ് ന​ട​ത്തി​യ അ​ന്‍റാ​ർ​ട്ടി​ക് പ​ര്യ​വേ​ക്ഷ​ണം ഏ​റെ പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​ണ്. ഈ ​പ​ര്യ​വേ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു ശേ​ഷം അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രി​ക്ക​ൽ ട്രെ​യി​നി​ൽ സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ഒ​രാ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ സ​മീ​പി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചു: താ​ങ്ക​ൾ ദ​ക്ഷി​ണ​ധ്രു​വ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ എ​ന്തു​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ഭാ​വ​മാ​ണ് താ​ങ്ക​ൾ​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​ത്?

‘പ​ല ജീ​വി​ത​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കു​റ​വ് ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു’ മ​റു​പ​ടി​യാ​യി അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​ന്നാ​ൽ അ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ആ​ർ​ക്കും പ​രാ​തി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഇ​ക്കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് താ​ൻ ക്യാ​ന്പ് അം​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അ​ഭാ​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് അം​ഗ​ങ്ങ​ൾ സം​സാ​രി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ളാ​യ ജാ​ക്ക് ഒ​ബ്രാ​യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​തു ഞാ​ൻ മ​റ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല. ഒ​ബ്രാ​യ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ഭാ​വ​മാ​ണ് ഞാ​ൻ ആ​ദ്യം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത്.’

ത​ണു​ത്തു മ​ര​വി​ച്ചു​കി​ട​ന്ന ദ​ക്ഷി​ണ​ധ്രു​വ​ത്തി​ൽ ഒ​ബ്രാ​യ​നെ പ്ര​ലോ​ഭി​പ്പിക്കാ​ൻ പ​റ്റി​യ സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തന്മൂ​ല​മാ​ണ് പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ഭാ​വം ഒ​ബ്രാ​യ​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ട​ത്. എ​ന്നാ​ൽ ന​മ്മ​ൾ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തു നാ​ഗ​രി​ക​ത​യു​ടെ ഇ​ട​യി​ലാ​ണ​ല്ലോ. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​കാ​ൻ ന​മു​ക്കു ധാ​രാ​ളം സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട്.

പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ പ​ല വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു വ​രു​ന്ന​ത്. നാം ​കാ​ണു​ന്ന​തും കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു കാ​ര​ണ​മാ​കാം. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും ദൃ​ശ്യ-​ശ്രാ​വ്യ മാ​ധ്യ​മ​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ആ​കെ​പ്പാ​ടെ ഗ്ര​സി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ, കൂ​ടു​ത​ൽ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളും വ​രു​ന്ന​തു ന​മ്മു​ടെ ഉ​ള്ളി​ന്‍റെ ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്നാ​ണെ​ന്ന​ത് നാം ​മ​റ​ക്കേ​ണ്ട. അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ ആ​ശാ​പാ​ശ​ങ്ങ​ൾ പ​ല പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കും കാ​ര​ണ​മാ​കു​ന്നു​വെ​ന്നു സാ​രം.

ന​മ്മു​ടെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ വ​രു​ന്ന​തു ന​മ്മു​ടെ അ​ക​ത്തു​നി​ന്നാ​കാം. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ പു​റ​ത്തു​നി​ന്നാ​കാം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ വ​രു​ന്പോ​ൾ നാം ​എ​ന്താ​ണ് ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്? അ​വ​യി​ൽ​നി​ന്നു നാം ​ഓ​ടി​യ​ക​ല​​ണം. അ​താ​ണു നാം ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്. വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മു​ന്പ് അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ഹൂ​സ്റ്റ​ണ്‍ ന​ഗ​ര​ത്തി​ൽ കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ​മേ​ൽ തെ​രു​വു​നാ​യ്ക്ക​ളു​ടെ ആ​ക്ര​മ​ണം ഉ​ണ്ടാ​യി. അ​തി​ന്‍റെ ഫ​ല​മാ​യി പ​ല കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കും പ​രി​ക്കേ​റ്റ​താ​യ വാ​ർ​ത്ത​ക​ൾ പ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​വാ​ർ​ത്ത​ക​ളി​ലൊ​ന്ന് ഡി​ജെ എ​ന്നു പേ​രു​ള്ള കു​ട്ടി നാ​യ്ക്ക​ളു​ടെ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ക​ഥ​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഡി​ജെ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ക​ഥ കേ​ൾ​ക്കാ​നി​ട​യാ​യ ഒ​രു പ​ത്ര​റി​പ്പോ​ർ​ട്ട​ർ ഡീജെ​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു മോ​ൻ നാ​യ്ക്ക​ളു​ടെ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​ത്? അ​പ്പോ​ൾ ഡീ​ജെ പ​റ​ഞ്ഞു: നാ​യ്ക്ക​ൾ ആ​ക്ര​മി​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ദൈ​വം എ​ന്നോ​ടു സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി. ഉ​ട​നെ റി​പ്പോ​ർ​ട്ട​ർ ചോ​ദി​ച്ചു: ദൈ​വം എ​ന്താ​ണു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്? അ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ചാ​ഞ്ച​ല്യ​വും കൂ​ടാ​തെ ഡീ​ജെ പ​റ​ഞ്ഞു: ഓ​ടി​ക്കോ ഡീ​ജെ ഓ​ടി​ക്കോ. അ​തു കേ​ട്ട​പാ​ടെ ഞാ​ൻ ഓ​ടി. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു ഞാ​ൻ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട​ത്.

നാ​യ്ക്ക​ൾ ആ​ക്ര​മി​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഓ​ടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നാ​ണു ദൈ​വം ഡീ​ജെ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മെ ആ​ക്ര​മി​ക്കു​ന്പോ​ഴും ദൈ​വം ന​മ്മോ​ടു പ​റ​യു​ന്ന​ത് ഓ​ടി​ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നാ​ണ്. ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ഈ ​സ്വ​രം പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​വ​സ​ര​ത്തി​ൽ എ​ല്ലാ മ​നു​ഷ്യ​രും കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് എ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. എ​ന്നാ​ൽ, പ​ല​രും ആ ​സ്വ​ര​ത്തി​നു ചെ​വി​കൊ​ടു​ക്കാ​റി​ല്ല എ​ന്നു മാ​ത്രം.
പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഓ​ടി​യ​ക​ല​ണ​മ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഒ​ളി​ച്ചോ​ട​ണ​മെ​ന്ന​ത​ല്ല. അ​ങ്ങ​നെ ഒ​ളി​ച്ചോ​ടി​യാ​ൽ​ത്ത​ന്നെ അ​തു​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം പ്ര​യോ​ജ​ന​വും ഉ​ണ്ടാ​വി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​ക്ഷ​രാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ അ​വ​യി​ൽ​നി​ന്നു ന​മു​ക്ക് അ​ക​ന്നു​നി​ൽ​ക്കാ​നാ​കും. അ​ങ്ങ​നെ ന​മു​ക്കു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും. അ​തു​പോ​ലെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു വ​ഴി​യൊ​രു​ക്കു​ന്ന സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നു വി​വേ​ക​പൂ​ർ​വം ന​മു​ക്കു മാ​റി​നി​ൽ​ക്കാ​നാ​കും. അ​പ്പോ​ഴും പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു നാം ​അ​ടി​മ​യാ​കി​ല്ല.

പു​റ​മേ​നി​ന്നു​ള്ള പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഓ​ടി​യ​ക​ലാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നു നാം ​മ​ന​സാ​ക​ണ​മെന്നു മാ​ത്രം. ബ​ല​ഹീ​ന​ത​ക​ൾ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​ഗ​മാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​ത് എ​പ്പോ​ഴും സാ​ധ്യ​മാ​ക​ണ​മെന്നി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ടാ​ൻ ദൈവ​ത്തി​ന്‍റെ കൃ​പ ന​മു​ക്കാ​വ​ശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.

അ​താ​യ​ത്, പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഓ​ടി​യ​ക​ലാ​നും പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ വീ​ഴാ​തി​രി​ക്കാ​നും ദൈ​വാ​നു​ഗ്ര​ഹം കൂ​ടി​യേ തീ​രൂ എ​ന്നു സാ​രം. തന്മൂല​മാ​ണ് പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ടാ​ൻ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യും ഉ​പ​വാ​സ​വു​മൊ​ക്കെ ആ​വ​ശ്യ​മാ​യി​വ​രു​ന്ന​ത്.

ന​മ്മു​ടെ ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്നു വ​രു​ന്ന പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ടാ​നും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​ത​ന്നെ​യാ​ണു ശ​ര​ണം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തോ​ടൊ​പ്പം ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത​ക​ളെ നി​യ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ നാം ​ഏ​റെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ക​യും വേ​ണം. ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത​ക​ളാ​ണ​ല്ലോ നാം ​അ​റി​യാ​തെ​ത​ന്നെ പ​ല​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളെ നി​യ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ചി​ല​പ്പോ​ൾ ചി​ല ചി​ന്ത​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നു ന​മു​ക്ക് ഓ​ടി​യൊ​ളി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. ചി​ല​പ്പോ​ൾ അ​വ​യെ നി​യ​ന്ത്രി​ച്ചു മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കേ​ണ്ടി​വ​രും. അ​ല്ലാ​തെ​പോ​യാ​ൽ നാം ​പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​ടി​പ്പെ​ടാ​നാ​ണ് ഏ​റെ സാ​ധ്യ​ത.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ശ​ക്തി​യാ​യ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ അ​വ ഇ​ല്ലാ​തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്നു നാം ​ആ​ശി​ച്ചേ​ക്കാം. എ​ന്നാ​ൽ, പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്രം എ​ല്ലാം ശ​രി​യാ​കു​മോ? സം​ശ​യ​മാ​ണ്.

ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളാ​ണ് ദൈ​വ​ത്തോ​ടു കൂ​ടു​ത​ൽ അ​ടു​ക്കാ​ൻ ന​മ്മെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്ന​ത​ല്ലേ വാ​സ്ത​വം. പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ഒ​ന്നും ഇ​ല്ലാ​തെ എ​ല്ലാ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ന​ന്നാ​യി അ​ങ്ങ​നെ പോ​യാ​ൽ നാം ​ദൈ​വ​ത്തെ ഓ​ർ​മി​ക്കു​മോ? അ​വി​ടു​ത്തെ വി​ളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കു​മോ?

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ദൈ​വ​ത്തോ​ടു കൂ​ടു​ത​ൽ അ​ടു​ക്കാ​ൻ ന​മ്മെ സ​ഹാ​യി​ക്കും എ​ന്ന​തു നാം ​മ​റ​ക്കേ​ണ്ട. എ​ങ്കി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യും പ്ര​ലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ൾ ഇ​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​ണു ന​ല്ല​ത്. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​വ​യി​ൽ​നി​ന്നു ഓ​ടി​യ​ക​ലാ​നാ​ണ് ആ​ദ്യം ശ്ര​മി​ക്കേ​ണ്ട​ത്. അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​യി​ൽ വീ​ഴാ​തി​രി​ക്കാ​നു​ള്ള ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ കൃ​പ​യും ന​മു​ക്കു ല​ഭി​ക്കും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ