‘ഇ​സ്രാ​യേ​ല്യ​രും സ​ങ്ക​ടം പ​റ​ച്ചി​ൽ തു​ട​ർ​ന്നു. ആ​രാ​ണു ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ഭ​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ മാം​സം ത​രി​ക? ഇ​വി​ടെ ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രാ​ണ​ൻ പോ​കു​ന്നു. ഈ ​മ​ന്നാ​യ​ല്ലാ​തെ മ​റ്റൊ​ന്നും കാ​ണാ​നി​ല്ല’ (സം​ഖ്യ 11: 4-5).

വി​ശ​ന്നു​പൊ​രി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ കി​ട്ടി​യ മ​ന്നാ അ​വ​ർ​ക്കു തേ​ൻ​പോ​ലെ മ​ധു​രി​ച്ചു (പു​റ: 16, 31). അ​തി​നെ മാ​ലാ​ഖ​മാ​രു​ടെ അ​പ്പം (സ​ങ്കീ: 78, 25) എ​ന്ന് അ​വ​ർ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ സാ​വ​കാ​ശം അ​വ​ർ​ക്കു മ​ടു​ത്തു. അ​പ്പ​ത്തി​നു രു​ചി പോ​രാ. ദൈ​വം ആ​കാ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു വ​ർ​ഷി​ച്ച മാ​ലാ​ഖ​മാ​രു​ടെ അ​പ്പം ഇ​പ്പോ​ൾ വി​ല​കെ​ട്ട അ​പ്പ​മാ​യി (സം​ഖ്യ: 21, 5).

കൂ​ടു​ത​ൽ രു​ചി​ക​ര​മാ​യ ഭ​ക്ഷ​ണം വേ​ണം. ഈ​ജി​പ്തി​ൽ​വ​ച്ച് ആ​സ്വ​ദി​ച്ച രു​ചി​ക​ര​മാ​യ ആ​ഹാ​ര​ത്തി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ​യി​ൽ അ​വ​രു​ടെ നാ​വി​ൽ വെ​ള്ള​മൂ​റി. മ​റ്റെ​ല്ലാം മ​റ​ന്നു. ചാ​ട്ട​വാ​റും ചു​ടു​ചോ​ര​യും എ​ല്ലാം മ​റ​ന്ന് ഇ​റ​ച്ചി വേ​ണം അ​വ​ർ​ക്ക്. അ​തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാ​യി മു​റ​വി​ളി​യും പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വും.

ദൈ​വം അ​വ​രു​ടെ മു​റ​വി​ളി കേ​ട്ടു. ഉ​ട​നെ ഉ​ത്ത​ര​വും ന​ൽ​കി; ‘ക​ർ​ത്താ​വ് നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു മാം​സം ത​രും. നി​ങ്ങ​ൾ ഭ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും. ഒ​ന്നോ ര​ണ്ടോ അ​ഞ്ചോ പ​ത്തോ ഇ​രു​പ​തോ ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്ക​ല്ല നി​ങ്ങ​ൾ അ​തു തി​ന്നു​ക. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ മൂ​ക്കി​ലൂ​ടെ പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന് ഓ​ക്കാ​നം വ​രു​ത്തു​ന്ന​തു​വ​രെ ഒ​രു​മാ​സ​ത്തേ​ക്കു നി​ങ്ങ​ൾ അ​തു ഭ​ക്ഷി​ക്കും’ (സം​ഖ്യ: 11,19-20).

ക​ർ​ത്താ​വ് വാ​ക്കു​പാ​ലി​ച്ചു. കാ​റ്റി​ന്‍റെ ചി​റ​കി​ൽ കോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു കാ​ട​പ്പ​ക്ഷി​ക​ൾ വ​ന്നു, അ​വ​രു​ടെ പാ​ള​യ​ത്തി​നുചു​റ്റും ര​ണ്ടു​ മു​ഴം ക​ന​ത്തി​ൽ മൂ​ടി​ക്കി​ട​ന്നു. ആ​ർ​ത്തി​യോ​ടെ അ​വ​ർ വാ​രി​ക്കൂ​ട്ടി കൊ​ന്നു​തി​ന്നു. തി​ന്നുതി​ന്ന് ഓ​ക്കാ​നി​ച്ച് ഛർ​ദി​യി​ൽ കി​ട​ന്നു ച​ത്തു. അ​ങ്ങ​നെ ആ ​സ്ഥ​ല​ത്തി​ന് ‘കി​ബി​റോ​ത്ത് ഹ​ത്താ​വാ’ എ​ന്നു പേ​രു​ണ്ടാ​യി. ആ​ർ​ത്തി​യു​ടെ താ​ഴ്‌​വ​ര എ​ന്നോ അ​ത്യാ​ഗ്ര​ഹി​ക​ളു​ടെ ശ​വ​പ്പ​റ​ന്പ് എ​ന്നോ അ​തി​നെ വി​വ​ർ​ത്ത​നം ചെ​യ്യാം.


ഇ​തും മ​രു​ഭൂ​മി ന​ൽ​കു​ന്ന ഒ​രു പാ​ഠ​മാ​ണ്. എ​ത്ര കി​ട്ടി​യാ​ലും മ​തി​യാ​കാ​തെ, വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും വാ​രി​ക്കൂ​ട്ടാ​നു​ള്ള പ്ര​വ​ണ​ത​യ്ക്കു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ശി​ക്ഷ എ​ന്ന​ത്തേ​ക്കാ​ൾ ഏ​റെ ഇ​ന്നു പ്ര​സ​ക്ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ലോ​ക​ജ​ന​ത​യു​ടെ മൂന്നി​ൽ ഒ​രുഭാ​ഗം ദി​വ​സം ഒ​രു നേ​രം​പോ​ലും വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കാ​ൻ വേ​ണ്ട​ത്ര ആ​ഹാ​രം ല​ഭി​ക്കാ​തെ ന​ര​കി​ക്കു​ന്പോ​ൾ, ല​ക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് ആ​ളു​ക​ൾ പ്ര​തി​വ​ർ​ഷം പ​ട്ടി​ണി​മൂ​ലം മ​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ, ഒ​രു ചെ​റി​യ ന്യൂ​ന​പ​ക്ഷം സ്വ​ത്ത് മു​ഴു​വ​ൻ കൈ​യ​ട​ക്കി സു​ഖി​ക്കു​ന്നു.

പു​തി​യ പു​തി​യ ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ൾ സൃ​ഷ്ടി​ച്ച് അ​ഭി​ര​മി​ക്കു​ന്നു. ചു​രു​ക്കം പേ​രു​ടെ ആ​ർ​ത്തി അ​നേ​ക​രെ പ​ട്ടി​ണി​മ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു ത​ള്ളി​വി​ടു​ന്നു. ശ​ത​കോ​ടീ​ശ്വ​ര​ന്മാ​രു​ടെ എ​ണ്ണം പെ​രു​കു​ന്പോ​ൾ കോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ജ​ന​ങ്ങ​ൾ ദാ​രി​ദ്ര്യ​ത്തി​ലും പ​ട്ടി​ണി​യി​ലും ന​ര​കി​ക്കു​ന്നു. അ​പ്പം സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ആ​ർ​ത്തി​യു​ടെ ഒ​രു​വ​ശ​മാ​ണ​ത്.

മ​റു​ഭാ​ഗ​ത്ത് അ​മി​താ​ഹാ​ര​വും ധൂ​ർ​ത്തും ക​യ​റൂ​രി​വി​ടു​ന്ന ആ​സ​ക്തി​ക​ളും മ​നു​ഷ്യ​രെ രോ​ഗി​ക​ളും നി​രാ​ശ​രു​മാ​ക്കു​ന്നു. ആ​ർ​ത്തി​യു​ടെ ശ​വ​ക്കു​ഴി​ക​ൾ പെ​രു​കു​ന്നു. അ​ല​സ​ത​യും അ​മി​താ​ഹാ​ര​വും മൂ​ലം അ​മി​ത​വ​ണ്ണ​വും വി​വി​ധ രോ​ഗ​ങ്ങ​ളും ബാ​ധി​ക്കു​ന്നു.

ന്യൂ​ന​പ​ക്ഷ​ത്തി​നും കി​ബ്രേ​ത്ത് ഹ​ത്താ​വാ ഒ​രു ഓ​ർ​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലാ​ക​ണം. ‘ഭ​ക്ഷ​ണ​വും വ​സ്ത്ര​വും ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തു​കൊ​ണ്ട് തൃ​പ്തി​പ്പെ​ടാം’ (1 തി​മോ: 6,8) എ​ന്ന പൗ​ലോ​സ് അ​പ്പ​സ്തോ​ല​ന്‍റെ ഉ​പ​ദേ​ശം ആ​ർ​ത്തി​യു​ടെ സം​സ്കാ​ര​ത്തി​നു മൂ​ക്കു​ക​യ​ർ ഇ​ടാ​ൻ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്ക​ണം. നോ​ന്പു​കാ​ലം അ​തി​നു സ​ഹാ​യ​ക​മാ​ക​ട്ടെ.