തി​രു​മു​ഖ​മാ​കെ തു​പ്പ​ൽ​ത്തു​ള്ളി​ക​ളാ​ൽ ന​ന​ഞ്ഞ് അ​വ​ൻ നി​ന്നു. മാ​താ​വി​ന്‍റെ മു​ത്ത​ങ്ങ​ളും, വ​ള​ർ​ത്ത​ച്ഛ​ന്‍റെ ക​ര​ലാ​ള​ന​ങ്ങ​ളും പ​തി​ഞ്ഞ, ജ്ഞാ​നി​ക​ൾ കാ​ണാ​ൻ കൊ​തി​ച്ച അ​വ​ന്‍റെ മൃ​ദു​വ​ദ​ന​ത്ത് പ​രി​ഹാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ര​കോ​ടി​യെ​ന്ന വ​ണ്ണം ക​ണ്ട​വ​രൊ​ക്കെ​യും കാ​ർ​ക്കി​ച്ചു​തു​പ്പി. കേ​വ​ല​മൊ​രു തു​പ്പ​ല​ക​ല​ത്ത് അ​വ​രു​ടെ ര​ക്ഷ ശി​ക്ഷ​യാ​യി മാ​റി.

അ​വ​ന്‍റെ നെ​റ്റി​ത്ത​ട​വും ക​ണ്‍പോ​ള​ക​ളും ക​വി​ളി​ണ​ക​ളും ചു​ണ്ടു​ക​ളു​മൊ​ക്കെ അ​വ​രു​ടെ ക​ലി​കു​റു​കി​യ ക​ഫം​ക​ല​ർ​ന്ന ഈ​ള​യാ​ൽ പൊ​തി​യ​പ്പെ​ട്ടു. തു​ണ്ടി​ലും തു​ന്പി​ലും തു​പ്പ​ലി​ലും വ​രെ സൗ​ഖ്യം ക​രു​തി​വ​ച്ച ആ ​മ​നു​ഷ്യ​സ്നേ​ഹി​യു​ടെ കോ​മ​ളാ​ന​നം ഒ​രു കോ​ളാ​ന്പി​ക്കു സ​മ​മാ​യി. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​നീ​ച​ന​ര​ന്മാ​രു​ടെ ഉ​മി​നീ​ർ​ക്ക​ണ​ങ്ങ​ൾ ന​മ്മു​ടെ ര​ക്ഷ​ക​ൻ തു​ട​ച്ചു​നീ​ക്കി​യി​ല്ല.

നി​ന്ദ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കൊ​ന്നി​നും അ​വ​നെ നി​ഷ്പ്ര​ഭ​നോ നി​ർ​ജീ​വ​നോ ആ​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. മ​ണ്ണി​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞ നാ​ളു​ക​ളി​ൽ അ​വ​ൻ ആ​രു​ടെ​യും മു​ഖ​ത്തു തു​പ്പി​യി​ല്ല. തു​പ്പി​യ​തൊ​ക്കെ​യും പൂ​ഴി​യി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു. അ​ത് അ​ന്ധരുടെ ​അ​ക്ഷി​ക​ളി​ൽ അ​ഞ്ജ​ന​മാ​യെ​ഴു​തി കാ​ഴ്ച​യു​ടെ തി​രി​തെ​ളി​ക്കാ​നും അ​തു​വ​ഴി അ​വ​രു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് ആ​ന​ന്ദം നി​റയ്​ക്കാ​നു​മാ​യി​രു​ന്നു.

സൗ​ഖ്യ​ത്തി​ന്‍റെ സു​ഗ​ന്ധ​മു​ള്ള തൈ​ല​മാ​യി​രു​ന്ന അ​വ​ന്‍റെ തു​പ്പ​ൽ​കൊ​ണ്ട് തൃ​പ്തി​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ പ​ലരു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മു​ഖ​ത്തു തു​പ്പു​ന്ന​ത് അ​വ​ജ്ഞ​യു​ടെ ഏ​റ്റം നീ​ച​മാ​യ പ്ര​ക​ട​ന​മാ​ണ്. അ​റ​പ്പു​ള​വാ​ക്കു​ന്ന​വ​യു​ടെമേ​ലാ​ണ് സാ​ധാ​ര​ണ നാം ​കാ​ർ​ക്കി​ച്ചു​തു​പ്പു​ന്ന​ത്. മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​പോ​ലും ആ​രും തു​പ്പാ​റി​ല്ല. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ, മൃ​ത​പ്രാ​യ​നാ​യ ഒ​രാ​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​ തു​പ്പി​യ​ത് അ​യാ​ൾ മൃ​ഗ​ത്തെ​ക്കാ​ൾ വെ​റു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ?.


ന​മ്മു​ടെ ര​ക്ഷാ​ക​ര​ച​രി​ത്ര​ത്തി​ൽ പ​തി​ച്ച ആ ​ഉ​മി​നീ​ർ​ബി​ന്ദു​ക്ക​ൾ ന​മ്മു​ടെ മു​ഖ​ത്തു പ​തി​ക്കേ​ണ്ട​വ​യാ​യി​രു​ന്നു. ന​മ്മു​ടെ ആ​ട്ടും തു​പ്പു​മേ​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​നു​ഭ​വം ആ​ർ​ക്കും ഉ​ണ്ടാ​കാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ന​മ്മെ​ക്കാ​ൾ ശ്രേ​ഷ്ഠ​രും ബ​ഹു​മാ​ന്യ​രു​മാ​യി ഗ​ണി​ക്കു​ക. ആ​രോ​ടെ​ങ്കി​ലു​മു​ള​ള വി​ദ്വേ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ധി​ക്യം കാ​ട്ടാ​ൻ ന​മ്മു​ടെ വാ​യി​ലെ ര​ണ്ടു​തു​ള്ളി തു​പ്പ​ൽ ധാ​രാ​ളം മ​തി. വാ​യി​ലൂ​ള്ളി​ട​ത്തോ​ളം കാ​ലം ഉ​മി​നീ​ര് ന​മു​ക്കു പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്.

എ​ന്നാ​ൽ, തു​പ്പി​ക്ക​ള​യു​ന്ന നി​മി​ഷം മു​ത​ൽ അ​ത് അ​റ​പ്പു​ള​വാ​ക്കും. ക​ഠി​ന​ഹൃ​ദ​യ​ർ​ക്കു മാ​ത്ര​മേ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് അ​ത്ര കൃ​ത്യ​മാ​യി തു​പ്പാ​ൻ ക​ഴി​യൂ. ന​മു​ക്ക് മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ട് ചി​ല​പ്പോ​ൾ വെ​റു​പ്പു തോ​ന്നു​ക മാ​നു​ഷി​ക​മാ​ണ്. പ​ക്ഷേ, അ​തു പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന രീ​തി മൃ​ഗീ​യ​മാ​ക​രു​ത്. ത​ല്ലു​ന്ന​തി​നും ത​ലോ​ടു​ന്ന​തി​നും, പു​ക​ഴ്ത്തു​ന്ന​തി​നും ഇ​ക​ഴ്ത്തു​ന്ന​തി​നും ന​മ​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ത​മ​സ്ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മൊ​ക്കെ പ​രി​ധി​ക​ളു​ണ്ടാ​വ​ണം.

അ​വ ലം​ഘി​ക്കു​ന്പോ​ൾ നാം ​നാ​മ​ല്ലാ​താ​യി മാ​റു​ക​യും ന​മ്മു​ടെ​ത​ന്നെ നാ​ശം കു​റി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യും. ക​ഴി​വ​തും ആ​രെ​യും വെ​റു​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം. മ​നു​ഷ്യ​രെ വെ​റു​ത്താ​ൽ ഭൂ​മി​യി​ൽ മ​റ്റാ​രെ​യാ​ണ് നാം ​സ്നേ​ഹി​ക്കു​ക? മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യ​ല്ല, ന​മ്മു​ടെ​ത​ന്നെ മ്ലേ​ച്ഛ​ത​ക​ളു​ടെ മു​ഖ​ത്തു തു​പ്പാ​ൻ ധൈ​ര്യ​പ്പെ​ടാം. ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളെ കൂ​ടു​ത​ൽ മൃ​ദു​ല​വും മാം​സ​ള​വു​മാ​ക്കി മാ​റ്റാ​ൻ നോ​ന്പി​ന്‍റെ നാ​ളു​ക​ളി​ൽ പ​രി​ശ്ര​മി​ക്കാം, പ്രാ​ർ​ഥി​ക്കാം.